Jabłoń karłowata: sadzenie i pielęgnacja, przycinanie i odmiany

Dziś coraz większą popularnością wśród ogrodników-amatorów cieszą się jabłonie na podkładkach karłowatych, czyli tzw karłowate jabłonie,

ponieważ zajmują znacznie mniej miejsca i są o wiele łatwiejsze w utrzymaniu. Ponadto wchodzą do owocowania dłużej niż trzy lata po posadzeniu, potrzebują mniej składników odżywczych, dobrze rosną nawet na obszarach o wysokim zwierciadle wód gruntowych. A ponieważ sezon wegetacyjny tych jabłoni kończy się znacznie wcześniej niż zwykłe jabłonie i mają czas na przygotowanie się do zimy.

Jabłonie karłowate - opis

Jabłoń karłowata nie jest nową rośliną. Aby uzyskać jabłoń karłowatą, sadzonki odmian są szczepione na klonalnym podkładzie karłowatym. W efekcie jabłonie rosnące na takich podkładkach osiągają wysokość nie większą niż 2,5 m. Trzeba wiedzieć, że średnia długość życia jabłoni karłowatych jest średnio krótsza niż jabłoni silnych, ale przy należytej staranności żyją 20-30 lat, a długość życia zwykłych jabłoni drzewa w wieku 35-40 lat.

Niektórzy mylą jabłonie kolumnowe z karłowatymi, chociaż są to zupełnie inne formy. Jabłonie kolumnowe są energiczne, średniej wielkości i występują jabłonie kolumnowe karłowate, ale ta forma drzewek nie ma korony, podczas gdy jabłonie karłowate mają taki sam kształt korony jak zwykłe jabłonie, tylko mniejsze.

Sadzenie jabłoni karłowatych

Kiedy sadzić jabłonie karłowate

Sadzenie i pielęgnacja jabłoni karłowatej różni się nieco od opieki nad zwykłą jabłonią. Trudno jest samodzielnie zaszczepić i wyhodować jabłoń karłowatą, ponieważ wymaga to nie tylko czasu i wysiłku, ale także specjalnej wiedzy. W szkółce cieszącej się dobrą opinią łatwiej jest kupić gotową sadzonkę..

Ale jeśli musiałeś kupić sadzonkę na targach lub targu, bądź ostrożny. Jak wybrać odpowiedni materiał do sadzenia bez mylenia sadzonki karła ze zwykłą dzikością? Pomiędzy szyjką korzeniową a łodygą sadzonki na podkładce karłowatej powinien znajdować się wyraźny występ kolanowy - miejsce inokulacji stopionym nacięciem nad szczepionym pączkiem. Szczepiona dwuletnia sadzonka karła ma co najmniej cztery rozwinięte gałęzie z dużymi pąkami na końcach i wysokością łodygi nie większą niż 50 cm, podczas gdy zwierzyna łowna będzie miała wiele ostrych gałęzi bez pąków. Korzenie sadzonki jabłoni karłowatej powinny składać się z elastycznych małych korzeni, a dzikie korzenie muszą mieć korzeń palowy. Kupując sadzonkę, zawiń jej system korzeniowy wilgotną szmatką, a na wierzch plastikiem, aby korzenie nie ucierpiały podczas transportu. Przed posadzeniem jabłoni karłowatej należy skrócić jej gałęzie..

Sadzonki jabłoni karłowatych sadzi się w tym samym czasie, co sadzonki jabłoni silnych - wczesną wiosną lub jesienią, w okresie „drzemki”.

Sadzenie jabłoni karłowatej jesienią

Jabłonie karłowate sadzi się jesienią od połowy września do połowy października, kiedy drzewa zaczynają zapadać w stan spoczynku. Konieczne jest uprawianie jabłoni karłowatych w miejscach nasłonecznionych lub półcienistych osłoniętych od wiatru, gdzie woda gruntowa nie leży bliżej niż półtora metra. Gleba na tym miejscu powinna być luźna, wilgotna i koniecznie żyzna, ponieważ jabłonie karłowate mają powierzchowny system korzeniowy i nie będą w stanie uzyskać pożywienia z głębi gleby. Najlepsza gleba dla jabłoni karłowatych od lekkiej do średniej gliny.

Potrzebny jest dół do sadzenia o głębokości 70 i średnicy 60 cm Wykopując otwór, wyrzuć oddzielnie wierzchnią warstwę gleby o grubości 20 cm, a następnie wymieszaj część tej gleby z dwoma wiadrami próchnicy lub torfu, dodaj do mieszaniny 600 g superfosfatu i 700 g popiołu drzewnego. Wbij kołek w środek dołka i posyp wokół niego przygotowaną mieszankę składników odżywczych, a na wierzch 2-3 cm grubą warstwą zwykłej ziemi z wierzchniej warstwy. Następnie umieść sadzonkę na kopcu, wyprostuj jej korzenie i wypełnij dołek pozostałą glebą z górnej warstwy bez nawożenia. Miejsce inokulacji powinno znajdować się 3 cm nad powierzchnią miejsca. Bardzo ważne jest, aby korzenie sadzonki nie miały kontaktu z mieszanką gleby zawierającą dodatki, ponieważ nawozy mogą spalić system korzeniowy.

Jeśli sadzisz kilka drzew na raz, umieść je w odległości 3 m od siebie, po posadzeniu ziemia wokół sadzonek jest zdeptana, wałek o wysokości około 15 cm wykonuje się w odległości pół metra od pnia i na otrzymany obszar wlewa się 25-30 litrów wody. Po wchłonięciu wody pień krąży do walca jest ściółkowany warstwą próchnicy lub torfu o grubości 3 cm, a sadzonka jest przywiązana do kołka. Ściółka nie powinna stykać się z pniem jabłoni.

Jak sadzić jabłoń karłowatą na wiosnę

Sadzenie jabłoni na podkładkach karłowatych wiosną jest możliwe w czasie, gdy ziemia już rozmroziła, ale pąki na drzewach jeszcze nie zaczęły się otwierać. Lepiej jest przygotować otwory do sadzenia jesienią, wypełniając je mieszanką gleby zawierającą nawozy i pozostawiając je do wiosny. Zimą gleba w jamie osiada i zagęszcza się, a nawozy rozpuszczają się. Wiosną wbij kołek w środek dołka, wylej wokół niego kupkę żyznej gleby bez nawozów, umieść sadzonkę na kopcu, wyprostuj jej korzenie i zakończ procedurę jak przy sadzeniu jesiennym.

Dbanie o karłowate jabłonie w ogrodzie

Pielęgnacja jabłoni karłowatej wiosną

O wiele łatwiej jest uprawiać jabłonie karłowate niż zwykłe, wystarczy poznać niektóre ich cechy. Wczesną wiosną gałęzie należy lekko skrócić w przypadku nowo posadzonych drzew, w przypadku starszych drzew należy wykonać cięcie formacyjne i sanitarne. Przed rozpoczęciem przepływu soków drzewa są prewencyjnie zabezpieczane przed chorobami i szkodnikami, a na pniach mocuje się pasy łapiące szkodliwe owady.

Ponieważ system korzeniowy tej formy jabłoni jest powierzchowny, gleba w kręgach przy pniu nie powinna wysychać, dlatego uważnie monitoruj jej stan. Po podlaniu należy poluzować glebę w pniach na głębokość 5-7 cm, właśnie po to, aby zapobiec szybkiemu odparowaniu wilgoci z gleby, ogrodnicy zwykle mulczują pnie drzew.

I nie zapomnij wybielić pni i podstaw gałęzi szkieletowych wapnem w kwietniu przy dobrej pogodzie. Wiosną jabłonie karłowate są karmione azotem lub złożonymi nawozami.

Jak uprawiać jabłonie karłowate latem

Dbanie o jabłoń karłowatą latem to przede wszystkim monitorowanie wilgotności gleby w kręgach przytrzonowych. O tej porze roku istotna staje się również walka ze szkodliwymi owadami, którą prowadzą środki ludowe lub specjalnie opracowane chemikalia. Opatrunek górny latem odbywa się głównie metodą dolistną, dodając do roztworu nawozu pierwiastki śladowe, w szczególności żelazo, które zwykle nie wystarcza jabłoniom.

Kiedy jabłka zaczną wylewać się, zapewnij wsparcie dla gałęzi z owocami.

Jak dbać o jabłoń karłowatą jesienią

Większość odmian jabłoni karłowatych dojrzewa jesienią, więc głównym zadaniem będzie zbiór jabłek. Utrzymuj pnie drzew w czystości - regularnie usuwaj ochotników i inne zanieczyszczenia. Po zbiorze jabłonie są karmione nawozami mineralnymi i cięte w celach sanitarnych. Glebę w kręgach przy pniu oczyszcza się z resztek roślinnych - opadłych liści i resztek gałęzi, po czym rozluźnia się w celu zerwania izolacji termicznej szkodników, które osiadły na zimę. W środku jesieni zapobiega się chorobom i szkodnikom drzew. Późna jesień to czas przygotowania jabłoni karłowatych na zimę.

Przetwarzanie jabłoni karłowatych

Wiosną, zanim pęcznieją pąki, jabłonie karłowate opryskuje się 1% roztworem płynu Bordeaux lub Nitrafenu ze szkodników i grzybów, które z powodzeniem zimowały w korze drzew lub w górnej warstwie gleby. Możesz traktować jabłonie 7% roztworem mocznika - zarówno od szkodników, jak i owadów, a także jako suplement azotu. Bardzo ważne jest, aby zabieg przeprowadzić przed rozpoczęciem przepływu soków, w przeciwnym razie otwierające się nerki mogą ulec poparzeniu.

Jesienią, po opadnięciu liści, podczas przygotowywania ogrodu na zimę, przeprowadzają jesienne zapobiegawcze leczenie jabłoni karłowatych 1% roztworem płynu Bordeaux lub Nitrafenu.

Podlewanie karłowatych jabłoni

Obserwuje się reżim nawadniania jabłoni, biorąc pod uwagę pogodę i wiek drzew. Jabłonie, które jeszcze nie zaczęły owocować, są podlewane trzy razy w roku w ilości pięciu wiader wody na drzewo, a ostatnie podlewanie odbywa się na początku sierpnia. Jabłka owocujące są podlewane częściej, 3-5 razy w roku - przed kwitnieniem, w jego trakcie, przed opadnięciem jajników (w czerwcu) i przed dojrzewaniem owoców. Jeśli drzewa rosną na glebie piaszczysto-gliniastej, każde drzewo będzie potrzebowało 4 wiadra wody, a jeśli na glebie gliniastej - 6 wiader. Jeśli lato jest suche, a jesień bez deszczu, należy przeprowadzić podlewanie jabłoni karłowatych pod zimą, aby zwilżyć glebę do głębokości korzeni. Będzie to wymagało 10 litrów wody na 1 m² ogrodu. Nie należy przeprowadzać podlewania zimowego na obszarach o wysokim poziomie wód gruntowych.

Górny opatrunek jabłoni karłowatych

Ponieważ objętość systemu korzeniowego jabłoni karłowatych jest niewielka, a owocowanie obfite, konieczne jest regularne nawożenie drzew nawozami - raz na dwa tygodnie. W drugim i trzecim roku każda jabłoń jest nawożona roztworem 30-40 g złożonego nawozu w wiadrze z wodą. Co najmniej dwa razy w sezonie możesz karmić jabłoń karłowatą roztworem dziewanny (1:10) lub odchodów kurczaka (1:20) w ilości jednego wiadra roztworu na drzewo.

Latem przeprowadza się dolistne kompleksowe nawożenie jabłoni nawozami mineralnymi, w których liście należy spryskać po obu stronach roztworem odżywczym. Należy to robić przy suchej, spokojnej pogodzie, wcześnie rano lub późnym wieczorem. Dobre wyniki uzyskuje się przez dokarmianie jabłoni mocznikiem, ale trzeba wiedzieć, że roztwór powinien mieć taką konsystencję, aby nie pozostawiał oparzeń na liściach drzewa. Ostatnie dokarmianie dolistne przeprowadza się nie później niż we wrześniu.

Jesienią nawóz górny nie zawiera azotu, gdyż stymulując wzrost nowych pędów opóźnia przygotowanie roślin do zimy. O tej porze roku jabłonie potrzebują potasu i fosforu. Oto przybliżony przepis na karmienie 1 m² ogrodu: rozpuść 1 łyżkę potasu i 2 łyżki podwójnego superfosfatu w 10 litrach wody.

Zimowanie jabłoni karłowatej

Ponieważ system korzeniowy jabłoni karłowatych jest powierzchowny, może przemarzać w mroźne, bezśnieżne zimy. Aby temu zapobiec, zakryj okrąg pnia jabłoni grubą warstwą próchnicy lub kompostu i połóż na nim świerkowe gałęzie. Jeśli pada śnieg, świerkowe gałęzie można usunąć, a zaspę można wrzucić w krąg pnia - pod śniegiem karłowate jabłonie nie boją się mrozu.

Przycinanie jabłoni karłowatych

Kiedy przycinać jabłoń karłowatą

Aby osiągnąć wysokie plony, konieczne jest prawidłowe uformowanie korony jabłoni. Jeśli pozwolimy na wzrost korony, plony będą się zmniejszać z każdym rokiem, a po 3-4 latach dostaniesz tylko kilka jabłek wątpliwej jakości w nagrodę za zaniedbanie.

Korona karłowatych jabłoni powstaje w marcu-kwietniu, w tym samym czasie przeprowadza się przycinanie sanitarne i, jeśli to konieczne, odmładzające. Jesienią, po zbiorze, wykonują sanitarne cięcie drzew.

Jak przyciąć jabłoń karłowatą

Przycinanie formatywne jabłoni karłowatych odbywa się według tych samych zasad, co przycinanie wysokich jabłoni, tylko w krótszym czasie. Występuje kilka rodzajów koron drzew na podkładkach karłowatych - „smukłe wrzeciono”, „płaskie wrzeciono”, „wolna paleta”, „piramida karłowata”. Najbardziej popularny jest ten drugi typ: z jabłoni powstaje drzewo o wysokości do 2,5 m i średniej długości gałęzi około 1 m..

Przycinanie jabłoni karłowatej wiosną

Przed rozpoczęciem przepływu soków przeprowadzają sanitarne cięcie jabłoni - odcinają połamane, lekko zmarznięte, chore lub nieprawidłowo rosnące gałęzie. Równocześnie z czynnościami sanitarnymi i przycinaniem formacyjnym. Jak przyciąć jabłoń karłowatą? Powstawanie jabłoni karłowatej rozpoczyna się już pierwszej wiosny po posadzeniu - jabłoń przycina się do 50 cm, wykonując nacięcie na nerce naprzeciwko szczepienia. W rezultacie do końca sezonu drzewo powinno mieć 4-5 silnych pędów, z których najwyższy (przyszły przewodnik) rośnie prawie pionowo.

W następnym roku prowadnik jest odcinany 20 cm od podstawy wyrostka na nerce, przeciwnie do cięcia wykonanego w zeszłym roku, zachowując w ten sposób maksymalny pionowy kierunek prowadnika. Pozostałe gałęzie (powinny być co najmniej cztery) skracamy do 20 cm od podstawy. Pędy boczne, które są niepotrzebne do tworzenia szkieletu jabłoni, są cięte na trzy liście, a pędy drugiego rzędu na pierwszym liściu od podstawy - należy to robić od końca lipca i kontynuować przycinanie, aż niepocięte pędy osiągną długość 20 cm.

W trzecim i kolejnych latach przycinanie jest kontynuowane w tej samej kolejności: przewodnik skraca się o 20 cm do nerki przeciwnie do zeszłorocznego cięcia, zachowując kierunek pionowy. Gdy drzewo osiągnie żądaną wysokość, usuwaj co roku na wiosnę wszelkie narośle przewodnika. Usunąć boczne narośla gałęzi szkieletowych, gdy osiągną 45-50 cm. W razie potrzeby rozrzedzić przerośnięte gałęzie. Aby zachować poziomy kierunek gałęzi owocujących, skraca się je do wzrostu w dół. Kontroluj wzrost górnych gałęzi, aby zachować piramidalny kształt jabłoni.

Przycinanie jabłoni karłowatej jesienią

Podczas zbioru niektóre gałęzie pękają lub są uszkodzone, dlatego po opadnięciu liści jabłonie są dezynfekowane, usuwając złamane, wysuszone, konkurujące, nieprawidłowo rosnące gałęzie i pędy uszkodzone przez szkodniki lub choroby. Skrawki grubsze niż 7 mm należy pokryć lakierem ogrodowym. Nie przycinaj drzew w temperaturach poniżej -5 ºC, ponieważ w chłodne dni drewno staje się kruche i możesz spowodować nieodwracalne uszkodzenie jabłoni.

Rozmnażanie jabłoni karłowatych

Jak rozmnażać jabłonie karłowate

Słabe podkładki rozmnażają się głównie metodami wegetatywnymi - nawarstwienie pionowe i poziome, zdrewniałe, sadzonki korzeniowe i zielone, pączkowanie i interkalacja.

Problem z rosnącymi jabłoniami karłowatymi polega na tym, że ich sadzonki są bardzo rzadkie i nie są tanie.. Jak samemu wyhodować krasnoludek? Odpowiedzi na to pytanie jest kilka..

Rozmnażanie jabłoni karłowatych warstwami pionowymi

Tę procedurę najlepiej wykonać z dwuletnią sadzonką karła. Sadzi się w ziemi, zakopując część łodygi na 10-15 cm w ziemię, wiosną odcinamy część naziemną na wysokości 1,5-2 cm od powierzchni stanowiska, pozostawiając 2-3 pąki na pniu. Gdy pędy wyrastające z tych pąków osiągną długość 12-15 cm, po deszczu lub podlaniu, na pniu należy obsypać trociny, torf lub żyzną glebę na wysokość 6-10 cm. Nie zapomnij o wyprostowaniu pędów przed wzniesieniem. Gdy pędy osiągają 20-25 cm, drugie hilling wykonuje się szerokim i delikatnym kopcem, jednocześnie z nawożeniem azotem.

Korzenie na warstwach pionowych zaczną pojawiać się za 35-40 dni. W tym czasie ważną rolę odgrywa wilgotność gleby, która utrzymuje się na poziomie 75-80%. I oczywiście nie zapomnij poluzować gleby i usunąć chwasty. Jesienią gleba jest dokładnie zgrabiana, a pędy z korzeniami (nawarstwianie) odcina się nożycami, pozostawiając na pniu 1-2 cm wzrostu. Warstwy sadzi się w ziemi, a krzew macierzysty przykrywa się glebą - może służyć jako źródło podkładek karłowatych przez 10 lat, wytwarzając rocznie 5-10 warstw, na których można szczepić sadzonki odmian.

Rozmnażanie jabłoni karłowatych warstwami poziomymi

Mocne, nisko rosnące pędy podkładki karłowatej umieszcza się w bruzdach o głębokości 3-5 cm, mocuje metalowymi kołkami i przykrywa warstwą gleby. Wiosną pokrywę ziemną ostrożnie usuwa się, a pionowe pędy wychodzące z warstw poziomych są wyrzucane na wysokość 12-15 cm, a następnie na wysokość 20-25 cm.Aby poprawić formowanie korzeni w rosnących pędach, nawarstwianie u podstawy jest ściągane drutem. Jesienią sadzonki są oddzielane od rośliny matecznej, wykopywane, dzielone na części i sadzone. Jakość warstw poziomych jest zwykle wyższa niż warstw pionowych..

Rozmnażanie jabłoni karłowatych za pomocą wkładki interkalarnej

Poważną wadą podkładek karłowatych jest ich powierzchowny system korzeniowy, który może umrzeć w mroźną i bezśnieżną zimę. Aby pozbyć się tego problemu, stosują łączoną metodę tworzenia jabłoni karłowatej za pomocą wkładki interkalarnej - pośredniego ogniwa między sadzonką wysokiej jabłoni a cięciem odmianowym, czyli wycięciem karłowatego drzewa. Rezultatem jest trzypiętrowa struktura: potężny system korzeniowy wysokiej jabłoni, na którym szczepiona jest łodyga jabłoni karłowata, do której z kolei przeszczepia się łodygę odmiany. Drzewa z wkładkami interkalacyjnymi sadzi się w ziemi na dwa sposoby:

• w pierwszym przypadku wkładka pozostaje nad ziemią;
• w drugiej wersji jabłoń jest sadzona z pogłębieniem wkładki karłowatej, która ostatecznie da dodatkowe korzenie.

Rozmnażanie jabłoni karłowatej przez zielone sadzonki

W przypadku tej metody hodowli będziesz musiał stworzyć mgłę w szklarni. Z młodych pędów w połowie czerwca wycina się zielone sadzonki z trzema liśćmi. Dolne cięcie odbywa się pod nerką, a górne cięcie nad trzecim liściem. Arkusz dolny jest usuwany, a następnie sadzonki są wiązane i opuszczane dolnym cięciem na 18-20 godzin w roztworze korzeniowym, po czym są myte w czystej wodzie i sadzone w szklarni zgodnie ze schematem 4x6 cm na luźnym podłożu składającym się z torfu z piaskiem. W przypadku sadzonek powstaje mgliste środowisko dzięki specjalnej instalacji, dzięki czemu wilgoć jest stale na liściach. Ukorzenione sadzonki sadzi się latem na otwartym terenie i uprawia przez rok, po czym wykorzystuje się je jako podkładkę karłowatą do sadzonek odmianowych.

Rozmnażanie jabłoni karłowatej przez zdrewniałe sadzonki

Zdrewniałe sadzonki zbierane są jesienią, kiedy sadzonki są wykopywane. Sadzonki z wyetiolowaną częścią dolną nie powinny być krótsze niż 20-30 cm Przed sadzeniem sadzonki przechowuje się w piwnicy w mokrym piasku lub torfie w temperaturze od 2 do 5 ºC. Zdrewniałe sadzonki sadzi się wczesną wiosną w odległości 10 cm od siebie w nieogrzewanej szklarni, pozostawiając zaledwie 2-3 pąki nad powierzchnią. Aby ukorzenić się pomyślnie, wilgotność powietrza w szklarni musi wynosić co najmniej 75-80%.

Rozmnażanie jabłoni karłowatej przez sadzonki korzeniowe

Aby w ten sposób uzyskać klonalne podkładki, należy zakupić w szkółce lub od sąsiadów kilka sadzonek o średnicy 6-10 mm i długości 8-12 cm, które zimą przechowuje się w piasku lub torfie w temperaturze od 2 do 5 ºC. Dwa do trzech tygodni przed rozpoczęciem ukorzeniania przenosi się je do pomieszczenia o temperaturze 15-20 ºC. Wiosną sadzonki korzeni są zakopywane w ziemi w odległości 8-10 cm z rzędu, umieszczając je pionowo w ziemi, tak aby warstwa gleby nad górnym cięciem sadzonek nie była cieńsza niż 2 cm, z pędów, które wyłoniły się z każdego sadzonki, pozostaje jeden najbardziej rozgałęziony. W przypadku tej metody hodowli bardzo ważne jest, aby gleba była zawsze lekko wilgotna..

Reprodukcja jabłoni karłowatej za pomocą pączkowania

Metodę tę opisywaliśmy kilkakrotnie, w tym w artykule poświęconym uprawie jabłoni: w połowie lipca tarczę z okiem z cięcia odmianowego, ogonkiem liściowym i cienką warstwą drewna wprowadza się w nacięcie w kształcie litery T w korze na podkładce karłowatej tuż nad kolanem i owija wokół miejsca szczepienia taśma okularowa lub inny elastyczny materiał, pozostawiając otwarty ogonek. Fuzja tarczki ze stadem następuje w ciągu 2-3 tygodni.

Bardziej niezawodną opcją jest przeszczepienie dwóch oczu tej samej odmiany po przeciwnych stronach kolby. Gdy tylko będziesz przekonany, że tarcza się zakorzeniła, zdejmij uprząż, a następnej wiosny przyciąć podkładkę na zaszczepiony pączek i zabrudzić podstawę pędu wyrastającego z przeszczepionego oka. Wiosną przyszłego roku będzie można już rozpocząć formowanie korony jabłoni.

Choroby jabłoni karłowatych

Karłowate jabłonie cierpią na te same choroby, co wysokie drzewa tego gatunku, na które wpływają takie choroby jak: czarownica (namnażanie się), gorzka zgnilizna owoców, mleczny połysk, mozaika, obrączkowanie mozaik, mączniak prawdziwy, muchołówka, hubka, pospolity rak, parch, zamieranie gałęzi, zgnilizna owoców ziarnkowych, podskórne plamienie wirusowe, gumowatość, rdza, spłaszczenie gałęzi, szkliste owoce, czarny rak i cytosporoza.

W walce z chorobami grzybiczymi z powodzeniem stosuje się fungicydy takie jak mieszanka Bordeaux, witriol miedzi i żelaza, siarka koloidalna, Fundazol, Quadris, Ridomil, Skor, Topaz, Horus i inne. Nie ma lekarstwa na choroby wirusowe i mykoplazmatyczne, więc dotknięte obszary są wycinane do zdrowej tkanki i leczone siarczanem miedzi. Jeśli masz szczęście, drzewo wyzdrowieje i przywróci rozwój, a jeśli nie, to roślina będzie musiała zostać wykopana i spalona. Najlepszymi środkami ochrony jabłoni przed chorobami są:

• przestrzeganie technik rolniczych gatunku;
• wiosenno-jesienna profilaktyka drzew;
• terminowa i właściwa pielęgnacja ogrodu;
• utrzymanie czystości kręgu tułowia;
• terminowe i wystarczające leczenie jabłoni przed chorobami grzybiczymi;
• usuwanie resztek roślinnych i wykopywanie (spulchnianie) gleby w kole pnia drzewa.

Szkodniki jabłoni karłowatych

Wśród owadów zagrożeniem dla jabłoni jest mszyca jabłoniowa, mszyca jabłoniowa, miska szklana, ćma, ćma, ćma liściasta, ćma miodowa, tarcza przecinkowa, ćma pasiasta owocowa, miarka niebieskogłowa, rolka liści porzeczki, ćma jarzębina, ćma pieprzowa i obrane , ćma owocowa, chrząszcz gruszkowy, jedwabniki niesparowane, obrączkowane i dębowe, ćmy górnicze, mszyce czerwono-żółciowe, roztocze jabłoni, gęś, ćma ozima, mszyca jabłoniowa, kornik bez pary, biel, trąbka gruszkowa i jabłoniowiec, orientalna chrząszcz kwiatowy, ćma owocnikowata wierzchnia, roztocz owocowy brunatny, ćma okrężna głogowa i głogowa.

Tak duża liczba szkodników atakujących jabłonie karłowate wynika z faktu, że z reguły wiele z nich pasożytuje nie tylko na jabłoniach, ale także na drzewach owocowych takich jak grusza, śliwa, czeremcha, jarzębina, czereśnia, czereśnia, śliwka wiśniowa, morela, brzoskwinia i pigwy, latające i pełzające po jabłoniach z sąsiednich drzew. Szczegółowe informacje o tym, jak radzić sobie ze szkodnikami owadzimi i chorobami jabłoni karłowatej, znajdziesz w artykule zamieszczonym już na stronie „Jabłonie - choroby i szkodniki. Jak przetwarzać ”. Ale musimy jeszcze raz przypomnieć, że najlepszą ochroną ogrodu przed chorobami i szkodliwymi owadami jest zapobieganie.

Odmiany jabłek karłowatych

Odmiany jabłoni karłowatych, a także odmiany jabłoni silnych, dzieli się na odmiany wczesne (letnie), średnio dojrzewające (jesień) i późne (zimowe) według okresów dojrzewania. W tym artykule nie ma sensu opisywać sezonowych odmian jabłoni karłowatych, ponieważ zostały one już opisane w artykule o uprawie wysokich jabłoni.

Różnica między drzewami wysokimi i karłowatymi, jak już pisaliśmy, polega wyłącznie na tym, że formy niewymiarowe rosną na podkładkach karłowatych z płytkim systemem korzeniowym, podczas gdy drzewa wysokie i średniej wielkości mają system korzeniowy, który wnika głęboko w glebę. Ale to właśnie ta różnica wymaga wyjaśnienia czytelnikom, które odmiany jabłoni na podkładkach karłowatych nadają się do obszarów o chłodnym i zimnym klimacie..

Karłowate jabłonie dla regionu moskiewskiego

Najlepsze odmiany jabłoni karłowatych dla regionu moskiewskiego:

• Melba - wysokowydajna odmiana letnia, kulisto-wydłużona, żółtozielona z czerwonym pasmowym rumieńcem, której owoce o masie od 150 do 250 g dojrzewają pod koniec lipca. Miąższ jabłek tej odmiany jest kruchy, soczysty, słodko-kwaśny, o smaku karmelowym;
• cukierek - ta aromatyczna i bezpretensjonalna letnia odmiana została wyhodowana przez samego Michurina i nadal przewyższa smakiem wszystkie inne letnie odmiany. Jabłka o żółtej skórce i czerwono-brązowym rumieńcu dojrzewają, ważąc średnio około 120 g, do początku lub połowy sierpnia. Miąższ owoców jest słodki, jędrny i soczysty;
• Zhigulevskoe - żywotna, odporna na choroby i szkodniki, plenna odmiana jesienna z bardzo dużymi jabłkami w czerwono-pomarańczowej pasiastej skórce, dojrzewająca do końca września i przechowywana przez 6 miesięcy. Miąższ kremowy, delikatny, gruboziarnisty, umiarkowanie kwaśny. Drzewa tej odmiany boją się silnych mrozów;
• Jesienne paski - odmiana sezonowa o zaokrąglonych, jasnożółtych owocach o wadze do 200 g, o bogatym słodko-kwaśnym smaku, doskonale przechowywanych w temperaturze 6 ºC;
• Grushovka pod Moskwą - od dawna jest popularną późną odmianą wysokowydajną, odporną na parch, z małymi okrągłymi, wydłużonymi żółtymi jabłkami z czerwoną beczką;
• Bogatyr - zimotrwała, praktycznie nie narażona na choroby i szkodniki, odmiana zimowa z silnie rozgałęzioną koroną i lekko wydłużonymi czerwono-żółtymi jabłkami i kwaśnym smakiem przypominającym Antonovkę.

Oprócz tych opisanych, odmiany Naszyjnik Moskovskoe, Przebiśnieg, Dywan, Ziemia, Severny Sinap, Antonovka, Legend, Moskovskoe red, Nizkosloe i inne dobrze rosną w warunkach regionu moskiewskiego.

Karłowate jabłonie na Ural

Odmiany jabłoni karłowatych na Ural powinny mieć jeszcze większą zimotrwalosc niż jabłonie w regionie moskiewskim. Takie odmiany odporne na mróz obejmują:

• Wspaniale - odporna na zimę późnym latem odmiana o wysokiej produktywności, z płaskozielonymi, lekko żebrowanymi żółtozielonymi jabłkami o masie do 140 g, o intensywnym ciemnoczerwonym rumieńcu i miąższu deserowym;
• karłowata jabłoń Bratchud - nazwa odmiany jest odczytywana jako „Brat Cudownego”. Jest to bardzo plenna i bardzo zimotrwała późna odmiana o średniej wielkości, podłużnych, zaokrąglonych żebrowanych, zielonkawożółtych owocach do 120 g, z charakterystycznym bocznym szwem i słabo soczystym gruboziarnistym miąższem o doskonałym słodko-kwaśnym smaku;
• Uziemiony Bardzo plenna i odporna na parcha, zimotrwała odmiana, która wytrzymuje mrozy do -40 ºC. Zielone owoce z jasnoczerwonym rumieńcem o masie do 150 g mają płaski, zaokrąglony kształt i doskonały słodko-kwaśny smak;
• Sokolovskoe - plenna i zimotrwała odmiana zimowa, odporna na parch, o zielonkawożółtych owocach o błyszczącej skórce i czerwonym rumieńcu o wadze do 200 gi kremowym drobnoziarnistym, soczystym i gęstym miąższu o słodko-kwaśnym smaku
• Przebiśnieg zimotrwała i wydajna odmiana zimowa o jasnożółtych, lekko żebrowanych owocach z rozmytą czerwonawą beczką, o wadze do 160 g, choć są też trzysta gramowe jabłka.

Oprócz opisanych odmian, takie jak Solnyshko, Early Sweet, Nizkosloe, Carpet, Ural bulk, Krasa Sverdlovsk, Ksenia, Baszkir przystojny, Shreifing, Yantar i inne dobrze rosną w klimacie Uralu..

Jabłoń karłowata na Syberię

Nie ma tak wielu prawdziwie zimotrwałych odmian jabłoni karłowatych, które mogą wytrzymać mróz poniżej 40 ºC, ale wciąż jest wybór. Najbardziej obiecujące odmiany do uprawy w trudnych warunkach Syberii to:

• Góra Ermakovskoe - owocna letnia odmiana, wyhodowana przez skrzyżowanie odmian Felix Altai i Altai Dove i jest w stanie wytrzymać mrozy do -51 ºC. Owoce tej odmiany jabłoni są małe, ważące do 80 g, okrągłe, gładkie, jasnożółte, prawie całkowicie pokryte czerwoną smugą. Miąższ jest aromatyczny, drobnoziarnisty, biały, soczysty, słodko-kwaśny;
• Deser Antonovka - odmiana w połowie sezonu zimotrwała, odporna na parch, uzyskana przez skrzyżowanie szafranu pepinowego i zwykłego Antonovka. Owoce tej odmiany o masie od 150 do 200 g mają zaokrąglony kształt, zielonkawo-kremową barwę z lekkim czerwonawo-paskowanym rumieńcem i średnioziarnistym soczystym aromatycznym miąższem o doskonałym słodko-kwaśnym smaku;
• Arkadik - produktywna letnia odmiana, dojrzewająca już w połowie sierpnia, o wydłużonych owocach w czerwone paski o wadze do 160 g o słodkim, soczystym białym miąższu o przyjemnym deserowym smaku;
• Miodunka zimowa - zimowa odmiana mieszańcowa, odporna na parch, o kulisto-stożkowatych żółto-zielonych owocach o wadze do 120 gz niewyraźnym czerwonym rumieńcem i białym miąższu o średniej soczystości o słodko-słodkim smaku. Owoce można przechowywać do marca;
• Rozkosz - odmiana wczesnojesienna o zaokrąglonych stożkowatych żółto-zielonych owocach z czerwono-malinowym rumieńcem, który zajmuje większość jabłka. Masa owoców ok. 150 g, miąższ drobnoziarnisty, biały z różowawymi żyłkami, soczysty, słodko-kwaśny, z lekką nutą malinową;
• Prezent dla Grafsky`ego - bardzo plenna odmiana zimowa, odporna na grzyby, o zaokrąglonych stożkowo lekko żebrowanych żółtych owocach z fioletowo-czerwonym rumieńcem pokrywającym większość jabłka. Miąższ owocu jest jasnożółty, w smaku słodko-kwaśnym, średnio soczysty, o słabym aromacie.

Najlepsze odmiany jabłoni karłowatych

Zgodnie ze stosunkiem smaku, bezpretensjonalnej pielęgnacji, odporności na choroby i szkodniki, mrozoodporności, odporności na suszę i innych mniej ważnych cech, najlepsze odmiany jabłoni karłowatych to Bratchud, Carpet, Low, Snowdrop, Land, Early Sweet, Solnyshko, Sokolovskoe i Chudnoe.