Jakie rodzaje spathiphyllum są popularne wśród hodowców kwiatów

Spathiphyllum (gatunki tej rośliny są dość zróżnicowane - jest ich około 45) rośnie nie tylko w lasach tropikalnych Ameryki Południowej i Środkowej, ale także w Azji Południowo-Wschodniej. Najczęściej można go spotkać nad brzegami jezior i rzek. Nazwa pochodzi z języka greckiego, a właściwie od dwóch słów: „spata” - welon, „phillum” - liść. Zaskakujące jest to, że Indianie z Ameryki Południowej wykonywali swoje rytuały małżeńskie w okresie kwitnienia skrzydłokwiatów. Uważano, że przynosi szczęście, zwłaszcza młodym dziewczętom..

Kwitnie przez cały rok, najczęściej wiosną. Uważany jest za wieloletni. Jej kwiatostany to małe, śnieżnobiałe kłosy, złożone z drobnych kwiatków. Ucho pokryte jest białymi wypustkami. Kwiatostany mogą trwać około półtora miesiąca, a następnie zmieniają kolor na zielony. Roślina ma duże liście, zwykle lancetowate, ale nie ma łodyg jako takich, ponieważ liście wyrastają bezpośrednio z ziemi. Ma raczej przyjemny zapach.

Obecnie spathiphyllum jest często uprawiany w domu. Z tego powodu hodowcy wyhodowali różne odmiany kwiatów Ameryki Południowej, które dobrze zakorzeniają się w mieszkaniach..

Najbardziej znany gatunek

Gatunek Spathiphyllum Wallisi został nazwany na cześć odkrywcy tego południowoamerykańskiego kwiatu, Anglika Henry`ego Wallisa, który był pisarzem i hodowcą. Roślina występuje zwykle w lasach Kolumbii. Z reguły najbardziej bezpretensjonalny gatunek spośród pozostałych. Dlatego jest uważany za najczęstszy. Wallis Spathiphyllum rośnie na wolności. Został wzięty jako podstawa do późniejszej pracy selekcyjnej..

Rośliny tego gatunku są małe - mają tylko 30-40 cm wysokości. Liście są wydłużone i spiczaste. Kwiatostany osiągają zwykle 3-5 cm długości. Otwarte uszy są nie tylko białe, ale także kremowe. Roślina kwitnie wiosną i zanika jesienią.

Skrzydłokwiat zwykle uwielbia słońce, ale kwiaty tego gatunku mogą spokojnie rosnąć w cieniu. Wystarczająco bezpretensjonalne.

Spathiphyllum Verdi (Spathifyllum Verdi) osiąga 75 cm długości. Woli dużo słońca. Jednak bezpośrednie światło słoneczne jest szczególnie szkodliwe dla liści, ponieważ może powodować oparzenia, więc odrobina cienia może być pomocna. Szlachetny śnieżnobiały kwiat nie lubi, gdy jest okresowo przestawiany z jednego miejsca na drugie. Najbardziej komfortowa temperatura dla rośliny: latem - + 24 ... + 27 ° C, zimą - + 16 ° C, nie więcej. Kwiat nie toleruje przeciągów i zmian temperatury.

Latem roślinę należy podlewać oszczędnie, ale nie do tego stopnia, aby w doniczce utworzyło się bagno, w przeciwnym razie liście staną się czarne. Zimą powinno być umiarkowane podlewanie. Gleba nie powinna całkowicie wyschnąć.

Spathiphyllum Sweet Silvio (Spathiphyllum Sweet Silvio) słynie z wdzięcznych kwiatów i bujnego krzewu. Wielkość kwiatów - 75 cm Roślina rośnie dość szybko. Liście są gładkie, podobne do łopatek, długości 30 cm, otoczone falami świetlnymi wzdłuż krawędzi.

Dbanie o roślinę nie wymaga specjalnych czynników, w szczególności dotyczy to wilgotności powietrza i oświetlenia, dlatego często lubią rozpoczynać ją w biurach.

Piękne widoki uwielbiane przez hodowców kwiatów

Spathiphyllum Alana (Spathiphyllum Alana) jest dość duży, około pół metra długości. Szeroko otwarte liście o jasnozielonym kolorze, ustawione pionowo, tworzą raczej bujny krzew i nie opadają jak u innych gatunków. Roślina ma pięknie spiczaste szerokie przylistki. Z tyłu znajduje się mała zielona smuga.

Chopin (Spathiphyllum Chopin) to dość znana odmiana. Wolimy to, ponieważ jest bezpretensjonalne w opiece. Kwiat jest idealny do dekoracji mieszkań i biur. Roślina oczyszcza przestrzeń powietrzną ze szkodliwych substancji, których zwykle jest w nadmiarze.

Skrzydłokwiat Chopin mały, 35-40 cm wysokości. Liście tej rośliny mają bogaty zielony odcień, mają spiczaste końce i wklęsłe żyłki, a okwiat jest śnieżnobiały i raczej wydłużony, z żyłkami i zieloną końcówką. Opieka jest prosta, nie wymaga wiele czasu i wysiłku.

Jest jedna niesamowita cecha tej rośliny: w ciągu dnia kwiat pachnie delikatnym wyrafinowanym aromatem, za który uwielbia go wielu hodowców kwiatów..

Rozważ inną niezwykłą roślinę z rodziny aroidów - Spathiphyllum Sweet Chico (Spathiphyllum Sweet Chico). Dość bujny i obszerny kwiat osiąga długość 70-75 cm. Kwiaty są duże, stożkowate. Kwitnie 2 razy w roku.

Opieka nad tą rośliną nie będzie szczególnie trudna, ale należy wziąć pod uwagę kilka ważnych kwestii. Jest ciepłolubny i nie należy go schładzać. Zimą wymagane jest odpowiednie oświetlenie. Ponieważ roślina uwielbia wilgoć, warto ją okresowo spryskiwać.

Każdego roku wiosną wymagany jest przeszczep do doniczki o jeden rozmiar większej, po prostu nie przesadzaj, w przeciwnym razie kwiat poczuje się niekomfortowo w dużym garnku.

Bezpretensjonalne rośliny

Spathiphyllum Strauss (Spathiphyllum Strauss) dorasta do 30 cm, ma wydłużone liście i śnieżnobiałe kwiaty. Kwitnie 2 razy w roku, zwykle od wiosny do lata. Świetnie się poczuje zarówno w jasnym miejscu, jak iw półcieniu.

Amorek (Spathiphyllum Cupido) został opracowany przez holenderskich hodowców pod koniec ubiegłego wieku. Dość duży (50 cm), uroczy i różnorodny kwiat. Zwykle podczas kwitnienia można zobaczyć od 8 do 10 kwiatostanów. Kwitnie od kwietnia i zanika latem.

Domino (Spathiphyllum Domino) jest uwielbiany przez wielu hodowców ze względu na swój spektakularny wygląd. Piękne, lekkie pociągnięcia wyróżniają się na schludnych, spiczastych wąskich liściach..

Sama domino nie jest wysoka - 35 cm, co oznacza, że ​​można ją postawić w dowolnym miejscu. A jeśli właściciele w pełni zapewnią kwiatowi niezbędne przyciemnienie, obfite podlewanie i brak destrukcyjnych przeciągów, zachwyci ich swoim wspaniałym aromatem rano..

Spathiphyllum Mauna Loa (Spathiphyllum Mauna Loa). Roślina jest piękna, ma szerokie śnieżnobiałe wypustki, a także wdzięczne kremowe ucho. Liście są spiczaste. Kwitnie długo i prawie nieprzerwanie. Zazwyczaj kwiatostany są cięte, aby zachować świeżość do końca miesiąca. Pochodzi z Kolumbii.

Jasne i chwytliwe

Picasso (Spathiphyllum Picasso). Nic dziwnego, że ten kwiat został nazwany na cześć słynnego hiszpańsko-francuskiego artysty. Jego jasnozielone liście są nie tylko barwne, są w połowie białe. Nie w każdej roślinie można zobaczyć taką sztukę natury..

Picasso cieszy nie tylko efektownymi liśćmi, ale także faktem, że nie trzeba o niego starannie dbać.

Uczucie (Spathiphyllum Sensation) jest rzeczywiście prawdziwą sensacją wśród innych gatunków. Dość duże: krzewy osiągają pół metra wysokości. Ma błyszczące, ciemnozielone liście o długości od 40 do 80 cm, z żebrowaną powierzchnią. Okwiat są białe, dopiero pod koniec kwitnienia uzyskują zielony odcień. Ucho jest dość duże, ale gładkie w porównaniu do innych gatunków. Toleruje ciemnienie lepiej niż wszystkie inne odmiany.

Słodka Lauretta (Spathiphyllum Sweet Lauretta) został wyhodowany w 2001 roku. Twórcą tej odmiany jest nasz dość znany Wallis. Jednak jego dziecko okazało się znacznie większe. Wysokość krzewu wynosi 80 cm, a szerokość 85 cm, liście są wydłużone, owalne, z jasnymi żyłkami, a kwiatostany rozciągają się w górę na wysokim ogonku.

Spathiphyllum urocze (Spathiphyllum Blandum). Na wolności ta dość duża roślina rośnie w Surinamie. Jej liście są eliptyczne, dodatkowo wyraźnie widoczne są zagłębione żyłki. Długość każdego liścia może dochodzić do 30 cm, ogonek ma ten sam rozmiar. Przylistek ma 20 cm długości, a jeśli roślina jest odpowiednio pielęgnowana, kwiaty będą prawie nieustannie zachwycać swoim pięknem.

Duży i silny

Tylko kanibalski (Spathiphyllum Cannifolium) ten typ rośliny ma tak gęste liście, które osiągają 40 cm długości, widoczna strona przylistków jest biała, ale niewidoczna zielona. Kwiatostany wydzielają raczej przyjemny aromat.

Spathiphyllum w kształcie łyżki (Spathiphyllum Cochlearispathum) najczęściej występuje w Brazylii. Zwykle dorasta do metra długości. Liście są cienkie, błyszczące, eliptyczne. Szerokość jednego takiego liścia wynosi 12-15 cm, a długość 30-40 cm, ogonki czasami dorastają do 70 cm Kształt narzuty przypomina łyżkę, dlatego tak nazwano tę roślinę.

Spathiphyllum obficie kwitnące (Spathiphyllum Floribundum) ma dość gęste liście. Na środku każdego liścia widoczna jest dość wyraźna żyłka. Długość liścia - 20 cm.

Ogonek jest cienki, jego długość wynosi zwykle 10 cm, w porównaniu z innymi odmianami okwiat jest niewielki, długość od 4 do 8 cm, szerokość do 3 cm, cieszy się kwitnieniem prawie przez cały rok.

Spathiphyllum czerwony

W większości szkółek spathiphyllums rosną z czerwonymi lub różowymi wypustkami. Czym jest ta rzadka odmiana dobrze znanego kwiatu? To anturium - bliscy krewniacy naszej rośliny, należący do rodziny aroidów. Pochodzi z Ameryki Południowej.

Liście tej rośliny są ciemne, zwykle przypominające kształtem serce, tylko że nie wyrastają z ziemi, mają łodygę. To dzięki selekcji zachwycają kwiaciarnie jasnymi odcieniami..

Anturium, choć piękne, jest zbyt pretensjonalne. Suche powietrze jest dla niego niedopuszczalne, podlewanie musi być na czas. Jeśli warunki nie zostaną spełnione, przystojny mężczyzna po prostu uschnie.

Dzięki niestrudzonej pracy hodowców rok po roku pojawiają się nowe odmiany tego cudownego tropikalnego kwiatu. Są tak spektakularne i piękne, że czasem nawet trudno jest dokonać wyboru na korzyść jednego.