Jak uprawiać i sadzić japońską spireę w domu

Piękny krzew, egzotyczny kwiatostan i bezpretensjonalna pielęgnacja sprawiły, że spirea stała się ulubieńcem Japonii wśród projektantów krajobrazu i zwykłych ogrodników. Praca z nim jest łatwa nawet dla początkujących, wymagania dotyczące gleby i wilgoci są minimalne, ale wynik jest przyjemny dla oka. Dziś dowiemy się więcej o tym ozdobnym krzewie, nauczymy się go uprawiać na miejscu i odkryjemy sekrety długiego kwitnienia.

Opis botaniczny

Rodzaj spirea japońska należy do rodziny Pink i składa się z ponad 100 gatunków o różnych kształtach i kolorach. Okres kwitnienia tego krzewu liściastego również różni się w zależności od odmiany..

Możesz znaleźć spireę poprzez:

• wysoki krzew osiągający od 0,5 do 2,5 m;
• gałęzie zakrzywione do góry, usiane średniej wielkości ozdobnymi liśćmi w zielonych odcieniach;
• małe kwiaty rosnące w dużych grupach, cieszące oko we wszystkich odcieniach, od białego do ciemnoróżowego;
• subtelny, dyskretny aromat.

Dekoratorzy uwielbiają spireę za zwartą, ażurową koronę, która jest łatwa w formowaniu i długo kwitnie. Ponadto krzew ten jest źródłem smacznego i zdrowego nektaru..Krzew nie rośnie bardzo szybko, żyje średnio 15-20 lat, po czym wskazana jest wymiana nasadzeń.

Dystrybucja i siedliska

Miejsce narodzin rośliny, jak sama nazwa wskazuje, to Japonia, a także sąsiednie Chiny. W warunkach naturalnych spirea znajduje się w czarnej strefie Europy, lasach liściastych Syberii. Krzew uwielbia łagodne górskie zbocza, otwarte leśne polany, czasem można go zobaczyć na prawie nagich skałach. Ponadto słodycz łąkowa często zakorzenia się w całych zaroślach na bagnistych brzegach rzek, na skraju jezior.

Popularne odmiany

Natura i hodowcy zadbali o szeroką gamę odmian spirei, wśród których najpopularniejsze to:

• „Złote Księżniczki”. Atrakcyjna roślina rzadko osiąga 1 m wysokości, ale dosłownie hipnotyzuje oko złotymi liśćmi z ostrymi końcówkami, które grają w różnych odcieniach przez cały rok. W połowie czerwca uzupełniają je pachnące kwiatostany o jasnoróżowym kolorze, zachwycające dekoratorów aż do jesieni.
• Małe księżniczki. Gatunek ten wyróżnia się kulistą koroną i niewielkimi rozmiarami (do 30 cm wysokości). Te cechy sprawiły, że Małe Księżniczki są idealnym krzewem na alpejskie zjeżdżalnie, kompaktowe rabaty kwiatowe, szerokie rabaty. Miniaturowa roślina ma również małe kwiaty: kropki na gałęziach są jasnoróżowymi płatkami zebranymi w pędzle o średnicy do 5 cm.
• „Shirobana”. Charakterystycznymi cechami tej odmiany są łodygi w postaci cienkich bordowych gałązek, rozproszone ciemnozielone drobne liście, które bliżej jesieni żółkną i czerwienieją. Ale Shiroban zyskał sławę dzięki kwitnieniu, gdy na jego gałęziach jednocześnie pojawiają się białe, różowe i czerwone kwiatostany.
• „Spirea Macrophila”. Mrozoodporny przedstawiciel rodzaju dorastający do 1,5 m, o dużych, pomarszczonych liściach do 20 cm długości. Młode pędy tego gatunku są pomalowane na ciemnoczerwone, bordowe kolory, latem zmienia kolor na zielony, a bliżej jesieni zmienia się w odcienie złota. Kwitnie od czerwca do sierpnia, pokrywając w tym okresie krótkie różowe kwiaty.

• „Crispa”. Wdzięczna, niewymiarowa roślina o wydłużonych liściach, które tworzą kulistą główkę o ciemnozielonym odcieniu. Odmiana cieszy się kolorem od połowy lata do września, masowo pokryta delikatnym różem z liliowym odcieniem. Jej kwiaty zebrane są w kwiatostany w kształcie parasoli, nie większe niż 5-7 cm. Wyróżnia je "Crispu" i wyprostowane pędy, w rzadkich przypadkach zakrzywione na końcach.
• „Goldflame”. Odmiana należy do najlepszych przedstawicieli swojego gatunku, o małej, ale gęstej koronie o wysokości do 80 cm i pięknym kolorze we wszystkich odcieniach żółci. Ma proste pędy, usiane małymi kwiatami, które pojawiają się w czerwcu-sierpniu, do których dekoratorzy uwielbiają używać Goldflame w środowiskach miejskich.
• "Rzutki". Kolejny zwarty krzew o lancetowatych liściach o pierwotnym kolorze: podczas kwitnienia czerwonawe, w środku lata stają się jasnozielone. Kwiaty zbierane są w duże kwiatostany różowych, czerwonych, bordowych kwiatów, które pojawiają się na wierzchołkach pędów od czerwca do wczesnej jesieni. Czasami "Darts" cieszy się powtarzającym się kwitnieniem, choć nie jest tak obfite.

Użyj w projektowaniu krajobrazu

Japońscy projektanci szczególnie lubią Spireę za możliwość zapewnienia kwitnienia w ogrodzie przez cały sezon dzięki różnorodnym odmianom, które kwitną po kolei. Aby to zrobić, są łączone w grupy, używane w ogrodach skalnych i jako zielone pokrycia. Wysokie odmiany sprawdzają się również jako krawężniki i żywopłoty. Tuja, świerk, jałowiec są idealne do towarzystwa..

Uprawa i pielęgnacja rośliny

Aby cieszyć się pięknem spirei, ważne jest, aby odpowiednio zorganizować sadzenie i dalszą pielęgnację rośliny..

Warunki zatrzymania

Roślina uwielbia otwarty teren, ale należy ją sadzić wiosną, aż pąki zaczną kwitnąć. Najlepszy do tego jest deszczowy lub pochmurny wieczór. Spirea potrzebuje więcej światła do dobrego rozwoju, chociaż dobrze się czuje w półcieniu.

Gleba i nawozy

Spirea może rosnąć na ubogich glebach, ale w tym przypadku nie będzie w stanie zademonstrować całego swojego piękna. Optymalne do tego są luźne, szczelne gleby wypełnione próchnicą. Kwasowość gleby jest odpowiednia na poziomie 5,6-7,8 Rn. Ważne jest, aby podczas sadzenia wykonać 15-20 cm warstwy drenażowej, nadają się do tego wióry cegieł. Jako podstawowe karmienie należy wziąć glebę liściastą lub darń, piasek, torf w stosunku 2: 1: 1.

Ponadto, w miarę rozwoju, zaleca się stosowanie:

• złożone karmienie po ścięciu buszu;
• roztwór dziewanny z superfosfatem (10 g na 10 l płynu) bliżej lipca.

Podlewanie i wilgoć

Pierwsze podlewanie przeprowadza się nawet podczas sadzenia krzewu: 1-2 wiadra wody na raz. Ze względu na słabo rozwinięty system korzeniowy spirei, niepożądane jest przeżycie suszy, dlatego w upale ważne jest prawidłowe podlewanie: 15 litrów wody dwa razy w miesiącu na 1 krzew. W okresie umiarkowanych temperatur nie należy aktywnie podlewać rośliny. Należy jednak regularnie wykonywać pielenie i spulchnianie, aby zapewnić stały dostęp tlenu do słabych korzeni..

Zależność od temperatury

Że ciepło, które zimna spirea toleruje bez trudności, bo w warunkach naturalnych rośnie w dość trudnych warunkach.

Rozmnażanie i sadzenie rośliny

Spireę można rozmnażać na trzy sposoby:

• posiew;
• warstwowanie;
• sadzonki.

Uprawa z nasion

Zróbmy od razu zastrzeżenie, że ta metoda nie jest odpowiednia dla odmian mieszańcowych ze względu na cechy genetyczne..Rozmnażanie spirei przez nasiona odbywa się według następującego schematu:

1. Weź ziarno.
2. Przygotuj szerokie pojemniki z niskimi ścianami.
3. Wypełnij je mieszanką torfu i gleby liściastej.
4. Nasiona rozsiewamy na półfabrykacie i pokrywamy 1 cm torfu na wierzchu lub posypujemy ziemią.
5. Za półtora tygodnia spodziewamy się pierwszych pędów.
6. Należy się nimi zająć i leczyć fitosporyną, foundazolem lub jakimkolwiek innym lekiem przeciwgrzybiczym..
7. 2-3 miesiące po wykiełkowaniu sadzonki są gotowe do sadzenia na otwartym terenie w lekkim półcieniu.
8. Pamiętaj, aby uszczypnąć małe korzenie.
9. Podlewaj posadzone pędy i ściółkę torfem.

Okazy pozyskane z nasion będą zachwycać kolorem dopiero w 3 lub 4 roku wzrostu..

Powielanie przez nakładanie warstw

Tę metodę należy stosować wiosną. Dociskamy nisko położone pędy do ziemi we wcześniej wykonanych rowkach i mocujemy je tak, aby gałąź nie powróciła do pierwotnego położenia. Końcówka przyszłej sadzonki jest odcinana i posypywana ziemią na całej długości. Na zimę nie zapomnij dobrze schować warstw pod rozgrzewającą warstwą liści. Do pierwszej wiosny pęd zakorzeni się i można go posadzić we właściwym miejscu.Zasada rozmnażania krzewu przez warstwowanie /

Uprawa z sadzonek

Metoda jest dość prosta w swojej technologii i bardzo skuteczna, ponieważ do 70% kiełków zapuszcza korzenie. Pozwala również pracować w ten sposób iz hybrydami.Pędy roczne są gotowe do podobnego zabiegu, począwszy od połowy czerwca, po zakończeniu fazy aktywnego wzrostu i przed okresem kwitnienia.Schemat hodowlany jest następujący:

1. Odetnij pęd, aby miał 5-6 liści.
2. Dolną parę trzeba będzie usunąć ogonkami, a pozostałe liście przeciąć na pół liścia.
3. Zanurz sadzonki w roztworze epiny (1 ml na 2 litry wody) na 5-6 godzin.
4. Wyjmij je z płynu i spryskaj koniec cięcia środkiem stymulującym wzrost.
5. Sadzonki sadzić w pojemnikach wypełnionych mokrym piaskiem, rozcieńczonym torfem, utrzymując kąt 30-45 °.
6. Pędy zakrywamy folią i odkładamy na kilka dni w zacienione miejsce, od czasu do czasu spryskując je wodą.
7. Przed pierwszymi przymrozkami należy sadzić pędy w otwartym terenie, dobrze stąpać po liściach i położyć na górze odwrócone pudełko, aby przyszła spirea czekała na wiosnę. Jeśli podczas przesadzania przesuniesz korzenie kawałkiem ziemi, nie zapomnij o dobrym podlewaniu sadzonki.
8. W przyszłym roku pełnoprawne pędy będą gotowe i można je posadzić na stałe..

Przycinanie

Jednym z głównych warunków kwitnienia i zdrowej spirei jest terminowe prawidłowe przycinanie, zapewniające piękny kształt rośliny, łatwe do wykonania zgodnie z następującymi zasadami:

• najlepszy czas na przycinanie to początek wiosny;
• całkowicie usunąć słabe lub martwe kiełki;
• skracamy rozwinięte pagony do najbliższego pąka;
• roślina w wieku od 4 lat traci średnio 20-25 cm podczas przycinania;
• 7-letni krzew podlega całkowitej odnowie, dlatego usuwamy wszystkie stare pędy, pozostawiając prawie kikut;
• po zabiegu zdecydowanie musisz nakarmić spireę, aby dodać jej siły.

Japońska spirea - przycinanie.

Jeśli dorosły krzew po przycięciu do stanu pnia nie zwróci w sezonie swojej dawnej zielonej masy, to czas zmienić go na nową sadzonkę.

Możliwe narastające trudności

Z niuansów opieki nad japońską spireą warto podkreślić kilka punktów:

• nie zapomnij przykryć młodych roślin na zimę, aby zachować ich siłę;
• również świeże sadzonki wymagają regularnego pielenia, aby chwasty ich nie zmiażdżyły;
• aby zachować wilgotność gleby przed suchymi miesiącami, można ściółkować trocinami, łuskami o 6-8 cm;
• jeśli nie planujesz rozmnażać rośliny przez nasiona, po uschnięciu usuń suche kwiaty, aby spirea nie straciła na próżno swojej siły.

Szkodniki, choroby i profilaktyka

Spirea charakteryzuje się dobrym zdrowiem, rzadko choruje. Wśród jej głównych wrogów:

• mszyca;
• pająk;
• szara pleśń i wszelkiego rodzaju plamy.

Pająk Nawet chora spirea nie traci swojego kolorowego wyglądu, ale nie powinieneś zaczynać problemu, więc zastanówmy się, jak prawidłowo radzić sobie ze szkodnikami:

• przędziorka można rozpoznać po białawych panikulujących plamach, po pojawieniu się których liście żółkną na krótki czas, a następnie wysychają i odpadają. Zwiększone prawdopodobieństwo pojawienia się tego szkodnika występuje w lipcu-sierpniu. 0,2% roztwór arex, matefos, fosfamid pomoże się go pozbyć;
• w tym samym okresie pojawia się zagrożenie pojawieniem się mszyc, które żywią się sokami rośliny, prowadząc ją do śmierci przez wysuszenie. Używają przeciwko temu roztworów kronephos, fosalos, pyrimor;
• przeciwko infekcjom grzybiczym takim jak szara pleśń, pryszcze, fungicydy, mieszanka Bordeaux, siarka koloidalna przyjdzie na ratunek.

Spiraea japońska zasługuje na uwagę ogrodników i dekoratorów ze względu na swój piękny wygląd dzięki rozłożystemu krzewowi i małym malowniczym kwiatkom. Roślina będzie świetnym dodatkiem do alpejskiej zjeżdżalni, krawężnika lub żywopłotu. A biorąc pod uwagę prostotę i bezpretensjonalność opieki, praca z nią nie spowoduje niepotrzebnych kłopotów ani wydatków.

Wideo: japońska spirea