Jakie są mrozoodporne odmiany rododendronów?

Odmiany rododendronów odporne na mróz w większości Rosji są niezwykle istotne i pożądane. Te rośliny mają szczególny walor dekoracyjny. Chcę tylko wypełnić moją witrynę krzewami o jasnych kwiatach. Jednak naprawdę nie chcę wymyślać różnych sztuczek, aby uratować rośliny kochające ciepło przed surowymi zimnami..

Cechy roślin

Rododendrony to rodzaj roślin należących do rodziny wrzosowatych. Ten rodzaj obejmuje ponad 600 gatunków. Są wśród nich krzewy zimozielone, półlistne i liściaste, a także drzewa, które jednak nie są zbyt wysokie..

Rośliny tego rodzaju są szeroko rozpowszechnione na całej planecie. Rosną na półkuli północnej, czyli w Eurazji i Ameryce, głównie w strefie umiarkowanej.

Kwiaty rododendronów są przystosowane do zapylania przez motyle, pszczoły, trzmiele i inne duże owady. Z tego powodu kwiaty mają fantazyjny kształt i duży rozmiar..

Rośliny te rozmnażają się zarówno wegetatywnie, jak i przez nasiona. Rozmnażanie wegetatywne odbywa się poprzez ukorzenianie pędów w kontakcie z glebą.

Wiele gatunków należy do kategorii roślin leczniczych, niektóre to rośliny miododajne. Jednak czasami miód zbierany z rododendronów może być toksyczny. Dotyczy to zwłaszcza gatunków alpejskich.

W kulturze rododendrony stosuje się głównie jako rośliny ozdobne, które uprawia się zarówno w gruncie otwartym, jak i zamkniętym..

Rododendrony w Rosji

Jeśli mamy wybrać rododendrony odporne na mróz, to logiczne byłoby zwrócenie uwagi na gatunki żyjące w zimnych regionach Rosji.

Na terytorium Rosji rododendrony występują w postaci krzewów i krzewów, głównie na Dalekim Wschodzie, w górach Kaukazu i południowej Syberii..

Wszystkie gatunki z Dalekiego Wschodu mogą wytrzymać roczny spadek temperatury o 80 ° C, a nawet więcej, czyli od -40 do + 40 ° C. Przynajmniej krzewy tego rodzaju dalekowschodnie są przyzwyczajone do surowych zim, często bez śniegu, a nawet z wiatrem.

Rododendrony Kaukazu również nie są zbytnio zepsute przez komfortowe temperatury, ponieważ rosną na takich wysokościach, na których nie tylko często jest zimno i śnieżnie, ale wyraźnie czuć oddech jakiegoś lodowca..

Jeśli więc chcesz, aby na Twojej stronie rosły krzewy o jasnych kwiatach, ale nie chcesz kłopotów, zacznij od swojego gatunku..

Różanecznik dauryjski rośnie naturalnie na Dalekim Wschodzie i w Transbaikalia. Jest to krzew dorastający do 2 m. Wyróżnia się bardzo wczesnym kwitnieniem. W kwietniu, kiedy w ojczyźnie tej rośliny jest jeszcze trochę śniegu, najpierw na gałęziach krzewu zakwita cała chmura różowych kwiatów, a dopiero potem, gdy zrobi się trochę cieplej, pojawiają się ciemnozielone skórzaste liście. Dekorując działkę, rododendron dauryjski najlepiej sadzić na południowych klonach w połączeniu, na przykład ze spireami i innymi krzewami, których kwitnienie charakteryzuje się obfitością i późnymi okresami..

Rododendron Adams to gatunek syberyjski, dlatego jest bardzo mrozoodporny i wyjątkowo bezpretensjonalny. Jest to mały, zimozielony krzew o szerokich gałęziach. Osiąga maksymalną wysokość 50 cm Liście tego gatunku są podłużne, lancetowate, długości 1-2 cm, na krótkich ogonkach, matowozielone. Młode liście mają silny i specyficzny zapach. Zapach często przypomina truskawki. Kwiaty są jasnoróżowe, o średnicy 1,5-2 cm, zebrane w kwiatostany po 7-15 kwiatów. Okres kwitnienia tego gatunku trwa od czerwca do sierpnia..

Różanecznik złoty to mały, zimozielony, pełzający krzew. Nad ziemią jego łodygi wznoszą się nie więcej niż 25-90 cm, pnie pokryte są gruczołowymi łuskami nerkowymi, które utrzymują się od 2 do 4 lat. Liście ciemnozielone, błyszczące, poniżej bladej eliptyczne. Najlepszą częścią tego małego krzewu znanego jako azalia są oczywiście jego kwiaty. Są jasnożółte lub złote, zebrane w kilka kawałków na końcach gałęzi. Roślina, podobnie jak rododendron Adamsa, ma silny zapach świeżych truskawek. Kwitnie późną wiosną i wczesnym latem.

Występuje naturalnie w górach wschodniej Syberii, Dalekiego Wschodu i za kołem podbiegunowym. Rośnie na wysokości ponad 2 km, preferuje umiarkowanie wilgotne skaliste zbocza. Tworzy ciągłe zarośla wzdłuż rzek i skrajów lasów.

Różanecznik Schlippenbacha nie jest tak odporny na zimę, jak opisani powyżej przedstawiciele tego rodzaju. Rośnie na południu Kraju Nadmorskiego, gdzie zimy są łagodne i krótkie. Jednak w niektórych regionach Rosji nadaje się do uprawy na zewnątrz bez większych kłopotów. Jest to krzew liściasty rosnący w lasach liściastych i skalistych zboczach. Ze wszystkich przedstawicieli tego rodzaju ma najciekawsze właściwości dekoracyjne. Sam krzew dorasta do 5 m, liście są szerokie, owalne, do 12 cm długości, 6 cm szerokości.

Nie tylko kwiaty, ale także liście mają wartość dekoracyjną. Na otwartym słonecznym terenie uzyskują jasnozielone odcienie, w półcieniu liście ciemnieją. Jesienią przebarwiają się na fioletowo i złocisto..

Wielkość każdego kwiatka jest imponująca, osiągając 10 cm średnicy. Ponadto kwiaty są zbierane w kwiatostany w kształcie parasoli, w których łączy się do 8 kwiatów. Płatki mają jasny kolor, od różowego do białego. Wydawałoby się, że takie kwiaty są dość konkurencyjne i nie potrzebują dodatkowych zalet. Kwitną jednak przed liśćmi, co stwarza duże korzyści dla tego gatunku w zapylaniu, gdyż w lesie, gdzie jest jeszcze tak mało liści, kwiaty te są widoczne z daleka..

Gatunki egzotyczne

Jeśli nie będzie żadnych szczególnych problemów z rododendronami domowymi, chociaż wymagana jest dla nich minimalna opieka, wówczas należy zwrócić szczególną uwagę na różne odmiany, które nie są dostosowane do rosyjskiego klimatu..

Osoby, które chcą udekorować swoje miejsce, zwykle próbują wybrać gatunki wiecznie zielone, ponieważ są piękne przez cały rok. Najpopularniejsze ze wszystkich odmian mrozoodpornych w tej kategorii to Helliki, Mikkeli, Katevbinsky.

Rododendron Helliki ma zwartą koronę, bujne kwitnienie i wyjątkową odporność na mróz. Pozwala to na wyhodowanie odmiany, w której zima jest ostra, a co najważniejsze - długa.

Liście są jasnozielone, poniżej owłosione. Pąki Helliki są również puszyste. Kwiaty są lejkowate, pomalowane na jasne i bogate odcienie czerwieni i fioletu. Ponadto występują kolory różowe i pomarańczowe. Helliki zaczyna kwitnąć w czerwcu.

Ta odmiana jest bezpretensjonalna, ale wciąż ma jedną cechę: musisz cały czas usuwać wszystkie wysuszone pędzle. Stymuluje to kwitnienie w tym i przyszłym roku..

Rododendron Mikkeli pochodzi z Finlandii. Łączy w sobie dwie cechy - spektakularny wygląd i bezpretensjonalność. W miarę rozwoju kwiatu zmienia się jego kolor. Początkowo pąki są czysto czerwone, kwitnące kwiaty są pomalowane na jasnoróżowe odcienie, a do czasu więdnięcia różowy kolor zmienia się na biały.

Młode rośliny początkowo nie kwitną bardzo obficie, ale w miarę rozwoju krzewy tej odmiany są coraz bardziej pokryte większą ilością kwiatów..

Wielu hodowców uważa rododendron Katevbinsky za najpiękniejszy. Są to bardzo mrozoodporne i wysokie (do 4 metrów) krzewy o gęstej okrągłej koronie. Liście są wydłużone, do 15 cm długości i 5 cm szerokości.

Te rododendrony kwitną tylko późną wiosną i wczesnym latem. Duże, dzwonkowate kwiaty zebrane są w bujne kwiatostany. Kolorystyka jest zróżnicowana. Istnieją odmiany i hybrydy z fioletowymi, fioletowymi, białymi kwiatami..

Zakwaterowanie na miejscu

Te rośliny kochają światło, chociaż mogą żyć w półcieniu. Najważniejsze jest to, że ten półcień nie jest stały, a jeśli krzew rododendronowy stale rośnie w cieniu drzewa, to znaczy przy oświetleniu ciemnymi i jasnymi plamami, to oczywiście będzie kwitnąć. Ale kwiatów będzie niewiele i będą mniejsze niż zwykle..

W warunkach, gdy z jednej strony jest stały cień, a wszystkie pozostałe strony są oświetlone, otrzymasz dobry krzew, który będzie Cię nieustannie zachwycał pięknymi kwiatami. Jednak wynik będzie zależał od tego, która strona jest zacieniona. Dopuszczalne jest zacienienie strony północnej i wschodniej. Strona południowa i zachodnia dają dużo słońca. Nie można jednak zapominać o takim aspekcie jak temperatura. Jeśli latem masz bardzo upalne dni, to zbyt wysoka temperatura zahamuje proces fotosyntezy i mimo światła Twoja roślina będzie rosła powoli, a kwiaty będą drobne, jakby brakowało wody lub minerałów. Tak właśnie dzieje się w naturze - rośliny, które są w ciągłym upale i nie mają specjalnych adaptacji adaptacyjnych, są zawsze małe, z małymi liśćmi i kwiatami.

Mimo całego piękna kwitnienia rododendrony mają jedną istotną wadę - pięknie kwitną, ale większość z nich nie trwa długo. Z tego powodu można z nich stworzyć szereg kolejnych kompozycji kwiatowych. W tym celu stosuje się rośliny, które kwitną w różnym czasie, co stworzy iluzję ciągłego kwitnienia..

Dobrze będzie również wyglądać kompozycja rododendronowego krzewu otoczonego klombem roślin obficie kwitnących po wyblaknięciu krzewu.

W przypadku rododendronów dauryjskich można stworzyć kompozycję wczesnych efemerydów kwitnących, takich jak trawa senna, adoni, drzewa leśne itp..

W przypadku gatunków, które kwitną obficie prawie przez całe lato, najlepiej jest stworzyć skromne tło, aby podkreślić piękno tego krzewu. Najlepszym tłem dla rododendronów jest różnorodność drzew iglastych..

Warunki środowiskowe i sadzenie

Krzewy te pomimo swojej mrozoodpornej natury są wymagające na glebie. Zwykle potrzebują luźnej gleby z dużą ilością materii organicznej. Pożądane jest mulczowanie suchymi liśćmi. PH gleby powinno być lekko kwaśne lub przynajmniej obojętne.

Roślinom tym należy zapewnić umiarkowaną wilgotność. Pomimo tego, że niektóre z nich (na przykład rododendron dauryjski) rosną w pobliżu bagien, nie lubią ciągłego podlewania. Muszę powiedzieć, że ten krzew rośnie z takim samym powodzeniem na zboczach z dala od bagien..

Aby się nie pomylić, zapewnij rododendronom takie same warunki wilgoci, jak zwykłym drzewom i krzewom ogrodowym. Nawiasem mówiąc, karmienie powinno odbywać się w tym samym trybie..

Pomimo tego, że opisywane są tu tylko gatunki mrozoodporne, nadal warto je sadzić w taki sposób, aby chronić je przed silnymi wiatrami. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku tak wysokich krzewów, jak Katevbinsky, Mikkeli i Heliki. Częsty i zimny wiatr nie pozwoli krzewowi uformować pięknej korony usianej wieloma dużymi kwiatami.

Sadząc sadzonkę, dół należy wypełnić dowolnym kwaśnym lub lekko kwaśnym żyznym podłożem. Jako takie możesz użyć:

• mieszanka torfu;
• grunty leśne (najlepsze ze wszystkich lasów mieszanych);
• wrzosowiska;
• humus z mieszanki liści drzewiastych z igłami roślin iglastych;
• mieszanina kompostu torfowego z piaskiem;
• mieszanka torfu i ściółki iglastej.

Zamiatanie powinno po raz pierwszy zapewnić optymalną kwasowość gleby, która pozwoli krzakom w najtrudniejszym okresie pokonać urazy przeszczepu i zacząć tworzyć koronę.

W przyszłości wymaganą kwasowość można utrzymać poprzez okresowe powierzchniowe kopanie ziemi pod krzewem z dodatkiem torfu, ziemi leśnej lub ściółki iglastej. Możesz rozwiązać problem jeszcze łatwiej - stale mulcz glebę małymi porcjami ściółką z liści, torfu i iglaków. Jeśli nie usuniesz opadłych liści pod rododendronem, dodatkowe ściółkowanie można przeprowadzić mniej więcej raz na 3 lata..

Dlatego opieka nad gatunkami, odmianami i mieszańcami rododendronów odpornych na zimę nie jest szczególnie trudna..