Muscari (mysi hiacynt, łuk żmii): zasady sadzenia i pielęgnacji

Muscari to pierwiosnki, które pojawiają się w ogrodzie zaraz po stopieniu się śniegu. Według różnych źródeł należą do trzech rodzin: Liliaceae, Hiacynty lub Szparagi. Podobną nazwę zawdzięcza aromatowi gałki muszkatołowej, który emanuje w okresie kwitnienia. Popularnie nazywany hiacyntem mysim i cebulą żmii. Jest ceniony przez ogrodników za niecodzienny i atrakcyjny wygląd, a także za bezpretensjonalną pielęgnację. Istnieje ponad 40 typów. W środowisku naturalnym rośnie w Azji, Afryce Północnej i na stepach Europy. Niektóre gatunki są indukowane w Ameryce Północnej i Australii.

Charakterystyka i typy

Muscari to wieloletnia roślina zielna o wysokości od 10 do 30 cm, jednak to, co potocznie nazywa się łodygą, to nic innego jak wydłużona cebula. Przez większość roku roślina pozostaje pod ziemią w stanie uśpienia. Wiosną żarówka wyrzuca szypułkę i wąskie, lancetowate liście z podłużnym żyłkowaniem. Te ostatnie są gromadzone w gnieździe głównym. Kwiatostany-grona są wydłużone, o długości 8–10 cm. Zwykle w kolorze niebieskim lub fioletowym, ale niektóre odmiany mają białe, różowe i żółte kwiaty.

Odtwarza w naturze w niecodzienny sposób. Nasiona są wyposażone w tłuste wyrostki, które przyciągają mrówki. Są przez nich przenoszeni na duże odległości. Ze względu na swoje wysokie właściwości dekoracyjne muscari znajdują szerokie zastosowanie w dekoracji ogrodów. W wyniku selekcji pojawiło się wiele odmian różniących się kształtem i okresem kwitnienia. Rozważane są najpopularniejsze gatunki: ormiański, zarodnikowy, wielkoowocowy, zaniedbany i szerokolistny. Gatunek ormiański jest uprawiany chętniej, więc różnorodność odmian jest imponująca. Zainteresowania: Blue Spike, Peppermint, Christmas Pearl, Artist, Safe, Azureum, Pink Sunrise.

Sadzenie i pielęgnacja w otwartym polu

Muscari to bezpretensjonalna roślina, więc uprawa nie spowoduje żadnych problemów. Lubi pływać na słońcu, więc strona jest oświetlona. Nie cierpi zbytnio z powodu jasnego zacienienia. Jednak bliskość zimozielonych wysokich upraw jest niepożądana. Nie ma ścisłych wymagań co do gleby, ale zachęca się do dobrej przepuszczalności powietrza i żyzności.

Zalecają gleby o lekko kwaśnym środowisku zasadowym, ale glina i kwaśna mogą uszkodzić nasadzenia. Poprawi sytuację za pomocą kompostu lub humusu, który jest wprowadzany przed sadzeniem.

Sadzenie w regionach środkowej strefy odbywa się we wrześniu, dla innych - 1 miesiąc przed pierwszymi przymrozkami. Sadzi się je na otwartym terenie w grupach po 30-40 sztuk w odstępie 8-9 cm, rzędy rozmieszczone są w odległości 20-25 cm Głębokość obliczana jest w zależności od wielkości cebul, duże pogłębiają się bardziej. Małe można układać po kilka sztuk na otwór. Są wstępnie traktowane roztworem grzybobójczym..

Zwykle dopuszczalne jest lądowanie na 1 mkw. m ziemi około 100-200 cebuli. Optymalna temperatura gleby dla pomyślnego ukorzenienia wynosi 5-7 ° C.

Podczas sadzenia trawnika należy usunąć wierzchnią warstwę darni o grubości 8-9 cm, po spulchnieniu dodać do gleby kompost lub humus, posadzić cebulki muscari i przywrócić darń na pierwotne miejsce. Obsiana powierzchnia jest obficie podlewana. Niektóre odmiany wymagają ściółkowania (liściaste, Osh). Odpowiedni jest torf, trociny lub próchnica. Zwykle nie przykrywają zimą, ale przyda się na wierzchu liście i gałęzie sosny..

Porady dotyczące pielęgnacji

Opieka nad Muscari obejmuje standardowe środki agronomiczne:

• Regularne podlewanie, bez stojącej wody i przy pochmurnej pogodzie. Roślina nie toleruje wilgoci, która powoduje gnicie cebulki. Z tego powodu obszary, które wiosną są zalane wodą ze stopu lub po deszczu są początkowo wykluczone. W okresie kwitnienia konieczne jest obfite nawilżenie. Strumień jest skierowany dokładnie do podstawy, wykluczając wnikanie kropli na łodygi i inne części. Po obumarciu liści podlewanie jest stopniowo zatrzymywane. Żarówki są wygodne w utrzymaniu w stanie półsuchym. Przy niezmiennie upalnej pogodzie, przy braku możliwości częstego podlewania, przestrzeń korzeni jest ściółkowana korą lub żwirem. Po każdym zwilżeniu gleba jest poluzowana.
• W celu obfitego kwitnienia kompost lub humus wprowadza się wiosną. Istnieje inna opcja karmienia, gdy stosuje się nawozy mineralne i przestrzega określonego schematu. Pierwszy opatrunek wierzchni jest wczesną wiosną, zaraz po stopieniu się śniegu. Mieszanka: azotan amonu (30-50 g), superfosfat (60-70 g), sól potasowa (20-30 g) na 1 mkw. metr. Rozłóż powstałą kompozycję wzdłuż rowków wzdłuż rzędów. Za drugim razem podobną procedurę wykonuje się, gdy pędy rosną nieco powyżej poziomu gruntu. Skład jest taki sam, z wyjątkiem soli potasowej. Powstawanie pąków będzie sygnałem do trzeciego doładowania. Ciekłą dziewanny rozcieńczoną w wodzie w stosunku 1:20 miesza się z mieszaniną azotanu i superfosfatu. Czwarty czas kwitnienia.
• Regularnie poluzuj i usuwaj chwasty. Jeśli muscari rośnie na trawniku, nie koś trawy w okresie wegetacji. W przeciwnym razie żarówki zostaną zmiażdżone. Koszenie trawnika przeprowadza się po uschnięciu liści.
• Zbieranie zwiędłych pąków odbywa się w odpowiednim czasie. Środek ten pozwala zatrzymać większość składników odżywczych w cebulce. W końcu dojrzewające nasiona dość intensywnie wysysają je z rośliny..

Pielęgnację ułatwia utrzymująca się odporność rośliny na różne choroby i owady. Wystarczy umieścić pułapki lub odstraszacze na małe gryzonie, które wkraczają na cebulki. Kwiaty przesadza się co cztery lata w nowe miejsce. Wygodniej jest przeszczepiać podczas kwitnienia, gdy same obiekty są widoczne. Ostrożnie wykop nasadzenia i przenieś je w nowe miejsce wraz z kawałkiem ziemi. Wstępnie spryskany roztworem Foundationol. W ramach profilaktyki chorób i szkodników żarówkę zanurza się w roztworze karbofosu na kilka minut i suszy..

Jeśli planowana jest dalsza destylacja, stosuje się działanie termiczne. Na 10-15 minut cebulę zanurza się w gorącej wodzie o temperaturze 50 ° C. Dobrze schną, ale nie na słońcu. Umieszczone w rzędach w suchym i wentylowanym pomieszczeniu, w którym są przechowywane do czasu zejścia na ląd w pojemnikach.

Rośnie na parapecie

Cebula żmija nadaje się do uprawy w domu, w mobilnych skrzyniach lub zwykłych doniczkach. Jesienią wygodnie jest sadzić plastikowy pojemnik z otworami drenażowymi wraz z kwiatem w ogrodzie. Wiosną usuwa się je i przenosi na parapet lub umieszcza w wiszącej donicy. Równie skutecznym sposobem jest sadzenie cebul w pojemniku we wrześniu. Podłoże przygotowuje się w następujący sposób: gleba zdrewniała i liściasta, próchnica, piasek drobnoziarnisty. Przyjmij stosunek 10: 5: 1: 1. Po zakończeniu zabiegu podlać i umieścić w pomieszczeniu o temperaturze 15-16 ° C.

W styczniu pojawią się małe pędy, a następnie kwiat wyjmuje się do lodówki na 3 dni. Następnie wracają do pomieszczenia o normalnym mikroklimacie. Po 2 tygodniach rozpocznie się kolorowe kwitnienie. W chłodzie potrwa, ale maksymalny okres to nie więcej niż 10 dni.

Do forsowania nadają się tylko zdrowe i duże cebulki. Możesz kupić gotowe nasiona lub odebrać je samodzielnie. Po obumarciu górnej części cebulki wykopuje się i sortuje. Następnie są dezynfekowane, suszone i przechowywane do września. Optymalny zakres temperatur to 15-20 ° C. W zależności od wyznaczonego czasu kwitnienia szacuje się czas sadzenia: 3-4 tygodnie na zimne dojrzewanie i 2-3 tygodnie na forsowanie. Żarówki są zakopywane w trocinach lub zawijane w papier, usuwane na zimno na 35 dni. Na 14 dni przed zakończeniem okresu zimna sadzi się je w gotowej mieszance gleby, ale temperatura nie jest podwyższana. Pod koniec wyznaczonego czasu reżim temperatury jest stopniowo zwiększany do 15 ° C. Wkrótce zaczyna się kwitnienie.

Reprodukcja

Rozmnażanie jest możliwe na dwa sposoby: wegetatywne i generatywne (nasiona). Małe córki powstają na żarówce matki, które są oddzielane i sadzone osobno. To jest rozmnażanie wegetatywne. Najlepszy czas na to to wrzesień. Ta opcja pozwala w krótkim czasie uzyskać duże obszary nowych nasadzeń mysiego hiacyntu. Duże cebulki są natychmiast sadzone w stałym miejscu, małe rosną w łóżkach. Młode nasadzenia kwitną w przyszłym roku.

W uprawie rzadko stosuje się hodowlę nasion.. Wynika to z długiego okresu rozwoju rośliny. Kwitnienie następuje dopiero po 3-4 latach od siewu. Nasiona pochodzą z ich nasadzeń. Wybrano najsilniejszych przedstawicieli, a nasiona pozostawiono do pełnego dojrzewania. Zbierane jesienią, sadzone w skrzynkach na sadzonki. Wstępnie stratyfikowane. Pielęgnacja obejmuje: regularne nawilżanie, usuwanie chwastów, opatrunek, rozluźnienie. Wszelkie błędy mogą zmniejszyć procent kiełkowania lub nawet zrujnować wszystko w zarodku. Dlatego hodowcy kwiatów, zwłaszcza początkujący, nie ryzykują stosowania tej metody hodowli..

W projektowaniu krajobrazu muscari doskonale prezentują się jako krawężniki wzdłuż ścieżek, w złożonych nasadzeniach. Wygląda bardziej imponująco w gęstych grupach. Idealnie przylega do innych roślin bulwiastych: hiacyntów, piwonii, żonkili. Ponieważ są to kwiaty efemeroidalne (niewymiarowe), na ich miejsce można sadzić rośliny jednoroczne. Połączenie wielokolorowych odmian pozwala uzyskać niezwykle jasne pokrycie kwiatowe.