Choroby mieczyków i ich leczenie: zdjęcia charakterystycznych objawów

Gladiolus jest jednym z najbardziej spektakularnych kwiatów ogrodowych i jest podwójnie rozczarowujący, gdy rośliny więdną, pąki nie otwierają się, a bulwy gniją. Aby temu zapobiec, musisz znać choroby mieczyków i ich leczenie, a zdjęcia i opisy najczęstszych problemów pomogą poradzić sobie z nimi na czas.

Najczęściej hodowcy kwiatów borykają się z chorobami wywoływanymi przez bakterie, szkodliwe grzyby i wirusy. Wiele problemów może być spowodowanych przez szkodniki niebezpieczne dla upraw cebulowych..

Choroby grzybicze mieczyków i ich leczenie

Grzyby chorobotwórcze łatwo zachowują się w glebie, ich zarodniki są przenoszone przez wiatr i kropelki wody, a szkodliwość infekcji mieczyk jest zauważalna na wszystkich częściach rośliny.

Jednym z najniebezpieczniejszych i niezwykle powszechnych problemów jest fusarium lub sucha zgnilizna. Jak widać na zdjęciu, choroba mieczyków bez leczenia prowadzi do pojawienia się brązowawo-czerwonych wklęsłych plam gnilnych na cebulach. Jeśli taka roślina zostanie posadzona, nawet przy niewielkim stopniu infekcji, pojawiające się liście żółkną i wysychają. Jest to pewna oznaka rozkładu i obumierania systemu korzeniowego..

W zależności od etapu i czasu pokonania Fusarium mieczyk ginie przed kwitnieniem lub nadal tworzy kwiatostan. Ale kiedy przechowywana jest cebula zainfekowana fusarium, zarodniki grzyba rozpraszają się, opadając na zdrowy materiał nasadzeniowy..

Dlatego tak ważne jest bardzo staranne dobieranie żarówek do przechowywania. Jednak rozprzestrzenianie się suchej zgnilizny jest ułatwione nie tylko przez nadzór hodowcy, ale także stosowanie świeżej nawóz czy niskiej jakości humus. Jeśli jesienią zostaną znalezione cebulki ze śladami Fusarium, miejsce staje się nieodpowiednie do uprawy tej rośliny kwiatowej przez 3-4 lata.

Inną niebezpieczną chorobą mieczyków, której leczenie i zapobieganie wymaga szczególnej uwagi, jest szara, brązowa zgnilizna lub botrythiasis. Rozprzestrzenianie się czynnika wywołującego chorobę ułatwia chłodna, mokra pogoda, kiedy zarodniki grzyba wraz z wiatrem i deszczem przenoszą się z gleby i chorych roślin na zdrowe..

Po kilku tygodniach na liściach kwitnących mieczyków pojawiają się masowo czerwonawe plamy. Choroba dotyka kwiaty, które szybko tracą swój kształt i dekoracyjność. Jeśli deszcze się nie zatrzymają, łodygi gniją, z których zgnilizna zamieni się w bulwy. Podczas kopania można zauważyć, że dno chorej żarówki mięknie lub całkowicie zawodzi.

Zdjęcie przedstawiające chorobę mieczyk to nieuleczalna cebulka z penetrującym uszkodzeniem rdzenia. Ważne jest, aby zniszczyć zepsuty materiał do sadzenia, po uprzednim zebraniu dzieci bez oznak choroby z cebulek.

Sklerotynooza, zwana także czarną zgnilizną, występuje częściej na gęstych, kwaśnych glebach i rozprzestrzenia się z zimnym deszczem. Najpierw oznaki choroby stają się zauważalne na brązowych liściach, a następnie gnijąca łodyga mięknie i opada. Na dotkniętej tkance widoczne są czarne plamy zapładniane przez grzyby. Bulwy gniją, a korzenie stają się brązowe, zmiękczone i gnijące.

Na powierzchni samej cebulki mieczyk choroba, której leczenie, podobnie jak wszystkie choroby grzybowe, nie występuje, objawia się tworzeniem się brązowych lub ciemnobrązowych plam rosnących na obwodzie.

W rezultacie pacjent ze stwardnieniem rozsianym wysycha, a infekcja przechodzi do utworzonych bulw potomnych. Dlatego chore rośliny całkowicie, w tym dzieci, niszczą.

Septoria z wyglądu przypomina inne choroby grzybicze mieczyków, jak na zdjęciu, podczas gdy nie ma leczenia, oprócz zapobiegania i całkowitego niszczenia uszkodzonych cebul i łodyg i liści zawierających grzyby,.

Choroby bakteryjne cebul mieczyków, ich leczenie i zdjęcia

Choroby o charakterze bakteryjnym obejmują raka korzeni, parch i szereg innych problemów, których objawy można częściej zobaczyć na cebulkach mieczyków. Szkodliwe bakterie przedostają się do rośliny z gleby. Wraz z parchem powodują powstawanie rodzaju erozji na korpusie cebul, a od strony powietrznej objawy tej choroby są ledwo zauważalne. Dopiero w pobliżu samej gleby widać brązowe lub czerwonawe plamy, które bez środków agrotechnicznych rosną i powodują gnicie podstawy łodygi.

Oznaki nieleczonej choroby mieczyków, jak na zdjęciu, są wyraźnie widoczne, gdy cebulki są zbierane i suszone..

Rak korzeni pojawia się również na już wykopanych cebulach jako wodniste, zielonkawo-żółte formacje, które można łatwo oddzielić od leżącej poniżej tkanki. Przyczyną choroby jest aktywność bakterii zmieniających „program” komórek odpowiedzialnych za powstawanie dzieci.

Nie ma lekarstwa na tę chorobę cebul mieczyk, jak na zdjęciu, a główną walką jest zapobieganie, czyli niszczenie flory bakteryjnej i szkodników rozprzestrzeniających choroby, w tym nicienie.

Wirusowe choroby mieczyków

W ostatnich latach hodowcy kwiatów coraz częściej narzekali na rozprzestrzenianie się chorób wirusowych mieczyków, z których najbardziej znaną jest choroba mozaikowa. Przejawia się jako chaotyczna przemiana jasnych i ciemnych plam lub pasków na liściach, a następnie na kwiatach rośliny..

Mozaika ma negatywny wpływ nie tylko na kolor, ale także na wzrost mieczyków. Taki okaz pozostaje w tyle za sąsiednimi roślinami, jego kwiatostany zawierają mniej pąków, a same kwiaty są mniejsze.

Żarówka na zewnątrz praktycznie nie cierpi, ale w przypadku owadów żerujących na sokach mieczyk i zapasach choroba przechodzi na zdrowe rośliny.

Wirusy powodują również taką chorobę mieczyków, jak przerost. Zdrowa na zewnątrz cebula po posadzeniu tworzy wyjątkowo słabe pędy nitkowate lub w ogóle nie zamierza się rozwijać. Choroba nie jest leczona, a materiał nasadzeniowy z jej objawami jest niszczony.

Metody walki i leczenia chorób mieczyków

Główną bronią w walce z chorobami mieczyków jest profilaktyka ukierunkowana, na którą składa się:

• w tworzeniu technologii rolniczej;
• w eliminacji szkodników niebezpiecznych dla kultury kwiatowej;
• zorganizowanie prawidłowego doboru i przechowywania żarówek.

Rozprzestrzenianiu się infekcji grzybiczych i wszelkiego rodzaju zgnilizny sprzyja przeludnienie nasadzeń, niewłaściwy dobór nawozów czy rodzaj gleby.

Obfitość azotu na przykład w okresie kwitnienia i bliżej jesieni może osłabić roślinę, uniemożliwić jej dojrzewanie w czasie i narazić ją na niebezpieczeństwo ataku bakterii i szkodników glebowych.

Dlatego w drugiej połowie sezonu wegetacyjnego mieczyki należy karmić nawozami potasowymi z minimalnym dodatkiem azotu i fosforu..

Aby nie narażać roślin na niebezpieczeństwo zakażenia nieleczonymi chorobami, po głębokim wykopaniu gleby można sadzić mieczyki. Przydaje się, jeśli wcześniej na miejscu rosły nagietki, nagietek, nasturcje, pietruszka. Rośliny te delikatnie i bezpiecznie dezynfekują glebę, odpychając szkodniki glebowe, które często przenoszą choroby bakteryjne.

W największym stopniu dotyczy to takich szkodników, które przenoszą choroby mieczyków jak pokazany na zdjęciu drutowik, różne rodzaje nicieni, larwy chrząszcza.

Nowo zakupionych cebulek nie należy od razu sadzić sprawdzonym materiałem do sadzenia. Najpierw takie mieczyki są wysyłane do kwarantanny, czyli do miejsca oddzielonego od głównej plantacji..

Ważne jest, aby sadzić kwiaty na czas, w przeciwnym razie:

• ukorzenianie jest wolniejsze w przegrzanej glebie, mieczyk wygląda na przygnębionego, skarłowaciałego i często staje się łatwą zdobyczą dla szkodników;
• w zimnej glebie roślina jest zagrożona przez patogeny zgnilizny.

Jako skuteczny środek zwalczania chorób stosuje się regularne spulchnianie gleby pod nasadzeniami, wprowadzanie opatrunków wspomagających wzrost i podlewanie.

Aby zdezynfekować obszar po mieczykach, glebę rozlewa się 2% roztworem siarczanu miedzi. Kategorycznie niemożliwe jest opóźnienie zbioru cebul, którym zagraża nie tylko zamarzanie, ale także penetracja larw szkodników glebowych, grzybów i flory bakteryjnej..

Jak leczyć mieczyki przed sadzeniem w przypadku chorób

Jeśli nie ma niepokojących objawów, a na zewnątrz bulwy są zdrowe po przechowywaniu, należy leczyć mieczyki przed sadzeniem na choroby?

Jako środek zapobiegawczy, bulwy wybrane do sadzenia moczy się przez pół godziny w gęstym różowym roztworze nadmanganianu potasu. Kąpiel cebulek w lekko niebieskim roztworze siarczanu miedzi pomaga uniknąć niebezpieczeństwa infekcji grzybiczej.

Po zbiorze nieosuszone cebulki można umyć i zalać gorącą wodą przez kilka minut, po ostygnięciu powtórzyć procedurę. Optymalna temperatura to 45–55 stopni. Następnie następuje obróbka zimną wodą i kolejne płukanie. Zwykła woda pomoże usunąć grzyby z cebulek, wypłukać miejsca gromadzenia się bakterii, pozbyć się nicieni i wciornastków.

Przed sadzeniem bulwy zanurza się w 0,5% roztworze tiomocznika na 18 godzin, który działa jako nawóz i skuteczny fungicyd. Produkt czyści i dezynfekuje żarówki w przypadku infekcji grzybiczych..

Od drugiej połowy lipca rośliny traktuje się dwa lub trzy razy w odstępie 1-2 tygodni 2% roztworem karbofosu. Doskonałą prewencją przeciwko grzybom będzie spryskiwanie mieczyków roztworem tlenochlorku miedzi w ilości 5 gramów na wiadro wody.

Leczenie mieczyków w chorobach przed sadzeniem - wideo