Jak rozmnażać jabłoń - skuteczne sposoby i najlepsze opcje

Są sytuacje, w których musisz rozmnażać jabłoń i inne drzewa lub stworzyć kilka odmian na jednej roślinie. W takich momentach musisz użyć metod szczepienia i szczepienia. Jeśli znasz cały algorytm, możesz łatwo osiągnąć imponujący wynik, czyli kilkanaście młodych sadzonek.

Hodowla często odbywa się poprzez szczepienie, a bezpośrednie ukorzenienie stosuje się tylko wtedy, gdy młody pęd pełni rolę materiału wyjściowego.

Popularne sposoby hodowli jabłoni i pojawiające się problemy

Metoda taka jak sadzonki pozwala na wznowienie procesów metabolicznych w starych drzewach, zwłaszcza gdy mają one wysoką produktywność. Ten rodzaj rozmnażania wegetatywnego przyczynia się do większej wydajności podczas pozyskiwania sadzonek, a także do rozwoju nowych odmian tej samej rośliny..

Głównymi celami szczepienia są: wyhodowanie kilku gatunków na tym samym drzewie, oszczędność miejsca w ogrodzie lub na działce, przywrócenie zamarzniętej rośliny, zastąpienie wcześniej zakupionej odmiany sadzonki, rehabilitacja starej jabłoni za pomocą wzrostu korzeni.

Istnieje lista głównych i najczęstszych błędów, których nie należy popełniać podczas szczepienia. Po pierwsze, nie powinno się w ten sposób rozmnażać plonu na wiosnę, ponieważ roślina kiełkuje z dość dużą prędkością i wysysa wszystkie zawarte w niej soki. Oznacza to, że drzewo wysycha bardzo szybko, nigdy nie mając czasu na zakorzenienie. Sadzonki należy zbierać tylko w samym środku lata lub jesienią, zimą, czyli w okresie całkowitego odpoczynku.

W przypadku szczepienia bliżej podstawy gałęzi, cięcie będzie miało większy wigor. Pędy należy wyciąć na więcej niż dwadzieścia centymetrów od góry. Jeśli drzewo rośnie dłużej niż pięć lat, można na nim wykonać jednocześnie kilka przeszczepów. Możliwe jest zamocowanie zrazu na gałęziach drugiego rzędu, to znaczy na tych, które są szkieletowe i znajdują się dalej od pnia.

• Każde szczepione drzewo wymaga starannej pielęgnacji, podlewania i karmienia, które zwykle rozpoczyna się kilka tygodni po szczepieniu. Stały dopływ czystej wody jest ważny dla pełnego wzrostu elementów drewnianych. Naturalne opady w postaci deszczu, śniegu, mgły to za mało.
• W żadnym wypadku nie należy zostawiać pędów, klonalnych zarodników, które są tworzone przez dzikie zwierzęta, ponieważ stado wyda całą swoją energię na swoich „krewnych”, a nie na ucieczkę wymagającą rozwoju.
• Bezpośrednio po pierwszym szczepieniu ważne jest, aby odciąć pędy znajdujące się poniżej strefy skrzyżowania, aby przeprowadzić cięcie odmianowe.

Jak rozmnażać uprawę bez szczepień?

Zielone szczepienie to metoda bezpośredniego zakorzenienia w ziemi, można ją stosować bez uciekania się do stosowania przeszczepów. Odbywa się przy użyciu całej długości gałęzi wyciętej z rodzimego drzewa, dzięki czemu dostarczanie składników odżywczych i witamin nie ustaje.

Oddzielanie sadzonek odbywa się dopiero po uformowaniu pierwszych korzeni. Zabieg przeprowadza się kilkoma metodami z młodej jabłoni: oryginalne drzewo sadzi się na zboczu lub stosuje się warstwy powietrza.

Pierwsza metoda i jej wady: drzewo macierzyste stale rośnie na zboczu. Problem ten można rozwiązać, planując przeszczep do pozycji pionowej, kilka lat po utworzeniu wymaganej liczby warstw. Proces ten różni się szybkością, ale jest znacznie droższy niż inne, w zależności od specyfiki systemu korzeniowego wzrostu roślin. Najlepsza metoda dla obszarów o suchym klimacie.

Podczas sadzenia sadzonki na takich obszarach wymagane jest zakopanie dwóch gałęzi z każdej strony. Ważne jest, aby podlewać je dużą ilością płynu i stale dodawać ziemię, jeśli się uspokoi. Po kilku latach pierwsze pędy można oddzielić i przesadzić. Z czasem wyrosną z nich silne młode drzewa..

Aby uzyskać warstwy powietrza, musisz wziąć plastikową butelkę, odciąć górę lub dół, lub wytrzymała torba polietylenowa może również działać. Rozwiniętą gałąź wprowadza się przez butelkę przez gardło lub otwór na dnie w odstępie dwudziestu centymetrów od czubka i przykrywa ziemią, dodaje się ptasie odchody lub zgniłe liście. Ziemię należy regularnie nawilżać, w przeciwnym razie roślina po prostu nie przetrwa.

Możesz także stymulować tworzenie korzeni w ten sposób: zanurz w ziemi kawałek wyciętej kory ostrym narzędziem, aby nie uszkodzić drewna. Z drugiej strony wykonuje się kilka małych otworów, aby wszystkie przydatne elementy mogły przez nie przeniknąć i uformować podstawy.

Możliwe jest usunięcie części kory w postaci pierścienia o grubości dziesięciu milimetrów. Ważne jest monitorowanie stanu tej strefy, ponieważ w przypadku wzdęcia nie nastąpi pomyślne ukorzenienie. Ponadto w przypadku tej metody stosuje się tylko pędy sprzed dwóch lub trzech lat..

Ukorzenienie zimą i wiosną

Czasami proces ukorzeniania letnich sadzonek zawodzi, to znaczy nie dochodzi do tworzenia się systemu korzeniowego. Istnieje opcja polegająca na wstępnym przygotowaniu materiału do sadzenia zimą. W grudniu wymagane jest złamanie dwuletniej gałęzi bez uszkodzenia kory i zamocowanie jej gipsem lub taśmą szczepiącą.

W marcu utrwalacz jest usuwany, a pęd odcinany w miejscu zerwania, umieszczany na kilka tygodni w ciepłej wodzie z węglem aktywnym. W okresie, gdy materiał nasadzeniowy znajduje się w cieczy, pojawi się pierwszy wzrost kalusa, az czasem korzenie mają około pięciu lub siedmiu centymetrów długości. Warstwy w tym stanie można bezpiecznie sadzić w warunkach szklarniowych, stale monitorując wilgotność. Do szybkiego i bezproblemowego ukorzeniania potrzebne jest schronienie i pożywna gleba.

Sadzonki można przenieść w miejsce o wysokiej temperaturze zaledwie czternaście dni przed zejściem na ląd. Jesienią pojawi się pierwsza sadzonka, uprawiana w skrzynkach i wyprowadzana do ogrodu, a dopiero w październiku przesadzana na otwarty teren. Jeśli sadzonki przeprowadzono jesienią, kiełki są przechowywane do zimy lub wczesnej wiosny (ocieplenie). Przed sadzeniem należy je namoczyć w wodzie i usunąć drewno, które ma czas wyschnąć.

Kiedy zbierać sadzonki do szczepienia lub ukorzenienia?

Wynik zależy bezpośrednio od właściwego i prawidłowego doboru sadzonek. Jako roślina mateczna zwykle wybiera się okazy jednego roku, które uformowały już drewno na samym dnie, a także wiele pędów z góry. W najlepszym przypadku termin zbioru powinien przypadać na drugą połowę czerwca lub początek lipca, gdyż skończył się intensywny okres wiosennego rozwoju i można go rozpocząć. Czynności należy wykonać w pierwszej połowie dnia, sadzonki tego samego dnia.

Technologia ta jest często stosowana w takich przypadkach, gdy gałęzie są cięte piętą, czyli pozostałą częścią łodygi, na której umieszczany jest pęd, co pomaga przyspieszyć proces ukorzeniania. Zasady zbierania sadzonek: powinny być małe - mogą pomieścić maksymalnie pięć pąków, nie więcej - przeciąć pod ostatnim pączkiem - oczyścić sadzonki z liści w strefie, która będzie w ziemi - również usunąć z góry, ale o połowę, aby zmniejszyć ilość oparów.

Ważne jest, aby wiedzieć, że podczas bezpośredniego ukorzeniania należy zdobyć specjalną glebę, przylegać do stałej temperatury dwudziestu stopni Celsjusza, karmić roślinę, obficie podlewać czystą wodą i budować drenaż.

Szczegóły metody szczepień

Do zabiegu trzeba się przygotować z właściwej podkładki, czyli z wyboru jabłoni: tej, która sama wyrosła na wolności lub tej, która została posadzona z nasion. W pierwszym przypadku stabilność drzewa jest na wyciągnięcie ręki i najczęściej preferuje ją wielu ogrodników. Szczepienie jest wymagane do systemu korzeniowego podkładki, jeśli nie ma potrzeby uprawy kilku odmian na tej samej roślinie. Przeszczepy powinny być tylko pędami rocznymi.

Sadzonki wykonuje się w dniu wycięcia sadzonek, po usunięciu liści. Aby uzyskać większą produktywność, ważne jest, aby używać uśpionych kiełków zamiast świeżych. W tym celu późną jesienią lub zimą, przed silnymi mrozami, zbiera się pędy. Przechowuj materiał w piwnicy lub zakopany warstwami w śniegu.

Rozmnażanie przez sadzonki i ukorzenianie ziemniaków

Najłatwiejszym sposobem na ukorzenienie sadzonek jest umieszczenie ich w słoiku z wodą. Trudno jest osiągnąć zły wynik tą opcją, ale czasami może wystąpić niepowodzenie z powodu nieprawidłowego doboru kiełka lub niewłaściwej pielęgnacji. Wodę należy napowietrzać, aby nie zgniły pędy u podstawy.

Wskazówki:

• woda nie musi być zmieniana, ale stale dodawana;
• ciecz powinna mieć wyłącznie temperaturę pokojową;
• w jednym słoiku nie można wyhodować kilku sadzonek;
• roślina mateczna wymaga opieki, aby uzyskać dobre pędy;
• w wodzie, w której stoją pędy, należy okresowo dodawać preparaty stymulujące system korzeniowy, np. mieszanki fosforowo-potasowe;
• po uzyskaniu młodych i zdrowych sadzonek należy je sadzić do uprawy w otwartym terenie, można je przenieść na stałe miejsce po dwóch latach;
• następnie opiekują się rośliną zgodnie ze zwykłym schematem: poluzowują, podlewają, karmią co miesiąc i chwastami.

Zakorzenienie ziemniaków to metoda niezwykła, mało znana, ale bardzo skuteczna. Najpierw musisz wybrać dużą bulwę, usunąć z niej wszystkie oczy, a następnie przykleić cięcie bezpośrednio do miąższu warzywa i wkopać w otwarty teren. Następnie - przykryj folią lub szklanym pojemnikiem, aby uzyskać efekt cieplarniany, również stale nawilżaj ziemię. Ta metoda może być stosowana do rozmnażania wegetatywnego wszystkich odmian jabłoni..

Szorstkie okazy - jak sobie z nimi radzić?

Gdy sadzonki zdrewniały się, należy wybrać jedną z dwóch opcji dalszego ukorzeniania: w domu lub na zewnątrz..

Do uprawy w domu pędy należy umieścić w pudełkach, a jako glebę weź mieszankę zwykłej gleby i słomy (1 do 3), aby ziemia nie była ciężka i gęsta do napowietrzania. Kiełki można zamontować na kilka sposobów: wystarczy je zakopać lub użyć woreczka foliowego (odciąć spód, zrobić otwory po bokach, w które następnie można włożyć sadzonki). Ta ostatnia opcja pozwala szybko i łatwo usunąć sadzonki.

Następnie pudełko z pędami jest wysyłane do ciepłego miejsca, w którym jest aktywna wentylacja, to znaczy umieszczają je w pobliżu okna lub okna, aby uniknąć gnicia podstaw sadzonek i schłodzić je od góry. Kiedy pierwsze pąki zaczynają puchnąć, ocenia się sukces ukorzenienia: jeśli dobrze pęcznieją, nie trzeba dotykać rośliny, w przeciwnym razie pędy, które nie zapuściły korzeni, zostaną usunięte i zastąpione nowymi..

Jeśli łodyga mnoży się, rośnie bardzo aktywnie, to już w pomieszczeniu zimą należy ją trochę ukorzenić, odciąć niektóre liście znajdujące się poniżej. Jeśli w pomieszczeniu nie ma wygodnego i odpowiedniego miejsca na skrzynkę z sadzonkami, możesz skorzystać z technologii ukorzeniania na świeżym powietrzu, w której pobierana jest mieszanka słomy i zwykłej ziemi, a także piasku, co pozwala na stworzenie ściółki, która zapobiega zalewaniu i obfitemu wzrostowi chwastów..

Szczególnie ważne jest prawidłowe podlewanie młodej rośliny, która potrzebuje wilgoci do prawidłowego wzrostu i rozwoju..

Na ratunek przychodzi zwykły wąż z prysznicem, z którego woda wypływa wieloma strumieniami i jest rozpylana kilkadziesiąt centymetrów od miejsca przeznaczenia. Możesz zrobić coś podobnego z plastikową torbą. Jeśli zrobisz kilka otworów i wypełnisz je wodą, efekt będzie jak prysznic. W ten sposób ciecz spada nie tylko pod roślinę, ale także na otaczającą ją glebę, co jest znacznie bardziej przydatne i produktywne..

Nawozy dla młodych jabłoni mogą być mieszanką gleby z terenu, piasku, ptasich odchodów i słomy. Prosta ziemia zawiera wiele użytecznych minerałów i substancji, piasek pomaga uformować luźniejszą teksturę i przepuszcza powietrze, którego potrzebują sadzone rośliny. Ptasie odchody są najtańszą formą opatrunku pogłównego, przez co drzewa są doskonale widoczne. Słoma sprzyja lepszej cyrkulacji powietrza i wody.

W najczęstszy sposób sadzonki wbijają się w ziemię, podczas wzrostu są stale nawożone i obficie podlewane roztworem ptasich odchodów. Uprawę najlepiej wykonywać w ciemności, jeśli podstawą jest śpiące drzewo, a letnie pędy wymagają więcej światła. Również w ciągu dnia wskazane jest podniesienie schronienia, aby zapewnić dopływ świeżego powietrza, a wieczorem ponowne obniżenie.

Każdy ogrodnik może rozmnażać jabłoń, jeśli będzie przestrzegać prostych zasad hodowli roślin, co w krótkim czasie doprowadzi do dużej liczby drzew i plonów.