Cechy sadzenia i pielęgnacji w ich letnim domku dla piramidalnej tui
Wartość tuja
Zadowolony
Pomimo ogólnego podobieństwa rośliny o koronie w kształcie stożka należą do różnych odmian, a nawet gatunków. Na środkowym pasie ze względu na mrozoodporność preferowana jest tuja zachodnia, na południu w nasadzeniach dominuje tuja wschodnia lub spłaszczona.
Cechy struktury i roślinności zachodniej tui piramidalnej
Przodkami zachodniej tui piramidalnej są ludzie z Ameryki Północnej, z natury dorastający do 15-30 metrów wysokości przez kilkadziesiąt lub setki lat. Tuja w kształcie stożka może mieć jeden lub więcej pni mocno dociśniętych do siebie.
Piramidalna tuja ma małe łuskowate igły. W zależności od odmiany brązowieje zimą lub zachowuje swój pierwotny kolor do wiosny..
Ponieważ tuja jest zimozielona, zmodyfikowane liście, nawet gdy stają się brązowe lub czerwono-miedziane, nie kruszą się. Jej życie trwa do trzech lat, po czym igły obumierają, a pęd jest nagi.
Wszystkie tui rosną powoli, mają bezpretensjonalne usposobienie i dobrze znoszą przeszczepy. Dzięki dostępnym odmianom odpornym na zimę piramidalna tuja coraz częściej osiedla się w domkach letniskowych nie tylko na środkowym pasie, ale także w północno-zachodniej części kraju, na Uralu i na Syberii.
Rozmnażanie roślin odmianowych odbywa się wegetatywnie, za pomocą warstw lub sadzonek. Możliwa jest również metoda nasienna, ale młode sadzonki nie zawsze zachowują cechy osobników rodzicielskich..
Sadzenie piramidalnej tui w ziemi przeprowadza się, gdy sadzonki osiągną wiek 2-4 lat, podczas gdy młode rośliny dobrze się zakorzeniają i mogą zachować dekoracyjność nawet do stu lat.
Warunki sadzenia i pielęgnacji piramidalnej tui
Efedry preferują słońce lub półcień, gdzie roślina otrzymuje wystarczającą ilość światła i tworzy równomiernie gęstą, piękną koronę. Jeśli tuja wpadnie w głęboki cień:
- gałęzie stopniowo stają się rzadkie;
- igły tracą bogaty odcień, mogą żółknąć, aw odmianach złocistych stają się zielonkawe;
- piramidalny kształt korony jest naruszony.
Piramidalna tuja na zdjęciu nie wymaga specjalnego składu gleby ani pielęgnacji. Rozprzestrzenianie się tui w projektowaniu krajobrazu wynikało z ich odporności na negatywne skutki środowiska zewnętrznego, w tym:
- wiatr;
- bezpośrednie światło słoneczne;
- zamrażanie;
- powietrze zanieczyszczone przez pracujące przedsiębiorstwa transportowe i przemysłowe w miastach i ich najbliższym otoczeniu.
Nie oznacza to jednak, że opieka nad piramidalną tują jest niepotrzebna. Do sadzenia tui wszystkich odmian przygotowuje się obszerne doły pod względem wielkości systemu korzeniowego i grudki ziemnej, które są wyposażone w drenaż i wypełnione luźną mieszanką na bazie ziemi ogrodowej, torfu i piasku.
Aby tui nie brakowało składników odżywczych, gleba jest nawożona złożonymi specjalistycznymi preparatami dla drzew iglastych.
W przyszłości dokarmianie krzewów odbywa się wiosną i rzadziej jesienią, w połączeniu z nieczęstym, ale obfitym podlewanie.
Efedra cierpi na brak substancje organiczne w glebie i suszy, ale rosną lepiej, jeśli ziemia pod nimi jest wilgotna. W suchą, upalną pogodę rośliny, zwłaszcza młode, dobrze reagują na płytkie zraszanie. Aby zapobiec wysychaniu systemu korzeniowego, pomaga obfite ściółkowanie kręgów pnia. Na początku sezonu wegetacyjnego tuja przechodzi sanitarne przycinanie i, jeśli to konieczne, koryguje piramidalny kształt korony..
Nieznaczne zrzucanie igieł jest najczęściej związane z naturalnymi procesami odnowy, więc mieszkaniec lata nie powinien zawracać sobie głowy.
Jeśli piramidalna tuja na zdjęciu uległa oparzeniu słonecznemu lub zamarzła w bezśnieżną zimę, nie trzeba czekać, aż sama się zazieleni. Zgrabna fryzura, wsparta nawożeniem i podlewaniem, pomaga przywrócić dekoracyjność i naprawić uszkodzenia w okresie letnim.
Przed początkiem zimy stożkowata korona rośliny jest mocno zawiązana, przykryta jest mała tuja, a także odmiany o niskiej mrozoodporności. Środek ten pozwala efedrze zachować swój kształt i większość gałęzi przy silnym wietrze, mrozie i ciężkim śniegu, który może złamać gałęzie szkieletu..
Aby urozmaicić projekt witryny, zezwalam na liczne dekoracyjne odmiany tui piramidalnej i ich różnorodne odmiany. Takie rośliny z reguły są bardziej wymagające niż dzicy przodkowie, ale przy minimalnej staranności i odpowiednim doborze miejsca do sadzenia ozdabiają dacz przez wiele lat, służą jako żywopłot lub tło dla nisko rosnących krzewów liściastych, kwitnących bylin i traw.
Formy i odmiany piramidalnej tui
Tradycyjnie do kształtowania krajobrazu wykorzystuje się kilkanaście piramidalnych lub stożkowych form zachodniej tui. Wśród nich są rośliny, których korona jest uformowana w jeden lub więcej pni. Większość odmian to odmiany, które zimą zmieniają kolor na brązowo-brązowy.
Thuja western Smaragd (T. occidentalis Smaragd)
Najbardziej znaną piramidalną tują z niezmiennie zielonymi igłami jest zachodnia tuja Smaragd. Roślina o przysadzistej koronie w kształcie stożka osiąga 2 metry wysokości w wieku 10 lat. Maksymalne możliwe rozmiary są dwukrotnie większe. kultura zawdzięcza swoją nazwę szmaragdowemu odcieniu igieł, który nie zmienia się ani latem, ani zimą.
Dekoracyjna forma zachodniej tui jest uważana za jedną z najlepszych odmian ze stożkową koroną. Roślina jest odporna na zimę, ale w regionach północnych może wymarzać, cierpi na wiosenne słońce i potrzebuje ochrony.
Thuja western Brabant (T. occidentalis Brabant)
Wyższa tuja Braband jest dobrze znana rosyjskim ogrodnikom ze względu na jej mrozoodporność i uniwersalne zastosowanie. Najczęściej do tworzenia zielonych żywopłotów w nasadzeniach grupowych używa się wysokich, do 3-4 metrów krzewów. Aby tuja zachowała swój piramidalny kształt, wymaga obowiązkowego przycinania. Odmiana odporna na cień, ale nie toleruje okresowych wiosennych roztopów i przymrozków powodujących uszkodzenia igieł i drewna.
Podobnie jak tuja Smaragd, ta odmiana ma złoty, barwny kształt. Taka piramidalna tuja w sadzeniu i pozostawianiu nie różni się od jej zielonych krewnych. Jednak w słonecznym miejscu łatwiej zachować elegancki, żółty kolor korony..
Thuja western Pyramidalis Compacta (T. occidentalis Pyramidalis Compacta)
Od 1904 roku miłośnicy drzew iglastych mogą sadzić na swoich poletkach odmiany tui Pyramidalis Compact o wąskiej stożkowatej koronie, składającej się z wielu silnie rozgałęzionych pędów. Gałęzie są mocno dociśnięte do siebie i pokryte małymi zielonymi igłami. Kształtem igły przypominają lekko błyszczące, gładkie łuski. Maksymalna wysokość rośliny sięga 8-10 metrów.
Ta forma tui jest niezwykle powszechna, a dzięki swojej mrozoodporności, niewymagającej i naturalnie zwartej koronie, zyskała szacunek niejednego pokolenia ogrodników..
