Wieloletnie astry: odmiany astry alpejskiej, cechy sadzenia i pielęgnacji

Z ich pomocą możesz stworzyć piękny ogród kwiatowy lub ozdobić brzydką część ogrodu. Pod opieką wieloletnie astry są bezpretensjonalne, ale musisz znać niektóre cechy ich uprawy.

Opis ogólny, odmiany, zdjęcie

Roślina jest klasyfikowana jako Compositae i ma około 600 gatunków. Ze względu na to, że wieloletnie astry wyróżniają się późnym kwitnieniem, często nazywane są astrami zimowymi lub oktobrynami. Rośliny w zależności od gatunku może rosnąć jako pojedynczy kwiat lub krzew, i dorastają do dwóch metrów. Ich kwitnienie rozpoczyna się w pierwszych dniach jesieni i przyciąga wzrok różnymi kolorami. Kwiatostany asterów mogą mieć odcienie od białego do fioletowego.

Byliny różnią się wysokością krzewów. Wysokie gatunki astry krzewów są często uprawiane jako kwitnące żywopłoty lub w centrum jesiennego ogrodu kwiatowego. Niskie gatunki są używane do oprawiania klombów i rabat.

Wieloletnie astry różnią się pod względem czasu kwitnienia i wyglądu.. Astry alpejskie kwitną w czerwcu, aw sierpniu zastępują je bujne byliny odmian włoskich. Wczesną jesienią astry krzewiaste ozdabiają ogród kwiatami o różnych odcieniach..

Rodzaje wieloletnich astry

Aster alpejski - zdjęcie. Nisko rosnąca roślina pochodząca z Alp osiąga wysokość zaledwie 30 cm. Jej kwiaty przypominają rumianek i mają średnicę 4-6 cm. Osadzone są na jednej łodydze.. Kwiaty są utworzone z żółtego podwójnego środka i rurkowatych płatków w kolorze różowym, fioletowym lub białym. Aster alpejski zaczyna kwitnąć wczesnym latem. Jej krzewy kwitną obficie przez cały miesiąc. Roślina wygląda bardzo ładnie na alpejskich wzgórzach lub w nasadzeniach grupowych z niskimi uprawami. Najpopularniejsze odmiany:

1. Odmiana Wargrave to roślina o wysokości do 30 cm, kwiaty różowe z żółtym środkiem kwitną w maju i kwitną przez miesiąc.
2. Glory ma gorący żółty środek i niebiesko-niebieskie płatki. Kwiaty o średnicy 4 cm powstają na pędach o wysokości 25 cm.
3. Odmiana Helen Beauty to bylina o wyprostowanych łodygach do 15 cm wysokości, jej rozeta korzeniowa liści jest niewielka, a jej półpełne, jaskrawo fioletowe kwiaty są średniej wielkości. Odmiana świetnie prezentuje się w połączeniu z goździkami chińskimi, łyszczecem pełzającym i ibrem.
4. Odmiana Dark Beauty wyróżnia się średniej wielkości niebiesko-fioletowymi kwiatami. Kwitną w lipcu-sierpniu i świetnie wyglądają na przedniej granicy w granicach i skalniakach.
5. Odmiana Galiaf to bylina o dobrym rozecie korzeniowym, wydłużonych liściach, liściastych łodygach i jasnofioletowych kwiatach. Kwitnąca przez około 30 dni, służy do ozdabiania skalniaków, zjeżdżalni alpejskich i rabat.

Krzew aster. Roślina pochodzi z Ameryki Północnej. Odmiany tego gatunku różnią się silnie ulistnionymi pędami o wysokości od 20 do 60 cm. Ze wszystkich gatunków bylin jesiennych najpierw zakwita aster. Do najpopularniejszych odmian należą:

1. Odmiana Blue Bird to roślina karłowata o wysokości 25 cm, kwiaty w kształcie trzciny mają jasnoniebieski kolor z liliowym odcieniem.
2. Pianka Alba flora dorasta do 40 cm wysokości i ma płatki o różnych kształtach. Jego rurkowate płatki są żółte, a płatki trzciny śnieżnobiałe..

Aster Nowej Anglii. Roślina osiąga wysokość dwóch metrów i obficie kwitnie białymi, czerwonymi, różowymi, niebieskimi lub ciemnofioletowymi kwiatami. Kwiatostany o średnicy 4 cm kwitną wczesną jesienią. Gatunek nadaje się do wykonywania bukietów. Kwiaty cięte mogą stać do dwóch tygodni w wodzie.

Nowy aster belgijski. Bylina o wysokości od 35 cm do półtora metra różni się niezbyt dużymi kwiatami jasnofioletowymi, liliowymi, różowymi, bordowymi lub białymi. W zależności od odmiany aster Novobelgiskaya może być karłowaty, średniej wielkości lub wysoki.

Aster włoski. Roślina składa się z krzewów, których wysokość może dochodzić do 70 cm. Różni się kwiatostanami corymbose - kosze, które są zbierane z kwiatów różowych, liliowych, żółtych lub ciemnoniebieskich. Zaczyna kwitnąć pod koniec lata.

Cechy rosnących wieloletnich astry

Byliny uwielbiają słoneczne obszary i dobrze przepuszczalną glebę. Szczególnie dobrze rosną po nagietku i tagetis..

Lądowanie

Byliny najlepiej sadzić na neutralnych żyznych glebach.. Jeśli gleba na miejscu jest wyczerpana, należy ją nawozić. Aby to zrobić, dla każdego metra kwadratowego wprowadza się:

• 2 do 4 kg kompostu lub humusu;
• 15–20 g siarczanu amonu i soli potasowej;
• 20-30 g superfosfatu.

Przed sadzeniem astry miejsce jest wykopywane, wyrównane i poluzowane. Sadzonki sadzi się od siebie w odległości 20 cm. Rowki dla nich nie powinny być zbyt głębokie.. Z góry sadzonki są posypywane ziemią i podlewane. Wtedy nie trzeba ich podlewać przez 2–3 dni. Po dwóch tygodniach młode rośliny są karmione nawozami azotowymi.

Obszary wilgotne są kategorycznie nieodpowiednie do sadzenia roślin. Wyhodowana na nich roślina jest bardzo często zarażona mączniakiem prawdziwym, a ostatecznie obumiera.

Funkcje opieki na świeżym powietrzu

Bezpretensjonalną, wieloletnią opiekę należy zapewnić rzadkie, ale obfite podlewanie, terminowe pielenie i poluzowanie gleby. Kiedy gleba wysycha, krzewy tracą swój dekoracyjny wygląd, a ich kosze wysychają.

Aby wzmocnić i przyspieszyć wzrost systemu korzeniowego, przed kwitnieniem krzewy hoduje się do wysokości 5-6 cm. W okresie kwitnienia zwiędłe i wyblakłe kwiaty należy usuwać w odpowiednim czasie.

W trosce o wieloletnie astry nie zapomnij ich karmić. W przeciwnym razie rośliny utworzą kilka pąków i nie zakwitną zbyt obficie. Na sezon kultura jest karmiona trzykrotnie. Dwa tygodnie po posadzeniu konieczne jest dodanie superfosfatu, siarczanu potasu i azotanu amonu. Kiedy pojawiają się pąki i na samym początku kwitnienia, karmienie odbywa się tylko superfosfatem i siarczanem potasu.

Wieloletnie astry zimą

Wiele gatunków astry jest mrozoodpornych, ale są też odmiany, które wymagają schronienia na zimę. W tym celu stosuje się gałęzie świerkowe, suche liście lub torf.. Przed schronieniem wycina się wysuszone łodygi. Po nadejściu ciepła wiosną schronienie zostanie usunięte, gleba zostanie podlewana i poluzowana.

Byliny rosną w jednym miejscu przez pięć lat. Pod koniec tego okresu krzewy są wykopywane jesienią, oddzielane i sadzone w nowym miejscu. W takim przypadku wskazane jest, aby nie uszkodzić systemu korzeniowego, aby rośliny nie zachorowały po przeszczepie..

Możliwe narastające trudności

Astry bezpretensjonalne w opiece mogą mieć wpływ na niektóre szkodniki i choroby:

1. Żółtaczka asterowa jest chorobą wirusową, w której liście najpierw rozjaśniają się, a następnie pąki i cała roślina przestają rosnąć. Choroba jest przenoszona przez szkodniki, więc przede wszystkim musisz je zniszczyć. W tym celu stosuje się środki owadobójcze..
2. Rdza asterowa objawia się pojawieniem się obrzęku na spodniej stronie liścia. Liście zaczynają więdnąć i wysychać. Zarodniki rdzy spadają z drzew iglastych, dlatego należy od nich odrosnąć rośliny. Jeśli pojawi się choroba, krzewy są co tydzień traktowane 1% roztworem płynu Bordeaux.
3. Fusarium to najczęstsza choroba astry. Pojawia się już w dorosłej roślinie, która z jednej strony zaczyna żółknąć i ostro więdnąć. Choroby nie można leczyć niczym, dlatego należy podjąć środki zapobiegawcze. Aby to zrobić, na miejscu należy obserwować płodozmian..

Wśród szkodników zagrożeniem dla astry wieloletniej jest czerpak, mszyca nerkowa, przędziorek, skora zwyczajna, pluskwa łąkowa. Aby owady nie obezwładniły rośliny, gleby w ogrodzie należy ostrożnie wykopać jesienią, usuwając chwasty. Suszone łodygi roślin są spalane. Między uprawami powinna być wystarczająca odległość. Zaleca się dodanie do gleby kompostu, próchnicy i wapna. W takim przypadku rośliny będą zdrowe i będą w stanie wytrzymać różne szkodniki i choroby..

Astry należą do roślin, które odpowiednio sadzone i pielęgnowane będą ozdobą działki ogrodowej jesienią. Na tle ogólnego więdnięcia wprowadzą do niego jasne kolory i radosne nuty.