Jesienne ogrody kwiatowe: wybór roślin do klombów

Pomimo tego, że od końca jesieni przyroda zaczyna przygotowywać się na zimowy spokój, jesienne ogrody kwiatowe charakteryzują się wieloma odcieniami: żółtej rudbekii, ognistoczerwonej szałwii, pomarańczowo-różowych astry i chryzantem. Od września do listopada kwietniki zdobią różnorodne rośliny: byliny, bulwiaste, bulwiaste, jednoroczne, krzewy, zboża. Wiele gatunków odpornych na zimno pozostaje dekoracyjnych aż do mrozów, a niektóre można przenieść do chłodnego pomieszczenia i przedłużyć ich kwitnienie.

Byliny

Byliny są wygodne, ponieważ rosną w jednym miejscu przez długi czas. Wśród tych roślin są rośliny zielne, bulwiaste, bulwiaste, zbożowe, kwitnące i ozdobne.

Najczęściej byliny sadzi się w grupach, tworząc na terenie zielone narożniki, ogrody skalne, rabaty, rabatki, krawężniki, ogrody skalne. Poprzez dodanie mają roczne kwiaty, co roku można tworzyć nowe kompozycje.

Floks

Floksy wyróżniają się szeroką gamą odmian. Wśród nich są pierwiosnki okrywowe (szydłowate) i kwitnące jesienią bujne czapki w odcieniach różu, bieli, lili. Bezpretensjonalność i zdolność do rozwoju w każdej glebie pozwalają ozdobić floksem te zakątki ogrodu, w których bardziej kapryśne rośliny nie zapuszczają korzeni.

Są odporne na zimę, nie wymagają schronienia, obficie i długo kwitną, zwłaszcza na wilgotnej glebie. Rozmnażane przez nasiona lub sadzonki, krzewy można podzielić i przesadzić od wiosny do jesieni. Floks rośnie w jednym miejscu do 15 lat, rzadko atakują go szkodniki. Problemy są powodowane przez mączniaka prawdziwego, który infekuje uprawy podczas upałów. Aby temu zapobiec, pod koniec października krzewy traktuje się roztworem siarczanu miedzi, a latem spryskuje się fungicydami.

Rudbeckia i Echinacea

Rudbeckia

Rudbeckia to kapryśny słoneczny kwiat, żółty z czarnym środkiem. Różni się długim okresem kwitnienia - od połowy czerwca do późnej jesieni. Odporny na ciepło, nie przestaje pączkować nawet podczas silnej suszy, jeśli jest umiarkowanie podlewany. Rozmnaża się przez samosiew, w krótkim czasie zdobywając nowe obszary, dlatego konieczne jest kontrolowanie procesu tak, aby sąsiednie rośliny czuły się komfortowo.

Nasiona rudbekii wysiewa się na otwartym terenie wiosną, gdy kończą się przymrozki. Rośnie równie dobrze w miejscach nasłonecznionych iw jasnym cieniu, po 3-5 latach zaleca się przesadzenie go w inne miejsce, ponieważ kwiat mocno zaśmieca terytorium i nie pozwala na wzrost sąsiednich upraw. Spośród chorób dotyka go mączniak prawdziwy, ale zdarza się to niezwykle rzadko, na ogół jest odporny na dolegliwości i szkodniki.

Istnieje odmiana frotte (rozcięta rudbekia), której wysokość szypułki sięga 2 m, gatunek ten rozmnaża się tylko przez podzielenie buszu.

Echinacea

Bliskim krewnym tej kultury jest Echinacea purpurea, szeroko stosowana w medycynie jako środek wzmacniający układ odpornościowy. Roślina kwitnie latem, ale jeśli wyblakłe kwiatostany zostaną z czasem usunięte, jesienią ponownie uwalnia pąki. Echinacea jest bardziej wymagająca pod względem warunków przetrzymywania niż rudbekia. Potrzebuje gleby umiarkowanie wilgotnej, bogatej w materię organiczną, o niskim poziomie kwasowości.

W czasie upałów Echinacea wymaga regularnego podlewania rano lub wieczorem. Roślina wyhodowana z nasion kwitnie w drugim roku. Lepiej siać go w szklarniach. Wiosną kiełki sadzi się w miejscach nasłonecznionych lub półcienistych. Dzieląc krzew, kwiat rozmnaża się z trudem, ponieważ zdrewniałe pędy słabo się zakorzeniają. Możesz usprawnić ten proces, używając stymulantów ukorzeniających.

Echinacea jest używana nie tylko jako roślina lecznicza. Młode liście są używane do sałatek, zawierają dużo witamin, których brakuje w diecie wczesną wiosną.

Rozchodnik

Różne formy rozchodników są używane w ogrodnictwie rabaty kwiatowe, skalniaki, alpejskie wzgórza, rabaty. Wśród nich są gatunki pełzające o małych liściach przypominających igły, duże odmiany z dużymi kwiatostanami. Ulubionym miejscem dla większości roślin rozchodników są ubite obszary skaliste, na których niewiele roślin będzie się dobrze czuć. Idealne miejsce dla nich - zjeżdżalnia alpejska lub ogród kamienny (skalniak).

Rozchodnik jest łatwy w uprawie, rozmnażaniu, jest jednym z najłatwiejszych w pielęgnacji kwiatów. Możesz je hodować na wszystkie sposoby: przez nasiona, pędy, podział, liść, a nawet jego część. Miejsce do sadzenia wybiera się oświetlone, w cieniu roślina rozciąga się, traci swój efekt dekoracyjny. Odmiany barwne są bardziej wymagające od jasnego słońca.

Aster wieloletni

Wieloletnie astry są reprezentowane przez gatunki z Nowej Gwinei, Nowej Belgii, Nowej Anglii. Są to zadbane krzewy o wysokości od 15-20 cm do 1 m z małymi kwiatami w kolorze różowym, liliowym, fioletowym, białym. W naturze występują na Kaukazie i Zakarpaciu, na południowym Uralu, w całej Europie i Azji. Kwitną od wczesnej jesieni do pierwszych przymrozków, słabo rosną na glebach silnie podmokłych. W takich warunkach na kulturę wpływa mączniak prawdziwy iz czasem obumiera..

W celu obfitszego kwitnienia krzewy wieloletnich astry należy karmić nawozami fosforowo-potasowymi. Po 5 latach mieszkania w jednym miejscu są podzieleni i posadzeni. Jeśli połączysz kilka roślin o różnych kształtach i kolorach, jesienny kwietnik nabierze eleganckiego wyglądu, który utrzyma się do mrozów.

Przy odpowiedniej pielęgnacji karłowate krzewy asteru kwitną tak bujnie, że liście są prawie niewidoczne za pąkami.

Czarny Cohosh (Czarny Cohosh)

Roślina zielna zwana „czarnym cohosem” nabiera dekoracyjnego wyglądu od wczesnej wiosny, kiedy rozpuszcza bordowo-czerwone liście odporne na mróz. Pomoże ozdobić zacienione obszary ogrodu, gdzie można go połączyć z heuchera, paprociami, gospodarzami. Dobrze czuje się na słońcu, kocha wilgoć i żyzną glebę. To wysoka roślina, niektóre odmiany osiągają 2 m wysokości. Jesienią liście nabierają pięknego fioletowego odcienia i stają się jeszcze bardziej atrakcyjne..

Cimicifuge nie toleruje przeszczepu, dostosowuje się przez długi czas w nowym miejscu, dlatego lepiej jest go natychmiast wyjąć na stałe miejsce i nie przeszkadzać do 10 lat. Kiedy dni stają się krótkie, kwiatostany w kształcie kolców z kremowymi, białymi, jasnoróżowymi płatkami kwitną na czarnym cohosie. Roślina hibernuje bez schronienia, wczesną wiosną budzi jedną z pierwszych.

Chryzantema

Chryzantema jest reprezentowana przez ogromną różnorodność odmian i gatunków. Okres kwitnienia trwa od połowy lata do mrozu, wśród odmian znajdują się okazy z prostymi i podwójnymi pąkami, wysokie i niewymiarowe, małe i wielkokwiatowe, ogrodowe, szklarniowe, miniaturowe wewnętrzne.

Większość chryzantem potrzebuje krótkich godzin dziennych, chłodnej i umiarkowanie wilgotnej gleby bez stojącej wody. Roślina uwielbia bezpośrednie słońce, miejsce sadzenia chronione przed wiatrem, nawozy mineralne i organiczne. Najlepszym sposobem rozmnażania jest podzielenie buszu, które przeprowadza się wiosną. Chryzantema, rosnąca w jednym miejscu przez ponad 3 lata, zaczyna gorzej kwitnąć, częściej boli, więc krzewy są dzielone i sadzone.

Nie jest to bardzo kapryśna bylina, ale przy wyjeździe należy wziąć pod uwagę pewne cechy kulturowe. Aby uzyskać bardziej obfite i dłuższe kwitnienie, konieczne jest szczypanie, przycinanie, usuwanie zwiędłych pąków i terminowe karmienie. Na zimę późne odmiany można wykopać, posadzić w pojemniku i przenieść do nieogrzewanego pomieszczenia. W ten sposób można przedłużyć kwitnienie do stycznia..

Guzowate i bulwiaste

W przypadku klombów często stosuje się jesienne kwiaty wyhodowane z bulw i cebul. Jednak proces ich sadzenia i pielęgnacji jest pracochłonny i czasochłonny. Wiele odmian kwitnie latem i zachowuje pąki do połowy jesieni. To dalie, jesienne krokusy, krokusy.

Bulwy dalii z początkiem zimna są wykopywane, starannie oczyszczane z ziemi, moczone w roztworze nadmanganianu potasu, suszone. Jakość materiału nasadzeniowego uzależniona jest od warunków, w jakich był przechowywany zimą, dlatego najlepszym miejscem jest niezamarzająca piwnica o temperaturze od 1 do 10 stopni Celsjusza i wilgotności 80-100%. Jeśli jest dużo bulw, możesz je przechowywać warstwami w pudełkach, posypanych czystym piaskiem lub trocinami. Materiał do sadzenia jest regularnie sprawdzany, odrzucając uszkodzone przez zgniliznę i gryzonie.

Dalie

Odmiany dalii różnią się wysokością, kolorem, kształtem i wielkością kwiatów. Wszystkie wymagają takich samych warunków hodowlanych: nasłoneczniony lub lekko zacieniony teren bez przeciągów, dobrze przepuszczalna ziemia, wymagana ilość składników pokarmowych. Kwiaty sadzi się w ciepłej glebie po ustabilizowaniu się stałej ciepłej pogody.

Dalie dorastające do półtora metra wysokości wymagają wsparcia, ponieważ mają pąki o średnicy do 25 cm, pod ciężarem których łodygi pękają. Na drugim końcu listy odmian znajdują się małe krzewy odmian krawężnikowych, często uprawiane jako jednoroczne. Według kształtu kwiatu dalie dzielą się na:

• prosty;
• piwonia;
• anemon;
• dekoracyjny;
• kołnierz;
• kaktus;
• kulisty;
• pompon;
• nimfa.

Tak ogromna różnorodność ozdobi każdy ogród kwiatowy, który zachowa swój dekoracyjny wygląd aż do samego mrozu. W palecie dalii obecne są prawie wszystkie odcienie - biały, różowy, liliowy, pomarańczowy, czerwony, bordowy, fioletowy, koralowy, żółty.

Jeśli potrzebne są duże kwiaty, roślina jest odcinana, pozostawiając 1-2 pąki na każdej szypułce, a pędy boczne są również usuwane, aby dalia nie zużywała na nie energii. Zwiędłe zerwane.

Krokusy i krokusy

Krokusy jesienne nie są tak powszechne jak krokusy wiosenne, ale na tle opadłych liści jasne, wielokolorowe plamy wyglądają niecodziennie i pięknie. Jest to mała roślina, więc najlepiej wygląda w grupie składającej się z jednego lub więcej odcieni, które nadają się do kombinacji.

Rozpuszcza się, gdy temperatura powietrza spadnie do +4 ... + 7 stopni, okres kwitnienia jest krótki. Cebule umieszcza się w miejscach nasłonecznionych w kompozycjach z bylinami okrywowymi, rozchodnikami pełzającymi, w pobliżu krzewów, wzdłuż ścieżek ogrodowych, na alpejskiej zjeżdżalni. Sadzenie odbywa się w lipcu. Krokusy rosną w jednym miejscu przez 3-4 lata, następnie cebulki są wykopywane, sortowane, usuwane chore i uszkodzone.

Nadmierne podlewanie jest szkodliwe dla roślin, nie zakorzenia się dobrze na ciężkich glebach.

Krokus jesienny jest często nazywany krokusem, chociaż w rzeczywistości są to różne gatunki, podobne do siebie tylko kształtem kwiatu. Colchicum jest interesujące, ponieważ lancetowate liście, które wyrosły wiosną, obumierają latem, ale wraz z nadejściem jesieni pojawia się pojedynczy pąk liliowego, białego, bladoróżowego odcienia bezpośrednio z ziemi. Wszystkie części kwiatu są trujące, podczas pracy z nim należy zachować środki ostrożności.

Krzewy

Nie ma tak wielu krzewów, które kwitną jesienią. We wrześniu hortensja krzewiasta jest piękna, przed mrozem Eryka i wrzos pozostają dekoracyjne, a niektóre współczesne odmiany róż czasami ponownie kwitną po mrozach.

Jeśli posadzisz w pobliżu krzewy o różnej wysokości, otrzymasz spektakularną kaskadę kwiatów. W tle umieszczone są róże, przed nimi krzewy hortensji, przednia część ozdobiona wrzosem, który można łączyć z rocznymi kwiatami (nagietki, cynie).

Róża

Nowoczesne odmiany róż, wyhodowane do ciągłego kwitnienia, są przechowywane w jesiennym rabacie do połowy października. Hybrydy te, w przeciwieństwie do gatunków ogrodowych, zimujących bez schronienia, należy chronić przed przemarzaniem. Nie czekając na koniec kwitnienia, krzewy róż są cięte i izolowane gałęziami świerkowymi, trocinami iglastymi, śniegiem, suchymi liśćmi, specjalnym materiałem syntetycznym.

Kolor pąków waha się od śnieżnobiałego do czarnego węgla, w palecie występuje gama różowo-liliowa, rubinowo-czerwona, pomarańczowo-żółta, świetnie wyglądają i długo zachowują świeżość w ciętych bukietach, ozdobnych w postaci wysuszonej. Dbanie o różę jest bardzo kłopotliwe i czasochłonne. Jeśli jednak się powiedzie, przez całe lato i do połowy jesieni na miejscu będą jasne kwiaty..

Hortensja

Hortensja krzewiasta to niepozorna roślina, która może żyć w półcieniu, szczególnie nietypowo wygląda jesienią, kiedy krzew zawiera jednocześnie kwitnące pąki, skrzynie nasienne i liście o różnych odcieniach. Kwiatostany hortensji zbierane są z małych części, mają kształt kuli, wiechy, stożka lub parasola. Kolorystyka - biała, niebieska, różowa, kremowa, liliowa, bordowa. Najczęstszym rodzajem jest hortensja wielkokwiatowa z dużymi kulistymi kwiatostanami o białym lub niebieskim odcieniu.

Należy do roślin preferujących gleby obojętne lub kwaśne, na glebach zasadowych wymaga żywienia chelatem żelaza. Kultura jest bardzo higrofilna, w upale należy zapewnić, aby ziemia u korzeni była stale wilgotna.

Ciekawą cechą hortensji jest możliwość zmiany koloru kwiatów w zależności od substancji wprowadzonej pod krzew. Siarka i sole glinu mogą sprawić, że różowa odmiana będzie niebieska, liliowa lub dwukolorowa, jeśli zostanie dodana tylko z jednej strony rośliny..

Heather i Erica

Wrzos

Wrzos to niski, wieloletni krzew o pięknych liściach w odcieniach żółci, brązu, srebra, czerwieni, brązu i wielu małych pąkach zebranych w krzak. Jest bardzo odporny, czuje się dobrze tam, gdzie inne rośliny mogą umrzeć. Na miejscu musi stworzyć warunki zbliżone do naturalnych, wtedy pielęgnacja wrzosu nie sprawi kłopotów.

Słynna szkocka ballada o miodzie wrzosowym nie jest bez powodu, ponieważ roślina jest dobrą rośliną miodową, aw Szkocji w dawnych czasach warzono z niej piwo - heather ale. Kilka krzewów wypełni podwórko zapachem gorzkiej słodyczy.

Erika

Po zakończeniu kwitnienia wrzosu przychodzi kolej na wiecznie zieloną erikę, która zakwita, gdy większość roślin przygotowuje się do spoczynku zimowego. W przeciwieństwie do poprzedniej kultury żyje na glebie o neutralnej kwasowości, gliniastej i ciężkiej. Istnieją odmiany odpowiednie do doniczek, balkonów, otwartego terenu.

Erica potrzebuje chłodu, półcienia, podlewania miękką wodą. Najbardziej odporny na zimę gatunek, który nadaje się do uprawy w centralnej Rosji, jest mięsisty. Reszta na zimę jest dobrze przykryta lub przeniesiona do pomieszczenia o niskiej temperaturze i trzymana jako roślina doniczkowa.

Jednoroczne

Doświadczeni hodowcy kwiatów umiejętnie wykorzystują jednoroczne do tworzenia malowniczych zakątków w ogrodzie, na terenie przed domem, do ozdabiania altan, zjeżdżalni. Uzupełniają je nasadzenia grupowe krzewów, kwiatów wieloletnich, zbóż lub sadzone osobno, zmieniając co roku odmiany i uzyskując kompozycje o różnym kształcie i odcieniu.

Nie ma tak wielu jednorocznych, które utrzymują się do mrozu, co letnie, ale piękne jesienne klomby można stworzyć z nagietków, astry, cyni, celozji, petunii.

Rocznik Aster

W naturze aster wygląda jak mały rumianek; nowoczesne odmiany ogrodowe mają różnorodne kolory i kształty. Kwiat może być podwójny, prosty, pomponowy, piwonia, w kształcie igły, kulisty, w palecie brakuje tylko pomarańczy i czerni. Kiedy astry kwitną, kwietnik zawiera wszystkie odcienie różu, niebieskiego, czerwonego, liliowego, żółtego, a także białego, łososiowego, fioletowego.

Można je wysiewać na zewnątrz wiosną, ale najlepiej jest uprawiać je przez sadzonki. Kultura uwielbia słoneczne miejsca lub jasny cień, regularne podlewanie bez podlewania. Kwitnie do zimna, krzew można wykopać korzeniami, strząsnąć z ziemi i wrzucić do wody. Przez kilka tygodni roślina zachowa swój dekoracyjny efekt i rozpuści wszystko, nawet najmniejsze pąki..

aksamitka

Nagietki rozmnażają się przez nasiona lub sadzonki, obie metody dają dobre wyniki. Roślina ma kształt krzewu o wysokości od 9 do 15 cm, kolor kwiatów od cytrynowożółtego do ciemnobrązowego, występują odmiany dwukolorowe. Jeden z najbardziej bezpretensjonalnych gatunków, odpowiedni dla początkujących. Krzew nagietka można bez problemu przesadzić w trakcie kwitnienia, nie zaszkodzi mu.

To nie tylko dekoracja jesiennego kwietnika, ale także bardzo przydatna roślina do celów leczniczych. Suszone kwiaty pomagają w walce z objawami zaćmy, chorób trzustki, zapalenia oskrzeli, astmy, zapalenia jamy ustnej, przeziębienia. Do wody do kąpieli dodaje się wywar z nagietków, działa kojąco w przypadku niepokoju i depresji. Mieszkańcy rasy kaukaskiej używają suchych płatków jako składnika przyprawowego do pilawu zamiast drogiego szafranu.

Cynia

Cynia, podobnie jak nagietki, jest jedną z najczęstszych roślin jednorocznych, które sadzi się nie tylko na klombie, ale także w ogrodzie warzywnym, aby odstraszyć szkodniki. Kwiat jest bezpretensjonalny, mało wymagający dla gleby, dobrze zachowany w kroju. Roślina rozciąga się w górę bez tworzenia gęstej korony, więc obok niej można sadzić inne rośliny.

Wysiewa się je na otwartym terenie, ale w miejscach, w których występują późne przymrozki, metoda ta może być nieskuteczna, ponieważ nasiona nie mogą wytrzymać temperatur poniżej zera. Cynia rozmnaża się również przez sadzonki. Młode rośliny umieszcza się na otwartym terenie pod koniec maja. Podczas podlewania upewnij się, że woda nie spada na pąki i kwitnące kwiaty. Jeśli uszczypniesz cynie na poziomie 3-4 liści, roślina utworzy krzak.

Petunia

Petunia zyskała w ostatnich latach dużą popularność dzięki nowym, pięknym, długo kwitnącym odmianom. Propagowane przez nasiona, sadzonki z krzewu macierzystego. Każda metoda ma swoje zalety. Roślina uzyskana z cięcia będzie się szybciej rozciągać i kwitnąć, a nasiono z nasion ma dużą liczbę pąków i dużą wytrzymałość.

Petunia należy do upraw letnich, ale przy odpowiedniej pielęgnacji (terminowe karmienie, przycinanie pędów i zwiędłe części) odmiany odporne na zimno mogą przetrwać prawie do mrozów, chociaż jakość okazów znacznie się pogarsza. Petunie sadzone w pojemnikach są bardzo piękne, które wraz z nadejściem chłodów przenoszone są do chłodnego pomieszczenia, w którym przez jakiś czas będą nadal kwitnąć. Krzewy można następnie wykorzystać do szczepienia.