Jak prawidłowo zamontować ogrodzenie z siatki w domku letniskowym

Instalacja ogrodzenia z siatki to najłatwiejszy i najtańszy sposób na oznaczenie granic letniego domku. Wystarczająco mocna metalowa siatka „ratuje” naszych rodaków podczas wyznaczania terytoriów, ponieważ GOST zaleca stosowanie tylko przezroczystych ogrodzeń między sąsiednimi obszarami. Pomimo zewnętrznej prostoty tego projektu, instalacja ogrodzenia z siatki własnymi rękami wymaga pewnej wiedzy i przestrzegania zasad instalacji, które zostaną omówione w tej publikacji.

Powiązany artykuł: jak zrobić ogrodzenie z poliwęglanu w kraju?

Zalety i wady ogrodzenia z siatki łańcuchowej

Wbrew powszechnemu przekonaniu ogniwo nie jest metodą tkania drutu, ale nazwiskiem niemieckiego budowniczego, który wynalazł i opatentował metalową siatkę gipsową. Pomimo tej pozornie wąskiej specjalizacji, siatka z ogniwami łańcuchowymi znalazła szerokie zastosowanie w tworzeniu lekkich konstrukcji otaczających.

Ogrodzenie wykonane z tego materiału ma wiele zalet, a jedną z głównych jest jego taniość. Oprócz:

1. Wykonanie ogrodzenia z siatki ogniwowej własnymi rękami jest dość proste, projekt nie oznacza obecności fundamentu i masywnej ramy.
2. Ogrodzenie wykonane z tego materiału ma doskonałą przepuszczalność światła i powietrza. Ostatni punkt jest szczególnie ważny na obszarach o znacznym obciążeniu wiatrem..
3. Metalowa siatka wytrzymuje dość duże obciążenia mechaniczne.

Ważną zaletą ogrodzeń łańcuchowych jest duża prędkość montażu. Dwie osoby spędzają nie więcej niż dwa dni, aby stworzyć niezawodne i wysokiej jakości ogrodzenie o powierzchni sześciu akrów. Projekt sprawdził się doskonale na falujących glebach o dużej głębokości zamarzania.

Główną wadą ogniwa łańcucha jest raczej słaba ochrona. Wyszkolonemu napastnikowi nie będzie trudno zrobić wyłom w takim płocie, po prostu „gryząc” drut obcęgami. Niemniej jednak pokonanie przeszkody wykonanej z prawidłowo naciągniętej siatki „przy skoku” jest dość trudne ze względu na jej dużą elastyczność i wolumetryczną budowę. Pod wpływem działania mechanicznego płótno wygina się i sprężynuje jako jedna powierzchnia.

Opcje projektowania

Strukturalnie każde ogrodzenie z siatki łańcuchowej wymaga konstrukcji wsporczej. Istnieją trzy główne sposoby mocowania siatki na konstrukcji nośnej.

• napięcie, sznurek lub linka-
• na zawiasach, wzdłuż prowadnicy lagi (ślimaki)-
• prefabrykowana metoda przekroju.

Najbardziej elastyczne są konstrukcje napinające ogrodzeń z siatki łańcuchowej.

Konstrukcja takich ogrodzeń jest następująca: drut (kabel) jest przeciągany między słupkami wsporczymi, do których przymocowana jest tkanina siatkowa. W praktyce proces ten polega na przepuszczeniu elementu napinającego przez komórki siatki wzdłuż dolnej i górnej części wstęgi.. W rezultacie konstrukcja nie jest sztywna..

Zaletą metody napinania jest minimalne zużycie materiałów.

Wady: W przypadku zamarznięcia gruntu lub znacznych oddziaływań mechanicznych na konstrukcję nośną możliwe jest pewne przemieszczenie słupów - od kilku milimetrów do kilku centymetrów.

Metoda montażu siatki wzdłuż prowadnic zakłada obecność dwóch równoległych żył sztywno zamocowanych między słupkami wsporczymi. Zamiast sznurka (drut, kabel) do słupków przymocowane są prowadnice wykonane z metalowej rury lub drewnianego pręta.

Zalety: taka konstrukcja sprawia, że ​​ogrodzenie jest bardziej sztywne i solidne.

Wady: gdy gleba się porusza (na falujących glebach), możliwe jest znaczne odkształcenie ogrodzenia, co może prowadzić do uszkodzenia jego integralności. Problem rozwiązuje się, zwiększając głębokość układania filarów wsporczych poniżej punktu zamarzania gleby dla określonego regionu.

Ogrodzenie segmentowe z siatki z ogniwami łańcuchowymi wykonuje się w następujący sposób:

1. Wzdłuż obwodu ogrodzonego terenu montuje się podpory. Odległość między słupkami 2,5 - 2,7 m.
2. Za pomocą spawarki powstają ramy z metalowego narożnika, na którym mocowana jest siatka.
3. Gotowe sekcje są przyspawane do słupków wsporczych.

Zalety prefabrykowanej konstrukcji segmentowej: wytrzymałość, estetyka wykonania, podwyższone właściwości antywandalowe.

Wady: takie ogrodzenia są drogie w produkcji i praktycznie nie można ich konserwować. Sztywność konstrukcji wymaga jeszcze większej głębokości filarów, zwłaszcza na glebach falujących i gliniastych. Dlatego ogrodzenia segmentowe wykonane z metalowej siatki zwykle nie są uważane przez większość naszych rodaków za ogrodzenia terenu prywatnego..

Zasady doboru materiałów

Estetyka, trwałość i koszt ogrodzenia zależy bezpośrednio od jakości materiału. Obecnie krajowy rynek budowlany oferuje cztery rodzaje siatek łańcuchowych:

1. Stal niepowlekana. Jedyną zaletą tej siatki jest jej niski koszt, który rekompensują zwiększone koszty utrzymania. Materiał ten należy malować corocznie, aby zapobiec korozji.. 
2. Ocynkowana siatka metalowa. Taki materiał nie wymaga bejcowania, jest odporny na warunki atmosferyczne. Koszt ocynkowanego ogniwa łańcucha jest prawie dwa razy wyższy niż analogu bez powłoki ochronnej.
3. Plastyfikowane płótno. Metal takiej siatki pokryty jest warstwą polimeru, co zapewnia dłuższą żywotność materiału..
4. Ogrodzenia plastikowe charakteryzują się odpornością na promieniowanie UV i warunki atmosferyczne, zmiennością kształtu komórek i kolorów. Główną wadą jest niska wytrzymałość na rozciąganie.

Asortyment prezentowanego materiału jest powiększony dzięki różnym rozmiarom oczek, które mogą wynosić od 25 do 75 mm.

Eksperci zalecają użycie ogniwa łańcucha o wielkości komórki od 40 do 60 mm do ogrodzenia terytorium. Te wymiary wynikają z idealnego stosunku ceny do nośności siatki..

Porządek pracy

Montaż ogrodzenia z siatki łańcuchowej rozpoczyna się od stworzenia konstrukcji wsporczej. Głównym elementem nośnym są słupy drewniane, metalowe i betonowe. Drewno wymaga obowiązkowej impregnacji środkiem antyseptycznym. Zaleca się owinięcie podziemnej części drewnianych słupów papą lub nasączenie żywicy. Do ogrodzenia należy użyć pręta lub kłody o średnicy od 100 do 150 mm.

Podpory betonowe to jedna z najbardziej niewygodnych opcji tworzenia podparcia ogrodzenia. Płótno będzie musiało być przymocowane do słupka za pomocą drutu lub zacisków, co znacznie zmniejsza właściwości ochronne i operacyjne ogrodzenia. Słupki metalowe kwadratowe o przekroju 60x60 lub 60x40 mm są najbardziej odpowiednim materiałem do wykonania konstrukcji nośnej ogrodzenia łańcuchowego.

Kolejność instalowania filarów jest następująca:

1. Podpory są umieszczone w rogach witryny.
2. Pomiędzy nimi przeciągane są dwa sznury, wzdłuż których montuje się pozostałe elementy. Górna służy do określenia poziomu - dolna służy do utrzymania pionu. Odległość między podporami - 2,5-3 m.

Słupki narożne będą miały duże obciążenie, zwłaszcza gdy siatka jest naprężona. Aby zwiększyć odporność na obciążenia mechaniczne, konieczne jest zastosowanie wysięgników, które są sztywno zamocowane za pomocą wsporników narożnych.

Najłatwiejszym sposobem montażu słupów jest zamontowanie ich w otworze do zasypania piaskiem lub żwirem bez betonowania. Jest to technika, która pozwala na naturalne kierowanie wody do dolnych warstw gleby. Kiedy ziemia zamarznie, wilgoć nie wystarczy, aby wypchnąć lub przynajmniej w jakiś sposób wyprzeć wspornik z siedziska. Głębokość filarów zwykle nie przekracza 1/3 całkowitej długości podpory.

W przypadku montażu podpór metodą zasypki (zasypka z ubijaniem) na dnie otworu należy wykonać warstwę drenażową gruzu o grubości 15-20 cm.

Najprostszym sposobem mocowania środnika do konstrukcji wsporczej jest „wciśnięcie” siatki na całej jej szerokości na metalowy pręt, który jest przyspawany bezpośrednio do narożnego (pierwszego) słupka. Ponadto na każdym filarze przyspawane są kawałki grubego drutu lub zbrojenia, na które (po pewnym naprężeniu) nakładana jest siatka. Następnie kawałki metalu są wyginane, aby zapewnić najbardziej niezawodne zamocowanie płótna na filarach wsporczych.

Druga i bardziej niezawodna metoda obejmuje opcję montażu naprężającego. Drut przechodzi wzdłuż górnej krawędzi wstęgi (przez każdą komórkę). Można ją oczywiście przykręcić bezpośrednio do słupka, ale górna część siatki może opadać. Aby zapobiec zwiotczeniu, zaleca się stosowanie specjalnych napinaczy lub smycze.

Jeśli wybrano konstrukcję zawiasową wzdłuż prowadnic, można przymocować płótno do kłód za pomocą drutu lub płyt przyspawanych do prowadnicy.

W każdym razie konieczne jest przymocowanie płótna na całej długości kłody. Przy stosowaniu płyt odległość między nimi nie powinna przekraczać 70 cm, przy punktowych mocowaniach do prowadnic należy przestrzegać zasady: odległość między punktami mocowania nie powinna przekraczać 25 cm.

Jako podsumowanie

W artykule rozważono główne etapy samodzielnego wykonania ogrodzenia z siatki z ogniwami łańcuchowymi w domku letniskowym. Jak widać z powyższego, możliwości wykonania ogrodzenia jest bardzo dużo. Najważniejsze jest, aby kompetentnie podejść do kwestii tworzenia konstrukcji wsporczej i nie oszczędzać na materiałach. Użyj tej publikacji jako instrukcji, a na pewno ci się uda.