Jak wyhodować otyłe adium w domu

Adenium otyły jest również nazywany lilią impala lub różą pustynną. Ten luksusowy kwiat kusi swoim urzekającym pięknem i odpycha swoją trucizną. Nie należy go uprawiać w domu z małymi dziećmi i zwierzętami domowymi i należy się nim opiekować. Dowiedz się więcej o osobliwościach uprawy egzotycznego sukulentu w pomieszczeniu i na zewnątrz z artykułu..

Pochodzenie kwiatu

Jasno kwitnące adenium są znane rdzennym mieszkańcom tropikalnych i subtropikalnych szerokości geograficznych. Niskolistne krzewy lub nisko rosnące drzewa z grubymi pniami i gęstymi kwiatostanami są dziś często spotykane na ziemiach od granic Senegalu po Kenię, Sudan i Arabię. Ten obszar jest uważany za oryginalne miejsce narodzin rośliny..

W czasach starożytnych, gdy na terenach pustyń afrykańskich i arabskich szalały leśne zarośla, ci nisko przedstawiciele rodziny Kutrov obficie kwitli na słonecznych trawnikach. W wyniku globalnego ocieplenia klimat radykalnie się zmienił, a dawne tropikalne zarośla zamieniły się w pustynie.

Miejscowa ludność bez wody nie mogła przystosować się do nowych warunków i migrowała na inne ziemie. Wiele egzotycznej roślinności umarło, ale adenium pozostało. W procesie adaptacji wyrosły grube pnie, które w warunkach suszy skręcały się w dziwaczne kształty. Dzięki nagromadzonej tam wilgoci roślina zachowała blask swojego kwitnienia. Dlatego nazwano go różą pustyni..

W kwiaciarstwie kultura pojawiła się stosunkowo niedawno, ale od razu zyskała uznanie wśród miłośników egzotyki roślin. Dziś wybór sukulentów został uzupełniony o nowe odmiany o podwójnych i półpełnych kwiatach, plamkach i obwódkach na płatkach, a także zróżnicowana została gama kolorystyczna kwiatostanów (do tradycyjnych biało-różowych gatunków dodano żółty, jasnoczerwony, kremowy, pstrokaty).

Opis roślin wewnętrznych

Adenium to rodzaj nisko rosnących krzewów karłowatych i drzew z rodziny Kutrovy, które wyróżniają się silnie zagęszczonymi pniami i zwiększonym rozgałęzianiem. W rodzinie biolodzy wyróżniają 5 typów adenium, wśród których odmiana otyła (lub gruba) jest szczególnie popularna w uprawie kwiatów w pomieszczeniach. Roślina charakteryzuje się dobrze rozwiniętym kłączem, gęstym mięsistym pniem ze zdolnością do gromadzenia wilgoci i rozłożystymi gałęziami z lancetowatymi błyszczącymi liśćmi o spiczastym lub tępym kształcie.

Kwitną tylko dojrzałe okazy, które mają więcej niż półtora roku. Przy odpowiedniej pielęgnacji jasne pąki w kształcie lejka pojawiają się od wiosny do jesieni i cieszą oko, w zależności od odmiany, od 2 do 12 miesięcy. W ogrodzie i mieszkaniu efektownie prezentuje się doniczka z grubym pniem o wysokości do 70 cm i gęsto kwitnącą jasną koroną. Średnio średnica otwartych kwiatów sięga 7 cm, kwiatostany są bez aromatu. Adenium dostosowując się do warunków pustyni nie jest wybredny w pielęgnacji, dobrze zakorzenia się w doniczkach i szybko rośnie.

Główną wadę egzotycznego soczystego można uznać za trujący sok, który jest uwalniany podczas cięć i mechanicznych uszkodzeń części nadziemnej. Trucizna znajdująca się w organizmie człowieka powoduje poważne odurzenie, dlatego wszelkie prace związane z uprawą adenium należy wykonywać w gumowych rękawiczkach, a następnie dokładnie umyć ręce mydłem.

Opieka i warunki do uprawy

Wszystkie adenium są klasyfikowane jako rośliny kwitnące. Aby jednak osiągnąć ich pomyślne kwitnienie, konieczne jest zapewnienie optymalnych warunków i przestrzeganie podstawowych zasad agrotechnicznych w pielęgnacji.

Wybór puli

Charakterystyczną cechą otyłego adenium w porównaniu z innymi sukulentami jest tendencja do intensywnego budowania silnego systemu korzeniowego. Podziemna część tego kwiatu rozwija się znacznie szybciej niż nadziemna. Dlatego średnica pojemnika do sadzenia musi odpowiadać rozmiarowi kłącza..

Eksperci radzą, aby preferować szerokie pojemniki. Muszą być wybrane poprzez konwencjonalne potrojenie średnicy naziemnej części pnia. Jednak nie sadzić małej sadzonki w zbyt dużym garnku. Jeśli to konieczne, roślina jest przeszczepiana. W przeciwnym razie rozwój zgnilizny korzeni jest nieunikniony..

Z najszerszej gamy doniczek do uprawy róż pustynnych bardziej odpowiednie są produkty ceramiczne i gliniane, chociaż dopuszczalne są również opcje z tworzywa sztucznego, szkła i metalu. Wybór zależy od preferencji hodowcy.

Ale powinieneś wziąć pod uwagę następujące niuanse:

1. Pojemniki ceramiczne i gliniane nieszkliwione sprzyjają napowietrzeniu korzeni, a także dzięki szerokim porom pozwalają na odparowanie nadmiaru wilgoci. Dodatkowo uwodniona woda w takich pojemnikach to doskonały termostat. Oznacza to, że roślina jest ciepła zimą i chłodna latem. Takie produkty są stabilne, dlatego idealnie nadają się do uprawy roślin półkrzewiastych i drzewiastych. Wśród wad ceramiki i gliny na kwiaty można wymienić obfite osady soli wystające na jej powierzchnię, a także kruchość materiału. Jeśli przerośnięte adium nie zostanie przeszczepione w odpowiednim czasie, jego silne korzenie po prostu zniszczą naczynie.
2. Plastikowe doniczki są łatwe do przenoszenia, co jest ważne dla dużego soczystego. Niektóre ich odmiany są wyposażone w automatyczny system nawadniania. Jest to rodzaj doniczki z głęboką doniczką, w której wykonano otwór do podlewania, a także wskaźnik wilgotności podłoża. Taka konstrukcja pozwala zminimalizować podlewanie nawet kilka razy w roku. Wygoda, dostępność, różnorodność kształtów i kolorów wyrobów z tworzyw sztucznych to ich główne „plusy”. Wśród „minusów” jest sztuczność materiału, która zapobiega przenikaniu tlenu do podłoża. Ponadto podmokłe pojemniki często tracą stabilność..
3. Naczynia szklane są kruche i traumatyczne, ale atrakcyjne ze względu na efekt dekoracyjny. Są nieprzepuszczalne dla powietrza i wilgoci. Ale dla mało wymagających małych sukulentów, które nie wymagają częstego podlewania, mogą być w porządku. Lepiej nie przeszczepiać dojrzałych roślin do takich produktów..
4. Produkty z kamienia wyglądają bardzo efektownie w wysokich, przestronnych pokojach z panoramicznymi oknami i dużymi ogrodami. Ale są niepraktyczne ze względu na ich powagę, a także wysoki koszt. W takich naczyniach korzenie są słabo zasilane tlenem, a latem cierpią z powodu przegrzania..
5. Pojemniki metalowe są nieopłacalne dzięki temu, że w zależności od warunków atmosferycznych szybko się nagrzewają i wychładzają. Ponadto w kontakcie z wodą materiał po pewnym czasie niszczy korozję.

Należy pamiętać, że kształt korzeni i odpowiednio koron adenium będą bezpośrednio zależeć od głębokości pojemnika do sadzenia. W małych kulistych pojemnikach roślina będzie rosła szybciej, ale wilgoć zacznie tam parować wcześniej niż w głębokich naczyniach. W doniczkach w kształcie talerza tworzy się rozłożysty kłącze i szeroki krępy pień, aw głębokich przeciwnie, jest cienki i wysoki.

W ciasnych warunkach soczysty przestaje rosnąć. Ale w przypadku uprawy w pomieszczeniach jest to korzystne, ponieważ doniczka zostanie umieszczona na parapecie za 10 lat.

Gleba i nawóz

Pomimo przystosowania się do pustynnych warunków dzikich adeniów, odmiany indoorowe boleśnie reagują na zło gleba. Dla pełnego wzrostu i obfitego kwitnienia roślina potrzebuje zdezynfekowanej, zbilansowanej mieszanki składników odżywczych o neutralnej kwasowości oraz dobrej przepuszczalności wilgoci i powietrza..

Wielu hodowców wykorzystuje zakupione podłoża do sukulentów jako podstawę do sadzenia adenium (ale należy je rozcieńczyć odpowiednią ilością proszku do pieczenia). Wybierając je, należy dokładnie przestudiować skład i zwrócić uwagę na poziom pH. Środowisko kwaśne (gdy pH jest poniżej 5,8) i zasadowe (pH powyżej 7) absolutnie nie jest odpowiednie.

Lilia Impala dobrze zakorzenia się w glebie składającej się z:

• podłoże dla kaktusów lub torfu (50%);
• perlit lub ziemia ogrodowa (25%);
• wermikulit (15%);
• piasek rzeczny (10%).

Górny opatrunek dla adenium ma znaczenie tylko wtedy, gdy są na etapie aktywnego rozwoju. Ich skład i częstotliwość zależą od wartości odżywczej podłoża i wieku kwiatu, ponieważ jego intensywny wzrost obserwuje się tylko do 1 roku. W okresie stagnacji, a także chorób, ataków szkodników oraz w przypadku rażącego naruszenia przepisów agrotechnicznych dotyczących uprawy nie zaleca się stosowania nawozów.

Regularne nawożenie jest odpowiednie, gdy:

• gleba składa się w połowie ze składników drenażu;
• wśród jego składników nie ma (lub niewiele) substancji zawierających azot;
• warunki wzrostu (temperatura, oświetlenie, wilgotność) nie w pełni odpowiadają wymaganiom kwiatu.

Nadaje się do karmienia:

• roztwór z naparu z obornika kurzego (lub gołębia);
• kompleksy mineralne na bazie azotu, fosforu i potasu w proporcji 9: 3: 6.

Młode sadzonki potrzebują więcej składników azotowych, a dojrzałe minimalizują ich ilość.

Wskazane jest zaplanowanie nawożenia według poniższego schematu:

• zdrowe doniczki - raz w miesiącu;
• w doskonałych warunkach utrzymania od optymalnego - raz na 2 miesiące.

Przed każdym nawożeniem sukulenty wymagają wstępnego obfitego podlewania (na godzinę przed zapłodnieniem).

Temperatura i wilgotność

Kwiat rozwija się prawidłowo przy stabilnym cieple. Jest to ważne, ponieważ wahania temperatury wpływają na rozwój roślin. Latem optymalny reżim temperaturowy powinien odpowiadać + 20 ... + 35 ° С, a zimą - w granicach + 16 ... + 12 ° С.

Jeśli wyhodujesz doniczkę w temperaturach powyżej + 38 ° C lub poniżej + 10 ° C, jej wzrost zatrzyma się i rozpocznie się długotrwały okres stagnacji. W stanie spoczynku dopuszczalne jest krótkotrwałe obniżenie temperatury termometru do + 5 ° C pod warunkiem, że kwiat rośnie w trybie suchym (niska wilgotność powietrza i gleby).

Zaleca się uprawę sadzonek do jednego roku przy dużej wilgotności powietrza (do 90%), ponieważ w tym okresie aktywnie się rozwijają. W przyszłości wskaźnik ten, z wyjątkiem okresowych faz spoczynku, powinien wynosić co najmniej 70%, w przeciwnym razie jakość kwitnienia spadnie..

Aby odpowiednio regulować warunki temperatury i wilgotności, eksperci zalecają zwiększanie poziomu wilgoci w miarę wzrostu temperatury..

Oświetlenie

Bezpośrednie światło słoneczne przez cały dzień jest niezbędne dla roślin pochodzących z afrykańskich i arabskich pustyń. Do szybkiego kwitnienia lilii impala potrzebujesz jasnego oświetlenia przez 12 godzin.

Aby to zrobić, wielu hodowców kwiatów zaleca używanie następujących urządzeń elektrycznych:

• świetlówki;
• fitolampy (na przykład FLUORA OSRAM);
• lampy uniwersalne (np.BIOLUX OSRAM);
• Niebieskie i czerwone lampy LED (np. PHILIPS GREENPOWER LED);
• lampy sodowe dla rolnictwa (np. AGRO PHILIPS czy PLANTASTAR OSRAM).

Minimalny okres ich pracy powinien zasadniczo wynosić co najmniej 5 godzin. Jeśli łodygi rośliny wygięły się w kierunku źródła światła i zaczęły się rozciągać, doniczkę należy obrócić o 180 stopni.

Przycinanie i modelowanie korony

U otyłej odmiany adenium naturalne rozgałęzienie rozpoczyna się po 4–5 latach wzrostu. Aby przyspieszyć ten proces, wielu hodowców szczypie szczyptę centralnego pnia. Jednak w przypadku młodych doniczek ta procedura nie ma sensu, ponieważ szczypanie powoduje, że najbliższa nerka budzi się w pobliżu cięcia, a wzrost pojedynczego pnia trwa.

W bardziej dojrzałych okazach (po 3 latach) takie manipulacje podczas aktywnego sezonu wegetacyjnego stymulują rozwój niższych 2-3 pąków. Zdarzają się przypadki, gdy w wyniku przycinania aktywuje się wiele wcześniej uśpionych pąków, z których z czasem wyrastają nienaturalnie cienkie i delikatne pędy. W takich sytuacjach większość przerostu musi zostać wyeliminowana..

Aby uformowanie krzewu przyniosło oczekiwane rezultaty, postępuj zgodnie z poniższymi zasadami:

1. Optymalny okres na przycinanie to marzec - lipiec. Jego znaczenie wynika z braku kwitnienia i chaotycznego rozgałęzienia buszu..
2. Co roku wymagane jest przycinanie przeciwstarzeniowe, którego istotą jest wyeliminowanie starych gałęzi bez liści.
3. Przy każdym przeszczepie zaleca się znaczne skrócenie wzrostu korzeni, gdyż gatunek ten jest podatny na intensywny wzrost korzeni wtórnych. Cięcie powinno znajdować się na granicy połączenia ogonowego.
4. Aby szczepione gałęzie zakwitły, zraz należy odciąć, pozostawiając około 3 cm jego długości. Również w przypadku szczepionych adenium zaleca się usunięcie nadmiaru pędów pojawiających się na zrazie, w przeciwnym razie przestanie rosnąć.
5. Przed każdym przycięciem roślinę myje się ciepłą wodą. A usuwanie nadmiaru roślinności odbywa się w temperaturze + 22 ... + 24 ° С.
6. Sok, który jest uwalniany w dużych ilościach z każdego kawałka, nie jest niczym pokryty. Wyciek ustaje naturalnie kilka dni po cięciu. Niedopuszczalne jest, aby toksyczne wydzieliny przedostały się do oczu i błon śluzowych.
7. Podczas usuwania chorych części krzewu miejsca nacięć należy zdezynfekować słabym roztworem nadmanganianu potasu. Te same manipulacje są wykonywane przed każdym dotknięciem narzędzia tnącego do zdrowych części rośliny..

Transfer

Coroczne przesadzanie adenium do innej dużej doniczki gwarantuje udane tworzenie kwiatów.

Konieczne jest przeprowadzenie tej procedury, biorąc pod uwagę poniższe sygnały:

• gdy kłącze kwiatu silnie urosło i przekroczyło rozmiar starej doniczki (nie wyklucza się przypadków jego deformacji lub uszkodzenia);
• roślina spowolniła wzrost, zaczęła słabo kwitnąć, a pąki zostały zmiażdżone;
• występują oznaki zasolenia podłoża (o czym świadczy białawy wyciek z gleby);
• z poważnymi uszkodzeniami systemu korzeniowego, a także chorobami zagrażającymi śmierci;
• kiedy doniczka nie była przesadzana przez długi czas.

Adenium, podobnie jak inne rośliny domowe, można przesadzić, całkowicie zastępując podłoże doniczkowe i pojemność sadzenia, lub ponownie załadować, umieszczając starą glinianą kulkę w nowej doniczce. W pierwszym wariancie pędy korzeniowe są poważnie uszkodzone, co wpływa na dalszy rozwój kultury. Ale jest to niezbędne dla młodych roślin. Druga metoda jest bardziej odpowiednia dla dojrzałych doniczek..

Lepiej jest zaplanować oba zabiegi wiosną, przed rozpoczęciem fazy aktywnej wegetacji. Są szczególnie istotne w pierwszych 6 latach wzrostu, w przyszłości roślinę można przesadzać co 4-6 lat.

Właściwy przeszczep należy przeprowadzić zgodnie z poniższym algorytmem:

• usunięcie wstępnie nawilżonej rośliny ze starego pojemnika;
• staranne oczyszczenie systemu korzeniowego ze starego podłoża (na tym etapie może być konieczne przepłukanie pędów pod bieżącą wodą);
• radykalne przycinanie kłącza i tworzenie ogonków;
• osuszanie miejsc ciętych, w tym leczenie dużych ran preparatami grzybobójczymi („Skor”, „Maxim”, „Fundazol”);
• dobór nowej doniczki o dużej średnicy, jej dezynfekcja, dalsze wypełnienie przygotowanym podłożem odżywczym i bezpośrednie ukorzenienie kwiatu.

Początkujący kwiaciarnie często mają trudności z doborem odpowiedniego rozmiaru pojemnika do sadzenia. Aby uniknąć niepożądanych konsekwencji, eksperci radzą wziąć pod uwagę zalecane odległości od ogona do ścian doniczki, a także wiek rośliny. U dorosłych adeniowców (powyżej 6 lat) odpowiada 7-8 cm, młodzieży (w wieku od 3 do 6 lat) - 3-4 cm, au sadzonek (w wieku poniżej 3 lat) - 2-3 cm.

Metody reprodukcji

Bardzo łatwo jest rozmnażać pięknie kwitnącą sukulentę. Nowe drzewko można uzyskać z sadzonek lub nasion.

Posiew

Wybierając tę ​​metodę rozmnażania otyłego adium, musisz natychmiast zdecydować się na wiarygodnego dostawcę nasion. Po dokonaniu zakupu nie zwlekaj z siewem, ponieważ kiełkowanie ziaren jest krótkotrwałe..

Sadzenie lepiej zaplanować wiosną, kiedy roślina wchodzi w fazę aktywnego wzrostu, a do pełnego rozwoju jest wystarczająca ilość naturalnego światła. W innych przypadkach niezbędne są sztuczne podświetlenia. Doświadczone gospodynie namaczają nasiona w ledwo różowym roztworze nadmanganianu potasu na 2–2,5 godziny przed sadzeniem.

W międzyczasie z dezynfekowanych przygotowuje się mieszankę gleby:

• piasek rzeczny (1 godzina);
• przesiany węgiel drzewny (2 godziny);
• perlit (0,5 godziny);
• działka ogrodowa (0,5 godz.).

Nie będzie zbyteczne zanurzanie materiału sadzeniowego na krótki czas w jakimkolwiek stymulatorze wzrostu (Ecosil, Emistim, Kornevin). Następnie pogłębia się go na podgrzanym do temperatury pokojowej podłożu o 1–1,5 cm, doniczkę zawiązuje się folią i odstawia w dobrze oświetlonym, ciepłym miejscu. Ważne jest, aby monitorować poziom wilgoci w pojemniku, zwiększając go za pomocą butelki z rozpylaczem i okresowo wietrzyć sadzonki.

Pojawią się za 2 tygodnie. Kiedy na wyrośniętych pędach uformuje się pierwsza para liści, nadszedł czas, aby przeszczepić adenium do osobnej doniczki o odpowiedniej wielkości. W takim przypadku możesz użyć gleby, tak jak w przypadku dorosłych okazów podczas przesadzania. Metoda nasienna jest bardzo pracochłonna, ale pozwala zachować wszystkie cechy odmianowe krzewu i osiągnąć jego wczesne kwitnienie. To prawda, że ​​w tym przypadku trudno będzie utworzyć szeroki ogon.

Sadzonki

Do sadzenia lepiej jest zbierać wierzchołkowe części najsilniejszych pędów, aby ich długość osiągnęła 12 cm, zaleca się przetworzenie miejsc nacięć na doniczce i sadzonek za pomocą węgla drzewnego pokruszonego na pył. Następnie powstałe gałęzie należy suszyć przez 1-2 dni.

Sadzonki należy sadzić w mieszance piaskowo-perlitowej na niewielkim nachyleniu. Wskazane jest umieszczanie pojemników z roślinami w ciepłym i dobrze oświetlonym miejscu, w którym temperatura powietrza odpowiada zakresowi + 24 ... + 26 ° C.

Niektórzy hodowcy praktykują ukorzenianie warstw powietrza, wykonując płytkie okrągłe nacięcie w korze. Po potraktowaniu rany Kornevinem pęd, na którym przeprowadzono manipulacje, wiąże się z torfowcem i filmem. Po miesiącu, pod warunkiem regularnego podlewania, w miejscu cięcia tworzą się małe korzenie. Następnie cięcie jest całkowicie oddzielane od krzewu macierzystego i sadzone w nowej doniczce. Na mchu przymocowano folię. Woda jest regularnie wlewana pod bandażem przez miesiąc. Po tym okresie można znaleźć małe korzenie. Teraz cięcie jest całkowicie oddzielone i posadzone w doniczce.

Cechy uprawy w otwartym polu

Biorąc pod uwagę pochodzenie otyłej odmiany adenium, surowego mroźnego klimatu na średnich szerokościach geograficznych z pewnością nie można polecić dla ciepłolubnych kwiatów. A ponieważ w klimacie umiarkowanym trudno jest sztucznie osiągnąć warunki pustynne, lepiej jest uprawiać różę impala na zewnątrz tylko w upalne lato..

Niektóre gospodynie domowe ograniczają się tylko do tego, że wraz z nadejściem ciepła wyjmują doniczki z rośliną na słońcu w ogrodzie lub stawiają ją na dobrze oświetlonym balkonie o orientacji południowej. Jednak zdaniem ekspertów sezonowa zmiana gleby będzie korzystna dla róży pustynnej..

Przed podjęciem decyzji o miejscu do uprawy adenium kwiaciarnia powinna zwrócić uwagę na jego wymagania:

• stabilna temperatura + 25 ° С latem i + 12 ° С zimą (jeśli termometr spadnie poniżej + 6 ° С przynajmniej raz, krzew umrze);
• potrzeba regularnego przycinania, ponieważ na wolnych glebach kłącze i korona będą silnie rosły w sukulentach (może osiągnąć 3 m wysokości);
• ochrona przed silnymi opadami deszczu i szkodnikami, ponieważ czynniki te mają szkodliwy wpływ na zdrowie upraw;
• regularne karmienie (bez tego, pomimo intensywnego wzrostu korzeni, pień będzie się słabo rozwijał).

Stała uprawa adenium na ulicy jest możliwa tylko w południowych krajach stref tropikalnych i subtropikalnych. W innych przypadkach konieczne jest przeszczepienie krzewu na zimę do doniczki.

Główne choroby i szkodniki

Sukulenty chorują tylko z rażącym naruszeniem agrotechnicznych zasad ich uprawy.

W takich warunkach adenium są wrażliwe na:

1. Gnijący system korzeniowy (powstaje z powodu rozbieżności między reżimem wilgotności gleby i powietrza, a także z powodu przelewów zimą). Problem można rozwiązać, dostosowując nawadnianie zgodnie z wymaganiami kultury..
2. Oparzenia (Powodem ich pojawienia się jest gwałtowna zmiana oświetlenia, szczególnie po zimowaniu, gdy kwiat jest natychmiast wystawiony na słońce). Aby tego uniknąć, zaleca się stopniowe przyzwyczajanie rośliny, która odżyła po stagnacji, do bezpośredniego światła słonecznego..
3. Choroby grzybicze objawiające się okrągłą plamą na pożółkłych i wyblakłych liściach. Środowisko chorobotwórcze można zniszczyć tylko przez usunięcie uszkodzonych gałęzi i spryskanie całego krzewu fungicydem „Fundazol”, „Skor”, „Maxim”).
4. Żółknięcie na krawędziach liści (objawia się brakiem składników odżywczych w glebie). Aby rozwiązać problem, wymagane jest nadzwyczajne nawożenie złożonymi nawozami mineralnymi.

Szkodniki są rzadkimi gośćmi na trującym adium, więc nie powinieneś obawiać się ich inwazji.

Adenium nie jest wymagające i nie reaguje na podstawową opiekę. A ich wdzięczność można uznać za długie kwitnienie z luksusowymi, jasnymi pąkami.