`Iwermektyna`: instrukcje użytkowania dla zwierząt

Nowoczesny środek przeciwpasożytniczy szeroko stosowany w rolnictwie Zwierząt - „Iwermektyna” ma takie cechy, jak wszechstronność i wysoka skuteczność. Zgodnie z instrukcją użycia lek stosuje się w weterynarii do leczenia pasożytów zewnętrznych i endopasożytów zwierząt domowych (kotów, psów, kozy, konie, wieprzowy i inne), a także w leczeniu robaczycy u ludzi.

Kompozycja

1 mililitr preparatu zawiera 10 miligramów substancji czynnej iwermektyny i 40 miligramów witaminy E. Roztwór otrzymywany jest w drodze fermentacji bakteryjnej promieniowców z rodzaju Streptomycete (łac..

Pomocnicze składniki leku: fenylokarbinol, tlenek polietylenu 400, woda do wstrzykiwań, nowokaina, metylokarbinol.

Formularz zwolnienia

Istnieją trzy formy wytwarzanych leków zawierających iwermektynę:

• pigułki;
• maść do leczenia pasożytów skóry;
• iniekcja.

W zależności od objętości, do leczenia zwierząt „Iwermektyna” jest produkowana w szczelnie zamkniętych ampułkach szklanych, fiolkach z insuliną, fiolkach szklanych lub polietylenowych, butelkach szklanych. Pojemność pojemnika może wynosić 1, 4, 20, 50, 100, 250 i 500 mililitrów.

Fiolki i ampułki z insuliną pakowane są po 10 sztuk w pudełkach kartonowych. Sterylny roztwór „Iwermektyna” ma przezroczysty lub opalizujący, bezbarwny lub bladożółty kolor.

Dla kogo

Iwermektyna jest przydatna w leczeniu tych zwierząt:

• bydło;
• wieprzowy;
• konie;
• owce;
• kozy;
• jeleń;
• psy;
• koty.

Właściwości farmakologiczne

Substancja czynna z klasy makrolidów, zdolna do niszczenia pasożytów, aktywnie wpływa na larwalne i dojrzałe płciowo fazy rozwoju nicieni przewodu pokarmowego i płuc, a także larwy gadżetów żołądkowych, podskórnych, nosowo-gardłowych, krwiopijców, kleszczy sarkoptoidalnych i wszy.

Iwermektyna wpływa na ilość prądu jonów chloru przez błonę okrywową komórek mięśniowych i nerwowych pasożytów. Zmiana prądu prowadzi do ich paraliżu, a następnie - zrujnować.

Lek jest intensywnie wchłaniany i rozprowadzany do tkanek i narządów zakażonego zwierzęcia, wywierając długotrwały wpływ na pasożyty. Lek jest wydalany z moczem lub żółcią.

Dzięki sile działania na organizm inermektyna należy do 1 klasy zagrożenia (bardzo niebezpieczna).

Z zastrzeżeniem zalecanego dawkowania, lek nie działa negatywnie na chore zwierzęta. Kiedy dostanie się do środowiska zewnętrznego, łatwo ulega zniszczeniu.Przepisuj lek w przypadku wykrycia takich diagnoz u zwierząt:

• glistnica;
• bunostomoza;
• hemonhoz;
• filarioza;
• oksyuratoza;
• metastrongyloza;
• świerzb skórny (świerzb);
• telazjoza;
• strongyloidoza;
• trichostrongyloidoza;
• protostrongyloza;
• trichocefaloza;
• dictyocaulosis;
• przełyk;
• onchocerciasis;
• mullerioza;
• enterobiasis;
• kooperoza;
• bunostomoza.

Sposób podawania i dawkowanie

Zwierzętom wstrzykuje się podskórnie lub domięśniowo, przestrzegając zasad antyseptyki i aseptyki.

Bydło

Bydło wyleczony przez wyznaczenie 1 mililitra zastrzyku na każde 50 kilogramów masy ciała (0,2 miligrama „Iwermektyny” na 1 kilogram masy ciała zwierzęcia). Pożądane jest wstrzyknięcie leku w szyję lub zad.

Owce i kozy

Owca, kozy, a jeleńom przepisuje się lekarstwo w proporcji 1 mililitr na 50 kilogramów masy ciała zwierzęcia. Konieczne jest wstrzyknięcie domięśniowe w szyję lub zad..

Wieprzowy

Świniom wstrzykuje się domięśniowo „Iwermektynę” w ilości 1 mililitra na 33 kilogramy wagi zwierzęcia. Należy go wstrzyknąć w okolice szyi lub w wewnętrzną część uda..

Psy i koty

Dawka dla psów wynosi 200 mikrogramów na kilogram wagi zwierzęcia. Tolerancja leku u psów jest słaba, dlatego należy ściśle przestrzegać stosunku masy ciała do leku.

Dla kotów i króliki zwykle stosuje się bezpieczniejsze i skuteczniejsze leki weterynaryjne. Jednak zgodnie z instrukcją zwierzętom tym należy podawać lek w ilości 200 mikrogramów na 1 kilogram masy ciała zwierzęcia. W przypadku zwierząt osłabionych i starszych dawkę oblicza się na podstawie ich wagi..

Specjalne instrukcje

W przypadku inwazji nicieni i muchówek wstrzyknięcia wykonuje się raz. W przypadku zwierząt z arachnoentomozą lek podaje się dwuetapowo w odstępie 8-10 dni.

W przypadku chorób nicieni leczenie bydło przeprowadzane jesienią, przed ich zagrodą w boksie na zimę i wiosną przed przeniesieniem na pastwisko. Inwazje Gadfly są leczone po zakończeniu okresu aktywności owady. Pajęczaki leczy się zgodnie ze wskazaniami.

Podczas przetwarzania dużej masy zwierząt konieczne jest najpierw przetestowanie leku na grupie 5-7 zwierząt. Jeśli po 3 dniach nie zauważysz żadnych komplikacji, możesz rozpocząć leczenie całego inwentarza żywego.

Skutki uboczne

Zasadniczo przy zalecanych dawkach nie obserwuje się skutków ubocznych u zwierząt. W przypadku przedawkowania mogą pojawić się następujące objawy:

• obrzęk obszaru podania leku;
• zaburzona koordynacja ruchów;
• pozycja leżąca;
• zwiększone wydzielanie śliny;
• powiększone węzły chłonne;
• swędzenie skóry;
• procesy zapalne w rejonie kumulacji pasożytów.

• apatia lub depresja;
• anoreksja;
• odruch wymiotny;
• rozszerzone źrenice;
• drgawki;
• obfite wydzielanie śliny;
• biegunka.

Przeciwwskazania

„Iwermektyna” powinna być stosowana ściśle według zaleceń lekarza. W takich przypadkach zdecydowanie odradza się jego stosowanie:

• kiedy są choroby zakaźne;
• z wyczerpaniem lub silnym osłabieniem organizmu;
• w czasie ciąży i laktacji samic;
• młode były chore.

Okres trwałości i warunki przechowywania

Przechowywać „Iwermektynę” w zamkniętym pojemniku w suchym miejscu, chronionym przed dziećmi. Optymalna temperatura przechowywania to 0-30 ° C. Nie zaleca się ekspozycji na promienie ultrafioletowe. Lepiej trzymać go oddzielnie od jedzenia.

Okres przechowywania leku upływa po 3 latach od daty jego produkcji, jednak po otwarciu butelki właściwości substancji aktywnej utrzymują się przez około 24 dni.Lek przeciwpasożytniczy jest dość skuteczny w leczeniu wielu chorób zwierząt, ale jego stosowanie zdecydowanie należy omówić z weterynarzem.