Opis lilii marlenowej

Spektakularny lilie w stanie ozdobić dowolną wątek. Istnieje wiele odmian i kolorów, dosłownie na każdy gust. Jednak wielu jest zdezorientowanych „markowym” cierpkim zapachem pochodzącym z tych roślin. Na tym tle korzystnie wyróżnia się lilia "Marlena", która nie rozprzestrzenia swojego "bursztynu", dlatego warto rozważyć takie kwiat więcej szczegółów.

Opis odmiany

To jest hybryda stopień, co jest wynikiem „skrzyżowania” lilii azjatyckich z wielokolorowymi longiflorums. W efekcie uzyskano rośliny, które łatwo zapuszczają korzenie i dość wcześnie kwitną, poza tym dobrze znoszą mrozy..

Na wysokich (0,9-1 m) łodygach o barwie jasnozielonej naprzemiennie „zaczyna się” liście podłużne, ostro zakończone. Ich wymiary są zauważalne - za standard uważa się długość 11-13 cm (szerokość jest znacznie skromniejsza i rzadko przekracza 1,5 cm). Na jednej szypułce możesz policzyć co najmniej 15-20 pąków.

Cała ta zielona masa jest trzymana przez kłącze w postaci cebuli pokrytej łuskami.

Pod koniec czerwca - początek lipca nadchodzi czas kwitnienia: pojawiają się duże kwiaty. Zwykle ich średnica sięga 15 cm, ale na glebach lekkich mogą pojawić się prawdziwe olbrzymy 17-19 cm. Końcówki mają jasnoróżowy kolor, który w miarę zbliżania się do środka zastępuje prawie biały „brzeg”.

Opis kwiatu, takiego jak lilia marlenowa, byłby niepełny, nie wspominając o jego najbardziej uderzającej cechy. Mówimy o wielokolorowości, która zapewniła roślinie popularność wśród hodowców kwiatów..

Gatunek ten potrafi „wystrzelić” dziesiątki kwiatów, ale nie czekaj na to od razu - masowe kwitnienie obserwuje się przez 2-3 lata. Przyczyna tego zjawiska jest dobrze znana doświadczonym hodowcom kwiatów..

Jest to proces zwany fascynacją (połączenie kilku młodych łodyg kwiatowych w jedną łodygę z licznymi pąkami kwiatowymi). Ale tutaj jest jeden niuans, o którym wiele osób zapomina - "gaza" jest naprawdę predysponowana do takich mutacji, chociaż nie każda sadzonka nada tak gwałtowny kolor.

Z naukowego punktu widzenia fascynacja przedstawicielami tej odmiany nie jest cechą absolutnie stałą. Nie należy więc ufać sprzedawcom, którzy przysięgają, że sprzedana cebulka „urodzi” do połowy lata prawie sto kwiatów. Jest to możliwe, ale nikt nie może dać pełnej gwarancji.

Cechy sadzenia w otwartym terenie

Aby z powodzeniem wyhodować dekoracyjną lilię, będziesz musiał znaleźć odpowiednie miejsce. Lądowanie na pierwszej "łatce", która się pojawi, może nie dać oczekiwanego rezultatu, więc zacznijmy od wymagań dla lądu.

Wybór gleby i terenu

Optymalnym miejscem sadzenia będzie rozluźniona płodność podkładowy z dobrym drenaż. Wysokie dno wód gruntowych jest niepożądane.

Żarówkę można również zabrać na glinę, ale wtedy będzie to wymagane karmienie, które zostaną omówione nieco później.

Jeśli chodzi o lokalizację, najlepszy jest róg z wyraźnym półcieniem. Regularna ekspozycja na bezpośrednie promienie powoduje ospałość łodyg i pąków, a obfity cień hamuje wzrost. Uwzględnia się również siłę wiatru - silne prądy powietrza mogą złamać delikatny pączek.

Należy pamiętać, że sadzenie odbywa się w połowie kwietnia - na początku maja.

Podlewanie

Zapewnij obfite i regularne podlewanie.

Rozpoczyna się już od momentu zejścia na ląd, kiedy to do przygotowanego otworu wlewa się około 10 litrów wody. Po namoczeniu możesz wziąć cebulki i je posadzić.

Po posypaniu nasion i zagęszczeniu glebą powierzchnia studni jest ponownie nawilżana. Do głównego podlewanie rozpocząć za 4-6 dni (w zależności od tego, jak szybko wysycha ziemia).

Top dressing

Jeśli masz do czynienia z „ciężką” glebą, pamiętaj o jej wcześniejszym nawożeniu. Najczęściej pobiera się zgniłą dziewanny (5-10 kg / m2 M ze wzrostem dawki dla miękkiej gleby). Opcjonalnie - złożone minerał kompozycje w ilości 60-100 g na „kwadratową” powierzchnię.

Ale świeże nawóz nie nadaje się do takich celów - tak potężny „organiczny” w dużych ilościach po prostu „wypali” żarówkę.

Po takim przygotowaniu przechodzą bezpośrednio do sadzenia. Ta procedura jest dość prosta i dobrze znana wszystkim właścicielom domków letniskowych lub ogrodów warzywnych:

1. Żarówki są dezynfekowane karbofos.
2. Kopane są dziury. „Młode” układa się na głębokość 10 cm, a duże cebulki są dwukrotnie głębsze. Pamiętaj, że się zakorzenią, więc musisz zejść głębiej na dwukrotnie wyższym poziomie.
3. Na dnie układa się czysty piasek (wystarczy warstwa 1 cm).
4. Następnie „siedzisko” jest nawilżane (mniej więcej wiadrem wody).
5. Cebule sadzi się korzeniem w dół, posypuje ziemią i ubija.
6. Ostatni akord będzie obfity (do 15 litrów) podlewany dalej ściółkowanie. Otwór pokryty jest warstwą słomy, która zatrzyma wilgoć.

Pielęgnacja roślin

Jak widać, sadzenie odmiany lilii "Marlene" nie jest trudne, ale aby kwiat zakorzenił się w otwartym polu, potrzebna będzie również stabilna pielęgnacja.

Podlewanie

Głównym warunkiem jest regularność. W upalne lato roślina jest stale nawilżana, wylewając wiadro wody pod roślinę co 2-3 dni. Ważne jest, aby tutaj nie przesadzać, w przeciwnym razie kłącze ulegnie podmoknięciu i stanie się podatne na gnicie.

„Złota zasada” wszystkich letnich mieszkańców mówi, że ziemia nie powinna wysychać. Gdy tylko zauważysz, że gleba zaczyna przybierać grudkę, natychmiast podlej kwiat. Oczywiście nie należy dopuścić do pęknięć w warstwie żyznej - w takich przypadkach cebulka grozi wysychaniem..

W okresie kwitnienia intensywność podlewania jest nieco zmniejszona. Następnie odstęp między nawilżaniem jest stopniowo zwiększany, aby całkowicie je zatrzymać do połowy jesieni.

Rozwolnienie

Po usunięciu ściółki do sadzenia, otwory są poluzowane po każdym podlewaniu. To konieczność - jeśli przegapisz chwilę, kłącze udusi się w ubitej ziemi.

Idealnie, ta manipulacja jest przeprowadzana następnego dnia po obfitym podlewaniu. W tym momencie wilgoć zostanie wchłonięta, a sam trójząb lub mała nosacizna nie prześlizgną się przez błoto.

Nawiasem mówiąc, około instrument. Wybierając „rekwizyty” do poluzowania lub pielenia, należy pamiętać o głębokości cebulki. W przypadku niezbyt zakopanego materiału bezpiecznym będzie trójząb. Bardziej „zamiatająca” nosacizna z długą rączką i szerokim ostrzem może złapać nasiona, jeśli wychylenie jest nieprawidłowe. Najlepiej sprawdza się przy pracy z kłączy głębszymi niż 15 cm.

Oprócz rozluźnienia będziesz potrzebować również regularnego czyszczenie chwastów. Nie udzielaj im rabatów - nawet kilka małych źdźbeł trawy może stać się problemem dla niedojrzałych nasadzeń. Najlepiej je usunąć po podlaniu - „mokre” można wyrwać nawet najmniejsze chwasty.

Top dressing

Sezonowy cykl „karmienia” tego kwiatu zapewnia trzy główne nawozy:

1. Pierwsze karmienie odbywa się w momencie wschodu. Danie główne" - kompozycje zawierające azot. Powinny być złożone (przewaga związków amoniaku będzie działać tylko w przypadku zielonej masy).
2. Powstawanie pąków daje sygnał do wprowadzenia tego samego kompleksu "Woda mineralna" lub związki organiczne. Zwykle pobiera się płynną dziewanny, zmieszaną z wodą w stosunku 1/10. Dobre wyniki uzyskuje się stosując humus i Popiół drzewny (100 g / mkw.).
3. Nacisk na mieszanki potasowo-fosforowe kładzie się „pod koniec” kwitnienia, kiedy lilia musi być przygotowana do opadania kwiatów przy jednoczesnym zachowaniu tempa wzrostu.

Po kwitnieniu nawozy nie są już stosowane.

Transfer

Po 4-5 latach od posadzenia można zauważyć, że łodyga już nie rośnie i jest mniej pąków. Znaki te sugerują, że żarówka matki jest wyczerpana lub jest zbyt ciasno otoczona „bąbelkami” córki. Wyjście jest tylko jedno - przenieś się w nowe miejsce.

Jego algorytm będzie wyglądał następująco:

1. Wykopane jesienią cebulki są usuwane z ziemi i myte.
2. Następnie należy je przechowywać w słabym roztworze nadmanganianu (około pół godziny).
3. Po wyschnięciu materiału układa się go w gęstą warstwę trociny lub mech.
4. Pojemnik z taką „zakładką” przechowywany jest w ciemnym miejscu w temperaturze nie przekraczającej 20 ° С.

Wiosenny proces sadzenia „dojrzałych” cebulek będzie taki sam, jak dla ich młodych „kolegów” (z tą różnicą, że stary materiał będzie trzeba sadzić głębiej).

Reprodukcja

Jego schemat jest tradycyjny i prosty - jest znany każdemu. podział kłącza "Dla dzieci." W trakcie swojego rozwoju lilia popularnej odmiany "Marlene" wypuszcza niewiele cebul potomnych, dlatego aby zapewnić otrzymanie nowych roślin na kolejny rok, wielu stosuje tę technikę pod koniec września..

Kopiąc korzenie jesienią zobaczysz, że takie „narośle” same znikają, co ułatwia zadanie. Nawet jeśli nie rozdzielili się od razu - W porządku, każdy może sobie poradzić z dalszą pracą:

1. Ostrożnie rozdziel dzieci nożem.
2. Pamiętaj, aby usunąć je z ziemi i pozostawić do wyschnięcia.
3. Oceń stan. Jeśli na łuskach widoczne są plamy, natychmiast zdejmij zainfekowaną osłonę - jest to korzystne środowisko dla dolegliwości grzybiczych.
4. Następnie usuń martwe korzenie. Pozostaw żywy, zachowując maksymalnie 15 cm.
5. Zebrany w ten sposób materiał jest „trawiony” nadmanganianem potasu i ponownie suszony.
6. Na samym końcu cebulki są sortowane według rozmiaru. Najmłodsi starają się od razu przybliżyć je do rozmiarów dorosłej „bubki”. Aby to zrobić, rosną na osobnym łóżku w szklarni lub w doniczkach. Jeśli nie ma na to czasu, można je po prostu „zawinąć” w trociny i zostawić na zimę w chłodnym, ciemnym miejscu.

W pierwszym roku po posadzeniu „młode” nie zakwitną, ale w sezonie roślina zostanie gruntownie wzmocniona.

Kolejna skuteczna, ale niezbyt popularna metoda - reprodukcja z łusek. Przyglądając się uważnie widać, że jest to również bardzo prosty sposób:

1. Na początku kwietnia pobiera się dorosłą żarówkę. Usunięto z niego kilka łusek. W tym przypadku „dawca” nie jest wyrzucany, ale sadzony w doniczce z dalszym przeszczepem do gleby.
2. Płatki miesza się z trocinami (1/4), ale wcześniej oba „składniki” mieszanki są poddawane działaniu lekkiego roztworu nadmanganianu (do 0,3 g na 1 litr wody) i lekko suszone.
3. Cały przedmiot obrabiany jest umieszczony w torbie. Jest zamknięty i umieszczony w rogu o temperaturze 18-20 ° C. W razie potrzeby gleba jest spryskiwana.
4. Po 12-14 dniach łuski będą „odrywać” cebulki z małymi korzeniami. Pozwalając dzieciom dorosnąć do 1 cm, ostrożnie przenosi się je do niskiej (około 5 cm) kasety lub kartonu wypełnionego podłożem.
5. Przez cały ten czas są podlewane, a ziemia jest poluzowana kijem. Żarówka może wypłynąć na powierzchnię - posyp ją.
6. Do połowy czerwca takie sadzonki można „przenieść” na otwarty teren.

Przygotowanie lilii Marlene na zimę

Jesienią, gdy podlewanie zostało już zatrzymane, łodygi żółkną ostro. Nie spieszą się z przerwaniem procesów więdnięcia - metabolizm między szypułką a korzeniami trwa, aż łodyga całkowicie wyschnie. I dopiero potem odcięli to.

Po takim "demontażu" fajnie byłoby zakryć resztę ziemi folią, robiąc w niej mały otwór wentylacyjny. Jest ku temu powód - wilgoć nie gromadzi się pod korzeniem, który po zamrożeniu może go zniszczyć.

Wraz z nadejściem chłodu usuwa się folię ochronną - „gaza” wytrzymuje zimno. Aby im w tym pomóc, otwór jest pokryty grubą (co najmniej 10 cm) warstwą chochoł. Jako okrycie nadają się liście, zgniła ropa lub trociny. Ale co najważniejsze, świerkowe gałęzie ułożone z gałęzi iglastych utrzymują ciepło.

Choroby i szkodniki

Niestety żadna kwiaciarnia nie jest odporna na ich wygląd. Pod tym względem ogrodnikom jest nieco trudniej - bliskość lilii z plantacjami warzyw zwiększa ryzyko infekcji.

Ale nie rozpaczaj - odkrywszy na czas choroba, możesz szybko wyeliminować jego przyczynę. Najczęściej kwiaty cierpią na:

1. Szara zgnilizna. W chłodne dni na liściach i dolnej połowie łodyg mogą pojawić się brązowe plamki. Aby zapobiec ich przeniesieniu się do pąków, użyj fungicydy jak "Homa" (40 g na 10 litrów wody). W razie potrzeby zabieg powtarza się po tygodniu. Lepiej nie brać popularnego w naszym regionie płynu Bordeaux 1% - najmniejszy błąd w dawce „wykończy” pączek.
2. Rdza. Dotknięte liście są usuwane, a sama roślina jest leczona „Fitosporin” (dodanie 1,5 g proszku na 1 litr wody).
3. Fusarium (bulwiasta zgnilizna). Nierealne jest wyleczenie zaatakowanej "bańki" na otwartym polu, dlatego nawet przed sadzeniem przeprowadza się jej profilaktyczne leczenie lekiem Fundazol (na 2 godziny w 10 litrach wody z dodatkiem 2 g kompozycji).

W okresie wegetacji glebę można podlewać tą samą „Fitosporyną”. Daje efekt i rozpylanie - w celu zapobiegania ½ łyżeczki leku dodaje się do 2 litrów wody.

Nie zapomnij o szkodniki, główne są różne obcęgi. Są eliminowani przez silnych insektycydy. Wśród nich są "Fitoverm - Ampułki 4 ml wystarczają na 1 litr wody. Dozwolone są 2-3 powtórzone „podejścia” w odstępie 8-9 dni. Nieźle i „Actellik”: 2 ml na 2 litry wody - i problem rozwiązany (jedno spryskanie wystarczy delikatne lilie).

Naloty Lily Beetles, wireworms i Niedźwiedź zatrzymać po oprysku „Fufanon”. Sprzedawany jest w ampułkach 2 i 6,5 mg. Ta ilość wystarcza na mieszaninę odpowiednio 1,5 i 5 litrów wody. W przypadku poważnych uszkodzeń dozwolona jest ponowna obróbka.

Teraz wiesz, co jest ciekawego w lilii marlenowej i jak ją uprawiać w kraju. Mamy nadzieję, że po jakimś czasie na sadzonych roślinach nadal będziecie mogli zobaczyć upragnione sto kwiatów. Niech każdy dzień będzie jasny!