Sadzenie i pielęgnacja weigeli na przedmieściach

Oryginalność weigeli wynika z faktu, że w zależności od pory roku jej kwiaty są pomalowane na różne odcienie. Niedawno otwarte korony są blade, ale z czasem stają się bardziej intensywne..

Opis

W okresie wegetacji weigela tworzy wyprostowaną łodygę, brakuje rozłogów - długich podziemnych pędów bocznych tworzących pędy. Pierwotny wygląd liści nadają ząbkowane krawędzie, one same są wydłużone ze spiczastym końcem, osiągają długość 12 cm, znajdują się naprzeciw siebie, wznoszą się na bardzo małych ogonkach, wraz z nadejściem jesieni zaczynają odpadać.

W Weigela w bardzo rzadkich przypadkach pojedyncze kwiatostany, w zasadzie jest ich kilka - 3-7. Większość z nich tworzy się na młodych, podłużnych i liściastych pędach, ich tworzenie następuje w kątach górnych liści. Charakteryzuje się bogatą gamą kolorystyczną, do której można zaliczyć odcienie bieli, kremowej żółci, różu, fioletu, ciemnej czerwieni. To doskonała roślina miododajna. Korona ma kształt rurkowatego dzwonu, osiąga długość 2-4 cm, u niektórych gatunków może osiągnąć 5 cm.

Kapsułka nasienna ma niezwykłą strukturę, która utworzony przez dwa liście. Pomimo niewielkich rozmiarów nasion, wiele z nich powstaje w każdym sezonie. Pierwsze kwiaty kwitną na początku maja, jest ich dość dużo. Okres kwitnienia wynosi 15-25 dni. Jeśli weigel zostanie objęty odpowiednią opieką, pod koniec lata możesz poczekać na ponowne kwitnienie, chociaż liczba kwiatostanów będzie mniejsza. Po raz drugi na pędach bieżącego roku powstają kwiatostany.

Rodzaje i odmiany

Pierwsza znajomość mieszkańców Europy z tą rośliną miała miejsce, gdy przywieziono tu kwitnącą weigelę, która jest najszerzej reprezentowana w Korei, Chinach północnych i wschodnich. Stało się to w 1845 roku, kiedy przyjechała do Anglii dzięki staraniom szkockiego botanika i podróżnika Roberta Fortune`a. Stopniowo, gdy Japonia co roku zaczęła zapoznawać inne kraje ze swoją kulturą, zaczęły pojawiać się inne rośliny tego gatunku. Obecnie rodzaj Weigela obejmuje około 15 gatunków i ponad 100 odmian..

Kwitnące gatunki (łac. Floryda)

Dziś ten gatunek jest znany najbardziej doświadczonym hodowcom kwiatów, ponieważ częściej niż inne można je spotkać w ogrodach botanicznych w wielu krajach świata. Z cech warto podkreślić ich duże rozmiary: krzewy osiągają 2-3 m wysokości i 3,5 m szerokości, u dorosłych osobników gałęzie zaczynają się zginać, tworząc rodzaj łuku blisko ziemi. Odmiana najlepiej znosi mrozy, jednak mrozoodporność wykazuje jedynie w rejonach południowych, na terenach północnych zwykle przemarza.

Gatunki mieszańcowe (łac. Hybrida)

Ta odmiana pojawiła się dzięki poprzedniej, która posłużyła za jej podstawę. W roślinie występuje wiele ogrodowych form hybrydowych, które różnią się szeroką gamą kolorystyczną. Dla kwiaciarni dużym zainteresowaniem cieszą się hybrydy wyhodowane w wyniku skrzyżowania V. kwitnienia z V. Korean (łac. W. coraeensis) i obficie kwitnienia (łac. W. floribunda). Wśród nich najbardziej znane to Eva Rathke, Candida, Styriaca i Gustave Mallet. Jednak w rodzaju weigela istnieją również odmiany, które nie różnią się imponującymi rozmiarami..

Weigela Middendorf (łac. Middendorffiana)

Ten rodzaj weigeli jest raczej mały, dorasta do 150 cm wysokości. Jego naturalnym siedliskiem są północne Chiny, Japonia i Daleki Wschód. Ulubionymi miejscami jego wzrostu są zarośla lasów iglastych. Ze względu na kremowo-żółty odcień kwiatów ta odmiana weigela zyskała dużą popularność podczas uprawy ogrodów..

Sadzenie i pielęgnacja w otwartym polu

Trudności z uprawą na naszych szerokościach geograficznych wynikają z faktu, że zwykłe siedlisko weigela jest bardziej ciepły i wilgotny klimat. Jeśli jednak wykażesz się cierpliwością i zapewnisz odpowiednią pielęgnację, to w warunkach naszego klimatu krzew ten będzie mógł Ci podziękować swoim pięknem.

• Gleba. Weigela najlepiej sprawdza się na glebach wysokiej jakości: powinny one mieć nie tylko luźną strukturę, ale także nie mogą być podmokłe. Przed sadzeniem na otwartym terenie zaleca się przygotowanie mieszanki gleby na bazie próchnicy, piasku i darni.
• Miejsce lądowania. Weigela najlepiej czuje się na wzniesieniu, chronionym przed wiatrem. W końcu, jeśli wilgoć zatrzyma się na nim lub występuje cień, nie możesz czekać na obfite kwitnienie. Na obszarach wietrznych jej delikatne kwiaty nie będą w stanie długo utrzymywać się na łodygach. Szczególnie lekkie odmiany to te, w których liście mają granicę. Wszystkie inne odmiany Weigela można uprawiać w półcieniu.
• Lądowanie. Aby zwiększyć szanse na przeżycie krzewu weigela, zaleca się stosowanie sadzonek w wieku 2-3 lat. Zwykle sadzenie odbywa się wiosną. Aby to zrobić, najpierw musisz przygotować dół o wymiarach 50 x 50 cm, który należy wypełnić warstwą drenażową o wysokości 15 cm, a na nim już położono warstwę żyznej gleby. Ukorzenienie można przyspieszyć, traktując roślinę biostymulatorem wzrostu. Umieszczając roślinę w dołku, należy uważać, aby kołnierz korzeniowy odpowiadał poziomowi powierzchni. Kiedy roślina pojawia się w dołku, glebę wokół niej należy ubić i podlać. Skutecznym środkiem jest ściółkowanie w strefie korzeni. W przypadku braku odpowiednich materiałów możesz po prostu wypełnić małe kamyczki lub kamyki.
• Podlewanie. Biorąc pod uwagę, że krzew weigela dobrze reaguje na wilgoć, należy go regularnie podlewać, zwłaszcza przy dużym zapotrzebowaniu na wodę wiosną. Konieczne jest również ciągłe spulchnianie gleby przez cały sezon wegetacyjny, aby uniknąć zagęszczenia..
• Zimowanie. Pod koniec kwitnienia, gdy opadną ostatnie liście, gałęzie należy zawiązać i zgiąć na ziemi. Oczekiwania, że ​​zimą spadnie wystarczająca ilość śniegu, nie zawsze są uzasadnione, dlatego aby uniknąć przykrych niespodzianek wiosną, zaleca się jesienią schronić kwiat przed gałęziami lub specjalnymi materiałami.
• Top dressing. Już w pierwszych tygodniach wiosny można rozpocząć nawożenie gleby, stosując złożony nawóz mineralny. Środek ten pobudzi tworzenie młodych pędów, a także pomoże lepiej rosnąć i kwitnąć w ciepłym sezonie..
• Szkodniki. Mszyce i gąsienice żywiące się liśćmi stanowią poważne zagrożenie dla krzewu Weigel. Dlatego konieczne jest regularne sprawdzanie roślin, aby na czas zidentyfikować „nieproszonych gości” i podjąć działania w celu ich zwalczania. Doskonałe wyniki można osiągnąć, traktując krzewy Weigela roztworem owadobójczym i należy to powtórzyć po 5-7 dniach.

Przycinanie

Pielęgnacja krzewów Weigela rozpoczyna się wczesną wiosną, kiedy usuń zamarznięte gałęzie. W przyszłości przycinanie odbywa się po kwitnieniu. W tym celu części pędu należy usunąć z wyblakłych gałęzi do rozwiniętego pąka. Ponadto cienkie, słabo rozwinięte narośla podlegają usunięciu. W wyniku przycinania powinny pozostać tylko pędy najwyższej jakości..

• Aby nadać prawidłowy kształt koronie wagi, przycinanie należy przeprowadzać co najmniej 2-3 razy w sezonie;
• Na szczególną uwagę zasługują młode krzewy, w przypadku których należy przeprowadzić wyłącznie cięcie sanitarne. Aby to zrobić, musisz na czas wykryć suche i uszkodzone gałęzie i usunąć je;
• Pielęgnacja dojrzałych krzewów wymaga okresowego usuwania gałęzi co 3-4 lata. Aby to zrobić, musisz odciąć trzyletnie gałęzie, a resztę o jedną trzecią długości.

Reprodukcja

Możesz dostać nowe krzewy weigela do wykorzystania w projektowaniu krajobrazu wysiewając nasiona. Ich procent kiełkowania jest dość wysoki, jednak rośliny rzadko wyrastają z nasion odmian mieszańcowych, na które przenoszone są właściwości odmianowe rodziców. Dlatego często mają oryginalny odcień kwiatów, rozmiary itp. W związku z tym wielu hodowców preferuje metodę rozmnażania z sadzonek.

• po odczekaniu na koniec kwitnienia krzewu Weigela, który zwykle obserwuje się w czerwcu, zaczynają zbierać młode pędy o długości 15-25 cm;
• wszystkie liście muszą zostać z nich usunięte, z wyjątkiem górnych. Dobry efekt uzyskuje się, traktując koniec pędu stymulatorem tworzenia korzeni;
• następnie umieszcza się je w pojemniku z torfem lub ziemią, który powinien być w cieniu.

Zakorzenienie następuje zwykle w ciągu 1-1,5 miesiąca. Z reguły kwitną tylko okazy. w wieku 2-3 lat.

Użyj w projektowaniu krajobrazu

Dość często weigela jest używana do celów dekoracyjnych, ponieważ przyciąga nie tylko niezapomnianym kwitnieniem, ale także dekoracyjnymi liśćmi. Najczęściej spirei są wybierane dla niej jako sąsiadki, które kwitną w tym samym czasie. Ona też dobrze komponuje się z bzami: na podstawie tych roślin można tworzyć różnorodne kompozycje kwiatowe w projektowaniu krajobrazu.

Wspaniałym towarzystwem kwitnącej weigeli mogą być hortensje, których kwitnienie rozpoczyna się po weigeli. Możesz uczynić kwietnik, w którym weigela rośnie bardziej oryginalnie, jeśli posadzisz tam trzmielina, berberys, wysokie trawy ozdobne i zboża.

Jeśli jest wystarczająco duży obszar, możesz zorganizować sadzenie grupowe, w tym 3-5 krzewów różnych lub identycznych odmian, na przykład Bristol Ruby. Mixborders wykonane z Weigela i roślin zielnych mogą uczynić to miejsce bardziej atrakcyjnym. W tym drugim przypadku można sadzić maki, ozdobne kokardki, pięciornik lub mydlnicę.

Wniosek

Weigela wydaje się być niezwykłą rośliną, obok której trudno przejść, wiedząc, jak atrakcyjnie się zatrzyma w momencie kwitnienia. Wielu hodowców kwiatów nie powstrzymuje chęci wyhodowania jej na swojej stronie, nawet tego, że ona nie toleruje zimowych mrozów.

Ta roślina ozdobna wyróżnia się zróżnicowaną paletą kolorów, która w pełni ujawnia się w czerwcu, kiedy otwierają się pierwsze kwiaty. Liczba i nasycenie kwiatostanów w dużej mierze zależy od stanu, w jakim roślina zbliża się do tej fazy. Dlatego musisz się nim zająć, zaczynając od wiosny. Dopiero w pierwszych dniach maja zaczynają być stosowane nawozy, aby weigela mogła uzyskać wystarczającą siłę do kwitnienia. Ale wymaga również uwagi jesienią, kiedy musi wykonać przycinanie..