Lilia wodna lub nimfea: opis, rodzaje i odmiany, zwłaszcza uprawa i pielęgnacja

Lilia wodna lub nimfea, popularnie nazywana lilią wodną, ​​należy do rodzaju roślin wodnych, które są częścią rodziny Kuvshinkov. Istnieje około 40 gatunków, z których większość występuje w regionach o klimacie umiarkowanym i tropikalnym, w rozlewiskach rzek i stawach o powolnym przepływie. Rośnie i rozwija się w wodzie, kwitnąc na powierzchni z pięknymi delikatnymi pąkami. Dziś jest dość popularną ozdobą sztucznych zbiorników i stawów w projektowaniu ogrodów. Wraz z przedstawicielami ciepłolubnymi pojawiło się wiele odmian odpornych na zimę, co pozwala na ich uprawę na średnich szerokościach geograficznych..

Opis

Nymphaea należy do bylin zielnych dwuliściennych o wysoko rozwiniętym, silnym kłączu typu pełzającego, o rozwoju poziomym. Jego długość może dochodzić do kilku metrów przy średnicy 5–6 cm, rośnie w stawie, umacniając się na mulistym dnie za pomocą sznurowatych formacji w dolnej części korzenia. Liście i pąki rosną i wyłaniają się z wielu podwodnych pąków, które są przyczepione do ogonków i szypułek w kształcie robaków.

Kwitnienie rozpoczyna się w maju - czerwcu, z nasileniem w środku lata. Otwarte pąki lilii wodnych trzymane są na powierzchni wody aż do mrozu. Liście są duże, zaokrąglone, do 40 cm średnicy, mają bogatą zieloną barwę i skórzastą błyszczącą teksturę.

Roślina ma tendencję do zamykania płatków podczas deszczu iw nocy.. W stanie otwartym pączek utrzymuje się do pięciu dni, a następnie szypułka ciągnie wyblakły jajnik na dno. Tam owoce dojrzewają z nasionami, które wyglądają jak ikra ryb.

W środowisku naturalnym lilie wodne występują na całej Ukrainie, z wyjątkiem Krymu. Nie mniej rozpowszechnione są Azerbejdżan, Białoruś, Ural i Kaukaz Północny. Ze względu na fakt, że roślina jest na skraju wyginięcia, znajduje się w Czerwonej Księdze Rosji.

Rodzaje i odmiany

W naturze częściej występują dwa rodzaje lilii wodnych:

• śnieżnobiała nimfaea (Nymphaea candida);
• biały (Nymphaea alba).

Ich kwiaty są niezwykle dekoracyjne, w kolorze wrzącej bieli, osiągają średnicę 15–20 cm, nie mniej efektownie prezentują się liczne kontrastujące żółte pręciki i słupki w środku. Istnieją odmiany odmian o innych kolorach: czerwonym, różowym, liliowym.

Wszystkie odmiany lilii wodnych są tradycyjnie podzielone na kategorie:

• Karzeł - o kwiatach nie większej niż 10 cm średnicy Cała roślina zajmuje powierzchnię 35-60 cm wzdłuż obwodu lustra wody. Głębokość sadzenia - 10-18 cm.
• Małe - kwiaty o średnicy 10-15 cm, długości roślin do 120 cm Zalecana głębokość sadzenia 18-50 cm.
• Medium - pąki ok. 20 cm o łącznej powierzchni rośliny 120-150 cm Nadaje się do zbiorników o głębokości 35-45 cm.
• Duże - sadzi się na głębokość 50–70 cm, pąki w stanie otwartym mają średnicę 19–25 cm, na powierzchni zajmują powierzchnię 1,2–1,5 m.

Aby oczko wyglądało pięknie, powierzchnia wody musi być wypełniona roślinnością co najwyżej do połowy..

Ozdobne nimfy są podzielone na ciepło i zimno. Najlepiej jako pierwszy zapewnić środowisko wodne o temperaturze co najmniej +25 ° C, dlatego nie nadają się do uprawy na zewnątrz. Odmiany odporne dobrze sobie radzą w zbiornikach na wolnym powietrzu.

Najczęstsze zimotrwałe grupy gatunków lilii wodnych przedstawiono w tabeli:

Imię	Opis	Zdjęcie wizualne
Chamaenymphaea	Grupa lilii wodnych obejmująca trzy gatunki, w tym grążel mały (czworościenny). Ten przedstawiciel pochodzi z Ameryki Północnej i Japonii. Preferuje ciepło, jest trudny do rozmnażania wegetatywnego, co wynika z wielu procesów bocznych na kłączu. Pąki kwitną w ciągu dnia, zamykają się w nocy. Są przeważnie w kolorze białym, czasem z różowym odcieniem. Roślina ceniona za zwarte kwiaty, które idealnie nadają się do ozdabiania małych stawów
Sekcja Eucastalia - składa się z gatunków mrozoodpornych	Nymphea czerwona to mrozoodporny zielny przedstawiciel szwedzkiej selekcji. Dobrze rośnie w chłodnej, słodkiej wodzie, ale preferuje dużo światła
Lilia biała - skutecznie kwitnie śnieżnobiałymi bujnymi kwiatami z żółtym rdzeniem. System korzeniowy tworzy się powoli, poziomo
Czysta biała nimfa - różni się od innych lilii wodnych mniej podwójnymi kwiatami i niewielkimi rozmiarami. Z tego powodu rzadko jest używany do celów dekoracyjnych.
Najpopularniejszym rodzajem jest pachnąca lilia wodna. Kwiaty pachnące, duże, o różnych kolorach. Na kłączu powstają silne procesy boczne. Prawie wszystkie podgatunki są w stanie wytrzymać temperatury do -30 ° С
Nymphea szyszynka - obdarzona silnym wąskim kłączem z bocznymi formacjami przypominającymi szyszki. Dzięki nim roślina łatwo mnoży się przez podział. W naturze rośnie w Ameryce Północnej i Południowej. Służy do generowania nowych formularzy hybrydowych
Sekcja Xanthantha	Lilia wodna meksykańska - charakteryzuje się jasnożółtym lub pomarańczowym kolorem kwiatów. Sam gatunek nie jest odporny na zimę, ale wiele mieszańców może z łatwością tolerować zimno

Do uprawy w środkowej strefie klimatycznej odpowiednie są odmiany lilii wodnych, opisane w tabeli:

Imię	Opis	Zdjęcie
Czarna księżniczka	Stosunkowo nowa hybryda o wysokich walorach dekoracyjnych. Ceniony ze względu na silną odporność na choroby i szkodniki. Nadaje się do hodowli w małych i średnich stawach. Kwiaty (średnica 15-18 cm) głęboki bordowy odcień. Jeden pączek zawiera do 30–40 płatków. Na początku kwitnienia liście są ciemnobrązowe, następnie stopniowo zielenieją. Okrągły kształt, średnica ok. 20-25 cm Głębokość sadzenia 45-80 cm
Mayla	Różnorodność różowych lilii wodnych w kształcie gwiazdy. Płatki są owalne, najeżone po bokach. Obfite kwitnienie występuje w sierpniu. Średnica pąka - 17-19 cm Kłącze o powolnym rozwoju
Wanvisa	Charakteryzuje się niezwykłym kolorem: żółte podłużne paski kontrastują z czerwonym tłem płatków. Hybryda jest bezpretensjonalna w opiece. Liście są duże, błyszczące, zielone, z marmurkowym wzorem na powierzchni. Posadzona na głębokość 60-110 cm
Płatek śniegu	Kwiaty są jak astry i składają się z licznych pasiastych białych płatków. W jednym pąku jest ich około 50. Okres kwitnienia przypada na lipiec - sierpień. Odmiana jest mrozoodporna, wytrzymała. Głębokość sadzenia - 50-70 centymetrów
Brutalny	Hybryda wyróżniająca się jasnofioletowymi kwiatostanami i bogatym pomarańczowym środkiem. Czasami są ciemnoniebieskie kwiaty. Mimo egzotycznego wyglądu znosi temperatury do -30 ° C. Zimuje dobrze pod warstwą lodu, na głębokości. Kwitnie w lipcu
Denver	Hybryda o małych żółtych kwiatach o średnicy do 10 cm.Płatki podczas kwitnienia przemalowywane są na biały odcień. Czasami kwiaty wydają się unosić nad wodą, unoszone przez szypułki. Zalecana głębokość sadzenia - 30-60 cm

Zaleca się sadzenie w stawie kilku różnych odmian na raz, aby kwitnienie było kolorowe i dłuższe, ponieważ czas pączkowania wszystkich odmian jest indywidualny.

Lądowanie

Samo wyhodowanie lilii wodnej z nasion będzie dość trudne, dlatego zaleca się zakup już wyhodowanej rośliny w doniczce. Po zakupie przesadza się go do kolejnego małego pojemnika, dzięki czemu nie ma żadnych trudności podczas dalszego przenoszenia do stawu.. Wybrano szeroki, ale płytki pojemnik, ponieważ kłącze lilii wodnej rozwija się w płaszczyźnie poziomej. Ograniczone korzenie będą małe, a zatem kwiaty nie będą w stanie osiągnąć optymalnych rozmiarów..

Gleba dla lilii wodnej jest odpowiednia dla gliny i darni. Musi zatrzymywać wilgoć i nie spłukiwać wodą. Dodatkowo interweniuje się nawozy: biohumus i humus. Udział tych składników nie powinien przekraczać 30% całości.

Technologia lądowania jest następująca:

• Podłoże wlewa się do pojemnika, pośrodku wykonuje się mały otwór, a kłącze lilii umieszcza się wraz z resztkami starej ziemi. Punkt wzrostu pozostaje otwarty.
• Po zakopaniu przykrywa się je warstwą piasku o grubości 4–6 cm, technika ta minimalizuje erozję gleby przy zanurzeniu na dnie stawu..
• Wskazane jest dodatkowe nałożenie na wierzch małych kamieni, aby ryba nie mogła dosięgnąć korzenia i go wyciągnąć.

Wskazane jest przeszczepianie co 2-3 lata - zależy to od odmiany. Do takiej procedury nadaje się cały sezon wegetacyjny - od maja do września. W dużych sztucznych stawach lilie wodne można sadzić bezpośrednio na dno, ale częściej sadzi się je najpierw w pojemnikach, a następnie zanurza.

Opieka

Pielęgnacja nimf w wodzie jest łatwa, szczególnie wiosną i latem:

• Gdy znajdziesz ciemne liście i pąki, należy je usunąć bliżej podstawy rośliny. Nadmiar liści należy usunąć, ponieważ zgrubienie prowadzi do zatykania stawu i braku pączkowania.
• Zaczynają karmić nimfę, gdy tylko powierzchnia wody topnieje. Odpowiednie są specjalne krystaliczne, słabo rozpuszczalne nawozy, które są zakopane w ziemi: w ten sposób działają dłużej i wydajniej. Możesz toczyć kulki gliny i mąki dolomitowej, a następnie upuszczać je bliżej korzeni.
• Lilie wodne rzadko chorują i nie są atakowane przez szkodliwe owady. Tylko przy upalnej i suchej pogodzie mogą przyciągać mszyce, które mogą zepsuć dekoracyjny wygląd, ale nie zaszkodzą zdrowiu rośliny. Aby nie zabijać ryb, zabrania się stosowania środków owadobójczych. Możesz spróbować strącić owady z węża, ponieważ ich główna kumulacja znajduje się na powierzchni kwiatów.

Lilia wodna jest rozmnażana po zakończeniu kwitnienia przez podzielenie kłącza. Pędy i ogonki są łatwiejsze do rozplątania w wodzie, w przeciwnym razie mogą zostać uszkodzone po usunięciu. Korzeń to bulwa z wieloma pędami. Jest podzielony na części za pomocą dowolnego narzędzia ogrodniczego i osadzony oddzielnie, zgodnie ze standardową technologią, z dodatkiem nawozów i gliny. Zagęszczony piaskiem i kamieniami.

Jesienią, po wyblaknięciu lilii wodnych, zaczynają przygotowywać się do mrozu. Niektóre gatunki czują się całkiem dobrze pod lodem. Konieczne jest wybranie najgłębszego punktu w zbiorniku i umieszczenie tam pojemnika z rośliną. Ważne jest, aby zachować odległość 1 metra od powierzchni wody do nerek. Niektórzy ogrodnicy przechowują pojemniki w domu. Optymalny reżim temperaturowy do przechowywania lilii wodnych w pomieszczeniach zimą nie jest niższy niż + 10 ° C.