Uprawiamy dalie - sadzenie, pielęgnacja i przechowywanie w okresie zimowym
Dalie to jedne z najpopularniejszych przedstawicieli ogrodów. Przyciągają kwiaciarnie różnorodnością kształtów i kolorów, a także długim kwitnieniem. Aby kwiaty w przyszłym roku zachwycały swoim pięknem, należy je na czas wykopać i odpowiednio przechowywać w okresie zimowym..
Zadowolony
Przedstawiciel rodziny Astrov - dekoracja klombów
Dahlia to wieloletni kwiat należący do rodziny Aster. Służy do ozdabiania klombów na wsi i prywatnych działek, do tworzenia linii krawężników, a bujny bukiet może wyglądać wspaniale. Klasyfikacja oparta jest na strukturze i kształcie kwiatów, istnieje około 12 głównych typów: proste, dekoracyjne, kołnierzowe, piwonia i inne. Wyhodowano odmiany czerwonych, fioletowych i żółtych odcieni, pojawił się nawet czarny kolor.
Sadzonki lepiej kupować w środku wiosny. Wybieramy bulwy mocne, mięsiste bez śladów zgnilizny z niskimi pędami. Miękka lub sucha bulwa może nie zostać zaakceptowana. Kwiaty przewozimy w doniczkach z wilgotną ziemią lepiej w zamkniętej furgonetce, utrzymując optymalną temperaturę.
Proces lądowania rozpoczyna się od wyboru miejsca. Dahlia jest ciepłolubna, preferuje miejsca dobrze oświetlone, wentylowane, ale nie toleruje przeciągów, dlatego wybieramy dla niej miejsce słoneczne, osłonięte od wiatru. Lepiej sadzić po południowej stronie domu, blisko ściany. Rośliny posadzone w pobliżu krzewów i grup drzew w oświetlonym miejscu będą dobrze się czuły. Ale zarośla nie powinny być gęste, ponieważ potrzebny jest dopływ świeżego powietrza.
Aby uzyskać piękne okazy, ważne jest, aby wybrać odpowiednie miejsce do sadzenia i przestrzegać zasad pielęgnacji roślin: zapewnić niezbędny skład gleby, prawidłowo ją podlać i nawozić na czas.
Piękno w klombach - porady ogrodnicze dotyczące pielęgnacji sadzonek
Przed sadzeniem w otwartym terenie przygotowujemy wybrany obszar:
- Rozkopujemy ziemię łopatą bagnetową, rozbijamy bryły, spulchniamy i wyrównujemy glebę grabiami.
- Gleba powinna być wodoodporna, nasycona substancjami odżywczymi, dobrze przepuszczalna, aby nie dochodziło do stagnacji wody. Aby zwiększyć przepuszczalność wody, dodaj gruboziarnisty piasek rzeczny, żwir lub inny materiał drenażowy.
- Kwasowość ziemi powinna być słaba lub neutralna. Podwyższoną kwasowość ograniczamy wapnowaniem dodając wapno gaszone. Poprawiamy środowisko zasadowe dodając dużą ilość torfu.
- Wprowadzamy humus zmieszany z piaskiem rzecznym. Dodatkowo dodajemy nawozy mineralne: fosfor, azot, potas.
Sadzimy rośliny w glebie, gdy się nagrzeje - pod koniec wiosny. Kopiemy dziurę o średnicy trzykrotnej wielkości kłącza zgodnie ze schematem: dla wysokich - 80x60 cm, do cięcia - 100x100 cm, dla niewymiarowych odległość 1,5–2 razy mniejsza. Lądowanie wykonujemy w następujący sposób:
- 1. Ostrożnie wyjmij sadzonki z doniczek, aby nie uszkodzić i nie chronić korzeni.
- 2. Wykopane dołki rozlewamy ciepłą wodą. Na dno kładziemy humus, posypujemy go ziemią, aby bulwy się nie wypaliły.
- 3. Materiał sadzeniowy umieszczamy w dołach, nie zagłębiając się głęboko, tak aby kołnierz korzeniowy był równo z ziemią.
- 4. Następnie posyp korzenie ziemią i dobrze ubij.
- 5. W przypadku odmian wysokich, obok dołka montujemy podporę o wysokości 1,5–2 m, aby związać łodygę w miarę wzrostu.
- 6. Po posadzeniu studnie należy podlać zimną wodą, dobry efekt daje nawadnianie łodyg ciepłą wodą.
- 7. Na ziemi mulczujemy trocinami, torfem lub piaskiem. Aby zapewnić lepsze przetrwanie, sadzone rośliny są zacienione.
Kwiaty wymagają zwiększonego podlewania - 1-2 razy w tygodniu, w zależności od temperatury i wilgotności. Ziemię rozlewamy na głębokość 25-30 cm. Nie należy dopuścić, aby gleba była mokra przez długi czas, aby uniknąć gnicia systemu korzeniowego.
Przez cały okres letni trzykrotnie nawozimy dalie. Dwa tygodnie później dokonujemy pierwszego karmienia roztworem dziewanny, do którego dodajemy nawozy mineralne. Kiedy zaczynają pojawiać się pąki, wykonujemy drugie karmienie, które przyczynia się do lepszego pączkowania, stosujemy nawozy zawierające fosfor i potas. Trzecie karmienie wykonujemy podczas kwitnienia.
Aby poprawić odżywienie rośliny, regularnie odchwaszczamy i poluzowujemy ziemię. Aby pozbyć się tej procedury i chronić krzewy przed ślimakami i wysychaniem gleby, mulczujemy glebę trocinami. Przeprowadzamy jednolite podlewanie w odpowiednim czasie. Usuń wysuszone liście, aby zapobiec chorobom.
Osiągnięcie wysokiej jakości kwitnienia jest możliwe, jeśli dolne pędy zostaną usunięte na samym początku wzrostu. Pielęgnujemy co tydzień, aż na głównym pniu pojawią się pierwsze pąki. Dobra forma to obecność 2-3 pędów na głównym pniu. Jeśli nie odetniesz, rośliny rozgałęzią się, regularnie usuwaj nadmiar liści, które przyjmują pokarm.
Pokrój kwiaty, gdy pąki są dojrzałe, ale nie są otwarte. Po ścięciu karmimy rośliny i obficie je podlewamy. Regularnie wykonujemy pielenie i nawadnianie. Aby zapobiec wyłamywaniu się pędów podczas ulewnych i intensywnych opadów, przywiązujemy je do podpór.
Jesienią wykopujemy dalie, zostawiamy bulwy do przechowywania, palimy krzewy, aby zniszczyć szkodniki i zapobiec chorobom.
Kiedy jest najlepszy czas na wykopywanie bulw?
Jesienią dokładnie badamy krzaki jeszcze w ziemi. Jeśli widzimy infekcję wirusami, wykopujemy bylinę razem z grudką ziemi wokół kłącza i palimy.
Do przechowywania kwiatów ważne jest, o której godzinie zostały wykopane. Aby uzyskać wysokiej jakości dojrzewanie bulw w sierpniu, przestań karmić i ogranicz podlewanie. Jesienią zmniejsza się ilość godzin dziennych u roślin, układa się pąki, z których wiosną wyrosną pędy. Jeśli istnieje możliwość wczesnego przymrozku, izolujemy krzewy.
Na kilka dni przed kopaniem usuń wszystkie liście, odetnij łodygi pozostawiając 10-15 cm. Przykryj skrawki folią aluminiową, aby nie dostała się na nie wilgoć i nie rozpoczął się proces gnicia.
Kwiaty mają bardzo delikatną szyję, dlatego starannie ją wykopujemy, aby jej nie uszkodzić. Konieczne jest przeprowadzenie tej procedury przy ciepłej i suchej pogodzie, lepiej rano mieć czas na wyschnięcie trochę korzeni, wtedy szyja nie będzie tak krucha, istnieje mniejsze ryzyko zerwania niektórych części kwiatu.
Kopanie wykonujemy według następującego schematu:
- Aby nie uszkodzić bulw, kopiemy w krzaku w odległości 30 cm.
- Następnie pod krzak umieszczamy widły lub łopatę, używając ich jako dźwigni, podważamy krzak i wypychamy go z ziemi.
- Ostrożnie strząsamy ziemię z krzaka, odwracamy ją do góry nogami i osuszamy.
- Po wykopaniu umyj bulwy wodą z węża. Wraz z resztkami ziemi zostaną usunięte szkodliwe mikroorganizmy i patogeny, które były na kłączach.
Konieczne jest przetworzenie materiału do sadzenia i przygotowanie do przechowywania.
Dzielimy bulwy i przygotowujemy delenki do przechowywania
W kolejnym etapie duże grupy bulwiaste dzielimy na mniejsze części, zwane delenkami, z których wyrosną silne, zdrowe i obficie kwitnące okazy. Ta procedura jest niezbędna, aby zwiększyć ilość i jakość materiału nasadzeniowego, który w tej formie może być lepiej przetwarzany i wygodniej przechowywany. Istnieją dwie opinie na temat czasu podziału bulw. Niektórzy ogrodnicy preferują jesień, ponieważ podczas przechowywania bulwy stają się twarde i trudne do podzielenia na wiosnę. Inna opinia jest taka, że wiosną pąki zaczynają kiełkować, więc są wyraźnie widoczne.
Dzielimy w taki sposób, aby na każdym podziale znajdował się szyjka korzeniowa i pąki, z których wiosną wyrosną pędy. Odetnij całkowicie łodygę, pozostawiając 2-3 cm, aby wykluczyć próchnicę szyi. Jeśli szyjka jest mała i cienka lub bulwa jest zbyt twarda, można pominąć podział.
Konieczne jest użycie ostrych narzędzi, sterylizacji przed kolejnym podziałem grupy korzeniowej. Najłatwiejszym sposobem sterylizacji jest podpalenie ostrza nad ogniem. Ostrze musi ostygnąć przed użyciem. Lepiej jest używać wielu narzędzi, aby przyspieszyć proces sterylizacji i przycinania.
Zwykle bulwa macicy jest wyrzucana, ponieważ powstaje na niej niewiele korzeni ssących, wyrosnie więcej pędów: uzyskuje się materiał nasadzeniowy niższej jakości w porównaniu z młodymi sadzonkami. Doświadczeni ogrodnicy zostawiają korzeń matki, aby wyhodować z niego sadzonki przez sadzonki wiosną.
Sprawdzamy powstałe sadzonki pod kątem zgnilizny i chorób. Jeśli znajdziemy zgniłe plamy, rdzawe lub brązowe plamy, wyciąć je całkowicie. Jeśli szyja jest odbarwiona, takie próbki prawdopodobnie nie przetrwają do wiosny, lepiej je wyrzucić. Bulwy mogą mieć dziury pozostawione przez owady, nie są niebezpieczne, jeśli nie są zakażone. Dno monitorujemy przez kilka dni, jeśli się nie zmienia, zostawiamy do przechowywania.
Odrzucamy odrzucone rośliny. Dobrze myjemy pozostały materiał do sadzenia, oczyszczając go z brudu, odcinamy wszystkie korzenie ssące, całkowicie odcinamy łodygę, aby wykluczyć gnicie.
Odcinamy również końce podziałów, sprawdzając cięcie: powinno być lekkie. Jeśli na nacięciu są brązowe lub zardzewiałe plamy, oznacza to początek procesu gnicia, wykonujemy nowe cięcie nad poprzednim. Jeśli po takim zabiegu pozostanie mniej niż jedna trzecia nacięcia, wyrzuć ją, większą pozostaw do przechowania.
Na koniec przetwarzamy kwiaty dowolnym fungicydem do dezynfekcji. Możesz użyć ogólnoustrojowego leku lub siarki. Jeśli przetwarzamy na sucho, bulwy odkurzyć preparatem. Jeśli użyjemy roztworu fungicydu, włóż do niego sadzonki na 10-15 minut. Jeśli niektóre z nich się wynurzyły, lepiej je wyrzucić, ponieważ nie przetrwają do wiosny. Wysuszyć obrobiony materiał układając go na drewnianej powierzchni pokrytej kilkoma warstwami papierowej serwetki lub kartonu. Nie można wysuszyć na betonie, ponieważ zasysa wilgoć z roślin i nie nadają się do przechowywania.
Dzieląc bulwy, zaznaczamy każdy podział, dołączając do niego metkę, na której podajemy nazwę odmiany. Wraz z nazwą podajemy informacje o najlepszych gatunkach, które bardziej nam się podobały, aby w przyszłości móc wyhodować te konkretne odmiany.
To, co uratowaliśmy zimą, posadzimy wiosną
Do przechowywania dalii w domu wybieramy pomieszczenie o średniej wilgotności około 60-65%, w temperaturach od 1 do 4 stopni. Zazwyczaj materiał do sadzenia jest przechowywany w piwnicy lub piwnicy. Pomieszczenie musi być dobrze wentylowane, aby powietrze nie zastało. Do przechowywania kłączy można użyć drewnianych lub plastikowych skrzynek, w których wylewa się torf, piasek lub trociny iglaste. Nie pokrywamy. Jeśli bulwa zacznie wysychać, materiał, w którym będzie przechowywana, jest lekko zwilżony.
W wilgotnym, ciepłym pomieszczeniu przyszłe dalie są słabo zachowane, aby się nie pogarszały, pokrywamy stopioną parafiną. Gdy stwardnieje, umieszczamy powstały materiał w worku z piaskiem lub torfem i dobrze go zawiązujemy. Wiosną wystarczy wyjąć bulwy z torebki i zetrzeć parafinę. Podczas całego okresu przechowywania regularnie sprawdzamy materiał sadzeniowy pod kątem gnicia. W przypadku znalezienia uszkodzonych obszarów wycinamy je i dezynfekujemy wycięcie węglem drzewnym.
Przed sadzeniem ponownie sprawdzamy bulwy, usuwamy zgniliznę, jeśli występuje, i umieszczamy kłącza w torfie tak, aby wystawały z niego na kilka centymetrów. W tej formie przechowujemy przez dwa tygodnie w dobrze oświetlonym pomieszczeniu o temperaturze powietrza 19 stopni. Przed sadzeniem odcinamy pędy z kłączy, które urosły ponad 10 cm długości i sadzimy je w ziemi. Jako sadzonki używamy odciętych pędów. Aby to zrobić, wrzucamy je do gleby, umieszczamy w ciemnym miejscu i podlewamy. Po pojawieniu się korzeni sadzimy.
Postępuj zgodnie z radami ekspertów, aby klomby z pięknymi kwiatami zachwycały do późnej jesieni.