Sadzenie i pielęgnacja wiskariów: wyrastanie z nasion
Od wielu lat uprawiam na swojej stronie byliny. Bardzo lubię uprawy goździków, które wymagają minimalnej konserwacji, ale wyglądają niezwykle dekoracyjnie. Jedną z tych roślin jest viscaria.
Zadowolony
Ludzie znają ten kwiat również jako smołę lub lychnis. W artykule powiem ci, jak prawidłowo wyhodować roślinę z nasion, subtelności sadzenia i pielęgnacji.
W zależności od odmiany łodyga może być krótka lub wysoka, wysokość krzewu waha się od 30 do 100 cm, łodygi mają wyraźne pokwitanie i lepkość.
Kwitnienie może trwać nawet kilka miesięcy. Kwiaty są małe, w zależności od odmiany, barwione na różne odcienie.
Szczególnie popularne są odmiany o niebieskich, niebieskich i białych płatkach. Pąki są bezwonne i rzadko powodują alergie. Roślina rośnie bardzo szybko, jest bezpretensjonalna w pielęgnacji i zaczyna kwitnąć w ciągu 30-35 dni od momentu siewu.
Rodzaje i odmiany
Jako roślina ozdobna zwykle uprawia się świt pospolity, skórzasty i pokrewne lychnis. Najpopularniejsze odmiany w Rosji:
- Święto. Roślina nisko rosnąca, osiągająca do 25 cm wysokości, uprawiana jako rabatowa, szczególnie dekoracyjnie prezentuje się posadzona na pierwszym planie. Kwitnienie jest możliwe w ciągu 1 miesiąca po posadzeniu. Średnia mrozoodporność;
- Niebieski Anioł. Kwiaty są pomalowane na ciemnoniebieski odcień. Uprawia się tylko jako rocznik. Kwitnienie następuje 40-50 dni po siewie;
- Rumba. Roślina zielna dorastająca do 50 cm, uprawiana jako roślina jednoroczna. Ażurowe kwiaty mogą być niebieskie, fioletowe lub białe;
- Likhnis. Roślina jest reprezentowana przez wysoką bylinę, wysokość krzewu może dochodzić do 1 m. Kwiaty dorastają do 7 cm średnicy, są koloru czerwonego lub białego. Prawdziwe pąki powstają dopiero w drugim roku od momentu siewu, mogą wygodnie rosnąć w jednym miejscu nawet do 6 lat.
Roślina występuje zwykle w sprzedaży pod nazwą Likhnis, znanych jest około 50 odmian tego gatunku. Kwiat jest szczególnie popularny w Europie, zachodniej części Rosji. Niektóre gatunki rosną dziko w zachodniej Syberii i Ałtaju.
Wybór miejsca
Viscaria to roślina bezpretensjonalna dla gleby i warunków klimatycznych. Do sadzenia najlepiej po południu wybrać dobrze oświetlony obszar o zmiennym odcieniu. Często kwiat sadzi się wzdłuż ogrodzeń, pod koronami dużych drzew.
Roślina preferuje luźne i dobrze napowietrzone podłoża bogate w materię organiczną, ale obfite kwitnienie można łatwo uzyskać na raczej ubogich glebach. Do uprawy zalecana jest gleba o odczynie obojętnym lub lekko zasadowym..
Dawn woli obszary dobrze nawilżone, ale stojąca woda może być szkodliwa dla korzeni roślin..
Przed sadzeniem zaleca się zorganizowanie systemu drenażowego, dodanie grubego piasku do podłoża, aby poprawić przepuszczalność gleby. Nie sadzić lepików w pobliżu zbiorników wodnych, blisko powierzchniowych wód gruntowych.
Daty lądowania
Nasiona mają niezwykle wysoką mrozoodporność, z łatwością wytrzymują nagłe zmiany temperatury i nocne przymrozki. Sadzenie wiskariów w otwartym terenie odbywa się zwykle wczesną wiosną zaraz po stopieniu się śniegu.
W regionach południowych siew jest dopuszczalny pod koniec kwietnia, w regionach północnych należy odczekać do pierwszego tygodnia maja.
Ponadto smołę sadzi się jesienią przed nadejściem pierwszych mrozów. Ta metoda pozwala przyspieszyć początek kwitnienia na następny sezon, nasiona pod warstwą śniegu ulegają naturalnemu rozwarstwieniu. Optymalny czas sadzenia to druga połowa września lub początek października.
Przygotowanie do lądowania
Aby uzyskać zdrowie roślin i obfite kwitnienie, miejsce należy przygotować przed sadzeniem. Główne etapy pracy:
- Wykop miejsce lądowania na głębokość bagnetu łopaty, usuń resztki roślin, kamienie.
- Dodaj gruboziarnisty piasek rzeczny, aby zwiększyć napowietrzenie i przepuszczalność wody w glebie. Optymalna ilość to 5 kg na metr kwadratowy.
- Jako nawóz wierzchni najlepiej stosować materię organiczną np. Kompost lub humus w ilości 3 kg / m2.
- Niezależnie od terminu sadzenia, przed siewem wskazane jest podlewanie stanowiska dużą ilością ciepłej wody z dodatkiem kilku kryształków nadmanganianu potasu.
Materiał nasadzeniowy jest bardzo mały i dlatego trudny do przetworzenia przed siewem. Przetwarzanie odbywa się wyłącznie metodą sadzenia wiosennego. Aby to zrobić, nasiona moczy się w 1% roztworze nadmanganianu potasu przez 20-30 minut, po czym są całkowicie gotowe do uprawy..
Podczas sadzenia świtu w regionach o zimnym lecie zaleca się rozwarstwienie nasion na 1-2 dni przed sadzeniem, na przykład pozostawienie ich w lodówce.
Wysiew nasion w otwartym terenie
Technologia sadzenia wiskariów nie różni się od metod uprawy wiosennej i jesiennej. Algorytm wysiewu nasion w otwartym terenie:
- W uprzednio przygotowanym miejscu otwory są pogłębione do 0,5 cm głębokości, obficie zalane wodą.
- Sadzenie odbywa się metodą gniazdowania. Aby to zrobić, umieść 3-5 nasion w każdym otworze. Optymalna odległość między roślinami dla odmian nisko rosnących wynosi 15 cm, dla wysokich - 30 cm.
- Studnie pokryte są warstwą żyznej gleby, podlewanej ciepłą wodą. Zaleca się ściółkowanie wierzchniej warstwy gleby torfem w warstwie do 5 cm.
W zależności od warunków klimatycznych i odmian pierwsze pędy pojawiają się za 10-15 dni. Masowe kwitnienie następuje zwykle po 30-35 dniach i może trwać prawie przez cały sezon. Niektóre odmiany wiskariów mogą kwitnąć dopiero w drugim roku po posadzeniu..
Ponadto lychnis jest często sadzony w szklarni lub pojemnikach. Proces sadzenia i czas nie różnią się od siebie, ważne jest tylko, aby wybrać odpowiednie podłoże i prawidłowo karmić.
Funkcje pielęgnacyjne
Viscaris to bezpretensjonalna roślina, odpowiednia nawet dla początkujących kwiaciarni. Podczas uprawy tego kwiatu należy przestrzegać kilku prostych zasad pielęgnacji:
- podlewanie powinno być umiarkowane, wysychanie i podlewanie gleby nie powinno być dozwolone. Optymalny reżim to 1-2 razy w tygodniu, podczas suszy można zwiększyć intensywność podlewania;
- ważne jest, aby poluzować i chwastować glebę przez cały sezon. Pozwala to osiągnąć niezbędną lekkość i napowietrzenie gleby, aby uniknąć rozprzestrzeniania się chwastów w kwietniku;
- karmienie odbywa się 2 razy. Najpierw nawozy należy aplikować 14 dni po pojawieniu się pierwszych pędów, w tym celu najlepiej użyć mieszanki mocznika (saletry amonowej), superfosfatu i siarczanu potasu, 10 g na każde 10 litrów. Drugie karmienie przeprowadza się na początku kwitnienia. Do dekoracyjnych roślin kwitnących najlepiej jest stosować złożone kompozycje mineralne;
- podczas kwitnienia wiskariów wyblakłe pąki należy odrywać, gdy się pojawią. Poprawi to tworzenie się nowych kwiatów i ich nasycenie kolorów..
Uprawiając wieloletnie gatunki świtu, przygotowują się na zimę. Aby to zrobić, po zakończeniu kwitnienia należy odciąć łodygę, pozostawiając 10-15 cm nad poziomem gruntu. Następnie przykryj sadzenie agrowłóknem, gałęziami świerkowymi lub włókniną. W regionach północnych można dodatkowo ściółkować glebę warstwą suchego torfu o grubości 5 cm.
Choroby i szkodniki
Viscaria jest wysoce odporna na inwazje szkodników i chorób. Wśród szkodliwych owadów najgroźniejsze są robaki liściowe, mszyce i przędziorków. W celu zapobiegania można zastosować ludowe metody przetwarzania (opryskiwanie łuskami cebuli, napar z popiołu drzewnego).
W przypadku wyraźnych oznak infekcji należy zastosować środki chemiczne, na przykład Actellik, Aktara, Intavir, Iskra.
Choroby są bardzo rzadkie, częściej choroby dotykają wieloletnie typy wiskariów. Zwykle są to infekcje grzybicze, które rozwijają się, gdy roślina jest sadzona na obszarach bagiennych lub podmokłych. Mączniak prawdziwy i zgnilizna korzeni są niebezpieczne dla kwiatu..
Aby uniknąć chorób, musisz monitorować stan gleby, regularnie przerzedzać sadzenie. Do zwalczania grzyba stosuje się chemiczne fungicydy: płyn Bordeaux, Horus, Topaz, Speed. Przetwarzanie należy przeprowadzić dwukrotnie w odstępie 14 dni..
Viscaria to roślina ozdobna i bardzo bezpretensjonalna. Znany jest z aktywnego wzrostu, długiego kwitnienia. Nadaje się do sadzenia grupowego, rabat kwiatowych, ogródków skalnych i balkonów. Kwiat wymaga minimalnej pielęgnacji, wytrzymuje silne mrozy i rzadko choruje.