Jak dbać o kaktusa w domu?

Jest mało prawdopodobne, aby w jednym temacie można było opisać wszystkie rodzaje kaktusów występujących na świecie w jednym temacie - jest ich około 5000, więc ten materiał uwzględnia tylko najciekawsze z nich do kolekcji domowych, określa cechy botaniczne i zasady pielęgnacji i uprawy.

Opis botaniczny i odmiany

Greckie słowo „kaktus” było wcześniej używane w odniesieniu do nieznanych nam roślin. To jest nazwa dużej rodziny roślin. A wśród hodowców kwiatów słowo to kojarzy się z ciernistym „cudem”, który zadziwia różnorodnością kształtów, kolorów i typów.

Początkującej kwiaciarni kaktusów trudno jest przebrnąć przez złożone terminy naukowe i trudne do wymówienia nazwy. Ale jeśli zdecydujesz się poważnie zająć się uprawą kaktusów, będziesz musiał nauczyć się przynajmniej ogólnych informacji i nazw tych niezwykłych roślin, ich cech botanicznych.

Kaktusy to zdobywcy ekstremalnych krajobrazów. Mogą to być drzewa, krzewy lub zioła. Uderzające są również różnice w wielkości - od 2 cm do 20 m wysokości i wadze ponad 3 tony, gdy są całkowicie nasycone wilgocią. Tam, gdzie inne rośliny przegrały walkę z warunkami naturalnymi, zwycięsko wyszły kaktusy, którym udało się przystosować do:

• lasy suche i mokre;
• trawiaste pola;
• łańcuchy górskie;
• pustynia.

Wszystkie kaktusy są sukulentami, to znaczy są w stanie magazynować wilgoć podczas długotrwałej suszy. Ale główną różnicą między tą rodziną jest obecność otoczki - bocznych gałęzi w postaci pąka, z którego wyrastają ciernie, kwiaty i młode pędy.

Hodowca kaktusów musi znać cechy strukturalne, ponieważ kaktusy uderzająco różnią się od innych roślin:

1. Korzenie - mocny rozgałęziony system zbierania i zatrzymywania wilgoci. Może dorastać do 7 m głębokości i rozgałęziać się z powierzchni 5-7 cm, zajmując do 5 m2 wokół rośliny. Niektóre gatunki rozwijają korzenie powietrzne, które pozwalają im przyczepiać się do pni innych roślin i zbierać wilgoć z powietrza. Istnieją również korzenie tnące, które wciągają łodygę w glebę, chroniąc ją przed przegrzaniem.
2. Trzon To coś, co jest powszechnie określane jako kaktus. Łodyga jest tak osobliwa i niezwykła, że ​​nie można pomylić kaktusa z innymi roślinami. Obecność ponad 5000 gatunków i zapewnia różnorodność kształtów i rozmiarów łodygi - wysokość waha się od 1 cm do 20 m, średnica - od 0,5 cm do 1,5 m. Jest to bylina, która tylko u niektórych gatunków może ginąć w niesprzyjających warunkach. W zależności od łodygi występują kaktusy drzewiaste, słupopodobne, krzaczaste, liana, kuliste, z pełzającymi łodygami. Początkowo łodyga jest pojedyncza, ale z czasem mogą pojawić się pędy boczne. Łodyga pozbawiona jest płaskiej powierzchni. Jego struktura to żebra (od 1 do 100), guzki i brodawki. Osłona łodygi ma mocną woskową skorupę, która zapobiega parowaniu wilgoci. Obecność kłębków kosmków i igieł na powierzchni przyczynia się do gromadzenia się wilgoci z atmosfery i porannej mgły oraz tworzy względny półcień. Kolor łodygi waha się od jasnozielonego do brązowego..
3. Arkusz - liście, zmieniając się nie do poznania, ciernie służą roślinie. U niektórych gatunków można znaleźć zachowane blaszki liściowe, u niektórych powstają one dopiero w początkowej fazie, a następnie obumierają. Liście cierniowe, podobnie jak łodygi, uderzają różnorodnością kolorów (żółtawa, biała, szarawa, czerwona, czerwono-brązowa) i kształtami (ząbkowane, owłosione, w postaci piór, cierni i szczeciny, igiełkowe i dziwnie zakrzywione). Kolce znajdują się pośrodku otoczek (najtrwalsze i kłujące o długości do 25 cm) oraz wzdłuż ich krawędzi (bardziej miękkie, mniejsze i liczniejsze). Przy takim kształcie małego cierniowego liścia zmniejsza się parowanie wilgoci, a także służy jako ochrona przed zwierzętami, które nie mają nic przeciwko jedzeniu świeżej i mięsistej miazgi łodygi.
4. Kwiaty i owoce - kwitnienie kaktusa uważane jest za cud i nie pozostawi nikogo obojętnym. Kwiaty z reguły są pojedyncze, pojawiają się bezpośrednio z łodygi lub na specjalnych strefach (cephalia). Kwitnie nocne lub dzienne, pachnące lub bezwonne. Wielkość kwiatów - od malutkich, od kilku mm do 40 cm Kształt kwiatów - od szeroko rozwartych do zamkniętych, w skali kolorystycznej łatwiej wskazać, których odcieni nie ma - niebieski i czarny. Owoce różnią się nie mniejszą różnorodnością - od soczystych, miękkich jagód, które są używane do jedzenia, po suszone skrzynki nasienne.

W klasyfikacji botanicznej kaktusy dzielą się na cztery grupy:

1. Pereskioideae - pośredni związek między kaktusami a roślinami liściastymi. Wygląda jak krzew o liściastych płytkach, w kątach których rosną ciernie, pomagając roślinie przylegać do drzew. Te ciernie i kwiaty są takie same jak u innych kaktusów, ale łodygi nie są soczyste, ale jak drzewa i krzewy liściaste..
2. Opuntia (Opuntioideae) - wyróżnia się obecnością szczątkowych liści na młodych pędach, soczystych łodygach i bardzo ostrych postrzępionych kolcach (glochidia). Wszystkie rośliny z tej grupy mają podobne kwiaty i dość duże nasiona..
3. Mauhy (Maihuenioideae) - obszar dystrybucji - wyłącznie Patagonia (południe Argentyny). Podobnie jak opuncja, mają szczątkowe zaokrąglone stożkowate liście, ale nie mają glochidii. Łodyga ma brodawki-guzki o szerokości 10-50 cm, młode pędy przypominają pędy roślin liściastych, wchłanianie tlenku węgla następuje w ciągu dnia, podobnie jak u opunaceae. Ta rodzina jest stosunkowo nowa w klasyfikacji botanicznej i jest reprezentowana tylko przez kilka gatunków..
4. Kaktus (Cactoideae) - wszystkie pozostałe, dość liczne, rodzaje kaktusów są połączone w tę grupę. Rośliny z grupy nie mają liści w jakiejkolwiek formie (z wyjątkiem tuby kwiatowej), nie mają glochidii. Młode pędy mają kształt kuli lub walca. Pędy w postaci rzęs płaskich, kulistych, w postaci kolumn lub pełzających po powierzchni gleby. Ta rodzina obejmuje większość odmian uprawianych w domowych kolekcjach..

Najczęściej do uprawy w domu stosuje się następujące typy:

1. Astrophytum (kaktus gwiaździsty) - ma łodygę kulistą lub gwiaździstą, żebra (5-10 sztuk) pokryte są jasnymi, grubymi włoskami, kwitnie w duże żółte kwiaty, czasami o czerwonawym odcieniu.
2. Echinocereus - niezbyt częsty bywalec kolekcji domowej, bo wymaga szczególnej troski: mroźne zimowanie z absolutną suchością Są kuliste, słabo cylindryczne i duże, duże rozgałęzione. Kwitnie obficie z dużymi kwiatami do 10 cm z płatkami masy perłowej i cytrynowym zapachem.
3. Echinocactus Gruzoni - kulista łodyga może dorastać do 1 m wysokości i 50 cm średnicy, żebra (20-35 sztuk) gęsto pokryte białymi lub złotymi włoskami. Tylko stare (powyżej 20 lat) rośliny kwitną dużymi żółtymi kwiatami.
4. Tęczowy echinokaktus - kulisty kształt, wysokość do 50 cm, kwiaty w odcieniach różu i fioletu do 7,5 cm, ma delikatne korzenie, co należy wziąć pod uwagę przy przesadzaniu.
5. Echinopsis - łatwa w uprawie, łatwo dochodzi do kwitnienia. Trzon jest kulisty, cylindryczny lub kolumnowy. Kwiaty są podłużne w kształcie lejka w nocy. Echinopsis są często używane jako rośliny techniczne jako podkładki.
6. Ferocactus - kształt kulisty lub spłaszczony, duże twarde kolce. Łatwo zarasta dziećmi, tworząc całe kolonie-rodziny. Kwitną w ciągu dnia, gdy dorastają do 25 cm, kwiaty w kształcie lejka są różowe, żółte lub czerwone blisko w nocy.
7. Mammillaria - rośliny małe (do 30 cm), kuliste, bez żeber. Kwiaty są rurkowate lub dzwonkowate, kwitnące w kole na szczycie łodygi. Główną różnicą w stosunku do innych gatunków jest obecność brodawek, z których wyrastają kolce, aw zatokach pojawiają się pąki.
8. Notocactus - kulisty kształt rozciąga się w czasie. Łodyga jest bliżej bulwiasta niż żebrowana. Kwiaty duże o różnych kolorach - pomarańczowym, żółtym, czerwonym, różowym. Nie daje pędów bocznych.
9. Opuncja - zróżnicowane pod względem kształtu i koloru kwiatów - żółte, pomarańczowe, czerwone, różowe. Obecność glochidii wymaga ostrożności przy wychodzeniu. Łatwo kiełkuje, często w najbardziej nieoczekiwanych miejscach.
10. Schlumberger lub Boże Narodzenie (Holiday Cactus) - roślina zasługuje na swoją nazwę i kwitnie zimą (inna odmiana - Rhipsalidopsis lub „pisanka” kwitnie wiosną). Pędy w postaci zwisających pędów mogą być uprawiane jako roślina ampeliczna. Kwiaty są zróżnicowane kolorystycznie, do 8 cm długości.

Jak dbać o kaktusa w domu?

Przy odpowiedniej pielęgnacji kaktusy domowe mogą być świetnym elementem wystroju domu. Już dawno przestały być egzotyczne i świetnie czują się w domowych kolekcjach..

Każdy rodzaj kaktusa jest interesujący i wyjątkowy na swój sposób, a odpowiednia pielęgnacja zapewni wiele niesamowitych odkryć. Mimo całej swojej bezpretensjonalności rośliny zależą od warunków wzrostu. Najważniejsze jest stworzenie warunków odpowiadających naturalnemu środowisku rosnącemu i cyklowi życia..

Rośliny mają okresy spoczynku i okresy aktywnego wzrostu, które są krótsze niż okresy spoczynku. U gatunków kwitnących zawiązywanie pąków następuje po 3-6 tygodniach od wyjścia ze stanu uśpienia. Kwitną kaktusy, zwykle w maju-czerwcu..Nie wszystkie rodzaje kaktusów nadają się do uprawy w domu - niektóre po prostu nie pasują do wnętrz, a niektóre są trujące, niektóre są antyseptyczne, inne są halucynogenne.

Nocleg

Optymalne miejsce do umieszczenia kaktusa jest wybierane nie ze względów dekoracyjnych, ale w oparciu o potrzeby rośliny..

W takich miejscach powinny znajdować się ciepłolubne i światłolubne rośliny regionów pustynnych - są to okna od strony południowej, południowo-zachodniej, południowo-wschodniej lub szklarnia.Rośliny podobne do drzew liściastych, choć wymagają dużo ciepła i światła, nie będą tolerować bezpośredniego nasłonecznienia w południe, wymagane będzie cieniowanie lub rozproszone światło. A gatunki kwitnące zimą najlepiej umieścić w miejscu nie nasłonecznionym. Po okresie uśpienia kaktusy są stopniowo wyprowadzane na słońce. W ten sposób roślina twardnieje, odsadzona od światła słonecznego przez zimę. W przypadku braku oświetlenia konieczne będzie doświetlenie fitolampami.Niektóre kaktusy wychylają się w stronę światła, ale nie należy zmieniać położenia doniczki - gatunki wrażliwe na zmiany lokalizacji mogą wyrzucać kwiaty i łodygi.

Temperatura i wilgotność

Zapasy wody w kaktusach nie tylko chronią rośliny przed upałem, dostarczając im wilgoci, ale także pomagają radzić sobie ze zmianami temperatur dziennych i nocnych w warunkach naturalnych. Duże gatunki tolerują nawet niewielkie przymrozki. Jednak większość gatunków jest bardzo wrażliwych na spadek temperatury i umiera, gdy zbliża się ona do zera. W domu pożądane jest zapewnienie następującego reżimu temperatury:

• okres odpoczynku - obniżyć temperaturę do + 12 ... + 15 ° C, gatunki mrozoodporne mogą zimować w temperaturze + 5 ° C, wskazane jest umieszczenie go w chłodnym miejscu z dala od sztucznego ogrzewania;
• okres aktywnego wzrostu - temperatura jest utrzymywana w granicach + 26 ... + 31 ° C, ale gatunki pustynne wytrzymują + 35 ... + 40 ° C.

Kaktusy, których pokolenia od dawna rosną i rozwijają się w domu, są mniej zależne od reżimów temperaturowych niż ich dzicy krewniacy.

Kaktusy wymagają umiarkowanej wilgotności powietrza, regularnej wentylacji bez przeciągów oraz lekkiego rozpylania w postaci mgły o poranku. Woda natryskowa powinna być ciepła - + 30 ... + 35 ° C.

Podlewanie

Podobnie jak wszystkie sukulenty, kaktusy są w stanie przechowywać dużą ilość wilgoci i wytrzymać przez długi czas bez podlewania. Ale nadal muszą uzupełniać wodę.

Podlewanie odbywa się rzadko, ale obfite, czekając, aż woda przepłynie przez otwory drenażowe i uwolni miskę. Nagromadzona woda może powodować gnicie korzeni. Podlewanie powtarza się dopiero po wyschnięciu ziemnej śpiączki. Metoda podlewania - ułóż na krawędzi garnka lub na tacy.Woda powinna być miękka, w temperaturze pokojowej, ogrzana na słońcu.

W przypadku gatunków pustynnych podlewanie w chłodne dni jest szkodliwe, ale stojąca woda w glebie prowadzi do śmierci w upale. Gatunki liściaste będą tolerować obfite podlewanie.

Top dressing

Bezpretensjonalne kaktusy wymagają składników odżywczych, choć w mniejszym stopniu niż inne rośliny, nawozy można stosować tylko w okresie aktywnego wzrostu, począwszy od marca. W początkowym okresie wegetacyjnym - dwa razy w tygodniu, w przyszłości - nie częściej niż raz w miesiącu.

Najłatwiej jest kupić gotowe nawozy mineralne dla kaktusów i ściśle przestrzegać ich stężenia. Do samodzielnie przygotowanej mieszanki użyj mieszanki o wysokiej zawartości fosforu i potasu, a mniej azotu (38% potasu, 16% fosforu i 5,6% azotu).

Wideo: Karmienie sukulentówGdy rośliny są gotowe do kwitnienia, nawozi się je fosforanem potasu. Opatrunek górny przeprowadza się dopiero po zwilżeniu gleby lub razem z następnym podlewaniem. Wszelkie mieszanki stosuje się w niewielkich stężeniach - nie więcej niż 1 g na 1 litr wody Prawidłowo przeprowadzone nawożenie pozwala rzadziej przesadzać rośliny (raz na 4-5 lat).

Nie powinieneś nawozić:

• w zimowym okresie odpoczynku lub w letnim upale;
• jeśli korzenie są uszkodzone;
• po przesadzeniu i ukorzenieniu.

Transfer

Domowy kaktus przesadza się nie częściej niż raz na dwa lata, niektóre gatunki charakteryzują się powolnym wzrostem, nawet rzadziej - raz na 5-6 lat.Podłoże dla kaktusów powinno być lekkie, luźne i zawierać duże cząstki, co przyczynia się do przepuszczalności wilgoci i powietrza.Możesz użyć dostępnej w handlu mieszanki dla kaktusów lub zrobić własną glebę, mieszając równorzędnie darni i gruboziarnisty piasek. Część piasku można zastąpić gruzem, kamykami lub żwirem.

Wybierz doniczkę nieco większą niż poprzednia i 15% wyższą niż system korzeniowy, aby uniknąć zgnilizny korzeni.

Przeszczep przeprowadza się wiosną:

1. Nie podlewaj rośliny przez kilka dni przed sadzeniem, aby uzyskać lepsze usuwanie korzeni.
2. Drenaż z keramzytu, łamanej cegły bez pyłu lub kamyków układa się na dnie garnka.
3. Doniczkę wypełnia się w jednej trzeciej ziemią, a roślinę umieszcza się pośrodku, ostrożnie rozprowadzając korzenie. Posyp resztą gleby do szyjki korzeniowej.
4. Zaleca się posypanie szyjki korzeni czystym piaskiem lub małymi kamyczkami.
5. Po przesadzeniu podlać po kilku dniach i nie nawozić.

Jak rozmnażać się w domu

Kaktus rozmnaża się wegetatywnie przez sadzonki i nasiona w okresie aktywnego wzrostu wiosną lub wczesnym latem.

Główną metodą hodowli jest wysiew nasion. Przed wysianiem nasiona należy traktować alkoholem etylowym (roztwór nadmanganianu potasu nie przeniknie przez mocną skorupę). Nasiona są rozrzucone na powierzchni lub lekko sprasowane.Sadzonki kaktusów pustynnych pojawiają się w temperaturze + 25 ... + 35 ° C, inne gatunki wymagają temperatury + 16 ... + 18 ° C. Folia lub szkło na wierzchu pojemnika ze stałą wentylacją i nawilżaniem pozwoli stworzyć wymaganą wilgotność, reżim termiczny i oświetlenie..

Pierwsze pędy pojawiają się po 10 dniach, ale całkowite wykiełkowanie wszystkich nasion zajmie miesiąc.

Rozmnażanie wegetatywne następuje z powodu oddzielenia pędów młodych od głównej rośliny matecznej, bocznych pędów korzeni lub liści. Łatwo się zakorzeniają i nadal rozwijają się jako roślina dorosła..Cięcie przeprowadza się, gdy w otoczce lub na korzeniach powstają wyrostki, czasami z podstawami korzeni. Pędy są oddzielone i ukorzenione, rosnące jako osobna roślina.

Niewiele roślin może pochwalić się dobrym połączeniem różnorodności i łatwości pielęgnacji. Z pomocą kaktusów możesz stworzyć piękny obraz w swojej domowej kolekcji, tak duże są ich różnice w kształcie, kolorze kwiatów, rodzaju cierni. Nauka rozpoznawania gatunków i zapewnienie właściwej opieki stworzy ciekawe i satysfakcjonujące hobby..