Cechy odmianowe ogórków feniksa i wskazówki dotyczące ich hodowli

Uprawa warzyw i owoców na osobistej działce to ulubiona rozrywka wielu Rosjan. Odmiana ogórka Phoenix jest szeroko rozpowszechniona. Otrzymany eksperymentalnie przez radzieckich hodowców w 1990 roku, kiedy „szalała” epidemia mączniaka rzekomego, został nazwany imieniem mitycznego ptaka, który wyrósł z popiołów. Ze względu na niezrównany smak i super odporność na różne choroby kultura ta od wielu lat cieszy się popularnością wśród ogrodników-amatorów. Przestrzegając zasad techniki rolniczej i dbając o ogórki, każdego roku uzyskują niezmiennie wysoki plon..

Trochę o pochodzeniu ogórków Phoenix

Historia wynalezienia odmiany jest bardzo zabawna. Doświadczeni specjaliści pracowali nad jego hodowlą w bazie hodowlanej miasta Krymsk na terytorium Krasnodar iw tym okresie była notowana pod numerem 640. Ogólnie w ZSRR przedsiębiorstwa rolnicze i ogrodnicy-amatorzy nie mieli problemów z uprawą ogórków w warunkach naturalnych i uzyskaniem zbiorów..

Ale w 1986 roku doszło do epifitozy, rośliny masowo zachorowały na bakteriozę, mączniaka prawdziwego, peronosporozę i zmarły, gdy tylko pojawiły się pierwsze owoce na krzakach. Wielu zapewne pamięta, że ​​wówczas w Bułgarii, na Węgrzech, w Niemczech plantacje ogórków zostały poważnie zniszczone. Tymczasem epidemia pewnie niszczyła zbiory w południowych regionach ZSRR. Gdy wirus mutował i mutował, uszkadzał nawet najbardziej odporne gatunki ogórków..

Przetrwała tylko eksperymentalna odmiana 640, dla której została nazwana na cześć legendarnego ptaka Feniksa, któremu udało się podnieść z popiołów. Pod tym nazwiskiem został wpisany do rejestru państwowego w 1993 roku.

Później, jakby kontynuując tradycję, wszystkie kolejne odmiany odporne na choroby otrzymały również nazwy ptaków. „Chizhik”, „Swift F1” są uważane za dobrze znane.

W ostatnich dziesięcioleciach ogórek feniksowy zyskał dużą popularność i stał się uprawą nr 1 wśród ogrodników amatorów, nie tylko dzięki doskonałej odporności, ale także wysokiej wydajności i długiemu okresowi owocowania. Możesz kupić nasiona hurtowo i detalicznie.

Cechy odmianowe

Decydując się na uprawę ogórków Phoenix, opis odmiany i jej główne cechy należy bardzo dokładnie przestudiować. Przede wszystkim, podobnie jak inne, jest zapylany przez pszczoły. Oznacza to, że roślina nie nadaje się do uprawy w szklarniach. Ma kwiaty heteroseksualne, a owady są odpowiedzialne za proces zapylenia krzyżowego, czyli przenoszenie pyłku z kwiatów męskich do jajnika kwiatów żeńskich. Wydajność zależy od liczby i aktywności pszczół. Brak zapylacza doprowadzi do tego, że zamiast owoców w łóżkach pozostaną tylko puste kwiaty..

W sprzedaży są również worki z nasionami, z których można wyhodować Phoenix i ogórki. Uprawa z tym znakiem „+” może dawać owoce średniej wielkości, idealne do marynowania w całości, jak korniszony..

Dane zewnętrzne

Ogórek Phoenix, zgodnie z opisem, ma wyraziste dane zewnętrzne i doskonałe właściwości. Jest to duży krzew, osiągający długość trzech metrów. Pędy nie przestają rosnąć przez cały sezon. Masywne ciemnozielone liście tworzą gęstą koronę. Aby nie uszkodzić biczów i kwiatów, muszą zapewnić niezawodne wsparcie..

Owoce o jasnozielonej barwie z podłużnymi jasnymi prążkami mają przyjemny orzeźwiający smak bez goryczy i specyficznego posmaku. Mają cylindryczny owalno-podłużny kształt, małe guzki z białymi kolcami. Długość ogórka sięga 15 cm, waga - do 150 g.

Regiony lęgowe

Początkowo odmiana Phoenix była hodowana w mieście Krymsk na terytorium Krasnodar. Zalecana do uprawy w warunkach naturalnych w rejonach południowych i na szerokościach geograficznych o klimacie umiarkowanym: Stawropol, Dolny Wołga, Centralna Czarna Ziemia. Stosunkowo później wyhodowano odporne na zimno hybrydy, które zyskały popularność wśród ogrodników-amatorów mieszkających w północnych regionach. Dają stabilny plon przy uprawie indoor.

Okres kwitnienia

Kwitnienie ogórków jest ważnym etapem w rozwoju kultury ogrodowej, ponieważ plon zależy od jego intensywności. Rezultatem jest powstanie nowych jajników, a później - owoców. Pierwsze pąki pojawiają się miesiąc po posadzeniu. Jeśli nasiona zakopano w ziemi pod koniec maja - na początku czerwca, to ich powstawanie można zobaczyć na początku lipca.

Męskie kwiaty są jałowe, pojawiają się wcześniej niż żeńskie. Uważa się, że ich liczba na każdym krzaku jest dominująca, ale jest to normalne. Zapylanie krzyżowe wymaga dużej liczby zapylaczy. Plagi należy przywiązać do podpór, aby owadom jak najbardziej ułatwić dostęp do kwiatów.

Żniwny

Odmianę Phoenix 640 uważa się za późną - pierwsze ogórki pojawiają się 60 dni po wykiełkowaniu. W tym przypadku roślina nadal owocuje aż do nadejścia mrozów. Wskaźnik plonów jest zmienny i zależy od jakości gleby i pielęgnacji. Średnio z każdego metra kwadratowego sadzenia można uzyskać od 6 do 8 kg owoców. Z dużych powierzchni gospodarstw, gdzie prowadzona jest intensywna produkcja rolna i notowany jest wysoki poziom rekultywacji z hektara, można zebrać nawet 400 centów ogórków.

Odmiana Phoenix plus uważana jest za środek sezonu, zaczyna owocować 45-48 dni po wykiełkowaniu. Waga każdego ogórka wynosi 50-70 g. Roślinę można rozpoznać po jasnozielonych liściach i owocach z białym, rzadkim pokwitaniem. Wydajność zależy również od składu gleby, warunków pogodowych i pielęgnacji..

Niezależnie od odmiany, dojrzałe owoce należy usuwać z rośliny w odpowiednim czasie, ponieważ sprzyja to dojrzewaniu nowych ogórków.

Uprawa Ogórków Phoenix

Początkowo odmiana została stworzona jako odmiana glebowa, więc nasiona można sadzić na przygotowanych zagonach. Jednak w umiarkowanych szerokościach geograficznych i regionach bardziej północnych z krótkim okresem ciepłym stosuje się metodę uprawy sadzonek. Plon w przyszłości zależy od warunków wzrostu i odpowiedniej pielęgnacji..

Przygotowanie sadzonek

Aby uzyskać gotowe sadzonki, nasiona ogórka sadzi się na pożywnym podłożu w ostatniej dekadzie kwietnia lub na początku maja. Jest to mieszanka torfu, próchnicy, trocin, pobierana w stosunku 2: 2: 1. Jako nawóz nadaje się kilka łyżek popiołu drzewnego. Jeśli wymagane składniki nie są dostępne, możesz użyć gotowych kubków do topienia torfu. Nasiona należy zakopać 2-2,5 cm i podlać. Pojemnik przykrywa się folią i przenosi do ciepłego, jasnego miejsca.

Aby kiełkować nasiona, należy stworzyć określone warunki:

• reżim temperaturowy: w ciągu dnia - + 20 ° С, w nocy - + 15 ° С;
• oświetlenie ciągłe - co najmniej 10-12 godzin;
• podlewanie - raz w tygodniu;
• opatrunek górny - rozwiązanie ammofoska.

W takiej atmosferze sadzonki pojawiają się po 3-7 dniach..

Lądowanie w otwartym terenie

Sadzonki przenosi się na legowiska, gdy pojawia się co najmniej kilka rozwiniętych liści. Dzieje się to pod koniec maja - początek czerwca. Na jednym metrze kwadratowym otwartej przestrzeni można umieścić tylko 4 sadzonki. Jeśli używana jest odmiana samozapylająca, to nie więcej niż trzy. Ponieważ nie reagują dobrze na zrywanie, należy je przenieść do gleby razem z podłożem torfowym. Wielu ogrodników sadzi sadzonki zgodnie z zasadą „ile to nie szkoda”. Gęsty układ może zaszkodzić roślinie, zmniejszyć plon.

Jesienią przygotowywane są łóżka ogórkowe. Górną warstwę wykopuje się na bagnet łopaty i dodaje się zgniły obornik. Wiosną procedurę powtarza się, ale nawożenie nie jest już wymagane. Tym razem wystarczy tylko poluzować glebę i usunąć istniejące chwasty i ich korzenie. Kultura rozwija się na lekkich żyznych glebach. Uwielbia dobre oświetlenie i nie znosi przeciągów. W cieniu i pod wpływem wiatru krzewy rozwijają się wolno i słabo owocują.

W regionach południowych o ciepłym klimacie praktykuje się metodę beznasienną. Aby to zrobić, przygotuj łóżka o wysokości co najmniej 30 cm, dopuszczalne jest niewielkie nachylenie na południe. Gleba musi zawierać próchnicę i być dobrze osuszona. Niewielka ilość azotu również nie zaszkodzi.

Nasiona moczy się przez 10 minut w roztworze nadmanganianu potasu, po czym dokładnie suszy i ogrzewa. W ogrodzie wykonuje się otwory o głębokości 2-3 cm, w których umieszcza się 1-3 nasiona. Odstęp między sadzeniami powinien wynosić co najmniej 40 cm Nasiona przykryć żyzną glebą i dokładnie podlać. Jeśli w czasie siewu gleba nie nagrzewa się dostatecznie dobrze, na noc zaleca się przykryć ją folią.

Optymalne warunki wzrostu i dojrzewania

Po posadzeniu w otwartym terenie roślina zaczyna się aktywnie rozwijać, gdy temperatura w ciągu dnia osiąga + 22 ° C, a nocą utrzymuje się na poziomie + 16 ° C. Jeśli spadnie poniżej, wymagane jest użycie łuków, na których rozciągany jest materiał pokrycia. Wynika to z faktu, że w chłodnych warunkach ogórki przestają rosnąć i rozwijać się..

Kultura uwielbia lekką, porowatą, ale pożywną glebę, więc musisz dodać następujące składniki:

• zgniły obornik (podczas kopania gleby):
• humus;
• torf;
• piasek.

Godziny dzienne latem osiągają 12-14 godzin. Pomaga to prawidłowo uformować jajniki i uzyskać bogate zbiory. Ogólnie ogórek Phoenix należy do odmian „zasadzonych i zapomnianych”. Ale ponieważ owoce składają się w 90% z wody, musisz zapewnić obfite podlewanie. Glebę należy nawilżać w miarę wysychania wierzchniej warstwy, częściej w suche dni.

Ciepło i suchość, brak płynu może powodować pogorszenie jakości ogórków, pojawienie się goryczy.

Niuanse opieki

Ogórek dobrze rośnie w ciepłych warunkach przy dużym nasłonecznieniu na lekkich żyznych glebach. Zaleca się podlewać co tydzień przed kwitnieniem. Kiedy pojawiają się pierwsze pąki, częstotliwość zabiegu zmniejsza się do trzech dni. Objętość wody na jedno nawadnianie powinna wynosić co najmniej 10 litrów. W celu lepszego wchłaniania i zapobiegania stagnacji gleba musi zostać poluzowana. Aby stymulować wzrost nowych korzeni, łodygi u podstawy są spuded.

Odżywianie jest nie mniej ważne dla rośliny w okresie aktywnego wzrostu i wegetacji. Eksperci zalecają nawożenie gleby roztworem ptasich odchodów lub dziewanny, który osiadł przez 1-2 dni. Pierwsze karmienie należy wykonać na początku kwitnienia, kolejne co dwa tygodnie. Kiedy owoce zaczną wiązać, glebę należy nawozić superfosfatem (35 g na 10 l wody). Dodawanie popiołu drzewnego do gleby, która ma bogaty skład mineralny, nie będzie zbędne.

Choroby i szkodniki

Ogórki feniksowe są bezpretensjonalne w pielęgnacji, a jednak u każdego ogrodnika może wystąpić ostry okres. Dzieje się tak, gdy uprawa zostanie zaatakowana przez szkodniki lub chorobę. Odmiana została wyhodowana w walce z epidemią, dzięki czemu nie boi się mozaiki ogórkowej, prawdziwego i mączniaka rzekomego. Jednocześnie istnieją choroby, które wpływają na rozwój rośliny i jakość plonów..

1. 1. Szara zgnilizna. Może wpływać na wszystkie uprawy warzyw, w tym ogórki. Można go rozpoznać po szarobrązowym nalocie na łodygach i liściach. Chore rośliny należy usunąć, a gęste nasadzenia okresowo przerzedzać.
2. 2. Bakterioza kątowa. Na wewnętrznej powierzchni liścia pojawia się oleista ciecz o żółtym odcieniu, przypominająca kroplę rosy. Później, na zewnątrz, płytka pokrywa się brązowymi plamami, które znajdują się w okolicy żył.
3. 3. Zgnilizna korzeni. Choroba grzybicza rozwijająca się w warunkach dużej wilgotności gleby. Mikroorganizmy wpływają na system korzeniowy, w wyniku czego zaczyna gnić, a cała roślina cierpi. Kultura źle dotknięta jest usuwana, ponieważ leczenie jest nieskuteczne.

Szkodniki również stwarzają problemy. Niektóre są niebezpieczne dla młodych roślin, inne dla dorosłych roślin. Najczęstsze są następujące.

1. 1. Medvedka. Porusza się w głębokich warstwach gleby, a nie po jej powierzchni, więc niezwykle trudno go wykryć. Aby zapobiec jego pojawieniu się na obwodzie witryny, musisz rozprowadzić zatrute przynęty.
2. 2. Mszyce czarne lub zielone pojawia się głównie na roślinach uprawianych w szklarniach. Małe owady można zobaczyć u podstawy liści i jajników owoców. W jednym sezonie występuje kilka cykli rozwojowych samic..

Do zwalczania szkodników można zastosować alternatywne metody, ale po ogromnej porażce stają się one bezużyteczne. W takim przypadku pomoże tylko leczenie specjalnymi preparatami i chemicznymi środkami ochrony..

Plusy i minusy

Gospodynie domowe uważają ogórki Phoenix za idealne. Ogrodnicy spośród wielu gatunków wybierają tę konkretną odmianę do uprawy. Eksperci agrosfery wyjaśniają to zjawisko obecnością szeregu niezaprzeczalnych zalet upraw warzyw:

• reprezentacyjny wygląd;
• doskonały smak;
• odporność na zimno i suszę;
• bezpretensjonalna opieka;
• wysoka i stabilna wydajność;
• długi okres owocowania;
• odporność na ekstremalne temperatury;
• wysoka odporność na choroby i szkodniki;
• doskonała przenośność;
• uniwersalność zastosowania.

Jednocześnie wskazują na obecność pewnych niedociągnięć, które ogrodnicy powinni wziąć pod uwagę. Przede wszystkim są to ograniczone warunki wzrostu. Nasiona można sadzić na otwartym terenie, szklarnie i szklarnie są niedopuszczalne dla tej uprawy. Ponieważ sama roślina rośnie i rozwija się, potrzebuje sporej przestrzeni, dlatego trzeba przeznaczyć specjalne miejsce „na ogórki”. A wygląd owoców odgrywa ważną rolę - często są duże.

Wniosek

Ogórki feniksowe zyskały dużą popularność wśród rosyjskich ogrodników i ogrodników. Okazały się niezawodną rośliną uprawną, odporną na większość chorób i tolerującą brak regularnego podlewania. Według opinii odmiana jest w stanie konsekwentnie produkować plony do późnej jesieni, pomimo warunków pogodowych. Owoce są idealne do przygotowania świeżych i konserwowych przekąsek, sałatek, marynat, marynat.