Poznanie popularnych gatunków i odmian jałowca

Jałowiec

- piękna roślina, która jest coraz częściej stosowana w projektowaniu krajobrazu. Aby jednak wybrać odpowiedni jego rodzaj, musisz dokładnie wiedzieć, do której grupy należy jałowiec. Jest efektownym przedstawicielem najstarszej rodziny cyprysów, wiecznie zielonych drzew iglastych, które nie sprawią kłopotów przy uprawie nawet początkującemu ogrodnikowi. Jałowiec pojawił się na ziemi ponad 50 milionów lat temu, dzięki czemu ludzie od dawna doceniają piękno tej rośliny, wykorzystując ją do ozdabiania ogrodów od ponad tysiąca lat.

Jałowiec rośnie w postaci drzew przypominających kolumny, rozłożystych krzewów lub puszystych narośli, które pokrywają ziemię gęstym dywanem. Zimozielone gałęzie jałowca ozdobione są igłami w postaci igieł lub łusek. Prawie wszyscy przedstawiciele jałowca są dwupienni: rośliny męskie są zapylaczami, a rośliny żeńskie dają obfite zbiory jagód sosny, z których warzony jest pyszny leczniczy aromatyczny dżem. Obecnie na świecie istnieje około 70 odmian jałowca, więc spójrzmy, jakie typy i odmiany jałowca są powszechne w naszych czasach..

Jałowiec pospolity (Juniperus communis)

Jałowiec pospolity - niskie wiecznie zielone drzewo lub krzew iglasty o wysokości od 5 do 10 metrów. W najkorzystniejszych warunkach roślina może osiągnąć 12 metrów przy średnicy pnia 0,2 metra. Gęsta korona drzew może być stożkowata, aw przypadku krzewów jajowata..

Roślina ma szaro-brązową włóknistą korę i czerwono-brązowe pędy. Gałęzie rośliny pokryte są igłami trójściennymi igiełkowymi, ostro zakończonymi (jej szerokość waha się od 0,1 do 0,2 milimetra, a długość może dochodzić do 1,5 centymetra). W górnej części igieł znajduje się pasek aparatu szparkowego.

Wszystkie igły pokryte są białawym woskowym nalotem, który utrzymuje się na gałęziach nawet do czterech lat. Krzewy jałowca zwyczajnego kwitną w maju, kwiaty żeńskie są zielone, a kwiaty męskie żółte. Pąki mają okrągły kształt i mogą osiągać średnicę od 0,6 do 0,9 centymetra. Jałowiec rośnie bardzo wolno. Roczny przyrost nie przekracza 15 cm wysokości i 5 cm szerokości. Średnio żywotność jednego krzewu sięga 200 lat..

Jałowca pospolitego można znaleźć w Europie, Ameryce Północnej, na Syberii, a nawet w Afryce Północnej. W naturze jałowiec rośnie w zaroślach borów świerkowych i sosnowych, a na polanach tworzy nieprzeniknione zarośla. Preferuje umiarkowanie wilgotne, dobrze przepuszczalne gleby piaszczysto-gliniaste, ale może rosnąć na wszystkich typach gleb.

Juniper virginiana (Juniperus virginiana)

Juniperus virginiana to wiecznie zielone, czasem dwupienne drzewo. To wysoki jałowiec, który w sprzyjających warunkach może osiągnąć 30 metrów wysokości. Młode drzewa mają wąską, jajowatą koronę, az wiekiem pokryte są szeroko rozstawionymi gałęziami. Średnica pnia dojrzałych roślin może sięgać 150 centymetrów i jest pokryta szarą, czerwono-brązową lub ciemnobrązową łuszczącą się wzdłużnie spękaną korą.

Młode, smukłe pędy mają ciemnozieloną korę i niewyraźny czworościenny kształt. Gałęzie rośliny pokryte są szaro-zielonymi igłami, które wraz z nadejściem mrozu nabierają brązowego odcienia. W okresie dojrzewania na drzewach formują się liczne ciemnoniebieskie szyszki z jasnoniebieskim nalotem o średnicy do 0,6 cm. Owoce są gotowe do zbioru w październiku, ale mogą pozostać na drzewach przez długi czas, co znacznie poprawia ich walory smakowe..

Status hodowlany roślina otrzymała w 1664 roku. Juniper virginiana jest bardzo często stosowany w projektowaniu krajobrazu, ponieważ jest jedną z najbardziej odpornych na niekorzystne warunki. Na północnych szerokościach geograficznych gatunek ten jest bardzo często używany jako analog cyprysów piramidalnych..

W naturze jałowiec Virginia występuje w Ameryce Północnej, od Kanady po Florydę. Rośnie w górach, na skałach, na brzegach oceanu i rzek, rzadziej na bagnach.

Najpopularniejsze odmiany jałowca virginiana:

1. Odmiana jałowca „Glauka” lub „Glauca” została wyhodowana w 1855 roku. Roślina ma kształt kolumnowy i charakteryzuje się intensywnym tempem rozwoju. Średnio osiąga od 5 do 10 metrów wysokości i ma prawie pionowe gałęzie. Z tego powodu drzewo tworzy dość gęstą koronę, która nieznacznie rozszerza się w miarę dojrzewania. Gałęzie kultury pokryte są głównie łuskowatymi igłami. Igły można znaleźć tylko w głębi korony.
2. Globosa to nisko rosnący jałowiec uzyskany w 1891 roku. Jest to karłowa, wolno rosnąca odmiana o spłaszczonej, zaokrąglonej koronie, osiągająca do 1 metra szerokości. Roślina ma krótkie, pełzające gałęzie szkieletu i lekko wzniesione, krótkie, wystające i gęste pędy, pokryte łuskowatymi, jasnozielonymi igłami.
3. „Błękitną chmurę” otrzymano w 1955 roku. Duży krzew o luźnej, nieokreślonej koronie, z długimi, rozłożystymi gałęziami pokrytymi szaro-zielonymi igłami. Odmiany jałowca „Blue Cloud” są bardzo często spotykane na działkach ogrodowych na obszarach nie różniących się komfortowymi warunkami pogodowymi.

Jałowiec poziomy (Juniperus horizontalis)

Jałowiec poziomy - najbliższy krewny jałowca kozackiego. Zewnętrznie roślina jest pełzającym krzewem przyciśniętym do ziemi, osiągającym 1 metr wysokości i pokrytym długimi gałęziami, na których tworzą się niebieskawo-zielone czworościenne pędy, owłosione gęstymi szarymi lub zielonymi igłami (wraz z nadejściem chłodu nabiera brązowego koloru). Gałęzie rozrodcze mają wydłużone lancetowate liście w kształcie igieł, długości od 3 do 5 centymetrów i grubości około 1 centymetra, zakrzywione szablasto i zaokrąglone na grzbiecie.

Stare gałęzie pokryte są niebieskawo-czarnymi łuszczącymi się liśćmi, z niebieskawym nalotem. Mają maleńkie gruczoły żywiczne o długości do 2,2 cm i szerokości do 1,5 mm. Pomimo oryginalnego wyglądu krzewy tej odmiany jałowca są dość rzadkie w kolekcjach ogrodników amatorów. Gatunek został sklasyfikowany jako uprawny już w 1840 roku.

Jako podstawę powstania wielu odmian przyjęto jałowiec poziomy:

1. Odmiana "Agnieszka" to niski krzew, na którym uformowane są długie gałęzie szkieletowe, wznoszące się skośnie. Igły na krzakach tego jałowca mogą być dwojakiego rodzaju, ale jednocześnie zawsze są iglaste, wystające i grube, niebieskawo-zielone, a po pierwszych przymrozkach mają lekko liliowy kolor.
2. Krzewy odmiany Andorra Variegata we wczesnych stadiach mają gęstą, zaokrągloną koronę, która w miarę dojrzewania rośliny nabiera kształtu lejka. Ich gałęzie pokryte są igiełkowatymi, do połowy wciśniętymi, głównie zielonymi igłami, które w niektórych miejscach mogą mieć kremowy kolor.
3. Bar Harbor powstał w 1930 roku w Stanach Zjednoczonych. Krzewy mają gęsty, pełzający kształt i są utworzone przez cienkie, leżące gałęzie rozrzucone w różnych kierunkach. Pędy boczne rosną. Liście drobne, do połowy ściśnięte, szaro-zielone, po przymrozkach nabierają fioletowego koloru.

Jałowiec chiński (Juniperus chinensis)

Jałowiec chiński to drzewo dwupienne lub jednopienne, osiągające wysokość od 8 do 25 metrów i posiadające piramidalną koronę. Bardzo rzadko rośliny tego gatunku są krzewami rozłożystymi, mocno dociśniętymi do ziemi. Pień drzew pokryty szaro-czerwoną łuszczącą się korą. Młode pędy mają ciemnozielony kolor i rozmyty czworościenny kształt. Gałęzie rośliny pokryte są głównie łuskowatymi, parami przeciwległymi liśćmi, o długości do 3 milimetrów i szerokości nie większej niż 1 milimetr.

Liście mają kształt podłużno-jajowaty, zaostrzony na końcu i lekko zakrzywiony do wewnątrz, w związku z czym wydają się tępe i mocno dociśnięte do pędów. Od wewnątrz mają paski szparkowe, a na plecach - gruczoły eliptyczne. Roślina wytwarza kuliste, lekko wydłużone szyszki, ciemnoniebieskie lub prawie czarne, osiągające średnicę od 4 do 10 milimetrów.

Kozak jałowca (Juniperus sabina)

Juniper Cossack jest najbardziej bezpretensjonalnym i najczęstszym przedstawicielem swojej rodziny. Dlatego jeśli zamierzasz posadzić ten gatunek również na swojej stronie, prawdopodobnie zaciekawi Cię, jak szybko rośnie jałowiec kozacki. Wyobraź sobie: krzew jałowca kozackiego w wieku około 10 lat osiąga wysokość zaledwie 0,3 metra, co czyni go jedną z najwolniej rosnących roślin. Ze względu na tę cechę jest bardzo często stosowany w projektowaniu krajobrazu..

Określony rodzaj jałowca karłowatego jest absolutnie bezpretensjonalny, łatwo toleruje zarówno spadek, jak i wzrost temperatury, jest obojętny na złej jakości podlewanie i może wytrzymać najsilniejsze wiatry. Jego główną wadą jest to, że należy do roślin trujących..

Jałowiec kozacki ma masywny system korzeniowy, który może wnikać głęboko w ziemię, dzięki czemu nawet w najsuchszych latach jego krzewy mogą w ogóle obejść się bez podlewania. Gałęzie rośliny pokryte są gęstymi, cienkimi, igłowatymi liśćmi o szaro-zielonym kolorze. W okresie dojrzewania pokryte są zaokrąglonymi (do 7 cm średnicy) ciemnoniebieskimi owocami z niebieskawym nalotem.

Najpopularniejsze odmiany jałowca kozackiego:

1. Odmiana "Broadmoor" intensywnie rośnie na szerokość, a jej rośliny osiągają nie więcej niż 60 centymetrów wysokości. Wraz ze wzrostem odmiany krzewy tworzą gęsty, szmaragdowozielony dywan, który ma doskonałe właściwości dekoracyjne..
2. Rośliny odmiany "Femina" pełzają po ziemi, a ich pędy na końcach unoszą się ku górze, co sprawia wrażenie ogromnej liczby małych jałowców. Szerokość krzewów tej odmiany może osiągnąć nawet 6 metrów, podczas gdy nawet w najbardziej sprzyjających warunkach ich wysokość nie przekracza 2 metrów.
3. "Cupressifolia" to odmiana karłowa, osiągająca nie więcej niż pół metra wysokości, ale jednocześnie szerokość roślina w wieku około 10 lat może osiągnąć nawet 5 metrów. Na zewnątrz krzewy tej odmiany wyglądają dość schludnie i mają wysokie właściwości dekoracyjne, co uczyniło z nich prawdziwych faworytów projektantów krajobrazu..

Jałowiec przybrzeżny (Juniperus conferta)

Jałowiec przybrzeżny - płasko rosnący krzew karłowaty o przyjemnym zapachu iglastym. Roślina ma pędy pełzające, które mogą pokryć ziemię gęstym dywanem. W wieku dziewięciu lat rośliny tej odmiany osiągają wysokość zaledwie 20 centymetrów, ale ich rozmiar korony może sięgać nawet jednego metra. Gałęzie krzewu pokryte są ciemnozielonymi igłami, ozdobionymi w górnej części biało-niebieskim paskiem, który nadaje mu niebieskawe zabarwienie. Jesienią gałęzie jałowca przybrzeżnego pokryte są ciemnoniebieskimi szyszkami z niebieskawym nalotem.

Roślina uwielbia miejsca słoneczne, ale dobrze rośnie w półcieniu.. Ze względu na niewielkie rozmiary jest stosowana w projektowaniu krajobrazu jako roślina okrywowa do dekoracji ogrodów skalnych i ogrodów skalnych.

Jałowiec skaliste (Juniperus scopulorum)

Jałowiec skalny to dwupienny krzew lub drzewo o wysokości od 10 do 13 metrów. Uprawiana roślina ma bardziej zwarty rozmiar niż okazy rosnące w ich naturalnym środowisku. Młode pędy mają niejasno czworościenny kształt i mogą osiągać do 1,5 milimetra średnicy i nie więcej niż 2 centymetry długości.

Krzew ma ciemnozielone lub szaro-szare, łuszczące się liście, ułożone przeciwnie i o kształcie jajowato-rombowym, o długości 1-2 mm i szerokości do 1 mm. Krzewy mają również liście w kształcie igieł o długości do 12 milimetrów i szerokości do 2 milimetrów. W okresie dojrzewania na krzakach tworzą się kuliste ciemnoniebieskie jagody, pokryte lekkim dymnym nalotem.

Skalisty jałowiec można nazwać ulubieńcem projektantów krajobrazu.. Jest bardzo często używany do kształtowania krajobrazu skwerów, parków, działek osobistych i terytorium placówek medycznych. Odmiana świetnie prezentuje się w ogrodach skalnych, ogrodach skalnych i wrzosowiskach. Szczególnie popularne są odmiany o piramidalnej i kolumnowej koronie..

Pożywka jałowca (Juniperus media)

Jałowiec średni to roślina, która osiąga do 3 metrów wysokości i ma gęsto rozłożystą koronę do 5 metrów szerokości. Koronę drzewa tworzą wznoszące się łukowate gałęzie z lekko opadającymi końcami. Igły cieszą się bogatym szmaragdowozielonym kolorem i są ozdobione od wewnątrz białym paskiem szparkowym. Liście w kształcie igieł można znaleźć na starych częściach gałęzi i wewnątrz korony. Na końcach młodych pędów przeważają łuszczące się igły..

Najpopularniejsze odmiany jałowca średniego to:

1. "Blue and Gold" został wyhodowany przez holenderskich hodowców w 1984 roku. To niewielki krzew o bujnej i dość luźnej koronie. Roślina może dorastać do 1,5 metra wysokości. Krzew tworzą poziome, ukośnie wznoszące się gałęzie z lekko opadającymi końcami. Na roślinie występują dwa rodzaje igieł: niebieskawo-szare lub kremowe. Odmiana nie toleruje silnych mrozów, dlatego nie nadaje się do uprawy w regionach północnych..
2. „Gold Coast” otrzymano w Stanach Zjednoczonych w 1965 roku. Krzewy mają zwarty, zwarty kształt i mogą osiągać do 1 metra wysokości i do 3 metrów szerokości. Krzewy tej odmiany tworzą gałęzie wyprostowane z poziomo wystającymi końcami, pokryte głównie łuskowatymi zielonymi igłami.
3. Hetzii został również opracowany w Stanach Zjednoczonych w 1920 roku. Krzew osiąga do 4 metrów wysokości i charakteryzuje się intensywnym tempem rozwoju. Ma koronę szeroko jajowatą lub luźno miseczkową, osiągającą do 6 metrów szerokości. Główną cechą tej odmiany jest to, że jej gałęzie nie zwisają na końcach. Pędy są przeważnie pokryte łuskowatymi szaro-zielonymi igłami. Liście w kształcie igieł znajdują się tylko w środku buszu.

Jałowiec łuskowaty (Juniperus squamata)

Łuskowaty jałowiec - wiecznie zielony, gęsto rozgałęziony krzew o wysokości do półtora metra. Roślina ma ciemnobrązową korę i lancetowate, mocne, ostre, ciemnozielone igły o długości od 0,5 do 0,8 milimetra. Szyszki są prawie czarne. Roślina wykorzystywana jest głównie do zagospodarowania parków i skwerów, ale może też stać się główną ozdobą każdej zjeżdżalni alpejskiej. Wadą tej odmiany jest to, że wysuszone igły na jej pędach nie odpadają przez kilka lat, co znacznie zmniejsza dekoracyjne cechy dorosłych krzewów.

Najpopularniejsze odmiany łuszczącego się jałowca:

1. Odmiana Blue Star zafascynowała ogrodników kompaktowymi rozmiarami i półkolistą szeroką koroną, co znacznie poprawia jej walory dekoracyjne. Jego krzaki mają zaledwie metr wysokości. Odmiana jest światłolubna, ale rośnie bardzo wolno, jej roczny wzrost nie przekracza 10 cm. Może być używany do lądowań pojedynczych lub grupowych.
2. Krzew „niebieski dywan” ma płaski kształt i charakteryzuje się intensywnym tempem rozwoju, co pozwala mu rosnąć do 10 lat przy wzroście 30 cm, zarastając koroną o szerokości od 1,2 do 1,5 metra. Gałęzie krzewu pokryte są niebiesko-szarymi igłami o długości do 9 milimetrów i szerokości nie większej niż 2 milimetry, z ostrą krawędzią. Odmiana powstała w 1972 roku w Holandii, a już w 1976 roku otrzymała złoty medal za wysokie walory dekoracyjne.
3. "Meueri" to jedna z najbardziej znanych i lubianych odmian ogrodników, która ma wysokie walory dekoracyjne i nie wymaga specjalnej pielęgnacji. Dorosła roślina może osiągać od 2 do 5 metrów wysokości. Na gałęziach powstają proste, krótkie pędy, pokryte niebieskawo-białymi igłami.

Uprawa prawie każdego jałowca pozwoli nie tylko znacznie poprawić cechy dekoracyjne letniego domku, ale także uzyskać najsilniejszy lek, który może pomóc pozbyć się ogromnej liczby chorób.