Cineraria srebrzysta - sekrety samodzielnej uprawy i pielęgnacji na otwartym polu

Nazwa Cineraria pochodzi od koloru liści, w tłumaczeniu z łaciny jej nazwa oznacza „popielaty”. Dorosły, dobrze uformowany krzew przypomina ażurową srebrzystą chmurę. Łatwo jest uformować gęsty aksamitny dywan o pożądanej wysokości z kultury. Szlachetność koloru i niezwykłe, rzeźbione liście pozwalają na wykorzystanie rośliny jako samodzielnego elementu dekoracyjnego lub tła, na którym doskonale wyróżniają się jaśniejsze nasadzenia ogrodowe.

Bezpretensjonalność, tolerancja na suszę i łatwość rozmnażania zapewniają srebrzystą cynerarię stałą popularność wśród ogrodników i specjalistów od kształtowania publicznych parków, placów i ulic miejskich. W dowolnym celu możesz wybrać odpowiednią odmianę i rodzaj: wyhoduj roślinę we własnym ogrodzie, szklarni lub w domu na parapecie.

Odmiany i ich cechy

Różne rodzaje cynerarii to rozgałęzione krzewy lub rośliny zielne. Sprzyjający klimat panuje w Afryce, gdzie znana jest jako dzika roślina wieloletnia. W Europie i centralnej Rosji roślina jest uprawiana jako jednoroczna lub wewnętrzna, zdobi szklarnie, ogrody i rabaty kwiatowe. Na południu można uprawiać w jednym miejscu przez kilka lat. Doświadczeni ogrodnicy nauczyli się uprawiać kwiat nawet poza Uralem.

Rodzaj Cineraria należy do rodziny Astrov i obejmuje ponad 50 gatunków. W ogrodnictwie konwencjonalnie dzieli się na dwie grupy:

• ozdobne liściaste: mają piękne srebrne liście, rosnące w otwartym polu;
• kwitnienie ozdobne: cenione za gęsty bukiet dużych, jasnych kwiatów, często używane do dekoracji pomieszczeń.

Wiele mieszańców odmian cynerarii może mieć bardzo różny wygląd. Duże różnice występują w kształcie i kolorze liści, gęstości i gamie kolorystycznej kwiatostanów, warunkach uprawy. W związku z tym wymagany jest opis głównych grup cinerarii kulturowych i niektórych ich mieszańców..

Cineraria srebrzysta

Roślina ma kilka nazw, najczęściej ta cyneraria nazywa się nadmorska, jesionowa lub srebrzysta. Pochodząca z Morza Śródziemnego kultura wyróżnia się prawie białymi, aksamitnymi liśćmi z rzeźbionymi krawędziami lub rozcięciem na pierzaste płytki. Krzewy różnych mieszańców osiągają wysokość od 20 do 90 cm i znajdują zastosowanie jako krawężniki, ciągłe okrycia klombów lub indywidualne grupy ozdobne.

Kwiaty srebrzystych cynerarii nie mają walorów estetycznych, są drobne i niepozorne. Aby nie zepsuć wyglądu, są one usuwane w fazie pączkowania.

Srebrny pył

Jest to jeden z najbardziej rozpowszechnionych i pożądanych rodzajów cynerarii w ogrodnictwie i projektowaniu krajobrazu. Roślina ma wdzięcznie rzeźbione liście, białawe ze srebrzystym nalotem. Niewymiarowa odmiana dorasta do 20 cm Przy prawidłowej częstotliwości sadzenia szybko tworzy solidny dywan z puszystymi liśćmi w chłodnych odcieniach. Na jego tle dobrze wyróżniają się zarówno soczyste zielenie, jak i wszelkie kwiaty ogrodowe o różnych kolorach i wysokościach..

Andromeda

Ten typ cynerarii nadmorskiej ma wyrzeźbione liście z gładszymi zębami. Część nadziemna młodej rośliny stopniowo zmienia kolor z zielonego na popielaty, a wraz z wiekiem staje się srebrzystobiały. Andromeda to odmiana średniej wielkości, wysokość krzewu sięga 40 cm.

Cineraria Cirrus

Roślina tworzy luźne krzewy do 0,5 m wysokości. Duże liście tomentose są tylko lekko przycięte na krawędziach i w miarę dojrzewania nabierają srebrnego koloru. Samodzielna roślina wysokich cynerarii niezależnie tworzy zwarty półkulisty krzew, który nie wymaga specjalnego przycinania.

Cineraria Bloody (hybryda)

Gatunek należy do dekoracyjnego kwitnienia i ma dziesiątki form hybrydowych różniących się kolorem. Kwiaty tworzą gęsty, jasny bukiet, w którym duże, zielone liście służą tylko jako ramka. Cyneraria wewnętrzna lub krwawa pochodzi z Wysp Kanaryjskich i jest uprawiana głównie jako roślina doniczkowa. Niemniej jednak krzewy rosną dobrze jako jednoroczne, gdy są sadzone w otwartym terenie i są w stanie zachować dekoracyjność przez kilka miesięcy po rozpoczęciu kwitnienia..

Gama odcieni w różnych hybrydach jest bardzo szeroka: od bladego różu po niebieski i głęboki fiolet. Kwiaty z pstrokatymi płatkami, białe w środku lub na końcach, wyglądają niecodziennie i świeżo. Białe hybrydy z wąską kolorową obwódką wokół krawędzi wyglądają szczególnie szlachetnie..

Cineraria Pełen wdzięku

Republika Południowej Afryki jest domem dla trzeciej co do wielkości części rozległego rodzaju - wdzięcznej cynerarii. Najbardziej bezpretensjonalna roślina wśród swoich krewnych jest nieco gorsza od nich pod względem dekoracyjności. Krzew jest silnie rozgałęziony, często wysoki i luźny, z rzadkimi kwiatostanami. Kwiaty są małe, z wąskimi płatkami przypominającymi stokrotki. Łatwość uprawy i długotrwałe kwitnienie sprawiły, że stał się popularny wśród ogrodników i miłośników roślin domowych..

Opis botaniczny

W naturze cyneraria jest byliną, ale wykazuje tę właściwość tylko w tropikalnych szerokościach geograficznych Afryki, w innych strefach naturalnych roślina jest uprawiana jako roślina jednoroczna lub dwuletnia. Wysokość pędów najwyższych odmian nie przekracza 90 centymetrów. Łodyga rośliny silnie się rozgałęzia, tworząc gęsty krzew. Liście są duże, petiolate, owalne lub w kształcie liry, u większości gatunków są pierzasto wypreparowane i pokryte obrzeżem po obu stronach.

Kwiatostany to corymbose, składające się z koszy z kwiatami języczkowatymi, które mają rdzeń z rurkowatych płatków w środku. Kolorystyka jest zróżnicowana: od śnieżnobiałej do ciemnofioletowej, jaskrawoczerwonej lub bordowej. Odmiany srebrzyste kwitną głównie z małymi żółtymi kwiatostanami. Roślina kwitnie w czerwcu, w sprzyjających warunkach sezon wegetacyjny trwa aż do mrozów.

Cechy hodowlane

W klimacie innym niż tropikalny rośliny są uprawiane przez sadzonki. Na otwartym polu niemożliwe jest stworzenie optymalnych warunków do kiełkowania nasion i rozwoju młodych krzewów. Dopuszcza się siew wyłącznie Cineraria Graceful bezpośrednio na legowiska, ale trzeba będzie poczekać do momentu, kiedy powracające zimno nie grozi zaburzeniem kiełków. To znacznie opóźnia czas kwitnienia..

Gatunki kwitnące ozdobne są rozmnażane wyłącznie przez nasiona. W przypadku form liściastych dostępna jest metoda wegetatywna - sadzonki.

Posiew

Szybkość kiełkowania nasion cynerarii jest dość wysoka: kiełkuje do 90% materiału sadzeniowego. W klimacie umiarkowanym rozmnażanie nasion i uprawa przez sadzonki to najłatwiejszy sposób na uzyskanie kwitnących krzewów w kwietniku już w czerwcu.

Proces sadzenia sadzonek cynerarii krok po kroku wygląda następująco:

1. 1. Podłoże przygotować z luźnej żyznej gleby i piasku w stosunku 1: 1.
2. 2. Wlać mieszaninę do szerokich pojemników do kiełkowania, zwilżyć i lekko ubić wierzchnią warstwę.
3. 3. Nasiona są rozrzucone po powierzchni, nie trzeba ich zakopywać w ziemi. Możesz przykryć nasadzenia lekką warstwą piasku lub wilgotnym ręcznikiem papierowym. To wystarczy do przyczepności korzeni do podłoża..
4. 4. Zaleca się przykrycie pojemników szklanym lub przezroczystym polietylenem w celu uzyskania efektu cieplarnianego..
5. 5. Przed wzejściem glebę regularnie zwilża się spryskiwaczem. Optymalna temperatura do szybkiego kiełkowania nasion + 25 ℃.

Pierwsze pędy pojawiają się 10 dni po posadzeniu. Pojemniki lub doniczki z sadzonkami należy od razu ustawić w nasłonecznionym miejscu, schronienie można zdjąć. Pierwsze liście są zawsze zielone, dotyczy to zarówno odmian wewnętrznych, jak i srebrnych. Rośliny można nurkować już w fazie dwóch prawdziwych liści. Tydzień po przesadzeniu do oddzielnych pojemników można rozpocząć karmienie roślin złożonymi nawozami dla gatunków kwitnących.

Młode kiełki najlepiej sadzić pojedynczo w doniczkach torfowych, co uchroni delikatne korzenie przed uszkodzeniem po przeniesieniu na stałe miejsce.

Przybliżone terminy siewu nasion i sadzonek dla różnych grup cynerarii:

• srebro: zasiane na początku marca, wyjęte z posesji w ostatnich dniach maja;
• hybrydy wewnętrzne: nasiona układa się w grudniu, sadzi w ogrodzie nie wcześniej niż 8 miesięcy później;
• wdzięczne cyneraria wysiewa się na początku kwietnia, przesadza na stałe w połowie maja.

Ta metoda hodowli jest najbardziej odpowiednia dla każdego klimatu. Dojrzałe rośliny radzą sobie ze znacznymi zmianami temperatury, ale w przypadku nasion i pędów nawet normalne wiosenne wahania mogą być niebezpieczne..

Sadzonki

W przypadku tej metody rozmnażania sadzonki zbiera się latem, w okresie szybkiego wzrostu krzewów. Gatunki kwitnące są trudne do przeszczepienia i ta metoda nie jest do nich stosowana..

Proces rozmnażania wegetatywnego cynerarii:

1. 1. Odetnij wierzchołki łodyg o długości 10 cm.
2. 2. Przygotuj mieszaninę ziemi ogrodowej z piaskiem i wlej ją do pojemników z warstwą około 10 cm. Konieczny jest drenaż w pojemnikach na sadzonki.
3. 3. Na ziemię układa się gruboziarnisty piasek. Grubość warstwy 5 cm Podłoże do sadzenia jest dobrze nawilżone ciepłym roztworem nadmanganianu potasu o lekko różowym kolorze.
4. 4. Zanurzyć sadzonki w dowolnym środku ukorzeniającym i zagłębić je w mieszance gleby na co najmniej jedną trzecią ich długości.
5. 5. Stwórz mini szklarnię do każdego cięcia, przykrywając ją plastikową butelką z naciętym gardłem. Krawędzie butelki zagłębiają się trochę w ziemię.

Podlewanie sadzonek odbywa się bez usuwania schronienia, przez glebę wokół butelki. Gdy kiełki się zakorzenią, butelki można wyjmować na kilka godzin dziennie. Wystarczająco dojrzałe rośliny przetrzymuje się bez schronienia do wiosny w chłodnym pomieszczeniu z kontrolowanym dostępem do światła. Sadzenie młodych roślin w otwartym terenie jest możliwe po ogrzaniu gruntu i temperaturach powyżej +16 ℃.

Przed sadzeniem na klombie wskazane jest utwardzanie młodych krzewów na świeżym powietrzu przez kilka dni, przyzwyczajając je do bezpośredniego światła słonecznego i umieszczając je w pomieszczeniu w nocy. Przed samym przeszczepem pojemniki z roślinami pozostawia się na jeden dzień na świeżym powietrzu..

Sadzenie i odejście

Rośliny są bezpretensjonalne pod względem składu gleby, ale korzenie rozwijają się lepiej w lekkich mieszankach składników odżywczych, bez stagnacji wilgoci. Przed przeniesieniem cynerarii na ziemię na stałe miejsce wskazane jest zastosowanie na wybrany obszar kompletnego nawozu mineralnego pod kwiaty. Zwykły schemat sadzenia form średniej wielkości zakłada odległość 20 cm między roślinami w rzędzie i 25 cm między rzędami. Aby stworzyć solidny dywan, luki są zmniejszone.

Podstawowe wymagania dotyczące lądowania:

1. 1. Dobre oświetlenie terenu, ale w południe preferowany jest półcień.
2. 2. Sadzenie przeprowadza się w dołkach bez niszczenia glinianej bryły wokół korzeni.
3. 3. Gleba roślin jest trochę ubita, a cały obszar dobrze zrzucony.
4. 4. W przypadku zagrożenia nawracającymi chłodami, świeże nasadzenia w nocy przykrywa się włókniną ogrodową lub folią.

Optymalna temperatura dla rozwoju rośliny tropikalnej wynosi około +20 ℃. Cyneraria dla dorosłych mogą wytrzymać znaczne dzienne zmiany temperatury, ale najdłużej kwitną przy temperaturze od 15 do 18 stopni. Długotrwałe upały skracają czas kwitnienia. Temperatury poniżej +4 ℃ są szkodliwe dla nadziemnej części rośliny. Korzenie są w stanie przetrwać zimę z mrozem nie większym niż -2 ℃.

Aby uzyskać pełne kwitnienie, konieczne jest usunięcie wszystkich więdących pąków, co sprzyja pojawieniu się nowych jajników i nie opóźnia składników odżywczych do dojrzewania nasion. W cynerariach srebrzystych wyrywają wszystkie pąki na etapie ich formowania, odcinają wydłużone szypułki, ponieważ psuje to wygląd nasadzeń.

Rośliny można nawozić co dwa tygodnie, ale zwykle jeden nawóz azotowy w sezonie wystarcza na bezpretensjonalny plon, na etapie intensywnego wzrostu przed złożeniem pąków. Ponieważ formy kwitnące są najczęściej uprawiane jako rośliny jednoroczne, pielęgnacja ma na celu głównie tworzenie zielonej masy i utrzymanie kwitnienia. Po zakończeniu sezonu wegetacyjnego krzewy są po prostu usuwane z klombu..

Właściwe podlewanie

Bezpretensjonalność kultury wyraża się w tolerancji na suszę. Właściwość ta pozwala na wykorzystanie srebrnych cynerarii do dekoracji ogrodów, parków publicznych, dużych klombów. Zwykle roślinom wystarczają naturalne opady, ale długotrwałe suszenie może nadal znacznie zmniejszyć efekt dekoracyjny nasadzeń. Liście stają się ospałe lub krzewy przestają kwitnąć. W takim przypadku należy dodatkowo podlać klomby..

Preferowane nawilżanie korzeni - cyneraria nie lubi spryskiwania liści. Woda jest używana na ciepło, po długim staniu. Podlewanie odbywa się między rzędami, następnie należy poluzować glebę i usunąć chwasty.

Nasiąkanie gleby może prowadzić do infekcji grzybiczych roślin, gnicia korzeni i zamierania krzewów. Podczas podlewania cynerarii należy przestrzegać miary.

Choroby i szkodniki

Cyneraria srebrzysta jest odporna na większość chorób ogrodowych. Ekstremalne upały lub długotrwałe podlewanie mogą zmniejszyć jego odporność na choroby i szkodniki. Kiedy roślina jest nadmiernie podlewana, mogą pojawić się różne rodzaje zgnilizny, mączniaka prawdziwego i rdzy. Aby zwalczyć takie infekcje, stosuje się fungicydy (leki przeciwgrzybicze), podlewanie należy przerwać do całkowitego wyzdrowienia nasadzeń.

Jeśli plamy znajdują się u podstawy krzewu, a górne liście nie są dotknięte, można wykonać sadzonki i spróbować ukorzenić pozostałą część. Jeśli na wszystkich liściach wystąpi uszkodzenie, roślinę należy usunąć wraz z korzeniem i usunąć z klombu..

Odmiany srebrne reagują na nadmierną wilgoć liśćmi letargu. Jeśli zauważysz niepokojący objaw na czas i przestaniesz podlewać, nasadzenia mogą powrócić do normy..

Przędziorki, mączliki i mszyce są najbardziej uciążliwe dla krzewów podczas ekstremalnych upałów. Przeciw tym szkodnikom stosuje się specjalne preparaty ogólnoustrojowe - insektycydy.

Uprawa byliny

W łagodnym klimacie południowej Rosji cyneraria ma wszelkie szanse przetrwania zimy i wzrostu jako roślina wieloletnia. Aby zwiększyć przeżywalność krzewów przed nadejściem chłodów, nasadzenia są ściółkowane grubą warstwą liści. Wiosną usuwają schronienie i usuwają wszystkie uszkodzone i martwe łodygi.

Na szerokościach geograficznych z silniejszymi mrozami rośliny wykopuje się i sadzi w doniczkach do przechowywania w pomieszczeniach. Temperatura w pomieszczeniu, w którym znajdują się rośliny, nie powinna być zbyt wysoka. W przypadku nadmiernej ekspozycji w zimie wystarczą dodatnie temperatury i rzadkie podlewanie. Wiosną krzewy można ponownie sadzić na otwartym terenie. W ten sposób kultura rośnie nawet na Syberii jako roślina wieloletnia..

Srebrna cyneraria (nadmorska) tworzy szlachetne tło, które podkreśla piękno jaśniejszych kwiatów i ziół. Rośliny o zimnych odcieniach najlepiej wyglądają obok białawych liści. Jasne, żółte, czerwone i pomarańczowe kwiaty zyskują również na neutralnym aksamitnym tle. Srebrzyste odmiany cynerarii jako samodzielne nasadzenia potrafią urzekać powściągliwością kolorem, lakoniczną formą, a ażurowość liści nadaje rabatom lekkości i przejrzystości.