Jak dbać o weigela rosea - wspaniałą kwitnącą bylinę
Ze względu na bujne kwitnienie, duże kwiatostany i zwiększoną mrozoodporność weigela Rosea jest jednym z najpopularniejszych krzewów. Nawet amator może go wyhodować, ponieważ nie ma nic skomplikowanego w opiece nad Weigela Rosea. Najważniejsze, aby znaleźć dla niej przytulne i jasne miejsce na stronie. Krzew rosnący w takich warunkach zachwyci nie tylko obfitym kwitnieniem. Nawet bez pąków roślina wygląda spektakularnie, ponieważ liście mają tendencję do zmiany koloru w różnych porach roku. Czym jest ta odmiana i jak ją uprawiać?
Cechy odmianowe
Weigela Rosea to odmiana hybrydowa, której rodzice są koreańskimi i kwitnącymi weigelami. Jest to dość duży krzew o wysokości do 2 cm i prawie tej samej średnicy korony. Jego wdzięczne, zwisające pędy pokryte są małymi, jasnozielonymi eliptycznymi liśćmi. Warto zauważyć, że jesienią przebarwiają się na żółto i fioletowo..
Krzew kwitnie wczesnym latem, rozpuszczając duże kwiaty - dzwonki, zebrane w małe kwiatostany (do 4 szt.). Są delikatnie różowe, z ledwo widoczną bielą i ładnie pachną.
Zaletami hybrydy są nie tylko większe kwiaty i różnorodne liście. Rosea ma również zwiększoną odporność na mróz i zimy lepiej niż wiele innych odmian wieloletnich..
Jak dbać o Weigela Rosea
Chociaż uważa się, że odmiana nie jest szczególnie wybredna pod względem oświetlenia, lepiej sadzić ją na słońcu. Pomoże to zachować blask kwitnienia i duży rozmiar. Weigela preferuje pożywną i wilgotną glebę, z kwasowość około 6 pH.
Opieka nad bylinami liściastymi składa się z prostych procedur:
- Regularne, ale umiarkowane podlewanie, szczególnie w upalne lata.
- Delikatne rozluźnienie koła tułowia po podlaniu. Aby nie wykonywać go w sposób ciągły i opóźnić parowanie wilgoci, zaleca się ściółkowanie krzewu trocinami.
- Okresowe przycinanie (co 2 lata) po kwitnieniu.
- Top dressing wczesną wiosną z kompleksem mineralnym, a na początku lata z preparatami potasowo-fosforowymi.
Weigela Rosea nie potrzebuje starannego schronienia, ponieważ dobrze zimuje. W pasie południowym nic nie trzeba robić, a na środkowych szerokościach wystarczy przykryć krzak świerkowymi gałęziami.
