Hydroponika do zieleni w domu na parapecie

Zapewne każdy przynajmniej raz w życiu miał okazję zobaczyć kubek lub szklankę wody z cebulką na parapecie gościa. Jego korzenie zanurzono w wodzie, a na wierzchu młode cebulowe pióra były zielone. To najprostszy przykład zastosowania hydroponiki do zieleni w domu..

Istota hydroponiki i jej zastosowania

Hydroponika może służyć do uprawy cebuli, pietruszki, sałaty, kopru i wielu innych rodzajów zieleni. Hydroponika to metoda uprawy roślin bez gleby. Uprawiane w ten sposób korzenie roślin otrzymują wszystkie potrzebne im substancje z płynnego lub porowatego podłoża..

W krajach, w których występuje mało żyznej ziemi lub gorący i suchy klimat, wszystkie rodzaje roślin uprawnych są z powodzeniem uprawiane od dziesięcioleci..

Uderzającym przykładem takiego państwa jest Izrael. Ponad połowę jego obszaru zajmują pustynie, tylko 20% nadaje się pod uprawy rolnicze. W tych warunkach państwo jest w 95% samowystarczalne we własnych produktach rolnych, z których część jest nawet eksportowana. W kraju tym około 80% zbiorów warzyw i ziół uprawia się w technologii hydroponicznej..

Obecnie hydroponika jako biznes aktywnie rozwija się w różnych krajach świata..

Każdy może uprawiać hydroponikę w domu bez większych trudności i kosztów. Zrób to sam zielenie uprawiane bezpośrednio w mieszkaniu zawsze może zadowolić twoją rodzinę. Budżetowa instalacja do uprawy zieleni w domu nie będzie kosztować tak dużo, ale zawsze możesz wybrać najświeższą cebulę lub pietruszkę bezpośrednio na parapecie.

Metody uprawy „na wodzie”

Hydroponika to zbiorcza nazwa kilku wodnych metod uprawy roślin. Korzenie roślin mogą znajdować się w podłożu lub po prostu mocować w doniczkach, kubkach przy użyciu specjalnych statywów. Podczas stosowania którejkolwiek z tych metod korzenie roślin muszą być również zaopatrzone w tlen:

• Pierwsza jest bezpośrednio hydroponika (kultura wodna). Dzięki tej metodzie korzenie rośliny są w wodzie, nasycony składnikami odżywczymi i uzyskać z niego wszystko, czego roślina potrzebuje do rozwoju. Korzenie roślin potrzebują co najmniej okresowego dopływu powietrza. Aby to zrobić, należy okresowo spuszczać wodę, następnie korzenie są ponownie zalewane płynem odżywczym lub można zorganizować wymuszone napowietrzanie kompozycji odżywczej za pomocą specjalnego kompresora.
• Druga metoda - metoda podkładowa, występuje również nazwa „kultura substratowa”. Swoją nazwę zawdzięcza warstwie podłoża, która utrzymuje (podtrzymuje) korzenie rośliny. Podłoże wylewa się na siatkę zamocowaną na pożywce. Pomiędzy nim a siatką należy zachować odstęp 3-6 cm, konieczne jest dostarczenie korzeniom tlenu.
• Aeroponics - tak nazywa się metoda, która nie wykorzystuje podłoża. Zamiast tego rośliny rosną na wieczku naczynia, z systemem korzeniowym zanurzonym w jednej trzeciej jego długości, a dwie trzecie w powietrzu. Warunkiem jest utrzymanie możliwie najwyższej wilgotności w szczelinie powietrznej. Ma to na celu zapobieganie wysychaniu korzeni. Niektórzy hodowcy używają opryskiwaczy, które w regularnych odstępach czasu spryskują pożywkę na systemy korzeniowe roślin..

Rodzaje systemów hydroponicznych

W oparciu o te metody opracowano różne typy systemów hydroponicznych, które są obecnie aktywnie wykorzystywane. Każdy z nich ma swoje zalety i wady. Spośród nich można wyróżnić sześć głównych:

• System kultur głębinowych. Ze wszystkich aktywnych (wykorzystujących wymuszony obieg cieczy lub wymuszone napowietrzanie) systemów hydroponicznych jest to najprostszy. Jest najbardziej odpowiedni dla tych, którzy stawiają pierwsze kroki w organizowaniu hydroponiki do zieleni w domu. Platforma (najczęściej wykonana z pianki) unosi się w pojemniku z pożywką, na której znajduje się roślina. Jego system korzeniowy zanurza się w cieczy, która jest nasycana tlenem za pomocą pompy powietrza zainstalowanej na dnie zbiornika. Możliwa jest również opcja okresowej wymiany płynu. System jest idealny do uprawy sałaty, cebuli, kopru i innych szybko rosnących warzyw.
• Technika warstwy odżywczej. Płytka taca jest zainstalowana z lekkim nachyleniem. Na wierzchu tacy znajdują się garnki lub plastikowe kubki z otworami. Rośliny są w tych kubkach, korzenie przechodzą przez szczeliny i zwisają, aby dotknąć dna tacy. Pod tacą znajduje się pojemnik z pożywką, którą w sposób ciągły podaje się do tacy za pomocą pompki przez rurkę. Roztwór myje dolną część systemu korzeniowego upraw, dzięki przechyleniu tacy, spływając w dół. Przez drugą rurkę roztwór wpływa grawitacyjnie do pojemnika. Posiada pompkę, która wzbogaca płyn w tlen. Wadą tej techniki jest zależność od elektryczności..
• System nawadniania knotowego. Najprostszy system pasywny oparty na metodzie cofkowej, odpowiedni do uprawy zieleni w hydroponice. Uprawy znajdują się w podłożu (jako podłoże stosuje się wermikulit, włókno kokosowe lub perlit). Obok znajduje się pojemnik z roztworem, między nim a podłożem układane są knoty. Ciecz stopniowo przepływa przez knoty do roślin. Ten system nadaje się tylko do zieleni lub małych roślin..
• System przerywanego zalewania - w pełni zautomatyzowany, minutnik ustawiony na określony czas, kontroluje powodzie. Uprawiane rośliny znajdują się w podłożu, które jest okresowo napełniane pożywką, która znajduje się w oddzielnym zbiorniku. Po chwili roztwór wraca do zbiornika. Proces ten zachodzi kilka razy dziennie, w zależności od rodzaju uprawy i właściwości podłoża..
• System aeroponowy. Ten system wymaga również timera, który włącza pompę na kilka sekund co 3-5 minut. Pompa dostarcza roztwór do korzeni roślin przez opryskiwacze. Przy takim systemie uprawy rosną w bardzo szybkim tempie. System jest bardzo podatny na przerwy w dostawie prądu lub awarie sprzętu - po zatrzymaniu oprysku korzenie bardzo szybko wysychają, a rośliny giną.
• System nawadniania kropelkowego Jest najczęściej używanym systemem hydroponicznym na świecie. Roślina hydroponiczna do uprawy zieleni składa się z dwóch części - pojemnika z podłożem i zbiornika z płynem odżywczym. Ze zbiornika pompa przez rurki z małą prędkością dostarcza ciecz do każdej rośliny. Rośliny są w podłożu. Nadmiar cieczy stopniowo przepływa przez podłoże na dno pojemnika. W dnie zamontowanych jest kilka rur, przez które roztwór powraca grawitacyjnie do zbiornika.

Zalety i wady instalacji

Większość przedstawionych systemów jest zautomatyzowana, co zmniejsza ilość pracy ręcznej i upraszcza kontrolę. Bardzo ważne jest, aby wszystkie układy obserwowały zawartość składników odżywczych w roztworze, jest to szczególnie ważne w przypadku układów odwracalnych (w których ciecz krąży w kółko). Wszystkie zautomatyzowane systemy są podatne na przerwy w dostawie prądu i awarie sprzętu. Aby nie marnować siły roboczej, zaleca się ubezpieczyć się, stosując dodatkowe niezależne źródła zasilania (baterie) i podłoża, które dobrze zatrzymują wilgoć.

Wszystkie systemy będą działały wydajnie, jeśli nie zapomnisz o dostarczeniu roślinie odpowiedniej ilości składników odżywczych na czas.