Zdjęcie i opis rodzajów alocazji
Obszar naturalnego siedliska alocazji rozciąga się na tropikalne regiony Azji Południowo-Wschodniej, Nowej Gwinei, części kontynentu australijskiego i Malezję. Do tej pory botanicy mówią o istnieniu ponad siedemdziesięciu niezależnych i na swój sposób unikalnych gatunków alocazji.
Zadowolony
Wszystkie rośliny noszące wspólną nazwę rodzajową to byliny zielne z bulwopodobnym kłączem, soczystą mocną łodygą i liśćmi o różnych kształtach i kolorach. I chociaż wszystkie rodzaje alocazji kwitną, tworząc pojedyncze kwiatostany, kolby, to dzięki liściom alocasii uwagę miłośników upraw w pomieszczeniach przyciągnęły liście. Dziś zarówno miniaturowe, jak i naprawdę gigantyczne rośliny znalazły swoje miejsce we wnętrzach budynków mieszkalnych i użyteczności publicznej. A w regionach, gdzie klimat na to pozwala, alocazje są wspaniałą ozdobą ogrodów i parków. Na ich podstawie możesz tworzyć wspaniałe kompozycje kwietniki.
Alocasia longiloba
Na zdjęciu ten gatunek Alocasia żyje w cienistym poszyciu wilgotnej tropikalnej dżungli. Wysokość roślin nie przekracza 50-100 cm, aw naturze są zadowolone ze skalistych zboczy z niewielką warstwą gleby.
Część powietrzna alocasii składa się z pełzających łodyg i dużych, strzałkowatych liści. Górna strona blaszki liściowej o długości do 30–45 cm jest zielona z niebieskim lub niebieskawym odcieniem. Tył jest fioletowy lub fioletowo-zielony. na takim tle dobrze wyróżniają się potężne srebrzystoszare lub białawe żyłki. Opadające liście alocasia Lowe lub longiloba, jak dziś nazywa się ten gatunek, trzymając się zrozumienia cylindrycznych ogonków, mają kształt strzałkowy w kształcie włóczni.
Ogonki alocasia lowii są koloru brązowego lub zielonego, z ciemnobrązowym wzorem w postaci pasków i wyraźnie widocznych na nich pasków.
Kwiatostany alocazji Lowa mogą być pojedyncze lub wielokrotne. Na szypułce o długości od 8 do 18 cm tworzą się kolby, owinięte zielonkawymi narzutami. Po zapyleniu prawie kuliste ciemnopomarańczowe jagody o średnicy do 8 mm dojrzewają w miejscu kwiatostanu.
Alocasia sanderiana
Przedstawiona na zdjęciu alocasia Sandera wielkością i wieloma cechami zewnętrznymi przypomina poprzedni widok, ale liście o długości 30–40 cm mają nie tylko kształt strzałkowy, ale są dodatkowo ozdobione dziwacznymi strzępami. Dlatego liście bardziej przypominają starożytną włócznię lub halabardę..
Popularna wśród hodowców kwiatów jest roślina o gęstych, metalicznych liściach, na których wyraźnie wyróżniają się białe żyłki i takie obrzeża wzdłuż krawędzi. Alocasia Sandera, niegdyś występująca na wyżynach Filipin, jest dziś uprawą pokojową i inspiruje hodowców do tworzenia interesujących mieszańców międzygatunkowych..
Alocasia amazonica
Za przykład takiej pracy hodowlanej można uznać alocazję amazońską, uzyskaną ze skrzyżowania alocazji Lowe`a i alocasii Sandera. Roślina wchłonęła wszystkie najlepsze cechy gatunku rodzicielskiego. Jest zwarty, dekoracyjny, a wysokość, w zależności od odmiany, może sięgać od 40 do 60 cm.
Wydłużone z ostrym końcem i karbowaną krawędzią, gęste liście alocasia Amazonica dorastają do 50 cm długości. Na ciemnej blaszce liściowej, podobnie jak u gatunków rodzicielskich, wyraźnie widoczne są szerokie, białe lub zielonkawe żyłki.
Kwitnienie alocazji pokazane na zdjęciu polega na pojawieniu się 20-centymetrowej wyprostowanej szypułki, na której tworzy się biała lub różowawa kolba o długości od 8 do 10 cm, kwiatostan pokryty dużym zielonkawym kocem, dwukrotnie większym od kolby.
Alocasia micholitziana
Ta alocasia ma wysokość 40-50 cm i bardzo dobrze pasuje do każdego wnętrza. Liście alocasia Misholc mają również wiele cech ogólnych w porównaniu z poprzednim gatunkiem. Ma 50 centymetrów długości, bogatą kolorystykę i trójkątny kształt w kształcie włóczni. Pokazane na zdjęciu blaszki liściowe typu alocasia mają ciekawy aksamitny zielony kolor i jasne białe żyłki. To prawda, że w tym przypadku nie ma krawędzi wzdłuż krawędzi.
Ogonki liściowe są wyprostowane lub lekko nachylone, koloru brązowo-zielonego z czerwonawymi lub brązowymi paskami. Alocasia micholitziana pochodzi z tropikalnych regionów Filipin, co tłumaczy bliskość opisywanego gatunku.
Mgławica Alocasia
Alocasia mglista należy również do gatunków wewnętrznych tej niesamowitej rośliny. Największe okazy typu alocazji pokazanego na zdjęciu osiągną 70 cm wysokości..
Kształt liści tej rośliny jest bardziej zaokrąglony, miękki. A wzór na srebrzystozielonej blaszce liściowej jest wyraźnie rozmyty. Ciemne liliowe lub szare smugi wydają się być ukryte przez mgłę. Długość liścia może dochodzić do 45-50 cm, szerokość jest o połowę mniejsza.
Alocasia acuminata
Wysokość innego rodzaju alocazji, uprawianej jako roślina doniczkowa, osiąga 75 cm, w tej odmianie łodyga o długości do 75 cm w miarę wzrostu rośliny i owalne zielone liście w kształcie włóczni, w zależności od wielkości alocazji, rosnące od 18 do 60 cm.
W domu, podobnie jak w naturze, alocasia regularnie kwitnie, tworząc małe kwiatostany o długości do 10 cm, ukryte przez gęsty jasnozielony okwiat. Jeśli szypułka nie zostanie pocięta, a roślina jest karmiona, można uzyskać średniej wielkości pomarańczowe jagody zawierające nasiona nadające się do rozmnażania..
Alocasia zebrina
W naturze ten typ alocazji można spotkać w górskich lasach Filipin, a rośliny zebrin alocasia coraz częściej stają się ozdobą domów i mieszkań..
Alocasia boyceana
Ten typ alocazji o wysokości do 60 cm, pokazany na zdjęciu, ma niewątpliwe podobieństwo do alocasia zebrin, przy podobnych wymiarach i kształcie liści roślina nie ma unikalnego wzoru i jest pomalowana na piękną jasnozieloną.
Alocasia clypeolata
Inny mieszkaniec filipińskich tropików, alocasia clypeolata, ma liście w kształcie owalnego serca, które przypominają starożytną tarczę. Blaszki liściowe są dość cienkie, jasnozielone. Na tym tle wyraźnie widoczne są ciemne smugi. Ogonki są wyprostowane lub w niższych warstwach wylegających, długie.
Alocasia fallax
Będący kontynentalnym azjatyckim gatunkiem alokazji, występujący w pokojach i korytarzach z subtropikalnych Himalajów, botanicy są uważani za potencjalnego przodka słynnej alocasia odora. Wysokość tej dużej rośliny może sięgać 2,5 metra. Kiedy liść jest ścięty, wydziela się białawy mleczny sok. Ogonki są gęste, grube, do półtora metra długości.
Blaszka liściowa przypomina wiele rodzajów alocazji. Jest zaokrąglony owalny, ze spiczastym końcem. Długość dorosłego liścia może osiągnąć 130 centymetrów. Szypułki powstają w kątach liści, a jednocześnie na roślinie mogą kwitnąć 2-3 kwiatostany.
Alocasia reginula
Mała i bardzo atrakcyjna alocasia reginula jest dobrze znana hodowcom kwiatów z odmiany Even Velvet. Pędy tego gatunku są dość małe, ledwie przekraczają 10 cm, mają lekkie, cylindryczne ogonki o 30 cm, jajowatych lub owalnych liściach. Blaszka liściowa jest gęsta, często wypukła, ze spiczastym końcem i widocznymi białymi żyłkami. Rośliny sporadycznie kwitną, tworząc krótką 10-centymetrową (6-calową) szypułkę z kremową kolbą umieszczoną w białym lub różowawym okwiacie.
Alocasia reversa
Gatunek Alocasia, który coraz bardziej przyciąga uwagę miłośników tropikalnych roślin. Przyczyną tego zainteresowania są bardzo małe rozmiary i niezwykły wygląd kultury. Srebrzystozielone liście w kształcie strzały bardzo dokładnie imitują grot strzały. Jednocześnie ciemne żyłki odchodzące od krawędzi nadają talerzom szczególnego uroku..
Alocasia melo
Niskie rośliny gruboziarnistej alocasii mają pełzające grube łodygi i liście w kształcie serca. Przede wszystkim płaskie, grube liście o szaro-zielonym odcieniu przypominają skórę starożytnego zwierzęcia lub plastikowy produkt. Powierzchnia blachy jest nierówna, drobna bulwiasta. Żyły są przygnębione, zaciemnione. Młode liście są jaśniejsze niż dorosłe i znacznie bardziej miękkie w dotyku.
Alocasia cucullata
Łodygi alocasia klobuchkovaya, jak na zdjęciu, dorastają do 60-100 centymetrów wysokości. Liście są spiczaste, sercowate. Ich długość w zależności od odmiany może dochodzić do 10–40 cm. Ogonki są soczyste, zwężające się ku górze, do 80 cm długości.
Alocasia cucullata jest domem dla tropikalnych lasów deszczowych Birmy i Bengalu Zachodniego, gdzie rośliny można znaleźć pod osłoną wyższych gatunków, a także na obrzeżach obszarów leśnych.
Alocasia cuprea
Jeden z najbardziej niezwykłych rodzajów vlokasia jest słusznie uważany za alocazję miedzianą, jak na zdjęciu, uderzając wyobraźnię hodowcy wyglądem i fakturą jasnych liści.
Liście alocasia cuprea mają piękny, spiczasty kształt tarczy. Płytki liściowe są gęste, skórzaste. Długość liścia 25–30 cm Zewnętrzna strona błyszczącej blaszki ma zielonkawo-miedziany odcień. A z tyłu fioletowe odcienie gęstnieją do fioletowego lub liliowego odcienia. Żyły na liściach przygnębione, ciemne.
W naturze alokazja miedziano-czerwona jest nadal obecna na Borneo, gdzie rośliny zasiedlają głównie kredowe klify porośnięte lasami tropikalnymi. Wśród miłośników alocazji w pomieszczeniach dobrze znana jest odmiana „Dragon Skin”, która w pełni posiada wszystkie specyficzne cechy.
Alocasia lauterbachiana
Przedstawiony na zdjęciu typ alocazji charakteryzuje się silnie wydłużonymi, karbowanymi liśćmi, trzymającymi się różnobarwnych, wzniesionych ogonków. Co ciekawe, do niedawna botanicy przypisywali alocasia lauterbachiana, która przyciągała hodowców kwiatów, do innego rodzaju roślin. Dołączając do dużej społeczności alocasii, od razu stała się popularną kulturą wewnętrzną..
Roślina ma wysokość od 80 do 130 cm, długie, ciemnozielone liście, z wyraźnym bordowym odcieniem na grzbiecie. Łodygi fioletowe i liściowe, a także szypułki z dużymi pojedynczymi kwiatostanami.
