Cechy uprawy tubergii z nasion

Przy uprawie ampelous tunbergia w domu ważne jest nie tylko kupowanie wysokiej jakości nasion, ale także prawidłowe ich sadzenie. Przy późniejszej pielęgnacji, dla pełnego rozwoju rośliny, konieczne jest zarówno obserwowanie warunków temperaturowych, jak i odpowiednie podlewanie, nawożenie, cięcie i ochrona tubergii przed szkodnikami. Ignorowanie wymagań doprowadzi do tego, że dekoracyjna liana stanie się dziko rosnącym krzewem lub nawet umrze..

Rodzaje i odmiany

Thunbergia to rodzaj roślin z rodziny akantu, który obejmuje około 90 gatunków pospolitych w Afryce, Azji i na Madagaskarze. Wśród nich są obficie kwitnące, jednoroczne lub wieloletnie winorośle, krzewy. W kulturze częściej występuje ampelous tunbergia, która jest odpowiednim kwiatem do uprawy w pojemnikach na balkonach i tarasach, a także w prywatnych ogrodach.

Tunbergia ampelous to wieloletnia liana, ale ze względu na brak mrozoodporności uprawiana jest jako roślina jednoroczna. Nazwa rośliny pochodzi od szwedzkiego botanika Karola Petera Thunberga (1743-1828), który przedstawił ten kwiat Europejczykom. Drugie imię winorośli to Czarnooka Suzanne.

Najbardziej znane typy:

1. 1. Skrzydlaty (T.alata).
2. 2. Wielkokwiatowe (T. grandiflora).
3. 3. Thunbergia Vogel (T. Vogeliana).
4. 4. Mizorenskaya (T. Mysorensis).
5. 5. Pachnący (T. Fragrans).
6. 6. Tunbergia Gibson (T. Gibsonii).

W kulturze uprawia się głównie takie odmiany skrzydlatych tuńczyków:

• "Alba" - białe kwiaty;
• Wschód słońca - jasne pomarańczowe kwiaty;
• "Lutea" - żółte kwiaty;
• „Lemon” - kwiaty o cytrynowym odcieniu;
• „Fryeri” - żółte kwiaty z białym okiem;
• "Aurantiaca" - pomarańczowe kwiaty z czerwonym środkiem;
• seria odmian „Blashing Susio” - kwiaty o kremowych, łososiowych, brzoskwiniowych i czerwonych odcieniach z ciemnym okiem;
• seria odmian „Susio Series” - pomarańczowe, jasnożółte kwiaty z białym okiem;
• „Salmon Shades” - kwiaty od kremowego do łososiowego;
• „Arizona Dark Red” - ma kwiaty w różnych odcieniach, od pomarańczy do winnej czerwieni;
• "African Suset" - kwiaty czerwono-morelowe z bordowym okiem;
• „Superstar Orange” - jasne pomarańczowe kwiaty z ciemnym okiem;
• Orange Beauty - kwiaty o różnych odcieniach pomarańczy.

Rozwój

Nasiona Tunbergia wyglądem przypominają ziarna czarnego pieprzu. Należy je kupować wyłącznie w specjalistycznych sklepach i centrach ogrodniczych.. Wysokiej jakości nasiona mają jednolity kolor i kształt. Ich powierzchnia nie jest uszkodzona, nie widać śladów chorób.

Nasiona Tunbergia szybko kiełkują pod warunkiem zapewnienia im światła, wilgoci i ciepła. Najbardziej optymalna temperatura dla kiełkujących nasion wynosi 18-25 ° C. W tych warunkach nasiona wykiełkują w ciągu 2-3 tygodni po posadzeniu. Ważne jest, aby temperatura powietrza nie spadała, zwłaszcza w nocy, poniżej 10 ° C. Materiał siewny zachowuje żywotność przez 2 lata.

Konieczne jest sadzenie nasion w pojemnikach umieszczonych w dobrze oświetlonych miejscach w szklarni lub w szklarni. Doniczki należy wypełnić żyzną glebą i kompostem. Ważne jest, aby był przepuszczalny i bogaty w wapno. Później musisz karmić sadzonki uniwersalnym płynnym nawozem..

Nasiona Tunbergia wysiewa się pod szkłem wczesną wiosną. Lepiej jest siać małe nasiona do pojemników za pomocą arkusza papieru w formie rowka. Lekko postukaj w papier i przesuwaj go powoli, rozrzucając nasiona równomiernie na powierzchni gleby. Następnie należy je przykryć cienką warstwą ziemi. Nasiona można również uprawiać w doniczkach o średnicy 10-12 cm, wysiewając po 2-3 sztuki.

Gdy na sadzonkach pojawi się kilka liści, należy je przesadzić do większych doniczek. Gdy sadzonki osiągną 10 cm wysokości, uszczypnij ich wierzchołki, aby uzyskać lepsze krzewienie. W przypadku niedostatecznego nawożenia i braku niezbędnego światła sadzonki często tracą dolne liście. Aby tego uniknąć, podczas produkcji sadzonek warto zapewnić sadzonkom optymalne warunki rozwoju. W drugiej połowie maja, kiedy minęło ryzyko przymrozków, rośliny można sadzić na zewnątrz - w ogrodzie lub w skrzynkach na balkonie lub tarasie.

Ta winorośl charakteryzuje się dużymi zielonymi liśćmi i obfitym kwitnieniem, dlatego wymaga dobrego podłoża, bogatego w składniki odżywcze. W przypadku uprawy w pojemnikach podstawą udanego kwitnienia jest dobór odpowiedniego podłoża. Gleba musi być żyzna, przepuszczalna i wapienna. Drobny żwir należy położyć na dnie doniczki, aby zapewnić roślinom odpowiedni drenaż i zapobiec gniciu korzeni.

Opieka

Roślina uwielbia wilgoć, dlatego należy unikać suchego powietrza, szczególnie w mieszkaniu. Thunbergia jest obficie podlewana, ale podstawa kwiatu nie powinna być mokra.

Roślinę należy regularnie nawozić. Nawożenie pogłówne przeprowadza się co 7 dni za pomocą płynnego nawozu wieloskładnikowego. Przy uprawie na wolnym powietrzu wystarczy karmić winorośl co 2 tygodnie. Top dressing należy rozpocząć tuż przed rozwojem pierwszych pąków. Lepiej jest używać nawozu do roślin kwitnących. Kompleksy mineralne należy uzupełniać organicznymi.

Aby tunbergia w miarę wzrostu tworzyła zieloną ścianę, konieczne jest zapewnienie jej odpowiedniego podparcia. Do tych celów można użyć belek, płotów, bambusowych kołków itp. Młode winorośle są wyposażone we wspornik podczas formowania pędów. Ważne jest, aby konstrukcje były solidnie zamocowane, szczególnie na dużej powierzchni (podczas tworzenia zielonej ściany rośliny mogą być narażone na silne podmuchy wiatru, a jeśli są źle zamocowane, wywrócą się od podpory).

Liana może przetrwać zimę, jeśli zostanie przeniesiona do jasnego pomieszczenia o temperaturze 5-10 ° C przed mrozem. Konieczne jest odcięcie starych pędów rośliny, pozostawiając 4-5 pąków na łodygach.

Po przycięciu roślinę należy spryskać roztworem nadmanganianu potasu. Podczas zimowania podlewanie i nawożenie są ograniczone. Wiosną roślina jest przeszczepiana do nowej doniczki. Następnie przenosi się do cieplejszego pomieszczenia. Po ustabilizowaniu się stabilnych temperatur powyżej zera, w drugiej połowie maja, tunbergia jest ponownie eksponowana na tarasie i balkonie.

Możliwe problemy

Osłabione rośliny łatwo padają ofiarą przędziorków i mszyc. Suche powietrze i słabe podlewanie przyczyniają się do pojawienia się tych szkodników. Zwalczanie owadów odbywa się za pomocą roztworu mydła lub alkoholu. Rośliny opryskuje się co 2 tygodnie.

Zbyt bujne pędy i blade liście są oznaką braku światła słonecznego. Uprawiając rośliny w nieoświetlonym miejscu nie można liczyć na ich bujne kwitnienie..

Wyblakłe liście mogą być oznaką suchej gleby, szczególnie w upalne dni. W takich warunkach nie tylko liście więdną i żółkną, ale roślina rośnie wolniej. Zbyt mokre podłoże objawia się również żółknięciem i opadaniem liści..