Opis i zdjęcia popularnych gatunków dziurawca zwyczajnego

Trawa Ziele dziurawca od czasów starożytnych był powszechnie uważany za bardzo przydatny roślina lecznicza, który leczy wiele różnych chorób.

Dla większości ludzi nie jest niebezpieczny, a raczej jego toksyczność ma bardzo słaby negatywny wpływ, podczas gdy w Zwierząt a ptaki powodują poważne zatrucia, które mogą nawet doprowadzić do śmierci i właśnie z tego powodu roślina ma swoją nazwę - dziurawiec.

Ale jest też wersja, w której dziurawiec ma swoją nazwę, ponieważ daje człowiekowi tyle siły, że może pokonać każdą bestię. Chodzi o dziurawiec, który zostanie omówiony w naszym artykule, następnie zapoznamy się z opisem różnych rodzajów tego kwiat i ich zdjęcia.

olimpijski

Jego ojczyzna jest uważana za europejskie kraje Morza Śródziemnego i Turcję. Na wysokości dziurawiec osiąga 35 cm, a średnica krzewu wynosi około 25 cm, a jego kłącze jest dość mocne, ale nie głębokie.

Liście eliptyczne, zielonkawoszare. Kwitnie dużymi żółtymi kwiatami o średnicy do 6 cm, które są zbierane w wierzchołkowych półparasolach. Kwitnienie przypada na koniec lipiec lub na początku sierpnia, w szklarniach i dalej kwietniki zaczyna kwitnąć trzy lata po posadzeniu.

Roślina swobodnie rozmnażać się zarówno przez nasiona, jak i przez podzielenie korzeni. W przypadku uprawy dekoracyjnej przeszczepy nie są potrzebne. Stosunkowo gleba jest mało wymagająca, ale gliny są uważane za najlepszą opcję dla jej dobrego wzrostu.Jeśli chodzi o oświetlenie, powinno być w otwartym, słonecznym miejscu, jeśli posadzisz je w cieniu, prawdopodobieństwo, że zakwitnie, będzie bardzo małe. Nie wymaga częstego podlewania, dobrze znosi stojącą wodę. Często używa się dziurawca zwyczajnego architektura krajobrazu miasta.

Włosy

Dziurawiec znany jest również jako włochaty - jest rośliną zielną bylina pochodzi z Azji Mniejszej i północnej Afryki, której wysokość waha się od pół metra do metra. Pełzający system korzeniowy, grubość korzenia ok. 2 mm.

Łodyga kwiatu jest miękka, cylindryczna, bez podłużnych rowków. Cała roślina pokryta jest czerwonawymi włoskami. Czasami można znaleźć okazy, które prawie nie mają włosów, można je znaleźć tylko na górze.

Liście są miękkie, mają eliptyczny kształt, ich długość waha się od 1 cm do 5 cm, a szerokość od 1 cm do 2 cm, kolor liści jest niebieskawo zielony.

Głównymi miejscami, w których rośnie ziele dziurawca, są zalesione doliny i zbocza, wąwozy, kamyki. Na terenach górskich osiąga wysokość 2,8 km.

Perforowane (zwykłe)

Dziurawiec zwyczajny lub pospolity to jedna z najczęściej stosowanych roślin leczniczych, stosowana również w przemyśle spożywczym. To kwiat można go spotkać wszędzie, rośnie w lasach, stepach, na obrzeżach pól.

Rozprowadzany w Europie i Azji dziurawiec dobrze zakorzenił się w Japonii, Nowej Zelandii i Australii.

to roślina osiąga wysokość 80 cm, ma cienki, ale mocny system korzeniowy. Łodyga - cylindryczna, gładka, zielona na początku wzrostu, ale później nabiera ciemnoczerwonego odcienia lub staje się całkowicie czerwona.

Dwa rowki są dobrze zaznaczone na łodydze. Charakterystyczna jest obecność pojemników wydzielniczych o ciemnobrązowej zawartości.

Liście dziurawca są podłużne, jajowate lub eliptyczne, na długości mogą osiągać do 3 cm, a szerokość do 2 cm, posiadają liczne jasne i ciemne gruczoły, które tworzą wygląd dziur, stąd nazwa - perforowana.

Kwiaty są żółte o średnicy około 2 cm, podobnie jak w poprzednich przypadkach tworzą wiechę. Kwitnienie utrzymuje się przez całe lato. Dzięki garbnikom zawartym w trawie, olejku eterycznym, beta-sitosteriinie, saponinie, witaminom C i E, różnym makro- i mikroelementom ma szerokie zastosowanie w medycynie, leczy siniaki, ropienie ran, wrzody, gruźlicę kości, czerwonkę.

Kielich

Dziurawiec to półkrzew, który może osiągnąć wysokość pół metra. Kora jest czerwonawo-brązowa. Liście skórzaste, zielone, podobnie jak inni przedstawiciele rodzaju, liście eliptyczne.

Ich długość waha się od 2 cm do 7 cm, a szerokość od 1 cm do 3 cm, końce liści są tępe lub lekko spiczaste.

Pojedyncze, żółte kwiaty mają stosunkowo dużą średnicę - ok. 7 cm, wypustki są podłużnym owalem o długości ok. 1,5 cm i szerokości 0,5 cm. Kwitnienie trwa od końca maja do lipca, a owoce pojawiają się w połowie jesieni..

Gatunek ten preferuje otwartą przestrzeń z dużą ilością światła, ale może być w półcieniu.. Jest szeroko rozpowszechniony na Bałkanach iw Turcji, łatwo zakorzenił się w Australii i Nowej Zelandii. W Europie rośnie w parkach dekoracyjny kwiat.

Barwiący

Ten przedstawiciel rodziny dziurawca osiąga wysokość jednego metra. Kora jest brązowoczerwona. Liście od 4 cm do 10 cm długości i od 1 cm do 6 cm szerokości (czasami więcej). Końce liści są spiczaste, ale są też tępe, ich kształt jest zaokrąglony eliptyczny, poniżej liście mają niebieskawy odcień.

Kwiaty żółte, małe, skrócone, baldaszkowate kwiatostany złożone z 3 do 8 kwiatów w jednym. Kwiaty mają około 4 cm średnicy, jajniki są okrągłe lub owalne. Kwitnie przez cały czerwiec i lipiec.

Dziurawiec, podobnie jak jego krewniacy, preferuje miejsca słoneczne, ale może rosnąć w cieniu witryn. Do celów dekoracyjnych niskie odmiany sadzi się na wzgórzach i zboczach, w pobliżu ścieżek ogrodowych, często używanych do tworzenia kompozycje krajobrazowe.

Wysokie odmiany często sadzi się z innymi byliny do tworzenia żywopłot. Dziurawiec jest szeroko rozpowszechniony w północnej Afryce, prawie w całej Europie, w Turcji i na Kaukazie.

Czworościenny (czteroskrzydłowy)

Dziurawiec jest bardzo podobny do pospolitego. Od zwykłego można go odróżnić czterema podłużnymi ostrymi żebrami na trzonie, podczas gdy zwykły trzon jest cylindryczny z dwoma rowkami..

Płatki nie mają żółtawych rzęsek na krawędziach. Na płatkach kwiatów można znaleźć czarne kropki.

Ukazuje się w Europie Wschodniej i Azji. Nie zaleca się stosowania go do celów medycznych ze względu na dużą zawartość substancji toksycznych..

Pociągnięty

to roślina ma proste, cylindryczne łodygi, które mają dwa, a czasem więcej żeber. Wysokość buszu nie przekracza pół metra. Gruczoły są przedstawiane w postaci rzadkich ciemnych linii i kropek..

Liście ściśle przylegają do łodygi i są naprzeciw siebie. Ich kształt jest owalny lub eliptyczny, końcówki są tępe. Długość od 2 cm do 4 cm i szerokość od 0,5 cm do 1 cm.

Kwiaty są bladożółte, mają około 3 cm średnicy, często są nieliczne, ale można znaleźć duże kwiatostany w postaci wiech o długości do 17 cm, rzadko pojedyncze kwiaty. Kwitnienie rozpoczyna się w lipcu, a kończy we wrześniu.Na wolności to jest roślina można znaleźć na stepach, na zboczach wąwozów, małych gór, na brzegach rzek. Ukazuje się w Mongolii w Korei.

Cętkowany

Dziurawiec jest bylina wyprostowana roślina, osiągająca wysokość od 30 cm do 70 cm, różni się od innych podgatunków obecnością szerokich działek i łodygi z czterema wystającymi żebrami.

Dziurawiec jest najczęściej brązowy, czasem czerwonawy. Kwiaty są małe, nie większe niż 2 cm, w kolorze złotym, umieszczone w górnej części rośliny i zebrane w rzadki kwiatostan. W procesie dojrzewania powstaje pudełko z małymi nasionami.

Gatunek ten występuje w całej Europie, a także w południowych regionach Syberii. Najczęściej występuje na suchych łąkach trawiastych, wzdłuż brzegów rzek i jezior, wzdłuż poboczy dróg.. Ma wysokie właściwości lecznicze i służy do celów leczniczych..

Wyczerpać

Dziurawiec jest okrywowa roczny, których łodygi rozgałęziają się i osiągają długość ponad 10 cm, ale czasami pojawiają się wyprostowane, raczej rozgałęzione, nagie rośliny, które tworzą drzewa darniowe o wysokości do 15 cm.

Liście są małe, wydłużone, zakończone małym kolcem. Kwiaty są również średniej wielkości, do 1 cm średnicy, pojedyncze lub zebrane w małe luźne kwiatostany. Płatki są żółte, z czarnymi punktowymi gruczołami.

Kwitnie przez całe lato, ale jest dość higrofilny i nie toleruje cienia. Jedną z zalet tego typu jest wysoka mrozoodporność.. Dziurawiec rośnie komfortowo w Europie Zachodniej i Środkowej na polach, łąkach i gruntach ornych.

Góra

Dziurawiec występuje w zarośniętych lasach liściastych krzewy stoki w całej europejskiej części Rosji, Ukrainy, Białorusi, a nawet na Kaukazie.

Charakteryzuje się obecnością prostych, prostych pędów, które mogą się lekko rozgałęziać i osiągać ponad pół metra. Liście owalne, duże od 5 cm do 6 cm, z lekką szorstkością na dole, zwykle umiejscowione na szczycie rośliny.

Kwiaty są żółte, zebrane w kwiatostany główkowate. Używany zarówno do celów dekoracyjnych, jak i leczniczych.

Duży

Dziurawiec jest duży - roślina zielna, ponad metr wysokości. Jego łodygi są wyprostowane, czasem rozgałęzione u góry. Liście są podłużne, lekko spiczaste, z tyłu nabierają niebieskawego odcienia, przyczepione do łodygi naprzeciwko siebie.

Podczas kwitnienia pojawiają się dość duże żółte kwiaty, umieszczone pojedynczo lub do 5 sztuk na końcach łodyg lub gałęzi. Okres kwitnienia jest krótki - od czerwca do lipca.

Występuje naturalnie w sosna i lasy brzozowe m.in. krzewy, wzdłuż rzek i jezior na Syberii i na Dalekim Wschodzie. Dzięki szybkiej aklimatyzacji dziurawiec rozprzestrzenił się w Chinach, Japonii, USA i Kanadzie..

Gebler

To bylina jest bardzo rzadki i jest wymieniony w Czerwonej Księdze w wielu regionach. Jego łodyga jest brązowoczerwona, ma cztery brzegi i osiąga wysokość nieco ponad pół metra.

Liście są przeciwległe, podłużne, owalne, na końcach tępe, mają przezroczyste gruczoły. Kwiaty są żółte, czasem jasnożółte. Występuje w Azji, rośnie na obrzeżach lasów, w dużych zaroślach, na brzegach rzek.Dziurawiec to roślina ozdobna i lecznicza, znana wśród ludzi od bardzo dawna, a jej różne odmiany można spotkać niemal wszędzie..