Owies jako zielony nawóz - zalety użytkowe i nasadzeniowe

Rolnictwo to ogromna sekcja nauki o rolnictwie. Warto znać jego podstawy, mając do dyspozycji nawet mały domek letni. A właściciele dużych terenów nie mogą obejść się bez takiej wiedzy. Uprawy nie tolerują zaniedbań i bez odpowiedniej opieki niemożliwe jest coroczne uzyskiwanie bogatych zbiorów..

Przy ciągłym użytkowaniu ziemia wymaga odżywienia i wzbogacenia, w przeciwnym razie zostanie wyczerpana i przestanie być żyzna. Glebę nawozimy na dwa sposoby - stosując nawozy chemiczne i organiczne lub sadząc specjalne rośliny - nawóz zielony. Ta ostatnia metoda jest bardziej przyjazna dla środowiska i ma szereg niezaprzeczalnych zalet..

Czym są syderaty i do czego służą??

Istnieje wiele roślin, które są sadzone nie w celu dalszego wykorzystania (sprzedaż, do celów spożywczych, do wykrojów, takich jak dekoracje itp.), Ale wyłącznie ze względu na ich skład chemiczny. Rosnące na określonym obszarze takie uprawy są w stanie nie zubożać, ale wręcz przeciwnie, wzbogacić glebę w brakujące mikroelementy, aby przygotować się do następnego sezonu siewu.

Sideration to wyjątkowy sposób na wzbogacenie gleby w następujące składniki odżywcze:

• żelazo;
• azot;
• cynk;
• wapń;
• magnez i inne.

Siderat to nie tylko doskonały nawóz, ale także uniwersalny likwidator pasożytów, szkodników i chorób..

Wszystkie rośliny uprawiane do nawożenia szybko rosną. 5–7 tygodni po wysianiu nasion wyrosłą zieloną masę kosi się i rozprowadza na powierzchni ziemi, zapobiegając kiełkowaniu chwastów, lub zatapia w niej w celu uzyskania kompostu. System korzeniowy z czasem ulega rozkładowi i staje się pożywieniem i źródłem pierwiastków śladowych do kolejnych zbiorów.

Zalety i wady owsa jako zielonego nawozu

Owies to dość stara roślina zbożowa, wcześnie dojrzewająca i odporna na zimno. Wysiewany jest wczesną wiosną, zaraz po stopieniu się pokrywy śnieżnej. Ścinaj 14-15 dni przed sadzeniem planowanej uprawy w tym obszarze. Owies jest ceniony jako zielony nawóz ze względu na następujące cechy:

1. 1. Obecność masy białkowej. Pożywne łodygi zawierają znaczną ilość białka, znacznie więcej niż w innych uprawach.
2. 2. Skład mineralny wystarczający do uprawy niektórych roślin. Owies nie zawiera zbyt dużo azotu, ale wystarczą fosfor i potas. Ze względu na te właściwości nadaje się do wzbogacania lepkich gleb gliniastych.
3. 3. Wspomaga napowietrzanie gleby. Mając potężny system korzeniowy, zboże to rozluźnia gęstą, ściśniętą, ciężką glebę, jednocześnie wzbogacając ją w tlen.
4. 4. Wzmocnienie gleby. Owies wysiewa się również na ruchomych i piaszczystych glebach. Zarośnięte korzenie doskonale wiążą ziemię i zapobiegają jej kruszeniu się.
5. 5. Zapobiega kiełkowaniu chwastów. Siderat wysiewa się wystarczająco gęsto, łodygi zbóż znajdują się tak blisko siebie, że zagłuszają kiełkowanie innych roślin.
6. 6. Bezpretensjonalność. Owies to marzenie rolnika. Jest całkowicie niewymagająca ani dla gleby, ani dla temperatury, ani dla warunków pogodowych. Dobre rezultaty daje na glebach gliniastych, czarnoziemowych, piaszczystych, torfowych i gliniastych.
7. 7. Wysoka produktywność. Tylko 1 splot zielonego obornika odpowiada 100 kg wysokiej jakości nawozu obornikowego.
8. 8. Dobrze rośnie w zimnych regionach z kilkoma słonecznymi dniami.
9. 9. Nie wymaga specjalnych technologii uprawy.
10. 10. Przystępna cena.
11. 11. Zapobiega tworzeniu się grzybów i procesom gnilnym.

Niektórzy rolnicy, zajmujący się głównie rolnictwem w regionach południowych, również zauważają szereg wad owsa używanego jako zielonego nawozu:

1. 1. Łączna objętość zieleni nie jest największa w porównaniu z innymi uprawami, dlatego jej stosowanie w postaci nawozu kompostowego jest niepraktyczne na dużych powierzchniach.
2. 2. Niski poziom azotu. Jeśli gleba jest mocno zubożona, to aby w pełni poprawić jej skład mineralny, lucernę lub koniczynę sadzi się dodatkowo owsem. W rezultacie nie jedna, ale dwie uprawy będą musiały zostać zaorane..
3. 3. Owies jest bardzo wrażliwy na podlewanie i ciepło. Jest idealny dla regionów o zimnym i wilgotnym klimacie. Na południu bez odpowiedniej pielęgnacji zboże wysycha i więdnie.

Należy pamiętać, że nie ma optymalnego nawozu zielonego odpowiedniego dla wszystkich regionów i gleb o różnej strukturze i kwasowości, kompatybilnego ze wszystkimi typami uprawianych roślin. W każdym przypadku konieczne jest indywidualne podejście do rolnictwa.

Cechy sadzenia i uprawy

Biorąc pod uwagę wszystkie wady uprawy owsa, ale znając kilka tajemnic, możesz spróbować wyhodować zboże z dość obszerną zieloną częścią i potężnymi korzeniami. Należy wziąć pod uwagę główną cechę: sadzenie tej rośliny w różnych okresach czasu daje inną ilość składników odżywczych i minerałów niezbędnych do przyszłych zbiorów.

Uprawy sadzone przed i po owsie

Główną zasadą jest to, że zboża nigdy nie są uprawiane przed zbożami. Poza tym, owsa nie wysiewa się przed ziemniakami. Wynika to z faktu, że jeden z głównych szkodników ziemniaków, wireworm, atakuje również uprawy owsa. Dlatego jeśli pole po zbiorze owsa zostanie zarażone pasożytem, ​​zbiory następnie zasadzonych ziemniaków zostaną utracone..

Z drugiej strony, jeśli ziemniaki wyrosły na polu w ciągu jednego roku, a kolejne plony planowane są na rok następny, owies stanie się niezastąpionym zielonym nawozem, zniszczy parch ziemniaczany w glebie.

Wszystkie inne uprawy są sadzone po owsie bez obaw. Zboże to doskonale nawozi glebę pod porzeczki i maliny, wszelkie odmiany papryki, kapusty i pomidorów, wszystkie krzewy truskawek i truskawek.

Warunki i zasady siewu zdrowych zbóż

Owies uwielbia chłód i wilgoć, więc wysiewa go jesienią, w połowie października. Wybierają czas między ostatnimi zbiorami z pola, ale przed ulewnymi jesiennymi deszczami. To najlepszy czas na zasianie gleby..

Zboże nie toleruje silnych mrozów, dlatego jeśli przewiduje się wczesną zimę, siew przenosi się na wiosnę. Dobrze, gdy jest 30-40 dni do pierwszych mrozów. Ten czas wystarczy, aby uzyskać dużą ilość zielonej masy. Po przykryciu gleby grubą warstwą śniegu owies zgnije, zgnije i stanie się doskonałym nawozem na następne zbiory..

W przypadku podjęcia decyzji o wysiewie nasion wiosną należy wziąć pod uwagę lokalne warunki pogodowe i prognozy na przyszłość. W regionach południowych siew rozpoczyna się w lutym, zaraz po pojawieniu się stopionej wody. Ale jeśli zima się przeciągnęła, nasiona sadzi się dopiero pod koniec marca, kiedy będzie już jasne, że mrozy w końcu ustąpiły. Jeden miesiąc wystarczy na wzrost i dojrzewanie owsa, zaoranie pola i zasadzenie nowych roślin.

Przed wysiewem materiał dezynfekuje się słabym roztworem nadmanganianu potasu, w ten sposób niszczona jest patogenna mikroflora i wzrasta procent kiełkowania. Nasiona są trzymane w nim przez co najmniej 20 minut, a następnie myte w gazie pod bieżącą wodą.

Gleba jest poluzowana, stare szczyty są usuwane. Ziemia potrzebuje spokoju i dużo świeżego powietrza. Nasiona nakłada się losowo, luzem, nie obserwując łóżek, ale starają się je równomiernie rozprowadzić. Około 2 kg nasion wydaje się na 1 setną. Posyp ją 2-centymetrową warstwą ziemi. Specjalistyczny sprzęt jest potrzebny tylko przy siewie dość dużych powierzchni.

Opieka po wylądowaniu

Podstawową zasadą pielęgnacji jest obfite podlewanie. Dobrze, gdy dba o to natura, a regularne deszcze eliminują potrzebę dodatkowego nawadniania. Ale jeśli tak się nie stanie, musisz sam stworzyć warunki.

Etapy wzrostu sprawdzane są co trzy dni - czy pojawiły się pędy, jak rozwijają się liście, czy jest dostatecznie dużo wilgoci, czy rośliny wysychają itp. Jeśli przed posadzeniem zielonego nawozu grunt był używany przez kilka lat, aż do całkowitego wyczerpania, stosuje się niewielką ilość nawozów mineralnych. Owies z wdzięcznością zareaguje na superfosfat i saletrę. W przeciwnym razie nie jest wymagana żadna szczególna ostrożność..

Kiedy zbierać owies?

Podstawowa zasada jest taka, że ​​od siewu do zbioru trwa około 30-40 dni. Zielona masa powinna być obfita, łodygi powinny być wyciągnięte w wiechę. Gdy tylko pojawił się pyłek, przyszedł czas na koszenie, w przeciwnym razie istnieje niebezpieczeństwo nieplanowanego samosiewu. Jeśli siew przypada na jesień, zbiór owsa przypada na ostatnie dni przed prawdziwym mrozem. Jeśli jest wiosna - przed słonecznymi i gorącymi majowymi dniami.

Podczas wiosennego zbioru owsa zaoruje się go w ziemię na 2 tygodnie przed sadzeniem głównej rośliny, tylko wtedy zielony nawóz zdąży zgnić. Przy obfitych pędach nie jest całkowicie zakopany, część jest wysyłana na pryzmę kompostu lub do karmienia zwierząt gospodarskich.

Dodatkowe wskazówki

Pomimo bezpretensjonalności owsa podczas jego stosowania należy wziąć pod uwagę następujące punkty:

1. 1. Nie ma potrzeby wysiewania nawozu zielonego i głównej uprawy rolnej na tym samym polu, jeśli należą one do tej samej rodziny.
2. 2. Ważne jest terminowe zbieranie owsa przed zdrewnieniem systemu korzeniowego i łodyg, co zatyka glebę i utrudnia rozluźnienie i późniejsze sadzenie.
3. 3. Nie obsiewaj ziemi tego samego rodzaju zielonego nawozu z roku na rok.
4. 4. Właściwie wybierz główną uprawę do późniejszego zamierzonego sadzenia.

Zajmowanie się rolnictwem to raczej wdzięczna sfera, ale tylko przy kompetentnym podejściu do biznesu ze znajomością agronomii. Nasiona sadzi się tylko w dobrze przygotowanej glebie, przy odpowiedniej pogodzie, ściśle przestrzegając sezonowości. Koszenie rozpoczyna się, gdy łodygi są wysunięte o co najmniej 15 cm, jednocześnie zwracając uwagę na to, aby na polu nie było stagnacji wody. Aby uzyskać próchnicę wysokiej jakości, zieloną masę rozdrabnia się bezpośrednio na polu przed zaoraniem.

Wszystko, czego potrzeba do owsa, to terminowe sadzenie, odpowiednia pielęgnacja, obserwacja sadzonek, koszenie w określonym czasie. Przestrzegając tych zasad, nie będzie trudno przywrócić żyzność gleby na miejscu, poprawić strukturę gleby, jakość i ilość plonów..