Jak i dlaczego wapnuje się glebę w łóżkach iw ogrodzie
Wapnowanie gleby to proces wprowadzania do gleby specjalnych dodatków obniżających poziom kwasowości. W tym celu można użyć wapna, mączki kredowej, tufu wapiennego, margla, popiołu łupkowego i torfowego, mąki białej i dolomitowej, a także pył cementowy i żużel paleniskowy. Ale na przykład sole sodowe do wapnowania gleby nie są odpowiednie, ponieważ staną się nieodpowiednie do wydajnej uprawy roślin.
Zadowolony
Wapnowanie gleby: kiedy i do czego się je stosuje?
Wprowadzenie wapna do gleby prowadzi nie tylko do zmniejszenia kwasowości gleby, ale także do zwiększenia udziału wapnia, magnezu i innych przydatnych mikro- i makroelementów. Dlatego wapnowanie gleby to nie tylko zmniejszenie kwasowości, ale także ważne nawożenie dla roślin..
Do plusów wapnowania należy również zwiększenie spulchnienia gleby - taka gleba będzie dobrze wchłaniała wilgoć i utrzymywała ją blisko powierzchni. W ten sposób korzenie roślin otrzymają optymalne nasycenie wodą nawet podczas upałów. W warunkach wilgotności i nasycenia pożytecznymi pierwiastkami szybko rozwija się mikroflora glebowa, co prowadzi do naturalnego nawożenia łóżek. Jednocześnie rośliny okopowe nie wchłoną dużej ilości substancji toksycznych, tak jak by to zrobiły, gdyby wapnowanie nie zostało przeprowadzone na czas.
Niemożliwe jest jednoczesne wapnowanie gleby i nawożenie jej obornikiem, w wyniku czego powstanie nierozpuszczalna i bezużyteczna mieszanka dla roślin..
Zbyt kwaśne gleby są szkodliwe dla rozwoju upraw. Jeśli na terenie występuje gleba o wysokiej kwasowości, trudno będzie uzyskać dobre zbiory wszystkich rodzajów buraków, a także kapusty, kukurydza i rośliny strączkowe. Jeśli gleba jest również piaszczysta, nasadzeniom zabraknie magnezu i wapnia. Z kolei szkodliwe dla roślin związki manganu i glinu będą wykazywały zwiększoną aktywność..
Oznaczanie kwasowości gleby
W domu możesz samodzielnie sprawdzić, czy na Twojej stronie wymagane jest wapnowanie kwaśnych gleb. Najłatwiej w tym celu skorzystać z papierków lakmusowych lub specjalnych urządzeń, aby znaleźć granicę kwasowości gleby. Jeśli nie ma możliwości przeprowadzenia dokładnej analizy, będziesz musiał polegać na „środkach ludowej”:
- Chwasty, takie jak skrzyp i mniszek lekarski, rosną bardzo szybko na glebach pozbawionych zasad. Szczaw, mięta i babka są preferowane w kwaśnej glebie. Koniczyna, podbiał i komosa ryżowa dobrze rosną na glebach zasadowych lub obojętnych..
- Wierzchnia warstwa gleby wygląda jak popiół drzewny, w niektórych miejscach na powierzchni zauważalny jest nawet szarawy nalot.
- Zwróć uwagę na naturalne kałuże i niziny w okolicy - po deszczu woda robi się czerwona, czasem u góry pojawia się niepozorny film kolorów tęczy.
- Weź niewielką garść ziemi z działki i posyp ją octem. Jeśli nic się nie dzieje, jest to również oznaka zwiększonej kwasowości (ponieważ ocet jest kwasem, nie należy spodziewać się gwałtownej reakcji po zmieszaniu z kwaśną glebą). Ale jeśli ziemia zaczyna syczeć i pienić się, to jest obojętna lub zasadowa, w tym przypadku wapnowanie gleby nie jest konieczne.
Gleba wapnująca i gipsowa
Tynkowanie różni się od wapnowania gleby wapnem tym, że nie tylko obniża kwasowość, ale pozwala pozbyć się nadmiaru sodu z gleby. Sód negatywnie wpływa na właściwości fizyczne i chemiczne ziemi, a uprawa na takich terenach staje się dużo trudniejsza.
Jakie reakcje chemiczne zachodzą po dodaniu gipsu do gleby? Procent sodu spada, a jego miejsce zajmuje obfity wapń wprowadzony do gleby. Ponieważ wapń jest przydatny dla roślin, jego wprowadzenie pozytywnie wpływa na wzrost upraw.
W przypadku gipsu zwykle stosuje się odpady przemysłowe o dużej zawartości gipsu i fosforu, a także surowy gips. Aby określić, ile gipsu należy dodać, najpierw przeprowadza się analizę biochemiczną gleby, określając ilość zawartego w niej sodu. Średnio będziesz potrzebować od 3 do 15 ton nawozu, a największe zapotrzebowanie na gips odczuwają lizawki solne i gleby solonetyczne.
Tynkowanie można wykonywać podczas orki, siewu roślin wieloletnich lub nawadniania. W rezultacie plon uprawianych roślin wzrasta o 3-6 centów na hektar. Należy pamiętać, że najskuteczniejsze jest tynkowanie gipsowe nawadnianych obszarów, ale skraca się również okres rekultywacji terenu..
Rodzaje nawozów wapiennych
Do wapnowania można stosować zarówno proszki (kreda, dolomit, wapień) specjalnie otrzymywane przez wypalanie lub mielenie, jak i odpady przemysłowe z dużą zawartością wapna.
Głównym środkiem wapnującym glebę jest mączka wapienna, która prawie w całości składa się z węglanu wapnia (CaCO3). Jeśli mieszanina zawiera oprócz węglanu wapnia dużą ilość węglanu magnezu (MgCO3), wówczas taką mieszaninę nazywa się mączką dolomitową. Rasy magnezu są trwalsze i nieco trudniej jest z nich uzyskać mąkę, ale w rezultacie uzyskuje się nawóz, który jest bardziej przydatny do upraw rolnych. Największy niedobór soli magnezu odczuwają gleby piaszczyste, dlatego praktycznie nie stosuje się do nich czystego wapna. Aby uzyskać najlepsze wyniki, do mieszanki można dodać margiel, a nawet zwykły pył cementowy..
O jakości proszków nanoszonych na glebę decyduje zawartość procentowa węglanów wapnia i magnezu (jest to szczególnie ważne w przypadku odpadów przemysłowych) oraz stopień rozdrobnienia. Duże cząstki mają mniejszą rozpuszczalność, więc gleba „przyswaja” je wolniej. Aby uzyskać maksymalną wydajność, zaleca się wybranie mąki wapiennej o grubości mielenia nie większej niż 0,25 mm.
Środki do skutecznego wapnowania - gaszone Limonka. Jest to proszek otrzymywany przez wypalanie skał wapiennych w połączeniu z wodą. Wapno gaszone lub puch w pierwszych latach neutralizują glebę szybciej niż zwykła mąka wapienna. Po kilku cyklach wapnowania skuteczność tych dwóch kompozycji jest w przybliżeniu taka sama..
Jeśli nie ma możliwości klasycznego wapnowania, w domu można zastosować popiół piecowy - wylewa się go pod korzeń roślin wrażliwych na kwasy.
Wapnowanie gleby: dawka stosowania
Zwykle przy obliczaniu kierują się tak zwaną pełną normą - ilością wapna (tony na hektar), przy której wskaźniki kwasowości spadają do słabo kwaśnego odczynu.
Przed obliczeniem, ile wapna potrzeba na miejsce, konieczne jest określenie nie tylko obszaru zajmowanego przez nasadzenia, ale także następujących cech:
- Skład mechaniczny gleby.
- Naturalna kwasowość gleby na terenie.
- Cechy upraw uprawianych na tym obszarze. Na przykład koniczyna, kapusta i buraki są wrażliwe na nawożenie wapnem, dlatego wskazane jest dostarczenie pełnej ilości wapna na zajmowanych przez nie obszarach. Ale na łubinie lub ziemniaki kwasowość praktycznie nie wpływa - nie ma sensu przeładowywać gleby wapnem, dlatego można zmniejszyć tempo o jedną do dwóch trzecich.
Szybkość wapnowania gleby za pomocą określonej mieszanki oblicza się według następującego wzoru: H = ilość wapna na podstawie obliczonej z góry kwasowości * 10000 i podzielona przez procent wapna w mieszance * (100 to procent dużych cząstek).
Tutaj uwzględniana jest stawka wapna w tonach na hektar. Duże cząstki to cząstki o średnicy większej niż 1 mm.
Jeśli konieczne jest wapnowanie kwaśnej gleby na dużą skalę, można wstępnie sporządzić mapę terenu ze wskazaniem upraw. W niektórych miejscach kwasowość może być wyższa i odwrotnie, więc dla optymalnego rozmieszczenia łóżek należy wziąć pod uwagę różnicę między glebami.
Metody i warunki wapnowania gleby
Najlepiej wapnować glebę wiosną przed sadzeniem upraw lub jesienią przed rozkopaniem grządek, aby wprowadzone substancje nie pozostały na powierzchni. Jeśli planowane jest wapnowanie wiosenne, procedurę należy przeprowadzić nie później niż trzy tygodnie przed sadzeniem..
Mąka dolomitowa może być używana do wapnowania nawet zimą - do tego jest rozrzucana na polach tuż nad pokrywą śnieżną.
Wapnowanie pierwotne przeprowadza się przed sadzeniem buraków stołowych i pastewnych lub kapusty. Inne rodzaje upraw pozwalają nie nawozić gleby ponownie wapnem i naprzemiennie sadzić, a skuteczność nawożenia nie maleje.
W sezonie część wprowadzonego wapna ulega stracie, dlatego też okresowo (niekoniecznie co roku) przeprowadza się ponowne wapnowanie. Po raz pierwszy wprowadza się taką ilość mąki wapiennej lub dolomitowej, aby całkowicie zneutralizować kwasowość gleby. Powtarzane - tylko małe dawki, ciągłe monitorowanie poziomu kwasowości i utrzymanie optymalnego poziomu wapnia i magnezu.
Jak prawidłowo nawozić glebę wapnem:
- Jeśli mieszanka wapna lub dolomitu nie jest drobno zmielona, to przed dodaniem do gleby jest ubijana do stanu proszku.
- Gotowa kompozycja jest równomiernie rozłożona na całej powierzchni.
- Wapno miesza się ręcznie lub za pomocą maszyn rolniczych na głębokości 20-25 cm, a jeśli procedura zostanie powtórzona i dodana zostanie niekompletna ilość wapna, głębokość rozluźnionej gleby nie powinna przekraczać 4-6 cm.
Wapnowanie jesienne pozwala dokładniej wyregulować proporcje kwasów i zasad w glebie, a efekt utrzyma się przez dłuższy okres niż w przypadku stosowania wapna wiosną. Jesienne nawożenie wapnem jest jeszcze bezpieczniejsze, ponieważ niektóre związki (na przykład wapno gaszone lub popiół drzewny) są dość żrące i mogą uszkodzić korzenie roślin przez bezpośredni kontakt. W takim przypadku nie ma potrzeby głębokiego spulchniania gleby - po opadach deszczu i śniegu mieszanki w naturalny sposób osiągają wymaganą głębokość.
Przy prawidłowych wstępnych obliczeniach konieczne będzie powtórzenie procedury nie wcześniej niż za 5-7 lat..
W razie potrzeby można mieszać mąkę wapienną lub dolomitową, a także proszek gipsowy z nawozami borowymi, miedzianymi, kobaltowymi, potasowymi, a nawet bakteryjnymi. Aby zapewnić większą płodność i superfosfaty.
https://youtube.com/embed/jGJHWRmtd_0
Wyniki regularnego wapnowania
Wapnowanie kwaśnych gleb jest prostym i przyjaznym dla środowiska sposobem na zwiększenie żyzności terenu na tym stanowisku. Czynniki, dzięki którym uzyskuje się pozytywny efekt:
- aktywacja żywotnej aktywności niektórych mikroorganizmów przydatnych dla roślin ogrodowych, takich jak bakterie guzkowe itp .;
- zwiększenie wodoodporności i mechaniczne spulchnienie gleby, dzięki czemu woda wraz z nawozami nie opuszcza korzeni i bulw przez długi czas;
- wzbogacenie ziemi w użyteczne pierwiastki (wapń, magnez, fluor);
- zapobieganie wchłanianiu substancji toksycznych przez rośliny - ma to szczególne znaczenie w przypadku terenów przyległych do stref przemysłowych;
- szybsze wchłanianie składników mineralnych.
Wszystkie te czynniki umożliwiają zbieranie czystych ekologicznie i bogatych zbiorów wraz z nadejściem jesieni..
Aby upewnić się, że konieczne jest terminowe wapnowanie gleby, można obliczyć korzyść ekonomiczną z procedury - czas zwrotu i zysk netto. Aby to zrobić, należy obliczyć koszty zakupu mieszanek wapiennych i ich dystrybucji na terenie, a także wzrost plonów w latach następujących po wapnowaniu. Oczywiście najszybszy możliwy zwrot można osiągnąć, jeśli wapnowanie przeprowadza się na glebach silnie kwaśnych, a następnie obsadza się uprawami wrażliwymi na wapnowanie (warzywa, rośliny pastewne i ziemniaki). W wyniku neutralizacji gleby rośliny przestają cierpieć na szkodliwe działanie kwasów i otrzymują znacznie więcej składników odżywczych niż dotychczas.
