Najbardziej atrakcyjne i bezpretensjonalne byliny do ogrodu i terenów podmiejskich

Byliny są popularne wśród letnich mieszkańców: po zasadzeniu roślin nie będą musiały być wykopywane ani przesadzane przez kilka następnych lat. Większość powszechnych kwitnących i dekoracyjnych roślin liściastych wykorzystywanych do kształtowania krajobrazu łączy w sobie atrakcyjność i bezpretensjonalność, ma wysoką zimotrwalosc i nie potrzebuje schronienia. Można je uprawiać nie tylko w regionach południowych, ale także w regionach centralnej Rosji, Syberii i Uralu. Wraz z nadejściem wiosny jako pierwsze kwitną byliny. Z różnych kultur możesz tworzyć spektakularne kompozycje w rabatach kwiatowych, przed ogrodami, rabatach, skalniakach i ogrodach skalnych.

Astilba

Astilba jest ceniona za długie, obfite kwitnienie, utrzymujące się około 2-3 miesięcy. Małe pąki zbiera się w kwiatostanach wiech o długości 10-60 cm, a wzdłuż pędów znajdują się ażurowe liście. Wysokość samego krzewu zależy od odmiany: wśród nich można znaleźć zarówno wysokie o pędach do 2 m długości, jak i karłowate, nieprzekraczające 15-20 cm Kolor puszystych wiech obejmuje wiele kolorów i odcieni: biało-mleczny, miękki i bogaty róż , fioletowo-liliowy, krwistoczerwony i żółty.

Uprawa astilby jest w mocy nawet niedoświadczonego ogrodnika:

• W przypadku bylin odpowiednie są zacienione klomby, położone obok rozłożystych drzew i krzewów. Astilba czuje się dobrze nawet po północnej stronie ogrodzenia lub budynku, gdzie inne rośliny ogrodowe nie mogą kwitnąć..
• Krzew najlepiej sadzić w miejscu, gdzie woda gruntowa znajduje się blisko powierzchni. W przeciwnym razie będzie musiał być podlewany znacznie częściej niż zwykle, ponieważ astilba nie toleruje dobrze suszy..
• Krzewy wieloletnie należy regularnie podlewać, aby chronić rosnące korzenie. Aby utrzymać wymaganą wilgotność, obszar należy ściółkować.

Ściółkowanie naturalnymi materiałami pomoże utrzymać kłącza w nienaruszonym stanie zimą, dopiero przed nadejściem chłodów pędy krzewu należy odciąć na poziomie gruntu.

Astilba to jedna z tych roślin, które pięknie wyglądają w ogrodzie, ale nie potrafią stanąć w bukiecie. Jednak jego wiechy nadają się do tworzenia różnych kompozycji, mimo że lekko blakną..

Nawłoć (solidago)

Ta uprawa jest niezasłużenie uważana za roślinę chwastów ze względu na jej zdolność do szybkiego wzrostu z pełzającymi korzeniami, adaptacji do każdego klimatu i przetrwania w najbardziej niekorzystnych warunkach. Przy drogach, na nieużytkach i skąpanych w słońcu łąkach można spotkać naturalne gatunki nawłoci. Rodzaj Solidago ma wiele odmian o wysokości łodygi od 30 cm do 2 m, współczesne hybrydy są znacznie bardziej dekoracyjne niż dzikie, a ich wiechowate lub racemiczne kwiatostany zdobią ogrody.

Solidago rozpuszcza się przed nadejściem chłodów, a jego przyjemny miodowy aromat przyciąga owady i ptaki. Do uprawy wieloletniej, średnio żyznej i wilgotnej gleby o dowolnym pH, odpowiednie jest dobrze oświetlone miejsce lub lekki półcień. W procesie pielęgnacji krzewu dokarmianie będzie potrzebne dopiero kilka lat po posadzeniu, gdyż przy zwiększonej ilości składników odżywczych przestaje on kwitnąć i zaczyna tworzyć zieloną masę.

Nawłoć efektownie prezentuje się w kompozycjach grupowych, wzdłuż nieatrakcyjnego ogrodzenia lub budynku pomocniczego, na tle ogrodu kwiatowego lub jako żywopłot. Nisko rosnące odmiany można umieszczać wzdłuż ścieżki ogrodowej lub na alpejskiej zjeżdżalni. Sąsiedztwo złocistych krzewów z floksami, jeżówkami, zbożami i żywicielami będzie udane.

Hizop

Hyzop to niezwykle dekoracyjna roślina miododajna, przyciągająca pszczoły, trzmiele i motyle. Ciemnoniebieskie, fioletowe, różowe lub liliowe kwiaty tego zielnego krzewu są bogate w pyłki i nektar. Pojawiają się licznie i utrzymują się przez cały sezon letni - od czerwca do października.

Konieczne jest uprawianie niebieskiego dziurawca zwyczajnego, jak potocznie nazywa się tę kulturę, na otwartych, nasłonecznionych terenach z dobrze przepuszczalną żyzną glebą. Można go sadzić w mieszanych ogrodach kwiatowych o różnych stylach, skalniakach i wzdłuż ścieżek ogrodowych lub używać jako żywopłotu do podziału ogrodu na strefy. W jednym miejscu hyzop może rosnąć ponad 5 lat. Aby zachować dekoracyjność, kwiat należy regularnie podlewać, karmić nawozami mineralnymi i organicznymi, a także spulchniać i chwastować glebę. Hyzop jest odporny na niskie temperatury, ale na obszarach o ostrych zimach będzie musiał być ściółkowany torfem, świerkowymi gałęziami lub warstwą suchych liści.

Po posadzeniu niebieskiego dziurawca zwyczajnego na miejscu można użyć młodej zieleniny jako przyprawy lub surowca leczniczego. Pędy i liście hyzopu zawierają olejki eteryczne i mają przyjemny smak i zapach. Pikantna kultura dodawana jest do sałatek wiosennych, zup jarzynowych, sosów, marynat, marynat, a nawet domowych alkoholi - likierów i nalewek.

Coreopsis

Coreopsis jest często określany jako żółty rumianek, ponieważ jego kwiaty są prawie zawsze żółte. Wieloletnie odmiany okółków, lancetowatych lub wielkokwiatowych dobrze prezentują się w każdym miejscu ogrodu. Coreopsis jest bezpretensjonalny w pielęgnacji i rozmnażaniu, ale potrzebuje wystarczającej ilości światła słonecznego: w cieniu lub półcieniu pędy będą się rozciągać, a liczba kwiatostanów na krzakach zmniejszy się.

W okresie letnim rumianek żółty należy karmić co najmniej 2-3 razy i podlewać, gdy wysycha wierzchnia warstwa gleby. Coreopsis jest odporny na suszę, choroby grzybowe i szkodniki. Aby przedłużyć jasne kwitnienie, konieczne jest regularne usuwanie zwiędłych kwiatów. W regionach południowych i środkowych schronienie na zimę nie jest wymagane, aw regionach Syberii jesienią należy wyciąć łodygi u nasady i zbudować dodatkową izolację.

Lavatera

Bylina, uwielbiana przez letnich mieszkańców ze względu na obfite, długie kwitnienie i bezpretensjonalny charakter. Lavatera będzie wyglądać spektakularnie w środku lub w tle klombu. Khatyma, czyli róża psa, jak się ją często nazywa, ma wiele pozytywnych cech:

• mało wymagający dla gleby i może rosnąć na glebach skalistych, gliniastych i piaszczystych;
• jest odporny na suszę, więc krzewy trzeba będzie podlewać nie częściej niż 1-2 razy w tygodniu - w zależności od warunków atmosferycznych;
• nie boi się ostrych porywistych wiatrów, ponieważ ma dobrze rozwinięty system korzeniowy i mocne pędy;
• obejmuje wiele odmian, wśród których występują niewymiarowe do 0,5-0,7 mi olbrzymie rośliny o długości łodygi 1,5-2,0 m.

W procesie uprawy młodych krzewów konieczne jest regularne poluzowanie i odchwaszczanie ziemi, gdy lawina się wzmocni, nie będzie potrzeby wykonywania tych zabiegów. W okresie wiosenno-letnim rośliny należy karmić kilka razy, w przeciwnym razie kwitnienie nie będzie tak obfite..

Lilia dzienna

Liliowiec to silna, odporna roślina, która może przetrwać w prawie każdym środowisku. Aby uzyskać spektakularny rozkwit, nie podkreślaj kultury. Aby uprawa była udana, muszą być spełnione następujące warunki:

• słoneczne miejsce lub lekki półcień;
• osuszony obszar dobrze wypełniony materią organiczną;
• gleby lekko kwaśne lub obojętne o wskaźniku kwasowości pH 6,0-6,5;
• ochrona przed stojącą wodą, szczególnie w okresie topnienia wiosennego.

Liliowiec prezentuje się spektakularnie jako pojedyncza roślina oraz w nasadzeniach grupowych, na tle krzewów liściastych i iglastych, na brzegach sztucznego stawu lub strumienia. Kwiaty białe, żółte, różowe, kremowe, fioletowe, liliowe, czerwone będą długo stać w cięciu, naprzemiennie otwierając pąki.

Pod koniec lata większość liliowców wyblakła i straciła swoją atrakcyjność. Aby ukryć pożółkłe, umierające liście byliny, można obok nich posadzić krwawnik pospolity, fizostegię, plamistą pleśń lub zboża ozdobne.

Likhnis

Likhnis to bezpretensjonalna uprawa - roślina jest szeroko rozpowszechniona nie tylko w centralnej części Rosji, ale także w surowych regionach Syberii i Dalekiego Wschodu. Kultura ta jest często nazywana adonisem, świtem i mydłem, ponieważ jej jasne kwiatostany wyróżniają się na tle zieleni, a pąki i korzenie mają właściwość mydlenia.

Wśród wielu odmian bylin można wybrać karłowate odmiany lychnis alpejskich, średniej wielkości Haage lychnis lub wysokich chalcedonów lychnis. Kolorystyka kwiatostanów jest również zróżnicowana: występują w nich płatki białe, różowe, liliowe, karmazynowe, szkarłatne, żółte i pomarańczowe. W ogrodzie lychnis będzie pięknie łączył się z chabrem, łyszczecą i dzwonkami, należy go stosować w nasadzeniach grupowych i mixbordach, układać wzdłuż ścian i ogrodzeń.

Adonis preferuje otwarte miejsca z dużą ilością światła słonecznego, dobrze przepuszczalne gleby marginalne, regularne podlewanie przy suchej pogodzie i terminowe usuwanie zwiędłych kwiatostanów. Nie trzeba go przykrywać na zimę, wystarczy odciąć pędy jesienią, pozostawiając 5 cm konopi.

Malwa

Innym bezpretensjonalnym wysokim kwiatem do dawania jest ślaz lub różyczka. Wysokość pędów waha się od 0,8 do 2,5 m, a średnica pąków w kształcie dzwonu wynosi od 5 do 15 cm, a współczesne odmiany są liczone w dziesiątkach, wśród nich są proste, półpełne i podwójne płatki o różnych kolorach płatków: białym, różowym, fioletowym, liliowym, czerwony, bordowy, a nawet dwukolorowy. Wieloletnie malwy są odporne i bezpretensjonalne, ich kwitnienie rozpoczyna się w czerwcu, a kończy wraz z nadejściem jesiennych przymrozków.

Stockroza woli rosnąć na przepuszczalnych, zdrenowanych glebach o niskim poziomie wód gruntowych i otwartych, nasłonecznionych obszarach. Ta kultura nie będzie w stanie przetrwać w cieniu i na podmokłych glebach..

Do wyboru miejsca na ślaz należy podejść odpowiedzialnie, ponieważ nie toleruje on dalszych przeszczepów. Wynika to ze struktury systemu korzeniowego: długie korzenie palowe, które dostarczają krzewowi wilgoć z głębokich warstw ziemi, nie mogą być wykopane bez ich uszkodzenia.

Nivyanik

Rumianek ogrodowy lub chaber może rosnąć w jednym miejscu przez 5-10 lat. Połączenie delikatnych białych koszy kwiatowych i rzeźbionych zielonych liści nadaje każdemu kwietnikowi atrakcyjny wygląd. Stokrotka ma wiele różnych odmian: wśród popularnych odmian można wybrać okazy z półpełnymi i podwójnymi kwiatostanami o średnicy od 7 do 17 cm, wysokość pędów waha się od 30 cm do 1,2 m.

Pąki Nivyanik pojawiają się pod koniec maja lub na początku czerwca i utrzymują się prawie przez całe lato. Kwitnienie można przedłużyć, regularnie usuwając wyblakłe części. Bukiety z rumianku ogrodowego są cięte przez długi czas.

Murawa nie może rosnąć w cieniu, na glebach lekkich, piaszczystych lub ciężkich z dużą zawartością gliny. Reszta byliny jest bezpretensjonalna i łatwa w pielęgnacji:

• uwielbia regularne podlewanie i okresowe opatrunki wierzchnie związkami organicznymi i mineralnymi;
• kwitnie dłużej i obficie z częstym spulchnianiem gleby;
• jest odporny na choroby i szkodniki;
• hibernuje pod warstwą świerkowych gałęzi lub suchych liści (co najmniej 15 cm).

Młode części rośliny są wykorzystywane do celów leczniczych i do gotowania. Nieotwarte główki kwiatowe dodaje się do zup i sosów, marynuje i fermentuje, a świeże liście dodaje się do wiosennych pikantnych sałatek.

Dorastając z roku na rok, centralna część krzewów jaworu staje się naga i traci swój dekoracyjny efekt. Dlatego zaczynając od 3-4 roku życia, należy go podzielić i posadzić.

Rośliny okrywowe i niewymiarowe

W każdym ogrodzie znajduje się miejsce, w którym odpowiednie będą byliny okrywowe. Są dekoracyjne i bezpretensjonalne, nie wymagają szczególnej pielęgnacji, nie pozwalają na wzrost chwastów i zapobiegają wysychaniu gleby.

Kwiaty okrywowe będą wyglądać spektakularnie, jeśli będziesz przestrzegać podstawowych zasad sadzenia:

• sadzić w pobliżu odmiany o kontrastowym kolorze płatków lub liści, wysokości i kształcie krzewów;
• używaj kwiatów tego samego gatunku jako ramy do klombu lub oddzielnie sadzonej dużej grupy;
• kontrolować wielkość zajmowanego terenu, w przeciwnym razie po kilku latach plony urosną tak bardzo, że nie będzie miejsca na inne odmiany.

Po posadzeniu kilku kopii możesz wkrótce uzyskać piękny kwiatowy dywan. Niskie i miniaturowe uprawy będą odpowiednie na pierwszym planie wielopoziomowego rabatu kwiatowego, na krawężnikach, pniach drzew, a nawet w ogrodach skalnych i ogrodach skalnych.

Barwinek

Ta wiecznie zielona bylina pełzająca jest bardzo wytrwała i szybko rośnie. Jego gęste, skórzaste liście zimują pod śniegiem bez żadnych problemów, chociaż schronienie jest wymagane w regionach o silnych mrozach. Wiosną niebieskie lub różowe kwiaty kwitną na miniaturowych krzewach, które dobrze kontrastują z ciemnozielonymi liśćmi. Najlepszymi sąsiadami w kwietniku dla barwinka będą pierwiosnki, lasy, heucheras i hiacynty..

Optymalne warunki wzrostu - półcień i brak wysychania gleby.

Alyssum i Lobularia

Te dwie rośliny są do siebie bardzo podobne, a opieka nad nimi jest taka sama. Ich czteropłatkowe kwiaty zebrane są w liczne pędzle, tworząc jasny dywan na powierzchni klombu. Odmiany o płatkach białych, jasnoróżowych, żółtych, fioletowych, czerwonych i fioletowych można sadzić osobno lub tworzyć z nich efektowne kompozycje. Alyssum to roślina miododajna, która swoim korzennym miodowym zapachem przyciąga owady zapylające. Kwitnienie bezpretensjonalnej byliny trwa dość długo - od maja do czerwca do mrozów.

Alyssum i Lobularia mogą wytrzymać suszę, niskie temperatury i słaby skład gleby, ale będą lepiej rosnąć przy regularnym karmieniu i umiarkowanym podlewaniu.

Viola (bratki)

Jedna z najpopularniejszych bylin poszukiwanych wśród hodowców kwiatów. Obecnie wyhodowano hybrydy ze śnieżnobiałymi, żółtymi, czerwonymi, bordowymi, niebieskimi i czarnymi płatkami - monochromatycznymi i wszelkiego rodzaju kombinacjami. Optymalne warunki do uprawy:

• słoneczne miejsce;
• gliniasta żyzna gleba;
• częste karmienie superfosfatem i azotanem amonu;
• obfite i regularne podlewanie.

Wadą altówki jest niska zimotrwalosc.. Aby zapobiec przemarznięciu rośliny, pod koniec jesieni należy ją zabezpieczyć naturalnym lub nietkanym materiałem okrywowym, a zimą przykryć klomb śniegiem. Niebezpieczny dla bratków i wiosennych roztopów, po których następują nocne przymrozki.

Skalnica

Puszyste krzewy skalnicy w kolorze zielonym lub srebrnym będą odpowiednie na zjeżdżalniach alpejskich, wzdłuż murów oporowych i ogrodzeń. Bylina jest dekoracyjna zarówno podczas kwitnienia, jak i przy braku pąków. Najpopularniejsze odmiany z białymi, różowymi, malinowymi, liliowymi, bordowymi, żółtymi i dwukolorowymi płatkami.

Zalety skalnicy to bezpretensjonalna pielęgnacja, wysoka zimotrwalosc, trwałość i zwartość..

Lilia doliny

Delikatne dzwonkowate kwiaty konwalii nie znoszą otwartego słońca, ale dobrze rosną pod koronami drzew i na wilgotnej ziemi. Roślina jest idealna do ozdabiania kręgów pnia, ścian obwodowych i ogrodzeń.

Nie wymaga schronienia na zimę, przeszczepów i nawożenia, nie traci dekoracyjności, będąc w jednym miejscu przez wiele lat.

Odmłodzony lub kamienna róża

Odmłodzony należy do grupy sukulentów, które są odporne na suszę i nie wymagają częstego podlewania. Nazwa „kamienna róża” wywodzi się z faktu, że rozeta liści bardzo przypomina kwitnący różowy pączek. Odmłodzony nie boi się mrozu i może rosnąć na każdym, nawet kamienistym podłożu. Rozety o jasnozielonym, rubinowo-czerwonym lub brązowo-fioletowym kolorze stanowią ozdobę skalnego ogrodu i tworzą efektowną kompozycję, posadzoną w osobnej szerokiej doniczce lub pojemniku.

Istnieje przekonanie, że młodzież chroni dom przed uderzeniami piorunów. Dlatego w starożytności i średniowieczu kwiat często sadzono na dachach domów..

Floks szydłowaty

Phlox subulate to jeden z przedstawicieli licznej rodziny floksów. Kultura zawdzięcza swoją nazwę wąskim, twardym i spiczastym liściom na końcach, przypominających czubek szydła. Kwitnienie floksów nie trwa długo, ale niektóre odmiany mogą kwitnąć 2 razy w sezonie - w maju i sierpniu. Miniaturowe krzewy tworzą jasnozielony dywan pokryty licznymi płatkami różu, fioletu, liliowego, niebieskiego, szkarłatnego lub białego.

Ząbek mchu, jak często nazywają tę roślinę ogrodnicy, jest jedną z najpiękniejszych bylin okrywowych i jest bardzo odporna na zimę. Należy go używać przy dekorowaniu trawników, ogrodów skalnych i granic, kwietnik wielokolorowego floksa będzie wyglądał nie mniej imponująco.

Pierwiosnek

Pierwiosnek jest również nazywany wiesiołkiem, ponieważ jego jasne kwiaty kwitną wczesną wiosną z żółtymi, czerwonymi, niebieskimi, niebieskimi, fioletowymi płatkami. Najlepszym miejscem do uprawy wybrednych roślin jest cień drzew i krzewów, chociaż niektóre odmiany alpejskie mogą żyć na obszarach wystawionych na działanie słońca..

Ziemia wokół byliny powinna być stale wilgotna, ale nie należy dopuścić do stagnacji wody. Do udanego zimowania konieczne jest pokrycie klombu warstwą ściółki z suchych liści.

Dekoracyjne byliny liściaste

Każdy ogród stanie się bardziej atrakcyjny, jeśli do jego kształtowania użyjesz nie tylko roślin kwiatowych, ale także ozdobnych roślin liściastych. Różnorodne odcienie zieleni, czerwono-brązowych lub srebrnych kolorów, rzeźbione, delikatne lub barwne liście dodadzą wyrafinowania kwietnikowi. Ozdobne byliny liściaste mogą stanowić tło dla upraw kwitnących lub znajdować się w centrum. Większość roślin z tej grupy dobrze toleruje cień i może służyć do ozdabiania obszarów pod drzewami. Obejmują one:

• basulnik;
• brunner;
• geychera;
• mankiet;
• paproć;
• bluszcz;
• gorączka;
• thiarella;
• gospodarz;
• cyneraria;
• Czystka bizantyjska.

Wymienione byliny nie mają bujnego i intensywnego kwitnienia, ale ich spektakularne liście będą niezbędne przy tworzeniu rabat ogrodowych i kompozycji kwiatowych w kraju..